คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ♡
หงุดหงิด
หงุดหงิด
มองคนข้างๆแล้วก็ได้แต่หงุดหงิด! แต่เขากลับทำอะไรไม่ได้เพราะด้วยสถานะตัวเองในตอนนี้ที่เป็นเพียงผู้อาศัย =__= อาศัยขอติดรถมันกลับบ้านเนี่ย!
" ช่วยกินๆมันเข้าไปสักทีได้ไหม..ลีลาว่ะ! " คนตัวเล็กกล่าวขึ้นมาท่ามกลางความเงียบแต่อีกคนหาได้สนใจไม่ ดวงตาคมหันมามองอย่างกวนประสาทก่อนจะเริ่มทำตามใจชอบกินอมยิ้มขนาดพอดีปาก ของตัวเองต่อไป
" .... " ไร้ซึ่งคำตอบ นิ้วเรียวค่อยๆบรรจงกดอมยิ้มสีหวานลงกับริมฝีปากตัวเองแล้ววนย้ำไปมาหลายๆ ครั้งจนปากบางๆนั่นเริ่มมันวาวขึ้นมาเหมือนทาลิปกลอส.. แม้จะตีหน้านิ่ง ทำตัวมึนๆ แต่ซีวอนกลับคิดว่ามันเซ็กซี่ซะมากกว่า
...เซ็กซี่จนเขาต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ...
นี่เขาเป็นอะไรไปวะ! มองไอ้คนหน้ามึนตรงหน้าว่าเซ็กซี่เนี่ยนะ!
ที่สำคัญคือมันเป็นผู้ชายยยยย โว้ยยย กูยังชอบสาวสวยหมวยเอ็กซ์อยู่นะ T^T
ได้แต่คิดในใจและเอามือทิ้งหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง จนคนข้างๆอดที่จะหันมามองไม่ได้
ไม่สิ..ต้องบอกว่าเขาลอบมองคนตัวเล็กแทบจะตลอดเวลาด้วยซ้ำไป แต่อีกฝ่ายดันโง่ไงเลยไม่เคยจะรู้ตัว -__-;
" หึ " แค่เสียงหัวเราะจากลำคอเพียงเล็กน้อย กลับดึงสติของคนที่นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถกลับมาได้
ชิบหายแล้ว!
" หัวเราะอะไรวะ! "
" เปล่า " ร่างสูงตอบกลับนิ่งๆตามนิสัยก่อนจะกินอมยิ้มที่แวะซื้อมาเมื่อ 20 นาทีที่แล้วแต่ไม่มีวี่แววว่าจะหมดสักที
" มะ.. " ซีวอนจ้องเอาคำตอบ แต่อาการที่ได้กลับมาดันเป็น...
ยัง มันยังไม่หยุดอีก! อ๊ากกกกกกกกกก
จะยั่วกูไปถึงไหนวะ!
ซีวอนส่ายหัวไล่ความคิดนั้นออกไป เขาขยับตัวหันข้างให้อีกฝ่ายเพราะไม่อยากจะเห็นริมฝีปากนั่น ริมฝีปากที่้เรียวได้รูป แถมเป็นมันเพราะอมยิ้มนั่นอีก เห็นแล้วมันน่าจูบชะมัด..
จูบ...
จูบ.... ?
จูบพ่องงง! !
WTF ! กูเป็นอะไรไปเนี่ยยย ฮืออออออออ T^T
.
.
.
กุกกัก..
จู่ๆก็รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง แหงสิ! ก็ไอ้บ้าที่เขากำลังคิดถึงมันจับหน้าเขาให้หันไปหา สายตาเจ้าเล่ห์แบบนั้นมันโคตรไม่น่าไว้ใจเลย ซีวอนสุดหล่อบอกตรงๆ!
แต่ก่อนที่จะโวยวาย ก็โดนจู่โจมเข้าซะแล้ว! ร่างสูงกดริมฝีปากลงมาอย่างนุ่มนวลและกระทันหันจนอีกฝ่ายไม่ทันได้ระวัง ตัว เขาขบริมฝีปากหนานุ่มเบาๆเป็นการทิ้งท้ายก่อนจะผละออกมา
ไม่ใช่จูบที่ลึกซึ้งอะไร
แถมยังใช้เวลาไม่นาน..
แต่รับรองว่าคนที่โดนน่ะต้องติดใจแน่ๆ ☺
เซต้าปล่อยให้คนข้างๆนั่งช็อคไม่ได้สติ ส่วนตัวเองก็ฮัมเพลงไปพร้อมกับเคลื่อนรถที่ติดอยู่กับการจราจรอันบ้าคลั่ง เสียนาน ปกติเขาไม่ชอบใจสักเท่าไหร่ที่ต้องขับมาสายนี้ เพราะเป็นที่รู้กันว่ารถติดมากขนาดไหน
แต่ต่อไปนี้เขาก็คงมี 'ข้ออ้าง' ให้ได้มาทางนี้บ่อยๆ เพราะงั้นต้องฝึกเอาไว้สินะ ☺
special ♡
ไม่จริงใช่ไหม เขาไม่ได้เสียจูบให้หมอนั่นอีกแล้วใช่ไหม?
" อ๊ากกกกกกก อ๊ากกกกกกกกกกกกกก มึง!! มึงจูบกู!!!! " ซีวอนชี้หน้าพลางตะโกนสุดเสียงเมื่อได้สติ ถ้าลุกไปบีบคอได้เขาคงทำไปแล้ว แต่... ขืนบีบคอไอ้หน้ามึนนั่นแล้วมันขับรถตกทางด่วนจะทำไงล่ะ! เขายังรักชีวิตตัวเองอยู่นะ!
แต่รสหวานๆของอมยิ้มนั่นยังติดอยู่ที่ปลายลิ้นอยู่เลย..
" บ้านอยู่ไหนนะ ? "
เสียท่ามันอีกแล้ว! T________T
เชี่ยเอ้ย! ร่างสูงสบถในใจเมื่อพบว่าข้างหน้าเป็นทางตัน จะวิ่งไปทางอื่นก็ไม่ทันเพราะเสียงฝีเท้านับสิบที่ตามทำให้เขาหมดทางเลือก นอกจากจะเข้าไปหลบในห้องน้ำที่ดูร้างผู้คนตรงหน้า
ตึกตึกตึก !!
"เอาวะ" เขารีบเอาตัวเองเข้าไปซ่อนข้างในรวมทั้งล็อคประตูแทบจะทันที เขาเอาหูแนบประตูเพื่อฟังเสียงภายนอก
" เฮ้อ.. " เสียงถอนหายใจดังขึ้นเมื่อทุกอย่างเงียบสงบ ร่างสูงทิ้งตัวนั่งบนฝาชักโครกพร้อมหยิบบุหรี่ออกมากจุด แล้วรีบสูดควันเข้าปอด
ปัง!! เสียงทุบประตูดังขึ้นพร้อมเสียงโหวกเหวกโวยวายของผู้มาใหม่
" เชี่ยยยย! ทำไรกันอยู่วะ กูขี้จะแตกแล้ว =[]=++ "
" .... " แม้จะแปลกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ร่างสูงกับทำหูทวนลม และจดจ่อกับการสูดเอามะเร็งเข้าปอดต่อไป จนกระทั่งเสียงตะโกนดังขึ้นอีกครั้ง
" หูหนวกรึไงวะ! บอกว่าปวดขี้! " ตามมาด้วยเสียง..
ปัง!! อีกครั้ง..
" เปิดสิเว้ยยยยย =[]=!! "
" เสียงดัง -*- " ร่างสูงที่อยู่ข้างในก่อนแล้วพ่นควันสีขาวออกจากปากเรียว พรางเสยผมขึ้นเผยให้เห็นใบหน้าหล่อสไตล์เกาหลีที่กำลังอินเทรนด์แต่เต็มไป ด้วยรอยฟกช้ำ บอกได้ไม่ยากว่าทำไมเขาถึงต้องหลบอยู่ในนี้
" แม่.งเอ๊ย..... -___-++++ " เมื่อได้ยินคนข้างนอกสบถ ร่างสูงจึงลุกขึ้นยืน มือหนาโยนบุหรี่ที่สูบไปไม่ถึงครึ่งทิ้งลงชักโครกอย่างไม่เสียดาย ก่อนจะเอื้อมมือเปิดประตูออกไป
" _#)*%#_+_!+#$)(%&& "
" ... " เขายืนนิ่งมองคนตรงหน้าที่เอาแต่บ่นไม่หยุดจนไม่ทันได้สังเกตตน
" อ้าว มึงนี่เอง! ยืนขวางทางทำไมวะ หลีกๆ อี๊ เหม็นบุหรี่ว่ะ มึงจะสูบทำไมเนี่ย _#(% " คนตัวเล็กกว่าผลักเขาออกจากทางและบ่นอุบอิบทันทีที่ได้กลิ่นไม่พึงประสงค์
" -*- " คนฟังก็ได้แต่ยืนขมวดคิ้วมองจนอีกฝ่ายหันมาประชันหน้าด้วย
" เป็นเด็กเป็นเล็กหัดสูบบุหรี่นะมึง เดี้ยๆพ่อจะฟ้องคณะบดีคณะมึง -___-++ "
" รู้เหรอว่าคณะไหน? " เจ้าของเสียงทุ้มเอ่ยออกมาพรางขยับเข้าไปใกล้อีกฝ่ายที่ไม่ทันได้ตั้งตัว
" ห้ะ? อะ..อะไร ไม่รู้แล้ว แล้วมึงจะเข้ามาใกล้กูทำไมเนี่ย ออกไป๊ " เมื่อถูกรุกล้ำ(?) คนตัวเล็กจึงได้แต่ถอยหนีและปัดมือไล่อีกคนตัวโต น้ำเสียงนุ่มลึกเมื่อครู่ทำเขาใจสั่นไม่ใช่เล่น สั่นแบบไหนน่ะเหรอ? อาจจะ...สั่นสู้ก็ได้ ก็แค่...'อาจจะ' นะ..
" ... "
" กูบอกให้ออกไปไงวะ! เห้ย! "
กึก
ร่างสูงกดล็อคประตูทันทีที่ทำให้อีกคนถอยเข้าไปข้างในแล้ว
" มะ..มึงอย่าทำอะไรกูเลยนะ กูยังอยากมีเมียอยู่นะเว้ย " เมื่อเห็นท่าไม่ดีจึงต้องเอ่ยปากให้อีกฝ่ายไว้ชีวิต(?)ตน หน้าตาสะบักสบอมของคนตรงหน้าทำให้เขารู้สึกกลัวได้ง่ายๆ เลือดออกซิบๆเลยด้วย
" เงียบ "
" หะ ห้ะ? =o= "
" เงียบ -*- "
" อ้ะ! โอเอๆ อูเอี๊ยบแอ้ว " ทั้งสายตาคมกริบและน้ำเสียงเอือมระอาที่ถูกส่งมา คนฟังจึงปฏิเสธไม่ได้ที่จะทำตาม
" ... "
เสียงฝีเท้ามาหยุดตรงหน้าเขาพอดี มีเพียงประตูเหล็กเก่าๆและกำแพงโทรมๆเท่านั้นที่กั้นเอาไว้ ร่างสูงหายใจอย่างแผ่วเบาไม่ให้คนอีกฝั่งได้รับรู้ถึงการเป็นของเขาภายใน ห้องน้ำร้างแห่งนี้ วัยรุ่นท่าทางเกเรเอาเรื่อง4-5คนที่ยืนอยู่ข้างนอกนั้นส่งเสียงดังมากพอที่ ทำให้เขาหลบได้ทัน
" เมื่อกี้กูเห็นมันอยู่แถวนี้นี่หว่า! "
" มึงตาฝาดรึเปล่าวะ? "
" กูเห็นจริงๆ! มันต้องแอบอยู่ในนี้แน่ๆ เชื่อกู "
" พ่อมึ.งสิ ใครมันจะไปอยู่ในนั้นวะ อย่างกับห้องน้ำผีสิง ไปเหอะ! "
" แต่กู.. "
" กูบอกว่าไป "
" เออๆ "
" เฮ้อ.. " เมื่อแน่ใจว่าคนเหล่านั้นจากไปไกลแล้ว ร่างสูงก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้และมันก็ไม่ได้เกินขึ้น บ่อย สาเหตุที่ทำให้เขาต้องวิ่งหนีจนต้องมาหลบอยู่ในนี้ไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้ ดันไปช่วยเด็กมัธยมที่ถูกรีดไถไว้ต่างหากล่ะ
" กูพูดได้ยัง? อ้ะ! " เพราะร่างบางกำลังพูด ส่วนร่างสูงก็หันมาแบบกระทันหัน ทำให้จมูกของทั้งสองเฉียดกันไปเพียงนิดเดียว
" .... "
" .... "
หลังจากตกอยู่ในความเงียบมานาน ร่างสูงก็ค่อยๆโน้มตัวลงไปหาอีกคน ตาคมจ้องคนตรงหน้าอย่างไม่กระพริบ โดยไม่รู้ตัว..ร่างสูงก็ประกบปากกับริมฝีปากบางอย่างรวดเร็ว
" อะ..อื้อ! O.O " เล่นเอาร่างบางที่ตกอยู่ในอาการตื่นตะลึงหายใจแทบไม่ทัน
" ...ชู่.. "
" เฮือก!...มึง! อ้ะ! " ไม่ทันได้หายใจเต็มปอดร่างบางก็ถูกอีกฝ่ายช่วงชิงริมฝีปากไปอีกครั้ง และมันเป็นความผิดพลาดที่ปล่อยให้ร่างสูงมีโอกาสเป็นครั้งที่สอง
เมื่อสบโอกาสจึงล่วงล้ำเข้าไปในโพรงปากอีกฝ่ายได้สำเร็จ ลิ้นร้อนตวัดเอาความหวานจากอีกฝ่ายอย่างชำนาญ
" อื้อ...อื้อ.." เสียงครางของอีกฝ่ายทำให้เขาพอใจ
ร่างสูงเว้นจังหวะให้อีกฝ่ายได้หายใจ ก่อนจะโลมเลียทุกสิ่งทุกอย่างในปากนุ่มโหยหา ร่างเล็กเองก็ตอบรับโดยการจูบตอบเช่นกัน ยิ่งเป็นแบบนั้นเขาก็ยิ่งรุกหนักกว่าเดิม
มือหนาเริ่มเลื่อนต่ำลงมา ค่อยๆลูบไล้จนอีกฝ่ายส่งเสียงออกมาอีกครั้ง เขาไม่รีรอที่จะปลดเข็มขัดของร่างบางออกอย่างรวดเร็ว ดึงชายเสื้อออกมาก่อนจะล้วงมือลงไปโดยพลการ
" อ่ะ! อื้อ!! "
ร่างเล็กถึงกับสะดุ้งเฮือกเมื่อได้รับสัมผัสนั้น อยากจะต่อต้านแต่ก็ไม่มีแรงพอ เพราะตอนนี้ร่างกายของเขาร้อนไปหมด แถมยังอ่อนแรงราวกับเป็นการยินยอมร่างสูงอีกด้วย...
ติ๊ด ๆ ๆ
บ้าชิบ
ร่างสูงผละออกจากร่างบางอย่างไม่สบอารมณ์ เขาคว้าโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงออกมาดู เมื่อพบว่าใครเป็นคนโทรเข้ามาจึงรีบกดรับและพูดด้วยน้ำเสียงนุ่ม
" ฮัลโหลเดล "
" แฮ่ก ๆ มึง! =x= " ร่างบางที่เพิ่งได้จังหวะหายใจส่งเสียงออกมาหมายจะต่อว่าอีกคน แต่ก็โดนมือหนาของอีกฝ่ายมาปิดไว้ก่อน ร่างสูงมองร่างเล็กอย่างไม่วางตาแม้ว่าจะกำลังคุยกับใครอีกคนอยู่
" - -.. หืม? อ่อ..ต้าอยู่ที่คณะ เลิกเรียนแล้วครับ อื้อ.. เดี๋ยวต้าไปรับนะ บายครับ "
" ไอ้ ไอ้ ไอ้วิปริต! กูเป็นผู้ชายนะเว้ย! _#)%*!_@+++#$!@$% >[]< " ทันทีที่ได้รับอิสระ คำพูดมากมายก็พรั่งพรูออกมาจากปากของคนตัวเล็ก
" ชื่ออะไร ? " แม้จะโดนด่าอยู่ปาวๆแต่ร่างสูงก็ไม่ได้สนใจ กลับเอ่ยประโยคที่ทำให้อีกฝ่ายไขว้เขวออกมาอีกต่างหาก
" กูชื่อซีวอน เชี่ย! มึงไม่ต้องเปลี่ยนประเด็นเลยนะ! "
" - - "
" มองหน้าทำไม จิ๊! ไปหาเมียดิ เมียมึงโทรมาตามแล้วนี่ -^-++ " คนตัวเล็กกว่าที่เพิ่งคิดได้ว่าด่าอะไรไปอีกฝ่ายก็ไม่สะทกสะท้านรีบเปลี่ยน เรื่อง ตากลมโตกับขนตายาวเป็นแพนั่นช่างน่าหลงใหลอย่างกับอะไรดี ไหนจะริมฝีปากอวบอิ่มที่บัดนี้บวมเต่งเนื่องจากถูกเขาครอบครองไว้เมื่อครู่ อีก เจ้าตัวคงไม่รู้หรอกว่าการเปะปากพร้อมจิกสายตาแบบนั้นมันยิ่งทำให้เขาอยาก เข้าไปกระชากมาจูบสักแค่ไหน
" หึงเหรอ ? "
" บ้า! ใครหึงมึง กูแมนเต็มร้อยเว้ย =[]=++ "
" ถามหน่อย ผู้ชายที่ไหนเขาจูบตอบผู้ชายด้วยกันวะ? "
" อะ..ไอ้! =[]=!! " นิ้วเรียวชี้มาที่ใบหน้าหล่อแทบจะทันทีที่ได้ยินประโยคนั้น คนตัวเล็กโกรธจนหน้าแดงตัวสั่น ยิ่งเห็นอีกฝ่ายออกอาการซะขนาดนี้ ร่างสูงยิ่งสนุกกับการแกล้งร่างเล็กอย่างบอกไม่ถูก
" หึ.. "
" ชิ่วๆ! ออกไปได้แล้วมึง กูจะขี้ -___-++ " เมื่อเถียงไม่ได้ร่างบางจึงเบี่ยงประเด็นอีกครั้ง คนตรงหน้าร่างเล็กยืดตัวขึ้นเต็มความสูง เขาเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วทำท่าจะเดินจากไป แต่ก็ไม่วายหันมาพูดประโยคที่ทำให้อีกคนหน้าขึ้นสีอย่างรวดเร็ว
" แล้วเดลน่ะ พี่ชายกู ไม่ต้องหึงหรอกนะครับ -_,- "
" ไอ้สาดดด! =[]=++ ไปให้พ้นตีนกูเลยยยย "
" บาย " ร่างสูงหันหลังให้ก่อนจะออกเดิน ซ้ำยังโบกมือลาเป็นการยั่วโมโหร่างบางอีกต่างหาก
" อย่าให้กูได้เจออีกนะมึง ไอ้ @_$I*(#+@+()!$$# !!!!! " ร่างบางไม่ด่าเปล่าแถมยังปาโทรศัพท์ของตัวเองออกไปอีกต่างหาก กว่าจะรู้ตัวอีกทีมันก็นอนแอ้งแม้งอยู่บนพื้นพร้อมกับรอยถลอกมากมายไปซะแล้ว
" อ๊ากกกกก! มือถือกู๊! T[]T++ เพราะมึงคนเดียวไอ้ตัวซวย! "
END
'Aplication For Love Villa ♥
1.ข้อมูลทั่วไป ஐ
รูปตัวละคร :
ชื่ออิมเมจ : lee wongeun
ชื่อเล่น: เซตา - zeta ζ
ชื่อจริง – นามสกุล : ชิณวุฒิ กันตะนิรันดร์
เพศ : ชาย
ความสูง น้ำหนัก : 186 - 68
วัน เดือน ปี เกิด : 8 เมษายน 2536
อายุ : 19
ครอบครัว : ∆ ` F4 ; เนื่องจากบ้านนี้มีประชากรหน้าตาดีอยู่ค่อนข้างเยอะ เริ่มตั้งแต่พี่ใหญ่อย่าง 'แกมมา' ผู้ชายขี้เล่นที่คอยบงการน้อง 'แอลฟ่า' พี่คนรองถนัดทุกอย่างแต่ไม่ถึงขึ้นดีเลิศสักอย่าง 'เดลตา' หนุ่มพูดน้อยและใจเย็นกับทุกเรื่อง และ 'เซตา' น้องนุชสุดท้องที่เปรียบเสมือนไข่ในหิน สี่พี่น้องอาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กๆซึ่งสมบัติชิ้นเดียวที่แม่ทิ้งไว้ให้ ก่อนจากไป พวกเขารักและชื่นชมแม่มาก แม่เป็นผู้หญิงแกร่งที่เลี้ยงลูกชายทั้งสี่ด้วยตัวคนเดียวมาตลอดตั้งแต่ที่ พ่อทิ้งแม่ไป พวกเขาเองก็ไม่มีใครจำได้ด้วยซ้ำว่าพ่อหน้าตาแบบไหน เป็นคนยังไง ไม่รู้เหตุผลว่าเพราะอะไรถึงทิ้งครอบครัวไป พวกเขาไม่โกรธที่กลายเป็นเด็กไม่มีพ่อ แต่โกรธที่พ่อทิ้งให้แม่ทุกข์ทรมานขนาดนี้ พวกเขาไม่เคยรู้เลยว่าแม่เจ็บปวดขนาดไหน เพราะแม่เอาแต่ยิ้มให้และบอกว่า 'ไม่เป็นไร ลูกแม่ แม่เลี้ยงเองได้' จนกระทั่ง4ปีที่แล้วที่แม่จากพวกเขาไปด้วยโรคมะเร็ง
การศึกษา : วิศวกรรมศาสตร์เครื่องกล ปี 2
ที่อยู่ : เชียงใหม่ ประเทศไทย
เชื้อชาติ : ไทย
กรุ๊ปเลือด : AB
ความสามารถด้านภาษา : อังกฤษ ไทย
ความสามารถพิเศษอื่นๆ : ซ่อมเครื่องยนต์
ผลงานที่โดนเด่น : เดือนคณะ
บุคลที่เกี่ยวข้อง: -
2.ข้อมูลอย่างละเอียด (สำหรับการเขียน) ஐ
เกี่ยวกับตัวละคร :
∆ ` hot like fire / fly like the wind / strong like the earth / flowing like water
ร้อนแรงดั่งไฟ อันตรายแต่อบอุ่นในคราวเดียวกัน : ผู้ชายที่ดูอันตรายเพราะรูปลักษณ์ภายนอกที่แข็งแกร่ง ดีกรีนักศึกษาวิศวะทำให้เลี่ยงไม่ได้ที่จะดูกมองว่าร้าย ทั้งที่ความจริงแล้วเขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่นคนนึง โดยเฉพาะเพื่อนๆที่รู้สึกอุ่นใจทุกครั้งที่มีเขาอยู่ด้วย
∆ ` eagle / rabbit / wolf / pigeon / lamb
นกอินทรี สัญลักษณ์แห่งความสง่างาม ความเป็นผู้นำ และการมองการณ์ไกล
∆ ` A / B / O / AB
ผู้ชายปากแข็ง แต่รักเดียวใจเดียว : เซตาเป็นคนว่านอนสอนง่าย ยอมรับในกฎระเบียบ แต่ไม่ค่อยทำตามสักเท่าไหร่ เรียกง่ายๆว่าดื้อเงียบ ไม่ชอบแสดงความรู้สึกให้ใครเห็นยกเว้นคนในครอบครัว ภายนอกดูเข้มแข็งแต่แท้ที่จริงแล้วแสนเปราะบาง เซตาเป็นน้องชายที่แสนจะขี้อ้อน ด้วยความที่เป็นน้องคนสุดท้องจึงถูกตามใจมากตั้งแต่เด็ก ทำให้บางครั้งเขาอาจเป็นคนเห็นแก่ตัวไปบ้าง
ปกติแล้วเซตาเป็นคนนิ่งๆ ไม่ชอบสุงสิงกับใครถ้าไม่ใช่พี่น้องหรือเพื่อนสนิท เขาเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น ไม่ชอบการโกหกและถูกหักหลัง ชอบความเป็นส่วนตัวแต่ก็ชอบอยู่กับเพื่อนด้วยเช่นกัน เซตาเป็นผู้ชายตรงๆ อยากทำอะไรก็ทำ แต่ถ้าเป็นเรื่องความรักเขากลับเป็นคนที่ปากแข็งสุดๆ แต่ถ้าได้รักใครแล้วจะรักคนๆคนเดียว เซตาติดพี่ชายขึ้นมากถึงมากที่สุดถึงขนาดรอกินข้าวทุกพักเที่ยง จากหนุ่มวิศวะมาดเข้มเปลี่ยนเป็นเด็กน้อยภายในทันตาเมื่ออยู่กับพวกพี่ชาย ของเขา
ชีวิต (อดีต) : พ่อเคยจะนำตัวเขาไปเลี้ยง แต่พี่ๆไม่ยอม ซึ่งนั่นก็ดี เพราะเขาเองก็ไม่อยากไปหรอก
ชีวิต (ปัจจุบัน) : เรียน
ชีวิต (อนาคต) : ทำงาน
จุดเด่น : ความสูง
โรคประจำตัว : แพ้ดอกไม้
Idolของตน : พี่ แม่
สีที่ชอบ : น้ำเงิน
สไตล์การแต่งตัว : เสื้อยืด ขาสั้น รองเท้าแตะ (เป็นผู้ชายที่ไม่มี sense ด้านการแต่งตัว =___=)
อาหารที่ชอบ : ข้าวต้มกุ้งไม่ใส่กระเทียม นมรสจืด
อาหารที่ไม่ชอบ / แพ้ : กระเทียม ผัก
สิ่งที่ชอบ : นารูโตะ บลีช สารพัดการ์ตูน
สิ่งที่ไม่ชอบ : เวลาโดนแกมโงเกมส์
สิ่งที่กลัว : โดนทิ้ง อยู่คนเดียว
สิ่งที่ทำให้ยิ้มได้ : พี่
ของสำคัญที่พกติดตัวเสมอ : ต่างหู
เวลาที่ไม่สบายใจชอบทำอะไร : ชกมวย
งานอดิเรก : เล่นเกมส์
เหตุผลส่วนตัวที่เขียนใบสมัคร คือ?: พี่บังคับ -*- (ทำหน้ามุ่ย)
เพิ่มเติม : -
3.ข้อมูลอื่นๆ (ตอบในสไตล์ของตัวละคร) ஐ
สิ่งที่บ่งบอกถึงความเป็นตัวคุณ : เกียร์สายฟ้า.. ชื่อรุ่นน่ะ -*-
คติประจำตัว : ล้มแล้วลุก
หากเดินเข้ามาในหมู่บ้านสิ่งแรกที่จะทำคือ?: มอง
สเปคของ ชาย / หญิง ในฝัน? : ยิ้ม -*- แบบเดล
คุณจะเลือกอะไร ระหว่าง คนที่คุณรัก / คนที่รักคุณ : รัก
แมลงสาบคือสัญลักษณ์ประจำหมู่บ้าน? : -*- (ขมวดคิ้ว)
อยากบอกทุกคนว่า?: สวัสดี -*- จ้องทำไม?
ความคิดเห็น