ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 14 ผู้กล้าจุติ
มอร็อเเละอนราทเินทาออาหออยที่่อมเเมสำเร็เเล้วมาหาเมา
"พวุบอลารอบรัวเเล้วใ่ไหม"เมาถามเพื่อเือนให้ทัู้่รู้ว่านไ้ลืมอะไรรึเปล่า
"พวเราเรียมัวพร้อมหมเเล้วอรับนายท่าน"อนราทเเละมอร็อหันมอหน้าันเอ
"ั้น็ไปันเถอะ"เมาระโึ้นหลัมัรนรีทรอนทันทีเเละมอร็อับอนราท็โามไป
วิหารหลัเเห่เเสศัิ์สิทธิ์เมือหลวเวเนร่า ประมา 1 สัปาห์่อนที่เมาะเินทามาถึหออย
วเวทมิินับร้อยเปล่เเสสีทอเปล่ประายไปทั่วทั้วิหาร
"พว้าผู้ที่ศรัทธาในัวอท่านเทพอวามเมารุาาท่านเทพเวเนร่าผู้สูศัิ์ไ้โปรส่ผู้ล้ามา่วยพวเราให้รอพ้นาารรุรานาเทพปีศา้วยเถิ"หัวหน้าเเห่วิหารเวเนร่าเเละผู้ร่วมพิธีรรมนับร้อย่าท่อบทสว้วยภาษาที่ไม่รู้ัออมามามายหลายบท
"ูมมมม"เสียวเวทมิินับร้อยพาันระเบิไปทั่ววิหารเเเรลมาารระเบิทำให้หลายนพาันเอามือบัสายา
"ไม่ไ้ผลั้นเหรอ"ผู้ร่วมพิธีรรมถามหัวหน้าวิหาร
"เวทอัเิบรรพาล้อสำเร็อย่าเเน่นอนไม่มีทาที่ะไม่ประสบผลสำเร็หรอน่าบันทึบอไว้เเบบนั้น"หัวหน้าวิหารอบลับ
"เปรี้ย เปรี้ย"เสียฟ้าผ่านับหลายรั้ผ่าลมายัวิหาร
"รืน รืน" พื้นวิหารเริ่มเเสลาย เเสสว่าวาบาออร่าเเห่เเสที่มีวามเ้ม้นมาเินไปเริ่มเปล่เเสสีทอสว่า้าราวับวอาทิย์บนท้อฟ้าที่่อยๆลืนินวามมืมิอท้อฟ้ายาม่ำืน
ปราาร์นี้ะเป็นปราาร์ที่เือนให้เหล่าปีศาไ้รับรู้ว่าสิ่ที่น่าลัวสำหรับพวมันำลัุิบนโลใบนี้เเล้ว
"ท่านเทพุิลมา่วยพวเราเเล้ว"หัวหน้าวิหารล่าว
เเสสีทออร่ามห่อหุ้มร่าอหิสาวผู้มีใบหน้าเรียบลื่นเเละามทรผมสั้นสีทอสีผิวระ่าใสเปร่ปรั่นัยน์าสีเหลือทอประุั่วามสวยามที่เหล่านาฟ้าบนสวรร์ยั้ออับอาย
"อโทษนะ่ะ ที่นี้ที่ไหนเหรอ่ะ"เสียอเธอนั้นเพราะพริ้ยิ่ว่านาฟ้าบนสวรร์ายใไ้ฟัย่อม้อหลใหล
ถ้าหาเมาไ้มาเห็นนาเเล้วล่ะ็ย่อมำไ้ว่านาือเพื่อนร่วมั้นเรียนอเานั้นเอถึเเม้อนเเระไม่ไ้สวยนานี้็เถอะ
บนหลัอมัรนรีทรอน
"พวเรา้อลที่นอเมือนะอรับนายท่าน"อนราทล่าว
"มัน็ริล่ะนะ"เมาอบลับ
ถ้าหาเมาเอามัรนรีทรอนไปอลที่หน้าเมือล่ะ็ไม่ใ่อะไรที่ีอย่าเเน่นอน
"ั้นเอาห่าาเมือประมา 10 ิโลเมรมั้ยอรับนายท่าน"มอร็อนำเสนอวามิัวเอทันที
"เอาามนั้นเลยีทรอนเ้าใรึเปล่า"เมาล่าวถามมัร
"รร"มัรำรามเเละพยัหน้าเเสว่ามันเ้าใ
7 ั่วโมผ่านไป
ุที่ห่าาเมือหลวเวเนร่าประมา 10 ิโลเมร
"อบุมาน่ะีทรอนนนายลับไปไ้เเล้วล่ะ"เมาล่าวพลาโบมือ
"รร"มัรำรามเเละบินลับไปที่หออยทันที
"าหออยมาถึที่นี้็ประมา 700 ิโลเมรไ้เเสว่ามันบินไ้เร็วริๆล่ะนะ"มอร็อล่าวับอนราท
"พวุอยารู้รึเปล่าว่าทำไมผมถึพาพวุมา้วย"เมาล่าวถามมอร็อับอนราท
"เพราะว่า้าสามารถเปิผนึให้นายท่านไ้อรับเพราะนายท่านไม่สามารถเปิผนึวามทรำ้วยัวเอไ้"อนราทอบลับ
เมานั้นไม่สามารถเปิผนึวามทรำ้วยัวเอไ้นั้น็เพราะลัษะพิเศษอผนึนี้ไ้ั้เื่อนไเอาไว้ไ้มัน็เลยั้เื่อนไึ้นมาว่าเมาเปิ้วยัวเอไม่ไ้
"เเล้วุล่ะมอร็อิออรึเปล่า"
มอร็อทำัวนิ่้าไว้เาิไม่ออว่าทำไมถึเอานมาถึเเม้นะมีฝีมือเป็นเเนวหน้าอลุ่มโรระู็าม
"รุาให้อภัยเเ่วามโ่เลาอ้า้วยอรับนายท่าน"มอร็อล่าวเเละุเ่าลอให้เมาเลยให้
"ทำอาหารไ ผมว่ามอร็อทำอาหารไ้อร่อยีน่ะ"เมาอบลับ
มอร็อที่ำลันัุ่เ่าอึ้ไปพัหนึ่
"้าะพยายามให้ีที่สุอรับนายท่าน"มอร็อยืนึ้นเเละโ้ัวล
"่อนที่พวเราะเ้าเมือพวนาย้อปลอมัวัน่อน"เมาล่าวออมา
"พวเราเรียมัวมาพร้อมเเล้วอรับนายท่าน"มอร็อเเละอนราทหยิบผ้าลุมสีำสภาพูโทรมๆมาลุมัวเอทันที
"ยอเยี่ยมมาเท่านี้็ไม่มีใรรู้ว่าพวนายเป็นโรระูเเล้ว"เมายนิ้วให้
"ถู้อเเล้วอรับนายท่านทีนี้พวเรา็ปลอภัยหายห่ว"
"ไปเ้าเมือหลวเวเนร่าันเถอะ"เมาเินนำเหล่าโรระูทันที
ประูทาเ้าเมือหลวเวเนร่า (เวลาเย็น)
"่าเ้าเมือ 1 เหรียเิน่อ 1 น"ลุยามหน้าประูล่าว
"นี้รับลุ"เมาหยิบเหรียเินที่ไ้มาาหออย 3 เหรียมอบให้ลุยาม
่าเินอที่นี้ือ 100 เหรียทอเเเท่าับ 1เหรียเิน เเละ 100 เหรียเินเท่าับ 1 เหรียทอ
"เี๋ยว่อน ไอ่นที่ลุมผ้าลุมนะถอออมา่อนเเล้วะให้เ้าเมือ"ลุยามี้ไปที่มอร็อับอนราท
"ถอให้ลุยามูหน่อยสิพว"อนราทับมอร็อึผ้าลุมออทันที
มอร็อเเละอนราทอนนี้นั้นมีใบหน้าเหมือนนธรรมาทั่วไปถ้าถูับไปไว้ลาฟูนหาัวไ้ยาส่วนใบหน้าพวนั้นไ้มาาเวทอผ้าลุมที่สามารถเปลี่ยนใบหน้าอผู้ใ้ไ้เป็นเวลาหนึ่วัน
"อืม ผ่านไ้"เมา อนราทเเละมอร็อเินเ้าเมือทันที
เมือหลวเวเนร่านั้นมีนาให่ว่าเมือรอนเน่อย่ามาทั่สุอนามัยอประานเเละ่ารอีพ็สูมาเ่นเียวัน
"อยู่นี่นี้เอ ำหนัเทพสวรร์"เมามอไปที่ำหนัอันยิ่ให่
ำหนันี้มีรูปปั้นมัรนาให่สีทอสอนถูสลั้วยวามประีทำให้มันเป็นานเเะสลัที่มีราาสูที่สุในเมือเวเนร่าเเห่นี้ ัวำหนัประอบ้วยหินอ่อนสีาวบริสุทธิ์เเละทอำนับไม่ถ้วนับป้ายที่เียนว่าำหนัเทพสวรร์
เมาเินเ้าไปหน้าำหนั็พบน่อเเถวันยาวเหยียใ้เวลานานพอประมานว่าะมาถึิวอเมา
"ือว่าผมมาสมัรเ้าสำนัเทพบรรพาลนะรับ"เมาล่าวับนที่ำลันั่รับสมัรนเ้าสำนั
"เอาหมายเลไปหมายเลอนายือ 12,678 เอาป้ายนี้ไปวันสอบ้วย"ผู้รับสมัรส่ป้ายทอเหลือที่สลัเลส่ให้เมา
"ไปันเถอะมอร็อ อนราท"เมาเรียมอร็อเเละอนราทที่รออยู่้านอวิหารให้เินามนไป
"วันนี้ะไปนอนที่ไหนหรืออรับนายท่าน"อนราทล่าวถามเมา
"นอนในป่านอเมือ"เมาอบลับมาสั้นๆ
ป่านอเมือ
"เราะนอนันรนี้เเหละ"เมาล่าวเเละำลั่ออไฟ
"้าะเรียมที่นอนให้เอนะอรับนายท่าน"อนราทเริ่มาเ็นท์
"เอาเลยอนราท"เมาอบลับ
"นายท่านระผมะไปล่าสัว์มาทำอาหารให้เอ"มอร็อเสนอนเอไปทำอาหารทันที
"อย่าไปเอามาเยอะน่ะมอร็อเี๋ยวินไม่หมมีผมินอยู่นเียว"
"อรับนายท่าน"มอร็อวิ่เ้าไปในป่าส่วนลึทันที
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น