▲ A p p l i c a t i o n ▲

ลำดับตอนที่ #13 : Heretic ll มานิน ปัทมนันท์ / Manin Padthamanan

A P P L I C A T I O N

Cr

ชื่อ-นามสกุล : มานิน ปัทมนันท์ (ปัด-ทะ-มะ-นัน) / Manin Padthamanan

ชื่อเล่น : เกรตา (หมายถึง ความสุข) / Greta

อายุ : 17 ปี

เชื้อชาติ : ไทย

อุปนิสัย :  เกรตาเป็นคนที่มีบุลลิกท่าทางที่นิ่งสงบดูเหมือนคนที่อ่อนโยน แต่จริงๆ แล้วเขาเป็นคนปากร้ายชอบพูดออกมาอย่างที่ใจนึกด้วยใบหน้าตายด้าน แม้ช่วงแรกมันจะทำให้ใครหลายคนขุ่นเคืองแต่เมื่อนานวันเข้าอะไรหลายๆ อย่างก็ทำให้ก็ใครๆ ต่างมองข้ามไป เกรมีความรับผิดชอบและจริงจังกับทุกสิ่ง เขามักจะเต็มที่กับทุกอย่างทำให้รับรู้ถึงความเอาใจใส่ในตัวของเขา จริงๆ แล้วเกรนั้นเป็นคนขาดความมั่นใจเพราะงั้นเขาจึงมักจะระมัดระวังรอบคอบในการทำสิ่งต่างๆ เพื่อไม่ให้ตกเป็นจุดสนใจในเวลาที่เขินอายหน้าของเขาจะแดงอย่างเห็นได้ชัดและมักกลบเกลื่อนด้วยการโวยวายและโยนความผิด เขาเป็นคนเจ้าระเบียบและหงุดหงิดง่ายมากๆ ยิ่งเป็นคนรักความสะอาดทำให้เขากลายเป็นคนขี้บ่นไปโดยปริยาย ทำให้ทุกๆ วันมักจะได้ยินเขาบ่นถึงความสะอาดของคนรอบตัวอยู่ตลอดแต่สุดท้ายก็ทำความสะอาดให้อยู่ดี ( :P ) เกรนั้นเป็นพวกขี้สงสารใจอ่อนง่าย จึงกลายเป็นพวกโกธรง่ายและหายไวสะอย่างงั้นแต่ถ้าได้ตัดสินใจอะไรที่มีความสำคัญมากๆ เขาก็มักจะตัดสินอย่างเด็ดขาดด้วยความที่ตัวเขาเป็นคนที่ซื่อตรงทำให้มีคนไม่น้อยที่ยอมรับการตัดสินใจของเขา และการเป็นคนที่เก็บสีหน้าไม่เป็นทำให้เขากลายเป็นคนที่เดาออกได้ง่ายแม้เจ้าตัวจะพยายามเก็บสีหน้าขนานไหน

อาวุธ : สถิตอยู่ที่ดวงตาทั้งสองข้าง มีความสามารถในการตรึงเป้าหมาย(ทุกสิ่ง)ที่อยู่ในระยะการมองเห็นของผู้ใช้ เมื่อใช้ดวงตาจะเปร่งแสงฟ้าอมเขียวแต่ผู้ใช้จะไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้ขณะใช้ความสามารถ

ประวัติ : เกรตาเกิดและเติบโตที่ประเทศ T จนเมื่ออายุ 10 ขวบ พ่อและแม่ของเกรตาตัดสินใจมาเที่ยวที่ประเทศ E เป็นเวลาสองอาทิตย์ ช่วงอาทิตย์แรกทุกอย่างยังคงดำเนินไปอย่างราบรื่นเต็มไปด้วยความสุขและไออุ่นของครอบครัว แต่แล้วทุกอย่างก็พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ ในคืนสุดท้ายก่อนถึงเวลาเดินทางกลับระหว่างที่กำลังขับรถเพื่อกลับไปยังที่พัก จู่ๆ รถก็พลิกคว่ำหลายตลบอย่างรุนแรงโดยไม่ทราบสาเหตุ ก่อนที่สติของเกรตาจะดับไปเขาได้ประสานสายตากับสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา.. เสียงร้องของมันเหมือนกับคนที่กำลังร้องขอความช่วยเหลือ.. แต่มันไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้วแต่เป็น.. ปีศาจ 

             สติของเด็กน้อยดับไป.. ทว่าเปลือกตากลับเบิกกว้างเปร่งแสงสีฟ้าอมเขียว จับจ้องราวกับราชสีห์ไปยังดวงตาของปีศาจที่ไม่สามารถขยับไปไหนได้ มันกรีดร้องอย่างหมดหนทางก่อนที่คอของมันจะหลุดออกจากบ่าโดยฝีมือของชายคนนึง ชายปริศนามองซากของปีศาจอย่างเฉยชาก่อนจะสำรวจบริเวณโดยรอบเพื่อรายงานกับทางการ สิ่งแรงที่สะดุดตาของเขาคือศพของชายหญิงคู่นึงที่เสียชีวิตคาที่จากเหตุรถพลิกคว่ำซึ่งกระเดินออกมานอกตัวรถ ชายปริศนาทำความเคารพศพอยู่ครู่นึงก่อนจะหันไปมองยังตัวรถที่พลิกคว่ำ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อได้สบตากับดวงตาของเด็กน้อยที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ กับรถ ตัวเด็กนอนนิ่งราวกับศพมีเพียงดวงตาที่เปร่งประกายจ้องตาไม่กระพริบมายังเขาราวกับกำลังพิจารณาว่าเขาอันตรายหรือไม่ ชายหนุ่มลองคุกเข่าลงราวกับยอมแพ้ก่อนที่ดวงตาของเด็กน้อยจะค่อยๆ ปิดลงช้าๆ ชายหนุ่มจึงลุกขึ้นและเดินตรงไปยังตัวเด็กก่อนจะค่อยๆ อุ้มขึ้นมาอย่างเบามื่อ และรายงานกับทางการทั้งเรื่องของปีศาจ การเสียชีวิตของพ่อและแม่ของเกรตา รวมถึงพลังของคนสนิทของพระเจ้าที่สถิตอยู่ในตาของเด็กน้อยก่อนที่จะพาเด็กน้อยกลับไปยังฐานของเอ็กโซซิสท์ หลังจากที่ตื่นขึ้นเกรตาก็จำเหตุการ์ณก่อนหน้านี้ไม่ได้รวมถึงเรื่องของตัวเองด้วย

ของที่ชอบ : เกมปริศนาทุกชนิด , ไข่ตุ๋น , หนังสือ , ความสะอาด , ทำอาหาร , แมว

ของที่ไม่ชอบ : ผัก , ของดอง , ห้องที่สกปรก , น้ำหอม , คนน่ารำคาญ(ในความหมายของเกรคือพวกไฮเปอร์)

ของที่เกลียด : ยานพาหนะ , ปีศาจ

เพิ่มเติม : ช่วงแรกที่พลังตื่นเงื่อนไขในการใช้คือต้องสบตา แต่เมื่อได้เข้าไปอยู่ในองค์กรก็ไม่จำเป็นต้องสบตา

                เกรจำเป็นต้องมีคู่หูไม่งั้นในการต่อสู้คงได้ตายตั้งแต่เริ่ม

      ส่วนเอ็กโซซิสท์ปริศนาไรท์สามารถนำไปเชื่อมกับใครก็ได้ตามไรท์เห็นสมควร

      ส่วนตัวผู้ปกครองเป็นเลือดม่วงค่ะ >///< ฝากด้วยนะคะ

S
N
A
P