ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : [ส่ง] -- ยอดนักรบเลือดมังกร
.
สวัสดีจ้า น้องมะเหมี่ยว พี่มาร์เองค่า คนที่น้องมะเหมี่ยวไปฝากวิจารณ์ไว้ในบทความ(ที่พี่ทำงานอยู่นั่นเอง)
วันนี้ได้ฤกษ์งามยามดีมานั่งอ่าน แล้วก็เลยจัดการวิจารณ์ให้อย่างเสร็จสรรพซะเลย ปกติพี่เป็นพวกไม่ค่อยชอบอ่านนิยายแนวเกาหลีเท่าไหร่ แต่มาเจอเรื่องนี้แล้วทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนไปในทางดีไม่น้อย ปกติพี่ดูหนังเกาหลีช่องสาม(บางเรื่อง) ซึงก็ออกมาเป็นหนังแนวประวัติศาสตร์ซะส่วนใหญ่ พอมาอ่านนิยายของมะเหมี่ยวทำให้พี่นึกถึงหนังพวกนั้นขึ้นมาเลยล่ะ
เอาล่ะค่ะ เริ่มค้น..เริ่มคว้านกันเลย
การตกแต่ง::ถ้าหมายรวมถึงหน้าบทความทั้งหมด ทั้งรูป ทั้งนำเรื่อง ถือเป็นการยั่วสายตาคนอ่านได้ดีที่เดียวค่า(รวมทั้งพี่ด้วย) คำโปรยของเรื่อง นำเรื่องหน้าบทความก็ทำให้อยากเปิดอ่านตอนต่อไปดีมาก ซึ่งอันนี้ขอชื่อชมค่ะ
งั้นเอาไปเลย 5/5
*ไม่่แนะนำให้ลงอิมเมจตัวละครหรือระบุลักษณะตัวละครในลักษณะเอามาเป็นบรรยายคาแรคเตร์นอกรอบ เพราะมันทำให้คนอ่านไม่ได้จินตนาการ(ซึ่งตรงนี้พี่ก็ชื่นชมน้องอีกเหมือนกันที่สามารถแนะนำตัวละครได้อย่างเข้าถึงคาแรคเตอร์ โดยไม่ต้องทำบทแนะนำตัวละครหรือลงอิมเมจอะไรมากมายเหมือนนักเขียนบางคนในเด็กดี)
ตัวบท
อันนี้ถ้าพูดถึงเนื้อหา ถือว่าไปได้พอเหมาะพอเจาะ เข้าใจได้ชัดเจน ไม่ยืดมาก แถมแต่ละตอนสอดอารมณ์หลายอย่างจนทำให้อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆเลยล่ะ ตรงนี้ถือว่าไม่มีอะไรต้องติเป็นพิเศษค่ะ
งั้นจัดไป 5/5
มาถึง..การบรรยาย
ตรงนี้แหละที่เริ่มเห็นปัญหาของเรื่อง แต่ก็ไม่ได้มากมายอะไรนัก บางประโยค บางถ้อยคำใช้คำยืดเกินไป และบางประโยคก็ใช้คำรวบรัดเกินไป แต่ปัญหานี้ไม่ค่อยเจอค่ะ จะลองยกตัวอย่างให้หน่อยก็แล้วกันจะได้เห็นภาพ
ตรงบทนำ
หลังจากลมเดือนมีนาคมพัดกรรโชกจนดอกท้อสีชมพูสดที่ใกล้จะหมดเรี่ยวแรงหลุดออกจากขั้วแล้ว ลมหนาวก็พัดพามันจากถิ่นกำเนิด...จนลอยผ่านมายังเด็กทารกเพศหญิงที่กำลังนอนอยู่ในอ้อมอกแม่
ในประโยคนี้สามารถมองเห็นอะไรได้สองอย่าง นั่นคือ ยืดนิดๆ และไม่ลื่น คำบางคำถ้าจะให้ลื่นจริงๆสามารถเอาอีกคำที่มีความหมายชัดเจนกว่าเข้ามาแทนได้ค่ะ หรือไม่ก็ตัดออกไปเลย
อย่างเช่นประโยคเมื่อครู่ พี่จะลองแก้ให้นิดหนึ่ง ลองดูนะคะว่าจะเข้าท่าหรือเปล่า เพราะส่วนตัวพี่ก็ไม่ได้เก่งอะไรหรอกค่ะ
ดอกท้อจวนจะโรยสะบัดช่อน้อยๆของมันอย่างอ่อนล้า เมื่อลมหนาวของเดือนมีนาคมพัดกระทบ ทำให้ดอกไม้น้อยนั้นหลุดร่วงจากต้น พากลีบบางเบาของมันลอยไปตามลม...มันลอยอย่างไร้จุดหมายมาจนถึงเบื้องหน้าทารกหญิงผู้ซึ่งบัดนี้นอนอยู่ในอ้อมอกของมารดา
มันดูยาวกว่าก็จริง แต่ถ้าสังเกตดีๆจะพบว่า..ประโยคนี้(หรือถ้ามะเหมี่ยวจะเรียงใหม่ให้ดีกว่านี้) ใช้คำที่ค่อนข้างชัดเจนกว่าประโยคแรก ในลักษณะความหมายที่คล้ายคลึงกัน
อีกปัญหาที่พี่เจอในนิยายเรื่องนี้คือ บางจุดมีการใช้คำซ้ำ ทั้งๆที่สามารถเอาคำอื่นมาแทนได้ ซึ่งตรงนี้เจอน้อยค่ะ แต่ก็มีให้เห็นบ้างไม่มาก(และพี่ขอโทษที่ลืมมาร์คไว้ว่าตรงไหน)
และปัญหาสุดท้ายที่พี่อ่านแล้วรู้สึกเป็นห่วงที่สุด คือ ภาษาพูดในบทสนทนา ในการพูดคุยสนทนากันจริงๆแล้วในนิยายใช้ภาษาพูดไได้ค่ะ แต่ก็ไม่ควรมากจนเกินไปแบบนี้ เพราะมันทำให้อารมณ์ของนักอ่านบางคน(ที่ส่วนหนึ่งจะหัวโบราณเหมือนพี่) รู้สึกแปลกๆ ตะหงิดๆ เพราะฉะนั้นแนะนำว่าให้ลดลงสักเล็กน้อย ใช้ให้สมเหตุสมผลก็จะโอเคค่ะ
เพราะฉะนั้นตรงนี้ก็ให้ไปเลย 18/20
ตัวละคร
ปัญหาของตัวละครในเรื่องนี้ถือว่ามีน้อยจนไม่เห็นเลยก็ว่าได้ เพราะการบรรยายและการให้ความรู้สึกร่วมกับตัวละครนั้นชัดเจนมาก ซึ่งพี่ขอชูหัวแม่มืองามๆให้เลยค่ะ เพราะพี่เองเคยมีประสบการณ์เรื่องนี้เป็นการส่วนตัวตอนเอานิยายลงเว็บใหม่ๆ ตัวละครชัดเจน คาแรคเตอร์สมเหตุสมผลและเด่นชัด โดยเฉพาะซอรี
พี่ก็เลยจัดไป 20/20
เนื้อหาโดยรวม 20/20
เปิดมาเจอเรื่องนี้ตอนแรกนึกว่าหลงมาอ่านนิยายประวัติศาสตร์จีนซะอีก พอเจอนำเรื่องก็รู้สึกเหมือนดูหนังเกาหลีช่องสาม เปิดอ่านไปอ่านมาติดค่ะ สนุกได้ใจเลยเรื่องนี้ และก็อย่างว่าแหละค่ะ...ถึงจะวิจารณ์ไปแล้ว แต่ยังไงก็ยังจะตามอ่านอยู่เรื่อยๆค่ะ(และอาจมีโอกาสได้เมนต์บ้างถ้าหาเวลาหรือหาคอมเมนต์ได้)
งั้นก็จัดไปเลย 5/5
คำผิด
น้อยถึงน้อยที่สุด คือเรียกว่าหาไม่ได้เลยด้วยซ้ำค่ะ ข้อนี้ชูหัวแม่มือให้อีกที
งั้นก็..ให้คะแนนงามๆ 5/5
คะแนนเพชฆาตมาถึงแล้ว..ภาพรวมทั้งหมด ประมวลได้ว่า..98/100 ค่า นานทีจะได้ให้คะแนนบานแบบนี้สักที แต่ก็ให้อย่างเต็มใจ เพราะมะเหมี่ยวเขียนดีจริงอะไรจริง ยังไงล่ะก็ สู้ๆนะคะ พี่และนักอ่านคนอื่นทุกคนยังตามอยู่นะ
และอย่าลืม..ไปรับคำวิจารณ์ที่บความของน้องแก้มด้วยจ้า
สุดท้าย...ถ้าจะขอบคุณ อย่าขอบคุณพี่ เพราะพี่เองถ้าไม่ได้ไปทำงานกับบทความน้องแก้มพี่ก็คงไม่ได้อ่านเหมือนกันค่ะ เพราะฉะนั้นถ้าจะขอบคุณก็ขอยกผลประโยชน์ทั้งหมดให้แก้มไปเถอะ ส่วนตัวถ้าอยากคุยอะไรกับพี่นอกรอบก็ติดต่อพี่ทางไอดีได้จ้า สบายๆอยู่แล้วแหละ
สำหรับคำวิจารณ์ในครั้งนี้ผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ
ปล. อย่าแปลกใจว่าทำไมพี่ถึงไม่ไปโหวต+วิจารณ์ในคำวิจารณ์ เนื่องด้วยคอมเจ้ากรรมของพี่มันโหวตไม่ขึ้น+ส่งคำวิจารณ์ไม่ได้ กดเป็นสี่ห้าสิบรอบก็ยังไม่ได้ทุกครั้งเลย ไม่ว่าพี่จะไปลงที่ไหนก็ช่าง ก็เลยขอเอามาวิจารณ์ในคอมเมนต์แทน คงไม่ว่ากันนะคะ วันนี้พี่ไปก่อน แล้วจะกลับมาอ่านใหม่เมื่อชาติต้องการ..เอ๊ย! เมื่อมะเหมี่ยวอัปตอนใหม่น้อ
----------------------------------------------------
RECEIVE NOW
ชื่อเรื่อง ::
นามปากกา ::
พอใจมั้ยคะ T.T ::
ฝากโหวตและแปะแบนเนอร์ให้ด้วยนะคะ ::
มาใช้บริการใหม่น้าา ::
สวัสดีจ้า น้องมะเหมี่ยว พี่มาร์เองค่า คนที่น้องมะเหมี่ยวไปฝากวิจารณ์ไว้ในบทความ(ที่พี่ทำงานอยู่นั่นเอง)
วันนี้ได้ฤกษ์งามยามดีมานั่งอ่าน แล้วก็เลยจัดการวิจารณ์ให้อย่างเสร็จสรรพซะเลย ปกติพี่เป็นพวกไม่ค่อยชอบอ่านนิยายแนวเกาหลีเท่าไหร่ แต่มาเจอเรื่องนี้แล้วทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนไปในทางดีไม่น้อย ปกติพี่ดูหนังเกาหลีช่องสาม(บางเรื่อง) ซึงก็ออกมาเป็นหนังแนวประวัติศาสตร์ซะส่วนใหญ่ พอมาอ่านนิยายของมะเหมี่ยวทำให้พี่นึกถึงหนังพวกนั้นขึ้นมาเลยล่ะ
เอาล่ะค่ะ เริ่มค้น..เริ่มคว้านกันเลย
การตกแต่ง::ถ้าหมายรวมถึงหน้าบทความทั้งหมด ทั้งรูป ทั้งนำเรื่อง ถือเป็นการยั่วสายตาคนอ่านได้ดีที่เดียวค่า(รวมทั้งพี่ด้วย) คำโปรยของเรื่อง นำเรื่องหน้าบทความก็ทำให้อยากเปิดอ่านตอนต่อไปดีมาก ซึ่งอันนี้ขอชื่อชมค่ะ
งั้นเอาไปเลย 5/5
*ไม่่แนะนำให้ลงอิมเมจตัวละครหรือระบุลักษณะตัวละครในลักษณะเอามาเป็นบรรยายคาแรคเตร์นอกรอบ เพราะมันทำให้คนอ่านไม่ได้จินตนาการ(ซึ่งตรงนี้พี่ก็ชื่นชมน้องอีกเหมือนกันที่สามารถแนะนำตัวละครได้อย่างเข้าถึงคาแรคเตอร์ โดยไม่ต้องทำบทแนะนำตัวละครหรือลงอิมเมจอะไรมากมายเหมือนนักเขียนบางคนในเด็กดี)
ตัวบท
อันนี้ถ้าพูดถึงเนื้อหา ถือว่าไปได้พอเหมาะพอเจาะ เข้าใจได้ชัดเจน ไม่ยืดมาก แถมแต่ละตอนสอดอารมณ์หลายอย่างจนทำให้อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆเลยล่ะ ตรงนี้ถือว่าไม่มีอะไรต้องติเป็นพิเศษค่ะ
งั้นจัดไป 5/5
มาถึง..การบรรยาย
ตรงนี้แหละที่เริ่มเห็นปัญหาของเรื่อง แต่ก็ไม่ได้มากมายอะไรนัก บางประโยค บางถ้อยคำใช้คำยืดเกินไป และบางประโยคก็ใช้คำรวบรัดเกินไป แต่ปัญหานี้ไม่ค่อยเจอค่ะ จะลองยกตัวอย่างให้หน่อยก็แล้วกันจะได้เห็นภาพ
ตรงบทนำ
หลังจากลมเดือนมีนาคมพัดกรรโชกจนดอกท้อสีชมพูสดที่ใกล้จะหมดเรี่ยวแรงหลุดออกจากขั้วแล้ว ลมหนาวก็พัดพามันจากถิ่นกำเนิด...จนลอยผ่านมายังเด็กทารกเพศหญิงที่กำลังนอนอยู่ในอ้อมอกแม่
ในประโยคนี้สามารถมองเห็นอะไรได้สองอย่าง นั่นคือ ยืดนิดๆ และไม่ลื่น คำบางคำถ้าจะให้ลื่นจริงๆสามารถเอาอีกคำที่มีความหมายชัดเจนกว่าเข้ามาแทนได้ค่ะ หรือไม่ก็ตัดออกไปเลย
อย่างเช่นประโยคเมื่อครู่ พี่จะลองแก้ให้นิดหนึ่ง ลองดูนะคะว่าจะเข้าท่าหรือเปล่า เพราะส่วนตัวพี่ก็ไม่ได้เก่งอะไรหรอกค่ะ
ดอกท้อจวนจะโรยสะบัดช่อน้อยๆของมันอย่างอ่อนล้า เมื่อลมหนาวของเดือนมีนาคมพัดกระทบ ทำให้ดอกไม้น้อยนั้นหลุดร่วงจากต้น พากลีบบางเบาของมันลอยไปตามลม...มันลอยอย่างไร้จุดหมายมาจนถึงเบื้องหน้าทารกหญิงผู้ซึ่งบัดนี้นอนอยู่ในอ้อมอกของมารดา
มันดูยาวกว่าก็จริง แต่ถ้าสังเกตดีๆจะพบว่า..ประโยคนี้(หรือถ้ามะเหมี่ยวจะเรียงใหม่ให้ดีกว่านี้) ใช้คำที่ค่อนข้างชัดเจนกว่าประโยคแรก ในลักษณะความหมายที่คล้ายคลึงกัน
อีกปัญหาที่พี่เจอในนิยายเรื่องนี้คือ บางจุดมีการใช้คำซ้ำ ทั้งๆที่สามารถเอาคำอื่นมาแทนได้ ซึ่งตรงนี้เจอน้อยค่ะ แต่ก็มีให้เห็นบ้างไม่มาก(และพี่ขอโทษที่ลืมมาร์คไว้ว่าตรงไหน)
และปัญหาสุดท้ายที่พี่อ่านแล้วรู้สึกเป็นห่วงที่สุด คือ ภาษาพูดในบทสนทนา ในการพูดคุยสนทนากันจริงๆแล้วในนิยายใช้ภาษาพูดไได้ค่ะ แต่ก็ไม่ควรมากจนเกินไปแบบนี้ เพราะมันทำให้อารมณ์ของนักอ่านบางคน(ที่ส่วนหนึ่งจะหัวโบราณเหมือนพี่) รู้สึกแปลกๆ ตะหงิดๆ เพราะฉะนั้นแนะนำว่าให้ลดลงสักเล็กน้อย ใช้ให้สมเหตุสมผลก็จะโอเคค่ะ
เพราะฉะนั้นตรงนี้ก็ให้ไปเลย 18/20
ตัวละคร
ปัญหาของตัวละครในเรื่องนี้ถือว่ามีน้อยจนไม่เห็นเลยก็ว่าได้ เพราะการบรรยายและการให้ความรู้สึกร่วมกับตัวละครนั้นชัดเจนมาก ซึ่งพี่ขอชูหัวแม่มืองามๆให้เลยค่ะ เพราะพี่เองเคยมีประสบการณ์เรื่องนี้เป็นการส่วนตัวตอนเอานิยายลงเว็บใหม่ๆ ตัวละครชัดเจน คาแรคเตอร์สมเหตุสมผลและเด่นชัด โดยเฉพาะซอรี
พี่ก็เลยจัดไป 20/20
เนื้อหาโดยรวม 20/20
เปิดมาเจอเรื่องนี้ตอนแรกนึกว่าหลงมาอ่านนิยายประวัติศาสตร์จีนซะอีก พอเจอนำเรื่องก็รู้สึกเหมือนดูหนังเกาหลีช่องสาม เปิดอ่านไปอ่านมาติดค่ะ สนุกได้ใจเลยเรื่องนี้ และก็อย่างว่าแหละค่ะ...ถึงจะวิจารณ์ไปแล้ว แต่ยังไงก็ยังจะตามอ่านอยู่เรื่อยๆค่ะ(และอาจมีโอกาสได้เมนต์บ้างถ้าหาเวลาหรือหาคอมเมนต์ได้)
งั้นก็จัดไปเลย 5/5
คำผิด
น้อยถึงน้อยที่สุด คือเรียกว่าหาไม่ได้เลยด้วยซ้ำค่ะ ข้อนี้ชูหัวแม่มือให้อีกที
งั้นก็..ให้คะแนนงามๆ 5/5
คะแนนเพชฆาตมาถึงแล้ว..ภาพรวมทั้งหมด ประมวลได้ว่า..98/100 ค่า นานทีจะได้ให้คะแนนบานแบบนี้สักที แต่ก็ให้อย่างเต็มใจ เพราะมะเหมี่ยวเขียนดีจริงอะไรจริง ยังไงล่ะก็ สู้ๆนะคะ พี่และนักอ่านคนอื่นทุกคนยังตามอยู่นะ
และอย่าลืม..ไปรับคำวิจารณ์ที่บความของน้องแก้มด้วยจ้า
สุดท้าย...ถ้าจะขอบคุณ อย่าขอบคุณพี่ เพราะพี่เองถ้าไม่ได้ไปทำงานกับบทความน้องแก้มพี่ก็คงไม่ได้อ่านเหมือนกันค่ะ เพราะฉะนั้นถ้าจะขอบคุณก็ขอยกผลประโยชน์ทั้งหมดให้แก้มไปเถอะ ส่วนตัวถ้าอยากคุยอะไรกับพี่นอกรอบก็ติดต่อพี่ทางไอดีได้จ้า สบายๆอยู่แล้วแหละ
สำหรับคำวิจารณ์ในครั้งนี้ผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ
ปล. อย่าแปลกใจว่าทำไมพี่ถึงไม่ไปโหวต+วิจารณ์ในคำวิจารณ์ เนื่องด้วยคอมเจ้ากรรมของพี่มันโหวตไม่ขึ้น+ส่งคำวิจารณ์ไม่ได้ กดเป็นสี่ห้าสิบรอบก็ยังไม่ได้ทุกครั้งเลย ไม่ว่าพี่จะไปลงที่ไหนก็ช่าง ก็เลยขอเอามาวิจารณ์ในคอมเมนต์แทน คงไม่ว่ากันนะคะ วันนี้พี่ไปก่อน แล้วจะกลับมาอ่านใหม่เมื่อชาติต้องการ..เอ๊ย! เมื่อมะเหมี่ยวอัปตอนใหม่น้อ
----------------------------------------------------
RECEIVE NOW
ชื่อเรื่อง ::
นามปากกา ::
พอใจมั้ยคะ T.T ::
ฝากโหวตและแปะแบนเนอร์ให้ด้วยนะคะ ::
มาใช้บริการใหม่น้าา ::
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น