คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Ichos of Olympus บทเพลงแห่งทวยเทพ [Yaoi] (รับสมัครตัวละคร) #2
Application Ichos
"ฉันขอสาปแช่ง! ... ไอพวกแมวเหมียวนั่น!"
บทตัวละคร :: ตัวหลัก
เครื่องประดับ :: สร้อยคอรูปวงแหวนสีม่วงสง่างาม
ผู้ถือคิออสของเทพ :: อาธีน่า
ชื่อ-นามสกุล :: ฟูจิวาระ ยามาโตะ // Fujiwara Yamato
อายุ :: 20 ปี
เพศ :: ชาย
รูปร่างหน้าตา ::ชายหนุ่มรูปร่างสูงบาง ผมสั้นระต้นคอสีน้ำเงินเข้มพร้อมกับดวงตาที่เรียวคมสีน้ำเงิน(ข้างขวาไว้ใช้พลังจึงมีสีที่ต่างออกไปและจ้องมีผ้าปิดจาเอาไว้...)และใบหน้าเล็กน่ารักสีขาวอมชมพูนิดๆ ริมฝีปากเล็กบางสีชมพูอ่อน
ส่วนสูง/น้ำหนัก ::181/69
ลักษณะนิสัย :: ยามาโตะเป็นคนชอบและรักในการวางแผนเป็นที่สุดเลยเพราะงานใช้สมองถือเป็นงานถนัดของเขาและยังมีการทบทวนใหม่อีกอย่างรอบคอบและละเอียดอ่อน ภายนอกใครหลายๆคนที่ได้พบเขาครั้งแรกจะคิดว่าเขาเป็นคนที่ดูดีมากเพราะเขาไม่เคยแสดงความรู้สึกอย่างเปิดเผย แต่หารู้ไม่ว่าจริงๆแล้วในตัวของยามาโตะนั้นเรียกได้ว่าเป็นเจ้าพ่อแห่งความเพี้ยนถึงเพี้ยนที่สุดเลยก็ว่าได้...เวลาทำอะไรๆจะตรงข้ามแบบผิดมนุษย์แบบสุดๆ นอกจากการกระทำแล้วยังมีความคิดแปลกๆที่ทำเอาใครๆหลายๆคนที่ได้ยินถึงกับตำลึง ตำลึง ตำลึงตะลึงตึงตึง---- <<<ปล่อยมันไปยย์--- แต่ถึงจะเพี้ยนขนาดไหนก็ตาม ในความเพี้ยนนั้นก็ยังคงมีเจ้าเล่ห์แฝงอยู่ด้วยเช่นกัน สามารถมองสถานการณ์ได้อย่างเฉียบขาด...เพราะดวงตาข้างขวาของเขาสามารถอ่านความคิดของผู้คนได้อย่างสบายๆ แต่ใช่ว่าจะสบายขนาดนั้นเพราะถ้ามองเข้านานๆจะทำให้ความคิดหลอนออกมาได้ง่ายๆคือเมื่อมองแล้วจะต้องรีบวิเคราะห์โดยไวเพื่อสรุปใจความได้อ่านออกมา ยามาโตะมีอาการอย่างหนึ่งที่ใครๆหลายๆคนก็ดูออกคือการติดอาการลูกคุณหนูดูได้ง่ายจากการนั่งของนาง(?)ที่ชอบนั่งไขว่ห้างเป็นประจำๆเหมือนกับผู้หญิงนั่ง--- และด้วยอาการที่คล้ายกับผู้หญิงนั่นจึงก่อบังเกิดนิสัยขี้งอนของนาง(?)และเขาก็ต้องการให้มีคนมาง้อด้วยล่ะ แต่ต้องง้อนานๆนะเพราะเขาเล่นตัวมาก--- และที่สำคัญแบบมากถึงมากที่สุด เขาชอบหลงว่ารอยยิ้มของเขาช่างสวยงามเป็นหนึ่งเดียว(?)จึงชอบยิ้มแย้มใส่ผู้คนเสมอๆ
ลักษณะการพูดจา :: พูดกับคนที่อายุน้อยกว่าหรืออายุเท่ากัน - ฉัน/ นาย,เธอ
พูดกับคนที่อายุมากกว่า - ผม/คุณ
ลักษณะการพูด - พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มมีน้ำหนัก ฟังแล้วน่าเชื่อถือแต่กลับขัดกับเวลาพูดถึงเรื่องสุดเพี้ยนของเอง พูดลงท้ายด้วย "ครับ" ทุกครั้งไม่ว่าจะแก่กว่าหรือเด็กกว่ากันก็ตามแต่ เวลาที่เขาพูดจะสบตามองอีกฝ่ายเป็นมารยาทแล้วส่งรอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์ให้อีกฝ่าย(?)
ประวัติ :: ยามาโตะในตอนเด็กเป็นลูกของซามูไรชื่อดังในประเทศญี่ปุ่น ก่อนหน้านี้ยามาโตะเขาขอร้องให้พ่อของเขาสอนวิชาซามูไรให้แต่พ่อของเขาก็ไม่ยอมพร้อมบอกเหตุผลมาว่ามันอันตรายเกินไปจนยามาโตะอายุ 15 ปี เขาคิดว่ามันคงโตพอที่จะรับการสอนซามูไรแต่คำตอบที่ได้รับกลับมานั้นทำให้เขาผิดหวังเอามาก นั่นก็คือ อันตรายเกินไปเช่นเคยแต่เพราะว่าดื้อรั้นของเขาจึงขู่กลับไปว่า "ถ้าไม่สอนจะบอกว่าพ่อมีชู้นะครับ!" วึ่งมันเป็นการจี้จุดพ่อของเขาจึงยอมสอนแต่โดยดี(เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเมียคือที่หนึ่ง---)แต่สิ่งที่สอนไปนั้นเป็นเพียงแค่วิชามีดสั้นเท่านั้น จึงทำให้ยามาโตะมีความสามารถเพียงแค่การใช้มีดสั้นแต่นั้นก็มากเพียงพอสำหรับเขาแล้ว จากนั้นเขาก็มีความคิดที่จะใช้วิชานั้นๆให้เป็นประโยชน์มากที่สุดเพื่อปกป้องทุกๆคน(เพราะความคิดแสนพระเอกนั่น จึงทำให้เขาดูเพี้ยน---)
อาวุธ :: มีดสั้น
ชุดประจำตัว ::
(เขาจะพยายามใส่เสื้อสีสว่างๆเพื่อให้ตัดกับสีผมเข้มของเขา ง่ายๆคือน้องเขาอยากเด่นครับ--- ไม่มีร่มนะครับ ----)
พลังหลัก/พลังรอง :: พลังหลักฟ้าฝน - สามารถร่ายเวทให้เปลี่ยนบรรยากาศเป็นไปตามที่ต้องการ
พลังรองรับรู้ความคิดของคนด้วยการมอง - ตาข้างที่ผิดอยู่ของยามาโตะสามารถอ่านความคิดคนได้แต่ไม่นานมาเพราะถ้ามองนานๆจะเกิดอาการความคิดหลอนในหัว
ประเภทของพลัง :: ระยะใกล้
ชอบ ::การทดลอง,สิ่งของแปลกๆ
ไม่ชอบ/เกลียด ::การดูถูก,แมว,คนไม่ง้อ----
กลัว/แพ้ :: กลัวแมว - ตอนเด้กๆยามาโตะไปหาเรื่องกับแมวครับ(?)แต่ก็โดนแมวข่วนกลางหน้ากลับมาเลยกลัวแมวมาตั้งแต่นั้น เวลาเห้นแมวเดินตัดหน้าหรือเข้าใกล้จะขนลุกฟูฟ่องเป็นยองใย--- ทางที่ดีนะก็พยายามอย่าให้เขาเห็นเลยไม่งั้นจากปกติสติไม่ดีอยู่แล้วยิ่งเข้าไปใหญ่
งานอดิเรก :: เดินเล่นข้างนอก,นั่งสาปแช่งแมว(?),วางแผนการเพี้ยนๆ
เพิ่มเติม ::เอ่อ...สั้นไปมั้ยเอ่ย? พอดีช่วงนี้เบลอๆเมาๆ ฮาาา--- ให้แก้ไขตรงไหนบอกได้นะครับ><
ความคิดเห็น