.Idea Cage.

ลำดับตอนที่ #13 : Calm mind

**อัพเดท แก้ไขอิมเมจนะคะ

REGISTRATION FORM

สำรองภาพ : 1 // 2 // 3 // 4 // 5 // 6

“ ทุกปัญหามีทางออกเสมอ ท่านแค่ต้องหยุดใช้อารมณ์ตัดสิน ”

“ บาดแผลทางกายอาจรักษาได้เพียงชั่วครู่ทว่าบาดแผลทางจิตใจนั้นย่อมต้องใช้เวลาในการเยียวยา ”

บท. The Crew 02.

เผ่าพันธุ์.  เอลฟ์-มนุษย์

ชื่อ-นามสกุล. เจสัน เฟลิซ่า │ Jason Felisa

            ➢ เจสันแปลว่าผู้รักษาเยียวยา │ เฟลิซ่าแปลว่าความสุข │ เจสัน เฟลิซ่า แปลวาาผู้รักษาเยียวยาแห่งความสุข

อายุ.   22ปี                                      เพศ. ชาย

อาชีพ. ทหารรับจ้าง-นายแพทย์

สรีระ รูปลักษณ์. 

            เจสันไม่ใช่ชายหนุ่มที่มีร่างกายกำยำอะไรนักหากแต่ก็มีกล้ามเนื้อประปรายแต่พองามที่บุรุษเพศพึงจะมี เขาไม่ได้บึกบึนแต่ก็ไม่ได้ผอมแห้งจนดูอ้อนแอ้นเกินไปนัก เขาจัดได้ว่าเป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่งที่มีสรีระร่างกายที่เหมาะสมกับตัวเอง มีลอนกล้ามเนื้อที่ได้มาจากการออกกำลังกายประดับตามร่างกายพอประมาณ เขาเป็นคนผิวขาวสว่างไร้ริ้วรอยจึงขลับให้เขาดูโดดเด่นในหมู่ของผู้คนไม่น้อย

           เขามีเรือนผมสีเงินออกบลอนด์ดูนุ่มนิ่มลื่นมือน่าสัมผัสรับกับโครงหน้าคมคายหากทว่ามองในอีกมุมก็หวานหยดย้อยเเต่ก็ไม่ถึงกับหวานปานสตรี ผมด้านหน้าที่ปรกหน้าผากลงมาถูกปัดข้างเล็กน้อยเเต่ไม่ถึงกับปัดเป๋ไปเลยเพียงเเต่แสกข้างแก่พองามและถูกจัดทรงให้ลงตัวกับโครงหน้าเป็นอย่างดี สิ่งที่น่าดึงดูดมากที่สุดบนใบหน้าที่ถูกจัดเรียงมาอย่างลงตัวของเจสันก็คือดวงตา...ดวงตาสีอำพันที่เต็มไปด้วยประกายความอบอุ่นอ่อนโยนแฝงไปด้วยความลึกลับน่าค้นหาในยามที่จ้องมองมาคู่นั้นมักทำให้ผู้คนที่จ้องมองรู้สึกได้ถึงความโอบอ้อมอารีจากเจ้าตัว เรียวคิ้วเข้มโค้งตัวสวยสีเดียวกับผม ขนตายาวเป็นเเพ จมูกโด่งเป็นสันจรดกับริมฝีปากหนาสีลูกพีชอ่อนๆน่าจุมพิต

          อีกสิ่งที่ทำให้เขาดูเป็นคนมีเสน่ห์คือเขาเป็นคนที่มีเส้นเลือดปรากฏอยู่ตามมือเเละเเขน บางส่วนก็มีกระดูกนูนออกมาให้เห็นบ้างพองามเเสดงถึงความแข็งแกร่ง และเพราะลำแขนแกร่งที่มีเส้นเลือดประดับประปรายจนทำให้ดูมีเสน่ห์นี่แหละจึงทำให้ใครต่อใครก็อยากตกอยู่ในอ้อมเเขนนั้นสักครั้ง...

           เขามีส่วนสูงอยู่ที่183เซนติเมตรและน้ำหนักอีก71กิโลกรัมอันถือได้ว่าไม่อ้วนและไม่ผอมจนเกินไปนัก

            สำหรับการแต่งกายโดยปกติของเจสันแล้วมันมักไม่ได้มีอะไรโดดเด่นหวือหวามากนักทั้งในการปฏิบัติหน้าที่และนอกการปฎิบัติหน้าที่เสื้อผ้าสีอ่อนๆล้วนอยู่กับตัวเขาตลอดเวลา รวมไปถึงกางเกงขายาวที่เคลื่อนไหวได้อย่างสะดวกสบาย รองเท้าบู๊ทผ้าใบ และกระเป๋าคาดเอวที่สามารถเก็บอุปกรณ์ได้ยามจำเป็น

บุคลิกนิสัย. 

♦♦♦♦♦♦

Kind

               เขาเป็นชายหนุ่มที่ใจกว้างมากจนมหาสมุทรคงต้องยอมแพ้พ่วงติดมากับความมีเมตตาเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เพราะไม่ว่าจะเห็นใครก็ตามที่ลำบากหรือต้องการความช่วยเหลือเขาก็มักจะยื่นมือเข้าไปช่วยเสมอต่อให้ไม่ใช่เพื่อนมิตรหรือญาติโกโหติกาก็ตาม เหตุผลก็สั้นๆอย่าง ‘สงสาร’ บ้างล่ะ ‘อยากช่วย’ เฉยๆบ้างล่ะ มันไม่เชิงว่าเขาปฏิเสธใครไม่เป็นแต่เพราะถ้าเขาคิดว่าตัวเองสามารถช่วยอะไรได้ก็จะทำทันที และถ้าอีกฝ่ายไม่ได้เข้าหาเขาก่อน ทุกๆครั้งก็จะเข้าไปถามเสียเอง แน่นอนว่าถ้าเขาช่วยได้เขาก็จะช่วยอย่างเต็มที่ แต่ทว่าถ้าไม่เขาก็จะคอยเป็นกำลังใจให้จนอีกฝ่ายทำสำเร็จนั่นแหละ

            ยิ่งถ้ากับคนที่เด็กกว่าหรือเด็กน้อยตัวเล็กๆด้วยแล้วเจสันก็จะอ่อนโยนด้วยเป็นพิเศษเพราะเขาตระหนักได้ดีว่าจิตใจของพวกเด็กๆน่ะอ่อนไหวง่าย และเพราะรักเด็กอยู่เเล้วเลยไม่มีปัญหาอะไรหากว่าจะใจดีด้วย เล่นด้วยหรือหยอกล้อกันเอง โดยปกติแล้วการพูดการจาของเจสันจะดูอบอุ่นอ่อนโยนมาก ไม่มีการกระทบกระแทก ไม่มีการประชดประชันหรือพูดจาถากถางให้เกิดความไม่พึงพอใจแก่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง 

           เขาเป็นคนอบอุ่นและอ่อนโยนเสมอทำให้ใครอยู่ด้วยกันกับเขาก็มักจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเขาน่ะเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจดี ทั้งยังพูดจานุ่มนวล ฟังรื่นหูชวนหลงใหล ยิ่งถ้าพูดกับผู้หลักผู้ใหญ่ก็จะยิ่งมีความถ่อมตนแต่ก็อาจจะมีมุมหยอกล้อกันเล่นสำหรับคนสนิทอยู่บ้าง เพราะถึงแม้ว่าจะสุภาพแต่เขาก็ไม่ได้ทำตัวสุภาพนอบน้อมไปซะตลอดเวลาเพราะอย่างน้อยเขาก็รู้อยู่แก่ใจว่าทำแบบนั้นมันอาจดูห่างเหินไปบ้างสำหรับคนที่อายุเท่ากันหรือคนในทีมเดียวกัน ฉะนั้น...หากมีความสนิทชิดเชื้อกันแล้วการจะพูดจาล้อเล่นกับเขาก็ไม่ใช่เรื่องที่ยากเกินเอื้อมอะไรหรอก ขอเเค่ลองเข้าไปคุยกับเขาดูก็พอแล้ว

♦♦♦♦♦♦

Take care

            เขาเป็นพวกกูรูทางด้านประสบการณ์ชีวิต ไม่ว่าใครถ้าต้องการคำแนะนำในเรื่องต่างๆไม่ว่าจะเป็นความรัก การเรียน เรื่องงานหรือเรื่องคร่ำเครียดในชีวิตก็ให้วิ่งเเล่นไปหาเขาได้เลย...แล้วเขาก็ดันให้คำปรึกษาได้ดีเสียด้วย คำพูดของเขามักเป็นทั้งกำลังใจและแรงบันดาลใจในชีวิตของคนที่เข้ามาปรึกษาด้วย และเจสันก็เป็นชายหนุ่มที่สันทัดในการมองดูผู้คนอย่างมาก ฉะนั้นเขาจึงมีวิธีการให้คำปรึกษาที่ต่างกันออกไป บางคนอาจจะพูดแบบกะทันรัดสั้นๆเข้าใจง่าย บางคนอาจไปอย่างเนิบนาบช้าๆ ค่อยๆเอาน้ำลูบไปเรื่อยๆอย่างไม่รีบร้อน และในด้านของการให้คำแนะนำเขาก็จะไม่แนะนำว่าให้อีกฝ่ายทำอย่างนั้นอย่างนี้เสียทีเดียวเพียงเเต่เลือกที่จะปลุกใจให้อีกฝ่ายเลือกทางเดินด้วยตัวเอง ตัวเขาก็มีหน้าที่ชี้แนะให้ดีที่สุด เพราะเขารู้ดีว่าเขาไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจเเทนใครเพียงแต่ให้คำแนะนำได้เท่านั้น

            เจสันดูเป็นบุคคลที่มีความเป็นผู้ใหญ่สูง มีความเป็นผู้นำที่ดีกระนั้นก็เป็นผู้ตามที่ดีได้เช่นกัน แม้ว่าอายุอาจไม่มากเท่าไหร่แต่ใครๆก็รู้สึกแบบนั้น เพราะเขารอบรู้ไปซะแทบทุกเรื่อง ไม่ว่าจะถามอะไรเขาก็สามารถให้คำตอบได้ไปซะหมดนี่แหละ ไม่ว่าจะคำถามยากๆหรือง่ายๆก็ตาม ไม่เว้นแม้แต่คำถามที่ว่าใครชอบกินอะไรและไม่ชอบกินอะไร ทว่านั่นแค่เพราะเขาเป็นคนที่ช่างสังเกตมักรับรู้การเปลี่ยนแปลงของสิ่งต่างๆรอบตัวได้อย่างรวดเร็ว และมักใส่ใจกับรายละเอียดเล็กๆน้อยๆเสมอและมีความจำที่ดี ทำให้เขาสามารถจดจำไปเองโดยอัตโนมัติว่าคนนั้นคนนี้ชอบกินอะไร เวลาจะเอาใจเขาก็มักทำได้ดีเยี่ยมเสมอ เรียกได้ว่าเขามักสังเกตสิ่งรอบๆตัวและการเปลี่ยนแปลงโดยจะจดจำไปเองทำให้เขาสามารถดูแลใครก็ได้ถ้าหากต้องการจะทำ

♦♦♦♦♦♦

Intelligence

             ในด้านของความรู้นั้นแม้ว่าเจสันจะไม่ใช่นักปราชญ์ผู้มั่งคั่งแต่เขาก็เป็นคนที่มีความรู้รอบด้านอยู่มาก รู้ในสิ่งที่จำเป็นและรู้เรื่องในชีวิตประจำวันอย่างชนิดของสมุนไพร ภูติผีปีศาจ เผ่าพันธุ์และประวัติความเป็นมา บลาๆๆเยอะแยะมากมาย เรียกได้ว่าเขาเป็นสายข้อมูลคลังความรู้ของทีมเมื่อยามออกทำภารกิจเลยทีเดียว อันที่จริแล้วเขาไม่ได้รู้ทุกเรื่องหรอกเพียงเเต่บังเอิญคำถามนั้นๆเขารู้อยู่แล้วและจำได้อยู่แล้วน่ะทุกคนเลยคิดเอาว่าเขามันรู้ไปหมดซะทุกเรื่อง

             เจสันเป็นชายหนุ่มที่รักการศึกษาค้นคว้า การเล่าเรียนในด้านต่างๆโดยเฉพาะแขนงการรักษาเยียวยาอันเป็นสิ่งที่เขาเชี่ยวชาญชำนาญการมากที่สุด และเพราะเขามีความเพียรอย่างสูงการจะอ่านหนังสือเล่มหนาๆตลอดวเลาที่ว่างเลยไม่ใช่เรื่องผิดปกติอะไรสำหรับเขา---ตรงกันข้าม เขาชอบมันเสียด้วยซ้ำ การหาความรู้ใหม่ๆเข้าใส่ตัวแล้วหมั่นศึกษาต่อในเรื่องที่ตัวเองยังไม่ทราบนี่น่ะ

             เขาเป็นคนใจเย็น โกรธยากและรู้วิธีการจัดการกับอารมณ์ของตัวเองได้อย่างดีเยี่ยม ทำให้เขาไม่เคยแสดงอาการโกรธหรือโมโหต่อหน้าใคร เขามักจะรับมือกับเรื่องต่างๆด้วยรอยยิ้มและมักจะเป็นน้ำเย็นในขณะที่อีกฝ่ายกำลังร้อนเป็นไฟ โดยส่วนมากแล้วถ้าจบเรื่องแล้วอารมณ์ของเขายังอารมณ์ไม่ดีเท่าไหร่เขาก็มักจะเลี่ยงออกมานั่งเงียบๆคนเดียวกับธรรมชาติ สงบสติอารมณ์ด้วยตัวเอง---กล่าวคือเขาเป็นคนจำพวกที่ไม่ชอบใช้อารมณ์ ยิ่งเอาอารมณ์ปะทะกับอารมณ์ยิ่งเเล้วใหญ่เขาแทบจะเกลียดการทำแบบนั้นเสียด้วยซ้ำ เขาเป็นคนที่มีสติรู้นึกรู้คิดตลอดเวลาจึงไม่แสดงอารมณ์โกรธออกมาให้ใครเห็นเป็นแน่ และเพราะเป็นคนที่ดูมีสติบ่อยครั้งจึงเป็นฝ่ายที่ช่วยฉุดยื้อและเตือนสติผู้อื่น

              สิ่งที่เขามักจะหยิบยกมาอ้างอิงในเรื่องของการทะเลาะวิวาททางวาจาก็คือเหตุผลร้อยล้านพันแปดเท่าที่จะหยิบยกเอามาได้ เขาจะกลายเป็นคนที่พูดจายืดยาวเป็นหางว่าวทีเดียวเมื่อจำต้องหาเหตุผลอะไรก็ตามมาตอกหน้าอีกฝ่ายเพื่อหยุดยั้งการมีเรื่องทะเลาะวิวาทที่บานปลาย และแน่นอนว่าเหตุผลเหล่านั้นบ้างก็มีน้ำบ้างก็มีเนื้อเยอะเสียจนอีกฝ่ายปวดเศียรเวียนเกล้าไปเอง---เเน่นอนเลยว่าถ้าจะให้ต่อสู้กันด้วยวาจาเจสันย่อมชนะขาด เพราะเขามีทักษาการเจรจาเข้าขั้นดีทีเดียว แต่ถ้าด้านการต่อสู้ทางกาย..ตัวเขาก็อาจจะด้อยไปหน่อย

              เจสันมักมีความคิดอยู่ในหัวเสมอ อาจเป็นการวางแผนหรือเป็นการพิจารณาคนนั้นคนนี้ไปเรื่อย ทำให้บางครั้งก็ดูเหมือนคนเหม่อๆที่เรียกทีก็สะดุ้งได้อยู่เหมือนกัน

♦♦♦♦♦♦

Respect

               เจสันเป็นคนที่เคารพกฏระเบียบและรักความยุติธรรม เเต่ถ้ากฏระเบียบมันแปลกๆและดูไม่ยุติธรรม ดูโหดร้ายและกลั่นแกล้งกันเองคนอย่างเขาก็พร้อมจะทำสิ่งที่น่าทึ่งอย่างการแหกกฏได้เช่นกัน ถ้าถามว่าเมื่อเขาแหกกฏเเล้วเขากลัวบ้างไหม....? ก็คงต้องตอบำด้อย่างชัดเจนเลยว่า "ไม่" เพราะถ้าเขาทำลงไปเเล้วนั่นก็เเปลว่าเขาคิดว่ามันถูกต้องและมีแผนการอะไรบางอย่างในหัวอยู่แล้วอย่างเเน่นอน เขาจะไม่ทำอะไรโดยไม่ยั้งคิดเด็ดขาด เพราะเจสันนั้นเป็นพวกคิดก่อนทำเสมอ ดังนั้นเเล้วหากเขากระทำการณ์อะไรที่ประหลดพรั่นพรึงไปบ้างนั่นก็ต้องเชื่อใจเขาล่ะว่าเขาต้องคิดอะไรอยู่เเน่ๆ

            เจสันเป็นคนที่จริงจังกับงานและรักษาสัญญาได้ดีแต่ถึงแบบนั้นเขาก็ไม่ได้เคร่งครัดอะไรมากหากว่ามันผิดพลาดไปแล้ว เขาก็แค่อาจจะเสียใจอยู่บ้างเเต่สุดท้ายก็ปลอบใจทั้งตัวเองและคนอื่น รวมทั้งปลุกใจให้ฮึดต่อไปและเก็บความผิดพลาดไว้เป็นบทเรียนซะเลย เชื่อเถอะว่าถ้าอยู่กับเขาถ้าล้มแล้วไม่นานเดี๋ยวก็ลุกขึ้นมาได้เเน่ๆล่ะ ไม่ต้องห่วงว่าจะเหงาหงอยเศร้าสร้อยอยู่ตัวคนเดียวเลย 

♦♦♦♦♦♦

Cons

              ข้อเสียอย่างหนึ่งของเจสันคือเขาน่ะ รู้เรื่องของคนอื่นไปทั่วเเต่เขากลับไม่ชอบที่จะเผยเรื่องของตัวเองนัก และเขาก็ไม่เคยปริปากปรึกษาใครในเรื่องของตัวเองเลย เขามักจะคิดเอง ปรึกษากับตัวเองทั้งหมด ไม่ได้แปลว่าเขาไม่ไว้ใจใครหรอกเพียงเเต่...เขาเเค่รู้ตัวดีว่าตัวเองเป็นเหมือนร่มไม้ให้กับผู้อื่นมามากพอแล้ว และไม่อยากจะเอาอะไรไปเกาะเกี่ยวคนอื่นนัก---ผู้คนมองเขาเป็นที่พึ่งเสมอจนทำเอาเขาไม่กล้าทำตัวอ่อนแอให้ใครเห็น นั่นจึงเป็นเหตุที่ทำให้เขาเป็นพวกคิดมากอยู่บ้าง และเครียดจนนอนไม่หลับเอาได้ แต่เรื่องเหล่านั้นเขาก็ล้วนพยายามผ่านมันไปด้วยตัวเอง ถ้าไม่ไหวเข้าจริงๆหรือเป็นวันที่เขาเหนื่อยเกินจะทนไหวก็ค่อยปริปากพูดกับคนสนิทชิดเชื้อที่ตนไว้ใจจริงๆนั่นแหละ

【You are not alone in the world.】

【Look around.】

ทักษะและความสามารถ. 

             ※ ความรู้ทางด้านต่างๆทั้งการถอดรหัส แกะอักษรโบราณต่างๆและความรู้รอบๆตัว โดยเฉพาะด้านวิชาการแพทย์ และการรักษาเยียวยา : ทุกๆความรู้ที่เป็นข้อมูลเชิงทฤษฎีการของเขาล้วนมาจากการอ่านหนังสือ...การอ่านที่เขามักทำมันประจำเมื่อมีเวลาว่าง

               ※ เวทมนตร์รักษา : สามารถรักษาบาดแผลของเป้าหมายได้รวมถึงเยียวยาอาการเจ็บปวดด้วย โดยวิธีการคร่าวๆคือถ่ายโอนพลังงานเวทย์ไปยังเป้าหมายที่ไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรือไกลก็ได้ขอเพียงเเค่เขามองเห็นเเละสามารถร่ายเวทย์เยียวยาใส่ได้ก็ถือว่ารักษาอีกฝ่ายได้เเล้ว ทว่าถ้ายิ่งบาดแผลเหวอะหวะก็ยิ่งต้องใช้เวลาอยู่บ้างในการรักษาเยียวยา---และโดยปกติเเล้วเจสันสามารถฟท้นฟูแผลตัวเองได้โดยอัตโนมัติเเจ่มันก็ไม่ได้รวดเร็วทันใจอะไรหรอก มันต้องใช้เวลาเช่นกัน

              ※ เลือด : เลือดของเขามีความพิเศษตรงที่ว่าสามารถสร้างภูมิต้านทานพิษและสารแก๊ซต่างๆ รวมถึงทำให้หายใจได้ทุกสถานะทั้งใต้น้ำ สถานะสุญญากาศหรือหมอกควันได้ถึง2ชั่วโมงถ้าหากดื่มเข้าไป..เอ่อ ถ้าไม่รังเกียจที่จะดื่มน่ะนะ

             ※ ความแม่นยำ : เขานั้นมีความแม่นยำอยู่สูงมากเนื่องจากค่อนข้างชำนาญด้านการโจมตีระยะไกล แต่ถ้าระยะใกล้ก็ยังพอมีทักษะอยู่บ้างเพียงเเต่ค่อนข้างจะต่ำเท่านั้นเอง..

อาวุธ.

            ※ หน้าไม้และธนู : แน่นอนว่าต้องมีลูกธนูและหมุดของหน้าไม้พกติดตัวเอาไว้มากโขเลยล่ะ ตัวเขานั้นเหมาะกับการซุ่มอยู่ระยะไกลๆพร้อมทั้งช่วยในเรื่องของการฮิลล์มากกว่าการไปปะทะตรงๆนี่นะ

           ※ มีดสั้น : พกไว้ในยามฉุกเฉินไว้ตัดนู่นนี่นั่น และใช้ต่อสู้ไปด้วยเมื่อยามคับขัน

           ※ ระเบิดควันพิษ 

ประวัติ. 

          เจสัน เฟลิซ่า เกลียดวันเกิดของตัวเองอยู่มากโข...เพราะวันนั้นมันเป็นวันที่แม่พ่อที่รักของเขาตาย---ตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเองในวัยเพียงเเค่สิบสองปี

            เจสันนั้นเกิดมาในครอบครัวของสามีภรรยาผู้เเสนจะธรรมดาในหมู่บ้านชนบทแห่งหนึ่ง ที่ที่ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ สงบและร่มเย็น ทุกๆสิ่งล้วนสงบสุข เต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของผู้คนในหมู่บ้าน เจสันเด็กหนุ่มผู้ร่าเริง เข้มแข็งคนนั้นก็มักจะเป็นที่รู้จักกันไปทว่าด้วยความที่เป็นพี่ใหญ่ของคนในหมู่บ้าน การจะนำพาเด็กๆคนอื่นๆไปวิ่งเล่นตัวเขาก็มักจะเป็นผู้นำทางเสมอเพราะคนเป็นพี่จึงต้องคอยทำอะไรหลายๆอย่าง ทั้งดูแลและจดจำเส้นทางไม่ให้ใครหลงปไหน

            และแน่นอน...ว่าทุกๆคนต่างก็ล้วนนับถือเจสันว่าเป็นพี่ชายสุดเทเสมอ---กระทั่งเรื่องเกิดขึ้น วันที่หมู่บ้านชนบทเล็กๆถูกบุกเข้าทำลายและปล้นข้าวของที่กำลังส่งออกขายทั้งข้าวสาลี นมวัว ชีส ขนมปัง และสัตว์เลี้ยงในคอกอื่นๆอีกมากมาย วันที่สงบสุขพลันถูกทำลายลงไปเป็นวันเดียวกับที่เจสันเพิ่งกลับมาจากการไปเดินเล่นในป่ากับน้องๆ

            การกลับมาครั้งนี้แน่นอนว่าทำเอาทุกคนช็อกตาตั้ง เเขนขาเเข็งทื่อไปหมดเมื่อเห็นเปลวไฟที่ลุกโชน เสียงกรีดร้องที่ดังระงม กลิ่นเนื้อไหมและกลิ่นของเลือดที่ละเลงอยู่ท่ามกลางหมู่บ้านที่สงบสุข---หมู่บ้านที่เคยสงบสุข... เจสันพยายามคุมสติ เด็กน้อยที่เพิ่งจะอายุสิบสองได้หมาดๆวิ่งโล่ตรงไปยังบ้านของตัวเองก่อนจะพบกับซากปรักหักพังที่ถล่มโครมลงมา เปลวไฟยังคงลุกโชนอย่างน่าหวาดผวา เหล่าคนชั่วหนีไปแล้วโดยที่เข่นฆ่าผู้คนเเละทำเรื่องเลวร้ายเอาไว้

            เจสันที่เกือบจะสิ้นสติยืนนิ่งค้างอยู่แบบนั้น...มองภาพของบุพการีผู้เป็นที่รักที่นอนอยู่ใต้กองเพลิง ร่างกายพุพอง ผิวหนังถูกเผาผลาญจนกลิ่นอันไม่พึงประสงค์ลอยออกมา--กลิ่นของเนื้อไหม้ของพ่อแม่ของเขาเอง... และพวกเขาตายเเล้ว ตายไปก่อนที่จะได้บอกลาเขาเสียอีก ตายไปทั้งๆที่ยังไม่ได้ฉลองวันเกิดด้วยกันเลย

            แต่แม้จะเป็นแบบนั้น แม้จะสูญเสียเเต่เด็กหนุ่มผู้ถูกพร่ำสอนมาอย่างดีก็ตระหนักได้ว่าเวลานี้อะไรสำคัญกว่าการยืนเศร้าสลด--เขาควรไปช่วยเหลือน้องๆและคนที่เหลืออยู่เท่าที่ทำได้สิ! เจสันพยายามรวบรวมน้องๆที่เหลือรอด พยายามตั้งสติ แสดงตัวออกมาว่าเขาไม่เป็นไรและพร้อมจะปลอบใจเป็นที่พึ่งพิงให้ทุกคนเสมอทั้งๆที่ในใจเขาก็กลัวเหมือนกัน...

              ในเช้าวันต่อมาพวกทหารจากอาณาจักรใกล้เคียงก็เดินทางมาถึงเพราะได้รับทราบข่าวว่ามีเด็กๆที่เหลือรอดชีวิตอยู่ จากนั้นทั้งเขาแล้วก็เด็กคนอื่นๆจึงถูกอุปการะเลี้ยงดูในอาณาจักรแห่งนั้น และเพราะเจสันมีความสามารถด้านการสนับสนุนมากเป็นพิเศษจึงถูกฝึกฝนในทางทหาร ค้นหาความถนัดก่อนจะพบว่าเขาถนัดทางด้านการแพทย์ที่สุด 

              นานวันเข้าเจสันก็ยิ่งเติบโตมากขึ้นและทำงานหนักขึ้น---ทำงานไปพร้อมๆกับการเลี้ยงดูน้องๆที่เคยอยู่ด้วยกันมา... แต่พักหลังๆเด็กพวกนั้นก็เติบโตพอจะทำงานได้เองเเล้วจึงไม่อยากจะรบกวนอะไรเขาอีก เจสันจึงมีเงินเก็บมากขึ้น ในภายหลังเจสันไม่ได้เรื่องมากเรื่องงานนัก ถ้าหากถูกดึงตัวหรือถูกเรียกตัวไปและรายละเอียดงานมันไม่ได้เลวร้ายอะไรเขาก็ย่อมตกลงยอมทำ

เพิ่มเติม. 

            ※ ปีกหูด้านบนแหลมชี้ขึ้นเล็กน้อยบ่งบอกถึงสายเลือดของเอลฟ์

            ※ เขาชอบดื่มชาร้อนๆกับขนมปังกรอบ

            ※ วาดรูปได้สวยและลายมือดีมาก

            ※ เป็นคนมีรอยยิ้มอ่อนโยนประดับใบหน้าตลอดเวลา และบ้างก็อารมณ์ขันได้ถ้าหากว่าต้องการสร้างบรรยากาศดีๆเวลาที่คนอื่นกำลังคร่ำเครียดกันเกินไป (แต่ก็ไม่ถึงกับไม่รู้กาลเทศะ)

            ※ มีความสามารถทางด้านพ่อบ้านพ่อเรือนทุกอย่างทั้งทำอหาร ทำความสะอาดบ้าน เย็บปักถักร้อย ฯลฯ

            ※ เขาอาจดูเหมือนคนที่มองโลกในแง่ดีมากเกินไปหน่อยแต่จริงๆแล้วเขาเองก็มองโลกในแง่ร้ายได้เหมือนกันเพียงแต่เลือกที่จะอยู่ตรงกลางและแสดงออกมาด้านบวกมากกว่า

             ※ แม้ว่าร่างกายจะแข็งแรงแต่เขาก็ไม่ได้เป็นเลิศด้านการต่อสู้ระยะประชิดนัก แค่พอมีทักษะอยู่บ้างให้สามารถเอาตัวรอดได้ยามคับขัน

 Vanguard หน่วยรบผจญภัย

      Z y c l o n