ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องนอน ออริ ห้ามเข้านะเออ

    ลำดับตอนที่ #137 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

    • อัปเดตล่าสุด 12 ส.ค. 58


    แบบฟอร์ม

    (ของคิโยสึมิ จิฮิโระ)

    รูปร่างหน้าตาของภูติ :: ลอเรไลมีรูปลักษณ์เป็นหญิงสาวหน้าตาสะสวย เรือนผมสีฟ้าประกายม่วงยาวถึงกลางหลังยุ่งชี้ นัยน์ตากลมโตเหมือนลูกแก้วสีเขียวอมเทา และริมฝีปากกับผิวขาวซีดเหมือนกระดาษ รูปร่างบอบบางเหมือนแก้ว มักสวมผ้าคุลมผืนบางไว้เสมอ 

     

    ชื่อของภูติ :: ลอเรไล [lorelai]

    ส่วนนี้ของตัวละครค่ะ กรอกส่งมาพร้อมภูติเลยนะคะ

    อาวุธ :: ลูกดอก , เข็ม อาบยาพิษหลากหลายชนิด ส่วนใหญ่จะเป็นพิษที่ทำให้เป็นอมพาตชั่วขณะ กับพิษที่ทำให้หลับ แต่พิษที่เอาไว้ 'ฆ่า' ก็มีเช่นกัน

    ตราของฟลอเรน :: เหนือช่วงเอวด้านขวา

    ความลับ :: จิฮิโระนั้นมีความลับอยู่หนึ่งข้อ เป็นความลับแสนสำคัญที่เขาบอกใครไม่ได้ ไม่สิ...ไม่กล้าที่จะพูดออกไป ว่าเขา 'ฆ่า' น้องชายแท้ๆ ของตัวเองให้ตายทั้งเป็น ในตอนที่เขาเพิ่งอายุ 11 ขวบ และน้องชายเขาคิฮิโระอายุ 7 ขวบ พวกเขาไปเล่นกันในตึกเก่าๆ ที่ไม่มีคนอยู่ไกลจากบ้านพอสมควรเลยล่ะ ก็นะ...เล่นซ่อนหาแบบเด็กทั่วไป แต่ทว่าเขาเกิดมีปากมีเสียงกับน้องชายของเขา ทะเลาะกันจากเรื่องไร้สาระแบบเด็กๆ จิฮิโระไม่ทันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขารู้แค่ว่าหลังจากทะเลาะกันยกใหญ่ในตึกนั้น เขาก็ผลักน้องชายตกบันไดสูงด้วยความโกรธ เลือดในร่างเขาเย็นเฉียบ มองร่างน้องชายที่ไม่ได้สติอยู่ที่พื้นซีเมนต์ จิฮิโระวิ่งหนี เขาวิ่งหนี...ไม่รู้ทิศทางเลยล่ะ วิ่งหนีจากภาพที่น้องชายนอนไม่ได้สติอยู่บนพื้น เขาไม่สติอะไรพอจะคิดให้กลับไปช่วยน้องชายในตอนนั้น พอวิ่งมาได้สักพักเขาก็รู้สึกตัว...เขาควรจะช่วยน้องตัวเอง...จิฮิโระจึงรีบวิ่งกลับไปที่ตึกเก่านั้น อุ้มน้องชายขึ้นหลัง แล้ววิ่งกลับบ้าน พ่อกับแม่ตกใจที่เห็นเขากลับมาในสภาพแบบนั้น แต่มันไม่สำคัญ จิฮิโระร้องไห้และบอกให้รีบพาน้องชายไปโรงพยาบาล พอมาถึง น้องชายก็ถูกพาเข้าห้องไอซียูทันที สักพักหนึ่งหมอก็มาพร้อมบอกข่าวร้ายที่สุดในชีวิต...น้องชายเขาไม่ได้ตาย...แค่จะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก..กลายเป้นเจ้าชายนิทราโดยสมบูรณ์ จิฮิโระร้องไห้หนักมาในวันนั้น แต่เขาไม่เคยเล่าให้ใครฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่เล่าให้ใครฟังว่าเขา 'เป็นต้นเหตุ' ที่ทำให้น้องชายกลายเป็นเจ้าชายนิทราแบบนั้น ทุกวันนี้เรื่องราวนั้นติดตามเหมือนเป็นฝันร้ายที่จิฮิโระซ่อนมันเอาไว้ภายใต้ใบหน้านิ่ง เฉยชานั่น..

    ตัวร้ายที่ไม่อยากเจอที่สุด ::   Succubus 

    ====================================================================

    แบบฟอร์ม

    (ของยูคิโซโนะ มิไร)

    รูปร่างหน้าตาของภูติ :: อูริเอลมีรูปลักษณ์เป็นชายหนุ่มรูปงามน่าติดตรึงใจ เจ้าของเรือนผมสีขาวเป็นประกาย และนัยน์ตาคมสีขาวเฉกเช่นเดียวกันกับสีผม และผิวขาวดุจหิมะ เหมือนว่าร่างกายเขาจะเป็นสีขาวบริสุทธิ์ล้วน ที่จัดกันมีเพียงสีชุดที่เป็นสีดำ และริมฝีปากได้รูปสีแดงธรรมชาติเท่านั้น อูริเอลมีรูปร่างสูง ไม่ได้ดูเเข็งแกร่ง ติดจะผอมบางนิดๆ แต่ก็ไม่ได้ดูอ้อนแอ้นแต่อย่างใด

    ชื่อของภูติ :: อูริเอล (uriel)

    ส่วนนี้ของตัวละครค่ะ กรอกส่งมาพร้อมภูติเลยนะคะ

    อาวุธ :: ดาบเรเปียร์สีเงิน

    ตราของฟลอเรน :: ต้นแขนซ้าย

    ความลับ :: มิไรมีความลับคือ 'เขาเคยฆ่าคน' ใช่ ได้ยินไม่ผิด เขาเคยฆ่าคนมาแล้ว ถามว่าใครเหรอ...ก็ไอ้เลวที่เกือบจะข่มขืนน้องสาวเขาไง เพราะหลังจากที่มิเรย์กรีดข้อมือตัวเอง (แต่เขาช่วยและพาส่งโรงพยาบาลได้ทัน) น้องสาวของเขาก็กลายเป็นโรคซึมเสร้าอาหารการกินไม่ทาน เอาแต่ร้องไห้ ไปพักใหญ่ เขาเลยรู้สึกเสียใจที่ตัวเองไม่ได้อยู่กับน้องสาวตลอดเวลา ถ้าหากวันนั้นเขากลับบ้านพร้อมมิเรย์ หรือไม่ก็ให้มิเรย์อยู่รอเขาก่อน เรื่องคงไม่เกิด มิไรโกรธ...และเคียดแค้นไอ้เลวนั่น เลยสืบหาที่อยู่แบบลับๆ พอรู้ว่ามันอยู่ไหน เขาก็ไม่ลังเลที่จะฆ่ามันด้วยมือตัวเอง...อาจฟังดูโหดร้าย แต่ภาพที่น้องสาวร้องไห้เหมือนคนที่หมดสิ้นกำลังใจในการมีชีวิตนั้น มันทำให้เขาไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด เขารู้สึกผิดแค่เรื่องที่ช่วยมิเรย์ได้ช้าเกินไปเท่านั้นล่ะ

    ตัวร้ายที่ไม่อยากเจอที่สุด ::  Clairvoyance 

    ====================================================================

    แบบฟอร์ม

    (ของยูคิโซโนะ มิเรย์)

    รูปร่างหน้าตาของภูติ :: เซราฟมีรูปลักษณ์เป็นชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตร ด้วยรอยยิ้มอันงดงามเหมือนเจ้าชายที่ครองหัวใจผู้พบเห็นได้ไม่ยาก หากแต่ก็มีอะไรมากมายซุกซ่อนอยู่ภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้มนั้น เซราฟมีเรือนผมสีเขียวอมฟ้าน้ำทะเลตัดสั้น และนัยน์ตาคมสีแดงอมชมพูอ่อนๆ ผิวของเซราฟนั้นขาวเปรียบเหมือนน้ำนม รูปร่างสูงสมส่วนและมีกล้ามเนื้ออย่างพอดี ดูราวกับชายในฝันของหญิงสาวหลายคน

                                           ลูซิเฟอร์นั้นก็มีรูปลักษณ์หล่อเหลา สะกดสายตาคนได้ไม่แพ้เซราฟ หากแต่ที่แตกต่างคือบนใบหน้าหล่อเหลานั้นไร้ซึ่งรอยยิ้ม มีเพียงความเย็นชา เรือนผมของลูซิเฟอร์เป็นสีดำสนิทเหมือนขนปีกอีกา และมีนัยน์ตาเฉียบคมเหมือนสัตว์ร้ายสีแดงอมชมพูเช่นเดียวกับเซราฟ ผิวของลูซิเฟอร์เด่นไปทางขาวซีดไร้สีเลือด รูปร่างสูงกว่าเซราฟเล็กน้อย และดูแข็งแรงกว่า




    ชื่อของภูติ :: เซราฟ (Seraf) , ลูซิเฟอร์ (Lucifer)

    ส่วนนี้ของตัวละครค่ะ กรอกส่งมาพร้อมภูติเลยนะคะ

    อาวุธ :: กริชเงิน

    ตราของฟลอเรน :: ต้นแขนขวา

    ความลับ :: หลังจากเหตุการณ์เกือบถูกข่มขืนนั้น มิเรย์คิดอยากฆ่าตัวตายมากก่อน ไม่สิ...ไม่ใช่แค่คิด ทำเลยล่ะ กรีดข้อมือตัวเอง แต่ดีที่พี่ชายของเธอเข้าช่วยไว้ทันและพาส่งโรงพยาบาลอย่างทันเวลา ทำให้เธอปลอดภัย หลังจากนั้นมิเรย์ที่จิตใจบอบช้ำ ก็ค่อยๆ ฟื้นฟูสภาพจิตใจของตนเอง ถึงแม้ปัจจุบันจะเก็บเรื่องในวันนั้น (ที่เกือบจะโดนข่มขืน) มาเป็นฝันร้ายอยู่เสมอก็ตาม

    ตัวร้ายที่ไม่อยากเจอที่สุด ::  Incubus

    เพิ่มนิดๆ :: เซราฟมีนิสัยภายนอกแล้ว ใจดี อ่อนโยน ยิ้มง่าย มนุษย์สัมพันธ์ดี แต่ข้างในเจ้าเล่ห์ เจ้าแผนการ หยิ่ง มากๆ แต่กับมิเรย์จะใจดีด้วยใจจริง 

                      ลูซิเฟอร์มีนิสัย เย็นชา แข็งกระด้าง ไร้มนุษย์สัมพันธ์ หยิ่งยโส แต่ถ้าอยู่กับมิเรย์จะโอนอ่อนลง ฟังคำสั่งแค่เจ้านายของตน และติดมิเรย์มาก

    ป.ล เปลี่ยนให้ลูกสาวตรูคู่กับอีตาภูติสองตัวนี้แทนได้มั๊ยเนี่ยยย หล่อลากเหลือหลาย =,.= (โดนตรบคว่ำ)

    ====================================================================
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×