The Strange Tales Of Panorama Island

ลำดับตอนที่ #243 : When The Lights Come Up On Mars Colony

When The Lights Come Up On Mars Colony

Inspiration: Total Recall (Film, 1990) & GFRIEND – FINGERTIP (MV, 2017)

Playlist: Jerry Goldsmith – Running out of Air (Total Recall Soundtrack)

 

 

__________________________________________________________________________________________________________________________________

.

ตั้งแต่เข้ารับราชการเป็นเจ้าหน้าที่ประจำกรมตำรวจเมืองนีโอโตเกียวมาเป็นเวลาเกือบๆ ห้าปี ไม่มีครั้งไหนเลยที่มัตสึบาระ ซาราริ จะรู้สึกอยากทอดทิ้งงาน เช่นเดียวกับทอดทิ้งประชาชนคนตาดำๆ ที่เพิ่งจะใช้หางตาเหลือบมองเธอจากหัวจรดเท้า ย้อนกลับขึ้นมาใหม่เพื่อสบ...ประมาท ก่อนที่จะก้าวขึ้นไปนั่งทำคอเชิดบนยวดยานคันหรูที่สุดเท่าที่นีโอโตเกียวจะมีได้ ซึ่งคู่หูของเธอเปิดประตูรอรับอยู่ก่อนแล้ว ไม่มีทั้งคำขอบคุณหรือคำพูดทักทายแสดงความเป็นมิตรให้เฉกเช่นหญิงสาวที่เดินตามหลังขึ้นไป ทั้งรอยยิ้มบนริมฝีปากคู่สีชมพู เสียงใสๆ ที่กล่าวอรุณสวัสดิ์และค้อมหัวแสดงความสำนึก ถึงจะเป็นเพราะหน้าที่ของพวกเขาแต่ประการใด ราวกับสีขาวและดำที่พลิกขั้วกันอย่างชัดเจน ให้ซาราริต้องอดกลั้นขณะเข้าไปนั่งประจำตำแหน่งข้างคนขับ ที่คู่หูของเธอจะรับหน้าที่เป็นสารถีไปจนถึงลานบินส่วนตัวให้แก่สองทายาทนักลงทุนรายใหญ่ของมาร์สโคโลนี — อาณานิคมดาวอังคารที่กำลังได้รับความนิยมจากการเป็นแหล่งบันเทิงเริงใจชั้นดี สร้างเม็ดเงินให้แก่นักลงทุนและหุ้นส่วนเป็นจำนวนที่มหาศาล กระทั่งเหตุฆาตกรรมสองสามีภรรยา หนึ่งในนักลงทุนกับอาณานิคม ที่เกิดขึ้นในห้องเพนต์เฮาส์ของโรงแรม ทั้งที่มีการใช้เทคโนโลยีรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนา สร้างความเสียหายและสั่นประสาทให้แก่เหล่ามหาเศรษฐีเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้นญาติของเหยื่อและนักลงทุนผู้รับผิดชอบกิจการโรงแรมมาร์สวิลล์จึงต้องรีบเร่งเดินทางไปให้เร็วที่สุด แต่เนื่องจากบิดาของหญิงสาวอยู่ระหว่างพักฟื้นหลังการผ่าตัดที่โรงพยาบาล ส่วนพี่ชายคนโตก็มีปัญหาฟ้องร้องเรื่องคดีกับอดีตภรรยาจนไม่สามารถปลีกตัวมาได้ ทายาทคนกลางจึงเป็นผู้รับไม้ต่อนั้นมาด้วยความเต็มใจ โดยมีชายหนุ่มซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานของเหยื่อร่วมออกเดินทางในเที่ยวเดียวกัน

ทั้งอย่างนั้น ซาราริก็ไม่คิดว่าตำรวจนีโอโตเกียวควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคดีที่ห่างไกลถึงดาวอังคาร ถ้าไม่ใช่เพราะคำสั่งเร่งด่วนจากผู้บังคับบัญชา (หรือ ‘ลุง’ ที่ซาราริเรียกขานเมื่ออยู่นอกสถานี) ให้เธอกับคู่หูรับหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดคุ้มกันสองทายาท รวมถึงอาจให้ความช่วยเหลือเรื่องคดีกับเจ้าหน้าที่ตำรวจบนดาวอังคารด้วย

ทีแรก ซาราริคิดว่าเป็นเพราะเส้นสายของลุง พวกเธอถึงได้รับมอบหมายให้ทำคดีใหญ่แบบนี้ แต่ครั้นพบคำตอบของจุดประสงค์รองลงมา จึงรู้ว่าเป็นเพราะความสามารถของคู่หูเธอต่างหาก นอกจากความถนัดทางด้านการใช้ปืนจากคะแนนการทดสอบที่ได้เต็มทุกครั้งไม่มีขาด...มีแต่เกินแล้ว ฟูจิวาระ โจอิจิโร่ยังรู้เรื่องเทคโนโลยีไซเบอร์มากกว่าใคร อย่างน้อยๆ ก็มากกว่ามนุษย์ทุกคนบนดาวโลกที่ซาราริเคยรู้จักมาทั้งหมด พอรู้ว่าตัวเองด้อยกว่าคู่หูในทุกทางเลยรู้สึกโล่งใจที่พบว่าความจริงแล้วเธอก็แค่ตัวแถม เลยตั้งเป้าว่าจะสนุกกับการไปยังดาวอังคารที่เฝ้าฝันเป็นครั้งแรกให้เต็มที่ แต่เมื่อได้เจอกับสายตาหยามเหยียดของทากาฮาชิ เคียวเฮ หนึ่งในนายจ้างนับตั้งแต่วินาทีแรกเช่นนี้เข้า ตำรวจสาวที่ระดับความอดทนค่อนไปทางต่ำก็พลันจี๊ดขึ้นมา จะอ้างว่าเป็นเพราะการสูญเสียญาติไปก็ฟังไม่ค่อยจะขึ้นเท่าไหร่ ในเมื่อเธอรู้จากประวัติที่สืบค้นมาว่าเขาออกจะเกลียดชังลุงป้าที่ดูเหมือนจะกอบโกยผลประโยชน์จากพ่อ...ที่เขาก็เกลียดชัง...เสียด้วยซ้ำ

ถึงฝ่ายคุณหนูที่แนะนำตัวเองก่อนใครเพื่อนว่าชื่ออิเซยะ โอริเอะจะช่วยกรองเมฆหมอกอันขุ่นมัว สร้างบรรยากาศที่แสนจะสดใสตลอดพื้นที่แล้วก็ตาม ซาราริก็ยังไม่สบอารมณ์ ทุกครั้งที่เงยมองกระจกส่องหลังและเห็นเค้าหน้าด้านข้างของผู้โดยสารอีกรายหนึ่งที่ปิดปากเงียบสนิทอย่างกับเป็นใบ้อยู่ดี

2022年08月04日
_______________

★ เอาล่ะ เราเปิดใจสารภาพกันเองแล้วว่าช่วงนี้เหงาๆ หงอยๆ แต่งฟิคอะไรก็ไม่ค่อยสนุกเพราะไม่มีเจสซี่กับอุมิ (แอนด์เดอะแก๊ง) กูรักเคียวเฮมากจริงนะแต่พล็อตที่คิดก็มีแต่อะไรยมๆ อย่างไทเซย์ก็รู้สึกว่าแต่งให้แต่บทเดิมซ้ำๆ เฝือๆ ไหมวะ กูท้อมาก ที่เคยด่าประชดใครไปตอนแรกๆ ก็ขอโทษด้วยละกัน U_U แต่แก้วที่แตกไปแล้วมันย่อมต่อกลับเหมือนเดิมไม่ได้ เพราะคนจนแต่กล้าที่จะใช้เงินอย่างกูย่อมต้องซื้อใหม่เต้าอั้น! / ละที่ช่วงนี้ไม่มีฟิคลงเลยนอกจากว่ากูทำงานจนหัวหงอกหัวฟูแล้ว ก็เป็นเพราะกูไปจ้างนักวาด(s) ตั้งแต่ช่วงกลางๆ ปลายๆ เดือนที่แล้ว แต่จนบัดนี้ก็ยังไม่มีใครวาดเสร็จเลยสักคน orz กูเป็นท้อ แม้แต่ฟิคแปลงก็ไม่มีให้มึงเห็น หรือฟิคที่แต่งแล้วก็ขี้เกียจเกลา อีวิลวิทอินกูจะได้มีวันเข้ายูเนียนหรือไม่ / เอ้อ! และประกาศตรงนี้ว่าจะยกเครื่องแคสต์ฟิคริงกุนะงับ ถ่ายทำไปแล้วไม่เป็นไร ค่ายกูรวย ใช้เงินทิ้งๆ ขว้างๆ เหมือนเอชบีโอ (แต่คุนตะพาบเอาไรมาเหมือน) ถ่ายใหม่ได้ ไคโตะกับฮัสซุนยังอยู่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน แต่คนอื่นคิดก่อน เพราะกูไปเจอเรื่องบังเอิญของวงหนึ่งที่เกี่ยวกับริงกุแล้วมือไม้สั่น ยกมือทาบอก เหลือตะเชื่อ! แต่ยังไม่เล่าหรอก หลอกให้มึงกระวนกระวาย >_<

★ เพราะคัมแบคใหม่ของโซชิที่คนว่าเหมือนแฟชั่นแบรนด์อะไรสักอย่าง ดิออร์ป่าววะ ลืม แต่คนจนๆ อย่างกูไม่คิดถึงขั้นนั้นนอกจากคิดถึงพวกดาวอังคารใน Total Recall แล้วก็คิดถึงเรื่องนี้ ด่ากูได้เลย เศษฟิคไม่ถึงพันคำด้วย แต่จะเอามาลงเพราะอยากอวดว่าพล็อตดีมาก ได้แรงบันดาลใจจากหนังที่กูรักมาก มึงไปไซไฟปรัชญา กูก็มาแนวบู๊แอคชั่นไปเลยต้องกลัวใคร ไม่เห็นต้องก็อปใคร ไม่เห็นต้องชอบตามใคร ไม่ต้องอวดฉลาดด้วยเพราะทุกอย่างมันออกมาในผลงาน แค่อยากแต่งอะไรที่ตัวเองชอบ ไม่เห็นต้องให้มึงชอบด้วยเลย 55555 / และเพราะว่าช่วงนี้ PS+ แจกเกมยากูซ่าฟรี กูที่เคยแซวพี่โจว่าเนี่ย บากะมิไต ก็อยากจะกราบขอโทษค่ะพี่ หนูผิดไปแล้ว จากที่ตอนแรกจะเป็นคุณชายเจสซี่ ตำรวจเคียวเฮ ใดๆ กูเลยขอไถ่โทษด้วยการให้พี่โจมาเล่นบทอุมิเดิมแทน (โจเพื่อนอุมิ) พร้อมแถมกระเช้าไก่เลม่อนเป็นการขอขมา หนูรักผู้ชายจับปืนแต่ยกบทนี้ให้ก็ได้ เพราะเอาจริงกูก็ไม่อยากเป็นคุณหนูด้วยไง รับไม่ได้ว่ะถ้านางเอกมึงจะได้บู๊ส่วนกูทำอะไรไม่เป็น มันผิดหลัก เพราะยังไงบทคุณชายก็บู๊ได้อยู่แล้ว หิหิ >_< แล้วกูก็คิดว่าไม่แน่อาจจะครึ้มใจกลับมาแต่งต่อก็ได้ ช่วงนี้นะมึง กูเหงามากขนาดคุ้ยฟิคเก่าๆ มาแต่งเพิ่มร้อยสองร้อยคำ (แล้วก็ปิด) แต่ยังไงก็แต่งเรื่องนี้จนจบไม่ได้หรอกเพราะเป็นแนวสืบสวน วางพล็อตฉลาดๆ ไม่เป็น แต่เรื่องบู๊กูก็มั่นใจพอตัว 55555

★ ชื่อเรื่องดัดแปลงมาจากชื่อเพลง When The Lights Come Up On New York City ของ Zolton กับเพลงประกอบจากหนังที่เจ๋งโคตรๆ ฟังแล้วเหมือนอยู่บนดาวอังคารทั้งที่เราเดินไปไม่พ้นปากซอย / ส่วนชื่อสกุลซาราริกูลักมาจากคนแต่งเพลง ST ให้สโตนส์ (แต่เค้าก็แต่งให้ศิลปินหลายคนอยู่) / นึกขึ้นได้ว่าต้องเล่าเป็นจดหมายเหตุ กูรักหนังเรื่องนี้มากหลังจากได้ดูที่โมโน (หรือสมัยนั้นที่ยังมีโมโนพลัสอยู่มั้ง ไม่แน่ใจ) น่าจะสัก 4-5 ปีก่อนมั้ง จำไม่ได้ แต่เป็นหนังรอบดึก ไม่จบตีสองก็ออกตอนตีสอง กูนั่งดูไปทำงานไป จำได้แค่นั้นแหละ แล้วพอภาคปี 2012 ลงนฟกูถึงได้ดู ที่โอ๊ย นอกจากเมืองสวย ภาพสวย โปรดักชั่นดี แคสต์ดี ถูกใจกูแล้วก็จำอะไรไม่ได้อีกเลยนอกจากว่าไม่สนุก และอิอิ ทอล์คยาวกว่าฟิค >_<

SQW