คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่11-ความรู้สึกที่ปะปน
ตอนที่11-ความรู้สึกที่ปะปน
เย็นวันนั้น
ระหว่างที่ผมนั่งซ้อนวินมอเตอร์ไซค์ออกไปหน้าโรงเรียนนั่นเองผมก็ตัดสินใจโทรหาเจ้มายด์เพื่อขอความช่วยเหลือในทันที
“เจ้คร๊าบบบบบ บัตรคอนเสิร์ตเหลือหรือไม่!!!!”
‘เวรกรรม ชั้นอุตส่าห์นึกว่าแกจะโทรมาขอบคุณ ชั้นหวังมากไปสินะ ซิกๆ’
“เฮ้ยเจ้ อย่านอกเรื่อง ใหม่รักเจ้ที่สุดเลย เจ้มีบัตรอีกมั้ยอะเจ้ มันไม่พอ!!!”
‘มีนะ แต่เอ็งต้องจ่ายตังค์เจ้นะ บัตรฟรีไม่มีแล้ว มีเพื่อนมันไปไมได้คนนึงพอดี’
“โหย โคตรรักเจ้เลยอะ เจ้สวยที่สุดในโลกเลยว่ะ รีบส่งมานะเจ้ เดี๋ยวใหม่โอนตังค์ไปให้!!!!”
‘จ้าๆ ว่าแต่...เอาไปดูกับใครเนี่ย กับแฟนเปล่าเนี่ย อิอิ’คำพูดของเจ๊มายด์ทำเอาผสะอึกจนเกือบหงายหลังตกมอเตอร์ไซค์ตายห่า
“ใหม่ยังไม่มีแฟน เพื่อนโว้ยเพื่อน!!!”
‘โถ่ เสียดายอะ เจ้อุตส่าห์คิดว่าแกจะหาแฟนใหม่ได้ซะอีก คนเก่าก็เห็นน่ารักดีอยู่หรอก ไม่น่าเลิกเลย’
“เรื่องของใหม่ แต่ถึงหาได้ก็ไม่บอกเจ้หรอก หึๆ”
‘ไอ้น้องเวร ตูเปลี่ยนใจไม่ให้บัตรทันมั้ยฟะ.....’
“เจ้มายด์สุดสวย สวยยิ่งกว่านางงามทิฟฟานี่!!!!”
‘ตกลงแกจะด่าหรือแกจะชม’
“ชมดิวะเจ้!!!”
‘เออๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้เจ้ส่งไปให้นะ อย่าลืมโอนตังค์นะ ไม่งั้นเจ้บุกกลับบ้านจริงๆด้วย’
“มันไกลหอนะเจ้….”
‘เออว่ะ ชั้นไม่ไปหรอก อย่าลืมจ่ายนะๆ เจ้วางโทรศัพท์ล่ะจะข้ามถนนละ’
“คร๊าบๆ บายครับเจ้”
ตื๊ดๆๆๆ......
ผมคลี่ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยพร้อมๆกับยัดมือถือเข้ากระเป๋ากางเกงด้วยความโล่งใจ ผมก็แค่อยากไปดูคอนเสิร์ตTattoo Colourจริงๆนะ ไม่ได้คิดจะสะกดรอย ไม่ได้คิดจะตามใครไปเลยนะเว้ย!!!ใครไม่เชื่อเดี๋ยวพ่อยิงไส้แตก!!!
********
วันต่อมา
คิดไปคิดมาผมก็เริ่มรู้สึกว่า...มันน่าดีใจตรงไหนวะ!!!ทำไมน้องเนยไม่เสียตังค์เองวะ บัตรกูนะโว้ยแสรดดดด!!! ไม่ๆ คนดีแบบผมจะไปโทษน้องเนยได้ไงวะก็น้องเนยไม่ผิด ไอ้โอ๊ตก็ไม่ผิดเพราะผมตั้งใจจะชวนมันไปตั้งแต่แรกแล้ว ต้องโทษเจ้มายด์ที่ส่งบัตรมาไม่พอ...ต้องโทษคนจัดงานที่ไม่ยอมให้บัตรฟรี ต้องโทษป้ายขายกล้วยแขกแถวบ้านที่ไม่ยอมทอนตังค์ให้ผม 5 บาทเป็นผลสืบเนื่องทำให้น้ำมันตลาดโลกขึ้นราคา กูแพล่มอะไรวะแสดดด
มื้อกลางวันพวกผมก็มานั่งกินข้าวในโรงอาหารอีกเช่นเคย กินอาหารทอดแถวๆคาร์ปาร์คบ่อยๆแม่งเริ่มเอียนจนกลัวมะเร็งลำไส้ถามหา
ผม ไอ้โอ๊ต ไอ้อ๊อฟ ไอ้เต๋า นั่งแดกข้าวแกงกันครับ ส่วนไอ้นิคกับไอ้ซันใจปล้ำไปซื้อก๋วยเตี๋ยวซึ่งแถวยาวเยสครกมากๆ ผมยังไม่ได้บอกไอ้โอ๊ตเลยครับว่าได้บัตรคอนเสิร์ตมาแล้วเพราะบอกไปก็ไม่รู้จะได้อะไรขึ้นมารึเปล่าเหมือนกัน...งานนี้สงสัยต้องไปกระโดดบ้าบออยู่คนเดียว โคตรสะเดาเลย
ระหว่างที่ผมนั่งเขี่ยข้าวในจานพลางนั่งจินตนาการเรื่อยเปื่อยอยู่นั่นเอง ไอ้นิคกับไอ้ซันก็กลับมาจากที่ซื้อก๋วยเตี๋ยวพอดี สายตาเรดาร์ของผมเริ่มจับหาของกินเรียบร้อยแล้วครับ ไอ้ซันสั่งพิเศษด้วยนะมึง คอยดูลูกชิ้น 6 ลูกของมึงจะหายไปในพริบตา
“เฮ้ยๆ ไอ้เชี่ยโอ๊ต ลูกชิ้นที่ 12 นาฬิกา”ผมสะกิดไอ้โอ๊ตที่กำลังนั่งบดซากมะเขือจากอดีตแกงเขียวหวานที่มันกินเข้าไปเมื่อซักครู่นี้อยู่ ว่างมากสินะมึง
“แจ่ม!!!”เมื่อไอ้โอ๊ตเห็นพร้อมต้องกันก็สะกิดไอ้เต๋าให้สะกิดไอ้อ๊อฟต่อเป็นทอดๆ เป็นอันว่ารู้กันว่าเหยื่อกำลังเคลื่อนที่เข้ามาเรื่อยๆแล้ว
ทันทีที่ไอ้ซันวางชามก๋วยเตี๋ยวกระทบกับผิวโต๊ะ มันยังไม่ทันจะหย่อนก้นลงบนเก้าอี้ด้วยซ้ำ ส้อมของพวกผมก็ฉกลงไปในชามก๋วยเตี๋ยวของไอ้ซันจนมันยกชามหนีแทบไม่ทัน
“เฮ้ย!!อย่าแม้แต่จะคิด!!!”ไอ้ซันเด้งตัวถอยหลังไปชนไอ้นิคพร้อมกับชามก๋วยเตี๋ยวน้ำตกในมือ จนน้ำแม่งเกือบกระฉอก
“แหกกกกก มึงจะยกชามทำไมวะ แม่งเบี่ยงวิถีกระสุนกูจกไม่โดน!!!!”ผมด่าไอ้ซันไปทีเพราะส้อมผมเฉียดลูกชิ้นมันไปเพียงแค่0.02มิลลิเมตรเท่านั้น(กูวัดได้ขนาดนั้นอะ เมพขิงๆ!!!)
“กูว่า....นี่คือเกมส์วัดดวง!!!”ไอ้โอ๊ตนั่งหัวเราะที่ส้อมมันเบี่ยงวิถีกระสุนเช่นกัน
“เฮ้ย แต่กูได้มาแล้วลูกนึง!!ฮ่าๆๆ!!!”ไอ้เต๋าหัวเราะใหญ่พร้อมกับยกส้อมที่มีลูกชิ้นหมูปักคาอยู่ขึ้นชูราวกับกับเป็นเทพีเสรีภาพ ไม่เอาชามมาครอบเป็นมุงกุฎด้วยล่ะวะ กูอยากจัดให้มาก!!! ส่วนไอ้อ๊อฟไม่ได้ร่วมวงด้วยครับ แม่งเอาแต่นั่งขำอย่างเดียว
“โคตรแม่นว่ะเต๋า!!!”ไอ้นิคชมไอ้เต๋าด้วยความตื่นเต้นซะอย่างนั้น มึงหมดอนาคตแล้วว่ะซัน ไอ้ห่านี่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมึงเลย
“เฮ้ยยยย เอาลูกชิ้นกูคืนมา!!!”ไอ้ซันทำหน้าเหวอเมื่อเห็นว่าลูกชิ้นของมันได้อันตรธานไปอยู่บนส้อมเพื่อนตัวเอง ปากบอกเอาคืนมา แต่ตัวเสือกเดินถอยหลังไปเรื่อยๆแล้วครับ
“มานั่งไวๆเลยมึง!!!”ผมออกประกาศิตชี้นิ้วสั่งไอ้ซันกลับมานั่งพร้อมกับส้อมที่ยังกำส้อมคาอยู่ในมือ ดูไปดูมากูก็เหมือนฆาตกรโรคจิตเหมือนกันว่ะ
“ไม่เอาอ้ะ กูรู้พวกมึงจะแย่งลูกชิ้นกูอีก!!!”ไอ้ซันส่ายหัวพรืดพร้อมกับยกชามก๋วยเตี๋ยวหนีราวกับเป็นมรดกชิ้นสุดท้ายที่โคตรเหง้าสักราชมันยกให้
“นั่งดิๆ เดี๋ยวกูคืนลูกชิ้นจากส้อมกูให้ จริงจริ๊งงง”ไอ้เต๋าเริ่มพูดจาหว่านล้อมไอ้ซัน กูรู้นะไอ้สัด ว่าเดี๋ยวพอมันนั่งมึงก็แย่งมันแดกอีกลูก
“ไม่จริงอะ”ไอ้ซันส่ายหัว
“ถ้าไม่จริงไม่งั้นกูกินไปแล้วแหละ”ไอ้เต๋าตอบยังคงหว่านล้อมต่อไป
“จริงนะ...”ไอ้ซันถามย้ำ
“เอออออออ ขืนแดกช้าพวกกูไม่รอนะโว้ย!!!”ผมขู่เสริมไปอีกคน
“รีบนั่งเหอะมึง กูหิวจนไส้จะแตกแล้ว”ไอ้นิคดันตัวเพื่อนตัวเองให้นั่งลง พวกมันคงหิวจริงๆแหละ ก็เล่นยืนต่อแถวก๋วยเตี๋ยวตั้ง 15 นาที นี่ก็จะหมดพักอยู่แล้วยังไม่ได้แดกกันซักที เสียเวลทำมาหากิน(คนแต่ง-ก็เพราะใครล่ะเว้ยเฮ้ย!!!)
“ก็ได้ๆ”ไอ้ซันขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย แล้วค่อยๆหย่อนตูดลงบนเก้าอี้ด้วยสายตาหวาดระแวงอย่างสุดตีน
“แน่ะๆ มีระแวงอีกนะมึงอะ”ผมด่าไอ้ซันไป ไอ้พวกที่เหลือแม่งก็นั่งกลั้นขำกัน ก็ไอ้ซันทำท่าฮาเกิน ส่วนไอ้นิคพอตูดสัมผัสเก้าอี้ปุ๊ป ก็ยัดลูกชิ้นเข้าปากทีเดียว 3 ลูกปั๊ป ไอ้นี่ไหวตัวทันว่ะ 5555+
ไม่นานนักไอ้ซันก็ค่อยๆนั่งจนเต็มตูดแล้วเริ่มกินเส้นเล็กน้ำตกลูกชิ้นพิเศษของมันด้วยความระมัดระวังครับ ส่วนไอ้เต๋าก็คืนลูกชิ้นมันไปอย่างที่บอกจริงๆ แต่ยังไม่ทันที่ลูกชิ้นที่ไอ้เต๋าจะตกกระทบผิวน้ำแกง ผมกับไอ้โอ๊ตก็ลงมือกระซวกลูกชิ้นของไอ้ซันมายัดใส่ปากตัวเองไปคนละลูกพร้อมกันโดยมิได้นัดหมายซะก่อน
“ไอ้พวกเชี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!”ไอ้ซันแหกปากโวยวายทันทีที่ลูกชิ้นทั้งสองลูกหายเข้าปากผมกับไอ้โอ๊ตไปด้วยความเร็ว 1 กิโลเมตรต่อวินาที แล้วผมกับไอ้โอ๊ตก็หันไปตีมือแท๊คทีมพร้อมกันแบบโคตรภูมิใจ
“เย๊ดเข้!!!ภารกิจลุล่วงโดยพร้อมเพรียงว่ะ ฮ่าๆๆ!!!”ผมนั่งหัวเราะทั้งๆที่มีลูกชิ้นอยู่ในปาก
“เออ สุดยอดอะ!!!”ไอ้โอ๊ตก็นั่งหัวเราะสะใจอีกคน
“เฮ้ย อะไรวะ กูอุส่าห์คืนไอ้ซัน พวกมึงทำอย่างงี้ได้ไงวะ!!!!!!”ไอ้เต๋าตบโต๊ะแล้วหันมาทำหน้ายักษ์ใส่ผมกับไอ้โอ๊ต เย็ดครก มึงอย่ามาทำตัวเป็นคนดี
ไอ้ซันงี้นั่งซึ้งน้ำตาจะเล็ดเพราะซึ่งในน้ำใจอันดีงามของเพื่อนที่อุส่าห์ออกตัวมาปกป้องลูกชิ้นของมัน ทำไมมันดูยิ่ง่ใหญ่แบบนี้วะเต๋า...วีรกรรมของมึงกูจะไม่ลืมเลย(นั่งปาดน้ำตา)
“แล้วมึงจะทำไมวะ เดี๋ยวนี้เป็นคนดีหรอวะ ประทับใจจอร์ชจริงๆเลยว่ะ ใช่มั้ยซาร่า!!!!”ผมสะกินไหล่ไอ้โอ๊ตไปทีซึ่งมันก็รับมุขผมต่อ
“โอ้ปร๊ะเจ้าโจ๊ก มันยอดมาก!!!”กูจอร์ชเว้ย ไม่ใช่โซคูล ไอ้เหี้ย 55+!!!
“คนดีเชี่ยไรล่ะ!!!ก็กูยังไมได้กินเลยซักลูก ฮ่าๆ”พูดจบไอ้เต๋าก็เอาส้อมจิ้มลูกชิ้นในชามไอ้ซันเข้าปากตัวเองไปอีก 1 ลูก
ไอ้ซันอ้าปากค้าง ช๊อคแดกครับพี่น้อง ซึ้งได้ไม่ถึง 10 วิมึงก็โดนหักหลังสินะ 55555555+!!!!!!ที่แท้ไอ้เต๋าก็สันดานหมาพอกัน
ส่วนไอ้อ๊อฟหัวเราะทุบโต๊ะน้ำตาเล็ดจนเป็นบ้าไปแล้วครับ มึงจะเส้นตื้นไปไหนวะ
ผม ไอ้โอ๊ต ไอ้เต๋าหันไปตีมือกันเป็นทอดๆด้วยความสะใจ
“ให้กูคายลูกชิ้นให้มึงดีมั้ย?”ไอ้นิคพยายามหันไปปลอบไอ้ซันด้วยความหวังดีหลังจากพยายามกระเดือกลูกชิ้นพร้อมกันทีเดียว 3 ลูกในปาก (ถ้ามึงจะมึงปลอบแบบนี้ กูว่ามึงอ้วกใส่มันเลยดีกว่า) ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ะว่าไอ้นิคเป็นสิ่งมีชีวิตไม่ทราบสัญชาติรึเปล่า แดกเข้าไปได้ไงวะไอ้hereทีเดียว 3 ลูก…
“พรุ่งนี้กูไม่มากินข้าวกับพวกมึงแล้ว ฮือๆT T!!!!!”ไอ้ซันนั่งน้ำตาคลอ ผมจึงเอื้อมมือไปตบบ่าไอ้ซันแปะๆแทนการปลอบใจ
“มึงอย่าเครียดไปเลยซัน เดี๋ยวมึงก็ชินไปเอง ลูกชิ้นแค่ลูกเดียวเอง ไม่ต้องซึ้งจนน้ำตาไหลก็ได้มึง กูเข้าใจ”ทำไมผมเป็นคนดีมีศีลธรรมขนาดนี้วะ
“เออ ไม่เอาลูกเดียวกูเอา 2 ลูกก็ได้นะ!!”พูดจบไอ้โอ๊ตก็เอาส้อมจิ้มลงไปในชามของไอ้ซันอีกรอบครับ แต่ครั้งนี้ไอ้ซันไหวตัวทัน
“พอเลยมึง!!”ไอ้ซันยกชามหนี ไอ้โอ๊ตไล่จิ้มต่อ เกิดเป็นสงครามแย่งลูกชิ้นแบบปัญญาอ่อนขึ้นแล้วครับ ถ้าคนอื่นเดินผ่านคงนึกว่าพวกมึงตีปิงปองมั้งเนี่ย ลุกขึ้นมาเป็นหมู่คณะแย่งลูกชิ้นกันเนี่ยนะ บัดซบhereๆ แต่กูก็ฮา
ระหว่างที่พวกผมกับลังก่อสงครามปัญญาควายขนาดย่อมกันอยู่นั่นเอง ผมก็เหลือบไปเห็นน้องเนยและผองเพื่อนยืนด้อมๆมองๆอยู่บริเวณใกล้เคียงกับที่ๆพวกเรานั่งกินข้าวอยู่พอดีครับ เห็นน้องแกชะโงกหัวแล้วชะโงกหัวอีกจนแทบจะถอดหัวถอดไส้มาหาไอ้โอ๊ตอยู่แล้วครับ ก็ยังไม่มีใครเห็นน้องเนยซักที ผมเลยต้องทำหน้าที่ของคนหล่อหันไปโบกะบาลไอ้โอ๊ตเรียกสติมันทีนึง
ป๊าปปป!!!
“โอ๊ย ไอ้เชี่ยมึงจะตีหัวกูทำไมวะเนี่ย”ไอ้โอ๊ตลูบหัวตัวเองแล้วหันมาทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่ผม ส่วนไอ้ซันร้องเย้ด้วยความดีใจที่ไอ้โอ๊ตเผลอปล่อยมือจากส้อมไปขณะหนึ่ง
“นู่น ที่รักมึงชะโงกหัวหามึงน่ะ แหกตาดูซะมั่งสิวะ แล้วจะหาว่ากูไม่บอก!!”พูดจบผมเพยิดหน้าไปทิศที่น้องเนยยืนอยู่ทำเอาไอ้โอ๊ตถึงบางอ้อในทันที
“อ้าว เฮ้ย ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ!!!”ไอ้โอ๊ตสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อหันหน้าสบตาเข้ากับน้องเนยพอดี ซึ่งพอน้องเนยเห็นว่าไอ้โอ๊ตมองไปทางตัวเองแล้ว น้องเนยก็พยายามยกมือเล็กๆขึ้นมากวักมือเรียกไอ้โอ๊ตให้เข้าไปหาตัวเอง
“น้องเค้าเรียกมึงอะไปดิ มึงนั่งรอให้ผักบุ้งในท้องไอ้ซันงอกทะลุรูตูดก่อนรึไงวะ!?”พอไอ้ซันได้ฟังคำนี้ไปถึงกับสำลักก๋วยเตี๋ยวเลยทีเดียว(อยู่กับพวกกูมึงอย่าหวังว่าจะได้แดกอย่างเป็นสุขเลย)
“มึง!!!!”ไอ้โอ๊ตเรียกผมหน้าเครียด
“ไรวะ?”
“มึงไปกับกูหน่อยดิ ไปด้วยกัน!!!”
“เอออออ ไปก็ไปสิวะ!!!”พูดจบผมก็ฉุดข้อมือไอ้โอ๊ตให้ลุกขึ้นแล้วลากมันเดินไปหาน้องเนยด้วยกัน
“เฮ้ยมึง ใจเย็นดิ กูยังไม่ได้เตรียมใจเลย กูเขิน!!!”
“เตรียมใจทำเตี่ยไร ไม่ได้พาไปขายซ่องเกย์นะมึง!!”
พวกผมเดินลากขากันไปซักพักก็ไปถึงกลุ่มของน้องเนยจนได้
“อ้าว หนูกวักมือเรียกพี่โอ๊ตไหงพ่วงพี่ใหม่มาด้วยเนี่ย อิอิ”น้องเนยหัวเราะคิกคักที่เห็นผมลากแขนไอ้โอ๊ตมาด้วย สภาพเหมือนผู้ปกครองลากลูกเข้าโรงเรียนอนุบาลตอนเช้าไม่มีผิด
“ก็ไอ้เชี่ยนี่มันไม่กล้าเดินมาคนเดียวอะน้อง มันป๊อด หึๆ”
“ไอ้สัด แล้วมึงจะบอกน้องเค้าทำไมวะ!!!”ไอ้โอ๊ตกระซิบแล้วกระทืบเท้าผมไปที แหกกก ตีนแปดิกู!!!ยังไม่ทันที่ผมจะได้อ้าปากฟาดปากกับไอ้โอ๊ตน้องเนยก็เอ่ยธุระของตัวเองขึ้นมาขัดจะหวะผมซะก่อน
“พี่โอ๊ตคะ”
“คะ...คร๊าบบบ!!!”
“วันศุกร์ตอนเย็นพี่โอ๊ตมีติดธุระอะไรมั้ยคะ?”มาแล้ว คำถามไคลแมกซ์แบบนี้ ต้องมีอะไรแน่ๆ
“ไม่มีครับ!!!ทำไมเหรอครับ?”
“คือว่า...วันศุกร์นี้วันเกิดเนยอะค่ะ ถ้าพี่ว่างเนยก็...เนยก็อยากให้มาด้วยกันอะค่ะ แหะๆ”น้องเนยเอ่ยปากชวนด้วยท่าทางเก้ๆกังๆจนแก้มขาวๆขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อเพราะความเขิน
“ห๊ะ!!!จริงเหรอครับ!!!!”ไอ้โอ๊ตเบิกตาโพลงด้วยความดีใจ
“อื้ม ก็แบบตอบแทนเรื่องบัตรคอนเสิร์ตไง ถ้าพี่ๆไปด้วยกลุ่มเนยคงคึกคักน่าดู แล้วอีกอย่างถ้าพี่โอ๊ตไปได้...เนย เนยก็คง...ดีใจมาก”น้องเนยพูดพลางก้มหน้างุดๆมองพื้นทำเอาเพื่อนๆก็ยืนลุ้นกันตัวโก่งเลยทีเดียว
“ไปแน่นอนอยูแล้ว พี่อยากไปมากๆเลย”ไอ้โอ๊ตฉีกยิ้มกว้างพร้อมๆกับบีบมือผมแน่นขึ้นเรื่อยๆ ผมรู้ได้เลยว่ามันทั้งตื่นเต้นและดีใจขนาดไหน แต่ทำไมผมถึงเริ่มรู้สึกร้อนใจขึ้นมาแบบนี้ก็ไม่รู้
“ค่ะ ชวนเพื่อนๆพี่ไปด้วยก็ได้ คนยิ่งเยอะยิ่งสนุก พี่ใหม่จะไปด้วยก็ได้นะคะ”น้องเนยหันมาถามผมด้วยอีกคนซึ่งยังไม่ทันที่ผมจะได้อ้าปากตอบอะไรไปไอ้โอ๊ตก็เขย่าแขนผมพั่บๆๆ
“ไปๆๆนะใหม่ไปกับกู!!!”
“เออๆๆ ไปก็ไป ไม่ต้องมาเขย่าแขนกู!!!”
“ถ้างั้นวันศุกร์เลิกเรียนเจอกันที่ประตู 3 นะคะพี่จะได้ไปพร้อมๆกัน”
“ครับ พี่สัญญาพี่ไปแน่ๆ”
หลังจากนัดแนะอะไรกันเสร็จเรียบร้อยแล้วน้องเนยกับเพื่อนๆก็ทยอยกันเดินออกจากแถวโรงอาหารไปเพราะใกล้หมดเวลาพักแล้วครับ แล้วอีกอย่าง ม.ต้นกับม.ปลายก็เข้าแถวเข้าห้องคนละที่กัน
หลังจากที่น้องเนยเดินจนพ้นสายตาของพวกเรา 2 คนไปแล้ว ไอ้โอ๊ตก็แหกปากด้วยความดีใจ ผมว่าถ้ามันทำได้มันคงวิ่งกรี๊ดรอบโรงเรียนแล้วว่ะ
“อ๊ากกกกมึง ไม่คิดว่าน้องเค้าจะมาชวนกูด้วย ดีใจสุดๆเลยอะ!!!”ไอ้โอ๊ตเขย่าแขนผมพั่บๆๆเหมือนองค์ประทับไม่มีผิด
“เออกูรู้แล้ว เล่นบีบซะมือกูเกือบร้าวขนาดนั้นกูจะไม่รู้ได้ไงวะ!!!”
“งั้นเย็นนี้มึงไปเลือกของขวัญให้น้องเค้าเป็นเพื่อนกูทีดิ!!!”
“นั่นเด็กมึงนะ...ไม่ใช่เด็กกู”
“เฮ้ย ก็กูเลือกไม่เป็นนี่หว่า กูไม่รู้ว่าผู้หญิงเค้าชอบอะไร”
“กูก็เพศเดียวกับมึง มีตอเหมือนมึงนั่นแหละ แล้วกูจะไปรู้มั้ยวะ!!!”
“กูรู้ว่ามึงเก่ง กูอยากให้มึงช่วยจริงๆนะ”ไอ้โอ๊ตเริ่มทำเสียงอ้อนวอนผม ตาละห้อย ไอ้ยัดฟัด เสือกชมกูอีก นานๆไอ้เหี้ยนี่จะชมผมที
“เออๆไปก็ไป!!!”
“เย๊สสสส รักมึงม๊าก!!!”ไอ้โอ๊ตฉีกยิ้มกว้างแล้วกระโดดกอดผมซะแน่นเอี้ยดทำเอาผมเผลอหลุดยิ้มออกมาน้อยๆ
“ลามปามนะมึงอะ!!”พูดจบผมก็หัวเราะแล้วโบกหัวมันไปที แล้วพวกเราก็เดินกอดคอหัวเราะกันกลับไปหาพวกที่เหลือที่นั่งจ้องพวกผมอยู่ตั้งแต่เมื่อซักครู่นี้แล้วครับ ต่อมเสือกเริ่มทำงานแล้วสินะพวกมึงอะ
****************
ตอนเย็นผมกับไอ้โอ๊ตทำเวรแบบลวกๆด้วยการขยับโต๊ะคนละสองตัวแล้วบอกว่าจัดโต๊ะแล้วจนโดนไอ้เพลงด่ายาวเป็นกาพย์เห่เรือ แค่มันไม่เอาไม้กวาดยัดตูดจนมิดด้ามก็บุญโขแล้ว
วันนี้รถสองแถววิ่งไวครับไม่เหมือนวันที่ไปกู้ชาติวันนั้น พวกผมก็อัดกันเป็นปลากระป๋องไปจนถึงน้อมจิตแล้วก็เดินขึ้นสะพานลอยไปเดอะมอลล์ เดินเข้าห้างเจอแอร์เย็นๆค่อยยังชั่วหน่อย
“หิวปะ”ไอ้โอ๊ตหันมาถามผมขณะที่พวกเรากำลังเดินเข้าไปในตัวห้างเรื่อยๆ
“นิดหน่อยว่ะ แดกไรดี?”
“ฟู๊ดเซ็นเตอร์แล้วกัน ถูกดี”ไอ้โอ๊ตเสนอความคิด
“เย๊ส!!มาเดอะมอลล์ทั้งทีไม่แดกฟู๊ดเซ็นเตอร์ได้ปะวะ ฮาจิบังเหอะ”
“บ้านกูไม่ได้ผลิตแบงค์ใช้เองนะโว้ย!!!”
“เออๆ เดี๋ยวกูเลี้ยง”
“เฮ้ยไม่เอา!!!”
“หุบตูดเหอะมึง ตามใจกูมั่งสิวะ”พูดจบผมก็เอื้อมมือไปโอบไหล่ไอ้โอ๊ตเดินไปทางร้านบะหมี่หมายเลขแปดกัน
“เชร๊ดดดด ไม่ต้องโอบกูก็ได้ กูเขิ...ขนลุก!!!”เฮ้ยอะไรได้ยินเขินๆนะ
“ห๊ะ มึงเขินลุก!?”
“กูขนลุกโว้ยยยย!!!!”
“ทำไม กลัวคนอื่นมองว่าเป็นคู่เกย์หรอวะ?”ผมหัวเราะในลำคอหึๆใส่มันไป ดูดิ หูแม่งแดงเลย
“เออดิ!!กูเสียหายนะมึง!!!”อ้าว แล้วกูไม่เสียหายว่างั้นดิแสรด!!!
“หรอจ๊ะที่รัก?”
“เชี่ย สยองว่ะ!!!”
“สยองตรงไหน ออกจะหล่อขนาดนี้ หึๆ”
“แหวะ!!มั่นใจจังนะมึงอะ!!!”
“มั่นใจว่ากูหล่อกว่ามึงแล้วกัน!!!”
“เชร๊ดดดดดดด!!!”
พวกผมเดินกัดกันไปเรื่อยๆจนถึงฮาจิบังพอดี พวกเราก็หาโต๊ะว่างๆนั่งกันแล้วก็เริ่มสั่งอาหารมากินกัน ผมสั่งซารุราเมนกับทาโกะยากิไปครับ ส่วนไอ้โอ๊ตสั่งชาชูเมน มันบอกช่วงนี้ขาดดุลงบประมาณต้องประหยัดครับ
พออาหารมาถึงพวกเราก็นั่งโซ้ยกัน ปิดท้ายด้วยทาโกะยากิที่มาช้าเชี่ยๆ พ่อครัวมัวแต่ไปทอดแหจับปลาหมึกที่น่านน้ำไหนวะ ไม่มาพรุ่งนี้เลยล่ะโว้ย
“โหหหห!!! เห็นแล้วอยากกินมั่ง”ไอ้โอ๊ตบ่นเมื่อจานทาโกะยากิถูกวางลงตรงหน้าพอดี
“อ้าวก็กินดิมึง แบ่งกัน”ผมคีบทาโกะยากิลูกนึงเข้าปากไปพลางดันจานที่ใส่ทาโกะยากิอีก 4 ลูกที่เหลือไปตรงหน้าไอ้โอ๊ต
“ไม่เป็นไรๆ มึงกินเหอะ”
“อยากกินก็กินสิวะ กูห้ามมึงเหรอ!!!?”
“ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี ตรองดูซีทุกคนก็มีหัวจาย~”
“ร้องเพลงหาเตี่ยเหรอวะ!!”
“สัด!!!”
“จะกินไม่กิน!!!!?”
“ไม่- -”ไอ้โอ๊ตยื่นคำขาด
“ไม่กินกูป้อนจริงๆด้วย”
“ป้อนตัวมึงเองเหอะ”
“กินสิครับที่รัก นี่ผมสั่งมาให้ที่รักเลยนะเนี่ย!~”ผมเลยเอาตะเกียบคีบทาโกะยากิไปจ่อที่ปากแกล้งแม่งเลย
“เฮ้ยยย!!!”ไอ้โอ๊ตสะดุ้ง
“เนี่ยๆ ที่รักไม่กินผมเสียใจแย่เลยนะเนี่ย”หึๆๆ
“เฮ้ยไม่เอา มึงอย่าเล่นงี้ดิวะ โต๊ะข้างๆมองแล้วนะเว้ย!!!”อายเด็กคอนแวนต์โต๊ะข้างๆดิสัด แต่กูไม่อาย สะใจ 555+
“ที่รักก็เลิกเล่นตัวก่อนสิครับ”หึๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!
“ไอ้สัด หยุ๊ดดดดดดดด!!!!”ไอ้โอ๊ตอายหน้าแดงก่ำ
“เนี่ย แค่อ้าปากกินเข้าไปก็จบแล้วครับ”
“งั้นกูกินเอง มึงไม่ต้องป้อน!!!”
“ก็ผมอยากป้อนที่รัก!!!”
“เชร๊ดดดดดด!!!”ไอ้โอ๊ตอายจนเริ่มสติแตกแล้วครับ ฮาสัดอะ
“อ้าปากดิ”
“เออๆๆ!!!”พูดจบไอ้โอ๊ตก็อ้าปากกินทาโกะยากิเข้าไปทั้งลูกเลยครับ
“อร่อยปะมึง?”
“เขร้!!ทำไมมันเผ็ดวะ!!!”
“อ้าว ก็ตะเกียบกูฉาบวาซาบิมึงไม่รู้เหรอวะ”แอบไปจกวาซาบิที่มากับซารุราเมนก่อนคีบให้มันอะครับ ยอดเจ๋งอะ
“กูก็ว่าทำไมมึงยัดเยียดให้กูกินจัง แสรดดดดด!!!!”เออ กูคนดีปะมึง ซึ้งจนน้ำตาไหลเลย 555+
หลังจากกินอะไรๆเสร็จแล้วผมก็แวะไอโอนเงินค่าบัตรคอนเสิร์ตให้เจ๊มายด์ก่อนครับ พวกพวกเราถึงค่อยเดินไปหาซื้อของที่ตะวันนากัน
เดินหาของแบบเรื่อยเปื่อยมากอะครับเพราะไอ้เชี่ยโอ๊ตเสือกไม่ได้คิดอะไรไว้ในหัวก่อนจะซื้อเลย !!!ผมเลยแนะนำให้มันซื้อพวกเครื่องประดับอะไรทำนองนี้ ตอนแรกมันจะซื้อต่างหูครับ
(ก็ไปร้านต่างหูสิครับ คงไม่ไปร้านขายกางเกงใน) ก็ถามๆเจ้าของร้านนู่นนี่นั่นอย่างนานอะ แล้วสุดท้ายก็เดินออกจากร้านไปตัวเปล่าเพราะแม่งสะเดาจัด ดันลืมว่าน้องเนยไมได้เจาะหู พอกันทั้งคู่
“แล้วมึงไม่นึกออกตอนถึงบ้านแล้วล่ะวะ!!!”ผมโบกหัวไอ้โอ๊ตไปทีหลังจากเดินออกมาจากร้านขายต่างหูด้วยความอับอายขายขี้
“มึงก็ไม่รู้เหมือนกันแหละวะ มาตบหัวกู ถุยๆ!!!”ไอ้โอ๊ตด่าผมกลับ
“อ้าว นั่นเด็กมึงนะ กูเกี่ยวเหี้ยไรวะ!!!”
“เออ กูผิดไปแล้วครับท่าอาจารย์ จบๆนะ แค่นี้กูก็อายจะตายโหงและ”
แล้วพวกเราก็เดินดูกำไลข้อมือ สร้อยคออะไรไปเรื่อยเปื่อยอะครับ แต่ก็ไม่เจออะไรที่ถูกใจไอ้โอ๊ตซักที แถมเจือกบ่นว่าแพงๆซะดังจนผมแทบจะพามันออกจากร้านไม่ทัน กลัวเจ้าของร้านไปควักปืนมาจากหลังร้านแล้วเป่าหัวดับแล้วพาดหัวข่าวหน้าหนึ่งว่า‘สลดเด็กเล่นพลุ’
ดูนู่นดูนี่จนขาลากอะครับ เห็นมันบอกจะลองไปดูรองเท้ากับเสื้อผ้าให้น้องเนยผมก็บอกไม่เวิร์คเพราะไม่รู้น้องเค้าแต่งแบบไหนไซส์อะไร เสร่อเปล่าๆ
จนไปเจอกิ๊ฟติดผมร้านนึงถูกใจมันมากๆ ร้านนี้เป็นของแฮนด์เมดครับ กิ๊ฟที่ว่าก็เป็นกิ๊ฟขนาดกลางๆ มีหัวตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลตัวเล็กๆติดกับริบบิ้นสีครีมที่ถักจากไหมพรมติดอยู่บนกิ๊ฟครับ ดูน่ารักใสๆแปลกใหม่ไม่เคยเห็นดี ปกติเห็นแต่กิ๊ฟติดผมพวกจิวเวลรี่ซะมากกว่า
“มึงว่าอันนี้น่ารักเปล่าวะ?”ไอ้โอ๊ตยกกิ๊ฟติดผมอันที่ว่าขึ้นมาให้ผมดู
“อยากรู้ว่าน่ารักเปล่ามึงก็ลองติดแล้วส่องกระจกดูสิวะ หึๆ”
“กวนตีน!!!”
“เออ น่ารักดี เหมาะกับลุคน้องเค้าดี แบบใสๆ”
“อื้มดีและ งั้นตกลงกูเอาอันนี้แหละ”
ดูๆไปซักพักมันก็สอยเอาแหวนรูปโบว์สีชมพูมาด้วยอีกอันนึง สรุปค่าเสียหาย 120 บาทถ้วน ของแฮนด์เมดแพงโคตรๆอะ
หลังจากนั้นผมกับไอ้โอ๊ตก็ไปหาโค้กกินกันคนละถุงครับ แม่งเดินเป็นชั่วโมง เหนื่อยมาก ร้อนด้วย เดินเรื่อยเปื่อยไปซักพักผมก็ไปสะดุดกับร้านขายเสื้อยืดกรีนลายถูกใจเข้าร้านนึง เลยสะกิดมันให้แวะก่อน
“เฮ้ยมึงๆ ร้านนี้เสื้อสวยว่ะ ขอกูดูแปร๊ปปปปป!!!”
“อืม เอาดิ”
“ลายนี้เจ๋งปะวะ?”ผมยกเสื้อสีดำสกรีนลายกราฟิกร์สีขาวตัวนึงขึ้นมาทาบกับตัวเองให้ไอ้โอ๊ตดู
“ก็ดีอะ ลายสวยดี ร้านนี้สกรีนเจ๋งทุกตัวเลยแฮะ”ไอ้โอ๊ตออกความเห็นยิ้มๆ
“ตัวนี้ก็สวยดีนะเว้ย มึงลองดูดิ กูมาตะวันนาทีไรแม่งหาร้านนี้ไม่ค่อยจะเจอเลย หลงทุกที ไม่ได้จะได้มาบ่อยๆนะมึง”พูดจบผมก็ส่งเสื้อยืดสีขาวสกรีนลายสีเขียวแบบติสๆส่งไปให้ไอ้โอ๊ตดู
“เออว่ะ สวยจริงด้วย กูชอบแฮะ แต่ไม่มีตังค์ว่ะ ฮ่าๆ”ไอ้โอ๊ตหัวเราะแล้วดูดโค้กในมือต่อ
“เฮ้ย ถ้าชอบนะกูซื้อให้เลย จะได้ใส่หล่อๆไปงานวันเกิดใครบางคนไง หึๆ”
“พอเลยมึง กูติดหนี้ชีวิตมึงไม่รู้กี่บาทแล้ว เดี๋ยวชาติหน้ากูก็ได้เกิดไปเป็นข้าทาสมึงหรอก!!!!”
“ถ้าเป็นงั้นก็ดีสิวะ มึงจะได้นั่งตัดเล็บขบให้กูไง ฮ่าๆ!!!!”
“ไม่ดีโว้ยไอ้เชี่ย!!!”
ผมยืนเลือกเสื้อไปได้ซักพักแต่ยังไม่ซื้อซักที พี่คนขายก็เดินเข้ามาสะกิดแล้วกระซิบกับพวกผมเบาๆว่า
“เอ่อ....น้องคะ?”เจ้าของร้านพูดกับผมด้วยท่าทางเขินอาย ตกหลุมรักกูรึเปล่าเนี่ย!!ก็งี้แหละ คนมันเสน่ห์แรง
“ครับ?”
“น้องสองคนเป็นแบบเอ่อ....”
“- -????”จะทักว่าพวกผมหน้าเหมือนกอล์ฟไมค์หรือซุปเปอร์จูเนียร์ครับ?อ๊ะ ไม่ต้องคิดนาน ผมไม่ใช่บอยแบนด์วงเกาหลีครับถึงหน้าจะเหมือนก็ตาม(คนแต่ง-เอ็งมั่นใจมากสินะ!!!เอาแค่เทพ โพธิ์งามก็พอเฟร้ย!!)
“เป็นแฟนกันรึเปล่าคะ?”พี่คนขายแอบอมยิ้มเล็กๆหลังจากที่ถามคำถามจบ
…………..
เมื่อกี๊มึงว่าอะไรน๊ะ?
และแล้วสมองผมก็เริ่มประมวลผลรีเพลย์คำพูดเมื่อสักครู่นี้อีกครั้ง......
แหกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!
ไอ้โอ๊ตแม่งโค้กเกือบพุ่ง ส่วนผมลืมหายใจไปเลย 10 วิ
“คือว่าถ้าน้องเป็นแบบอย่างนั้น...ก็มีเสื้ออีกแบบนึงที่เค้าชอบใส่กันอยู่อีกทางนึงอะค่ะ ถ้าน้องสนใจพี่จะได้เอาให้ดู^___^”พี่คนขายฉีกยิ้มกว้างหน้าตาร่าเริงน่าร่อนตีนใส่มากครับ
“- -“ผมยืนจ้องหน้าพี่คนขายแถมติดเคิสใบ้รับประทานไปเรียบร้อย ส่วนไอ้โอ๊ตยืนเลิกลั่กๆทำอะไรไม่ถูกอยู่ที่เดิม
ผมยัดเสื้อใส่มือพี่คนขายแล้วจับมือไอ้โอ๊ตลากออกจากร้านไปเลย โอเค ต่อไปนี้ร้านนี้จะไม่ใช่ร้านที่กูชอบที่สุดอีกต่อไป.....
“อย่างสรัส!!!!”ผมสบถออกมาดังลั่นขณะที่จูงมือไอ้โอ๊ตเดินออกจากซอยที่ขายเสื้อผ้าไปด้วย
“เฮ้ยมึง!!!กูกำลังจะโกรธ แต่เจอมึงโกรธทีเดียวกูโกรธไม่ออกเลยว่ะ”
“แม่ง…..”ผมสบถแล้วเคี้ยวฟันตัวเองไปมาจนไอ้โอ๊ตแทบจะกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อกด้วยความสยอง
“เฮ้ยใจเย็นดิวะ กูก็โกรธนิดนึงนะ แต่กูแค่ตกใจ เฮ้ยไม่รู้เว้ย กูงง!!!!”
“ทำไมเป็นแบบนี้วะ!!!!”
“อย่าโมโหดิวะ ก็แค่โดนเข้าใจผิดว่าเป็นเกย์เอง แล้วนี่มึงจะเดินไปไหนของมึงเนี่ย!!!”
โมโหเหรอ?โกรธเหรอ?....หึ แย่ว่ะที่ผมไม่ได้โมโห ถ้าผมโมโหอะไรๆมันก็คงจะดีกว่านี้
แต่ผมเขินโว้ยยยยย!!!!!เขินที่โดนพี่คนขายบอกว่าเป็นแฟนกับไอ้โอ๊ต เยสครก!!!ผมบ้าเปล่าวะ ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้วะ ใจเต้นตุบๆๆ ไม่เข้าใจตัวเองเลย ถ้าเป็นปกติผมคงโกรธชิบหายวายป่วงแล้วต่อยคนขายฟันร่วงไปแล้วแน่ๆ แต่นี่มันไมใช่....ทำไมผมเขินวะ
“มึง กลับบ้านกัน”
“ก็กลับดิ กูคงไม่ช่วยเค้าปิดร้านอะ ปล่อยมือกูได้แล้ว คนนะเว้ยไม่ใช่ควายจะได้จูงเอาๆ”
“เออว่ะ กูลืม!!!!!”ผมรีบสะบัดมือไอ้โอ๊ตทิ้งหลังจากลืมตัวจับมือมันไปซะนานสองนาน
“โหย แม่งสะบัดเหมือนรังเกียจเลยนะมึง!!!”
“เออดิ รังเกียจดิวะ แหวะ จับมือผู้ชายอะ อี๋ๆ!!!!”
“โหย ไอ้สัด!!!”
หลังจากนั้นพวกผมก็กัดกันต่ออีกนิดหน่อยแล้วก็พากันเดินออกจากตะวันนาไปที่หน้าเดอะมอลล์กันครับ หาแท็กซี่โบกแล้วแยกย้ายขึ้นกันไปคนละคัน ไอ้โอ๊ตขึ้นคันหน้าส่วนผมขึ้นคันหลังที่ติดๆกันไป
“กลับดีๆนะมึง!!!”ไอ้โอ๊ตที่ขึ้นคันหน้าโบกมือให้ผมไวๆก่อนที่จะรีบก้าวเท้าเข้าไปอยู่ในรถแท็กซี่คันหน้า
“มึงก็เหมือนกันนะ!!”ผมตะโกนตอบกลับไปแล้วรีบเปิดประตูเข้าไปในรถแท็กซี่คันสีเขียวเหลืองคันตอจากมันเช่นกัน แต่หย่อนตูดลงบนรถแท็กซี่ได้ไม่ทันจะถึง 1 นาทีเสียงริงโทนมือถือของผมก็ดังขึ้นซะก่อน
‘จังซี้มันต้องถอน...จั่งซี้มันต้องถอน~’
ชื่อของคนที่ปรากฏขึ้นที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือทำเอาผมพ่นหัวเราะออกมาดังพรืด
“แล้วนี่มึงจะโทรมาทำหอกอะไรวะ!!!อยู่คันข้างหน้ากูเนี่ย”ผมตะโกนด่าไอ้โอ๊ตใส่ปลายสายไปด้วยความฮา
‘ก็กูลืมขอบคุณมึงอะ แหะๆๆ’
“ขอบคุณเชี่ยไรอีกอะ?”
‘ขอบคุณที่วันนี้มาด้วยกันไง ถ้าไม่ได้ขอบคุณแล้วกูนอนตายตาไม่หลับ วันนี้โคตรเหนื่อยแต่ก็โคตรสนุก’
“อื้ม!!กูก็ว่าหนุกดีเหมือนกัน”
‘อืม....ไงดีอะ เพื่อน กูรักมึงว่ะ ฮ่าๆๆ’
“อย่ามาพูดเกย์ๆนะไอ้เหี้ย!!!”ผมหัวเราะใส่ปลายสายไปด้วยหัวใจพองโต
‘เออไม่มีไรและ ขี้เกียจถูกมึงด่า โชคดีๆ บ๊ายบาย’แล้วไอ้โอ๊ตก็กดตัดสายทิ้งไปพร้อมๆกับข้อความที่เด้งขึ้นมา 1 อัน
‘ไงๆก็ขอบคุณนะที่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของกู =) อยากบอกแต่กูเขิน 555+ รักมึงจังใหม่ ถ้ามึงไม่มาด้วยกูคงไม่ได้ของขวัญให้น้องเนย ตื่นเต้นจังอยากรู้ว่าน้องเค้าจะชอบมั้ย’
ผมมาสะดุดกับคำว่าน้องเนยเข้าจนได้...รู้สึกหนักอึ้งๆแบบบอกไม่ถูกว่ะ...นั่นสิ วันนี้มาซื้อของให้น้องเนยนี่หว่า ทำไมกูรู้สึกนอยๆอีกแล้ว เฮ้อ...ผมเป็นอะไรของผมวะ ก็มันเล่นพูดถึงน้องเนยตลอดเลยนี่หว่า จนผมรู้สึก...เอาตรงๆไม่อ้อมค้อมนะ ผมว่าผมเริ่มน้อยใจว่ะ ผมคงหลอกตัวเองไมได้ว่าผมไม่ได้น้อยใจมัน ทั้งๆที่ผมไม่ควรจะรู้สึกแบบนี้ เพราะมันก็เพื่อน แล้วน้องเนยก็คือคนที่มันชอบ ที่มันทำอยู่ตอนนี้มันก็ไม่ผิดอะไรซักหน่อย ผมจะนอยทำไมวะ อย่านอยสิโว้ยนายจิราธิป ท่องไว้สิว่านายเจ๋ง ไม่เคยน้อยใจใคร!!!
แต่เท่าที่ผมเห็น จริงๆแล้วน้องเนยแกก็เป็นเด็กดีอะครับ ไม่ได้มีพิษมีภัยอะไร เฮฮาตามภาษาเป็นกันเองดีครับ น้องแกก็เหมือนเด็กสาววัยรุ่นทั่วๆไปที่กำลังมีความรัก...นั่นสิ น้องเนยเองก็คงรู้สึกอะไรไม่ต่างจากอะไรกับไอ้โอ๊ตเหมือนกัน....
ก็ดีว่ะที่ทุกอย่างกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี พักนี้บรรยากาศดีๆระหว่างไอ้โอ๊ตกับน้องเนยเกิดขึ้นบ่อยๆ ผมว่ามันก็ดีนะ ดีมากๆเลยแหละ เพราะนี่เป็นสิ่งที่ผมต้องการให้มันเกิดขึ้นตั้งแต่แรกอยู่แล้ว....
แต่ทุกๆครั้งที่มันเกิดขึ้น....ผมก็ยิ่งรู้สึกโหวงๆขึ้นเรื่อยๆ....เรื่อยๆ รู้สึกหนักอึ้งขึ้นเรื่อยๆ ถ้าไอ้โอ๊ตกับน้องเนยคบกันจริง...มันกับผมจะเฮฮาตบหัวกันแบบนี้เหมือนเดิมเปล่าวะ มันจะเห็นหัวผมเหมือนเดิมรึเปล่า...ผมก็แค่กลัวว่าผมอาจจะกลายเป็นแค่ใครบางคนไป ไม่ใช่คนๆนึงที่มันต้องการให้อยู่ข้างๆมันแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้ น้องเนยก็คงมาแทนที่ผม มาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปในใจของไอ้โอ๊ต...แล้วผมก็กลับไปอยู่ในที่ๆเดิมที่ผมเคยอยู่ ตัวคนเดียว ไม่ต้องคอยเทคแคร์ดูแลใคร สิ้นสุดคำสัญญาก็แยกย้ายกันไป ทางใครทางมัน ทั้งๆที่ไม่เห็นว่ามันจะเป็นเรื่องสำคัญอะไรที่ผมจะต้องมานั่งกังวลเลยแท้ๆ
ผมถอนหายใจออกมาเบาๆแล้วเก็บเอาโทรศัพท์มือถือยัดเข้ากระเป๋ากางเกงนักเรียนไปพลางเหม่อมองทิวทัศน์ตอนกลางคืนของกรุงเทพฯด้วยความรู้สึกหนักๆในใจ.....ผมว่าผมก็เริ่มรู้ตัวบ้างแล้วนะที่คิดอะไรมากไปแบบนี้
คงเป็นเพราะผมเอง...ที่เริ่มรู้สึกกับมันไม่เหมือนเดิม
Edit-THX FORพิสูจน์อักษรโดยฟิล์มเช่นเคย*--*
ใหม่รักเค้าแล้วสินะ อิอิ=) มีแอบน้อยใจ เริ่มรู้ตัวทีละนิดๆ ส่วนโอ๊ตนี่ก็หวั่นไหวกับทุกคนเลยใช่มั้ยเนี่ยนายจ๋า= =” แต่ก็เอานะ สำหรับใครๆที่ถามว่าทำไมโอ๊ตไม่ยอมมองคนข้างๆดูบ้าง มันก็ยากนะถ้าจะให้มอง มองได้แต่ต้องบังคับให้ตัวเองไม่ต้องคิดอะไร เพราะโอ๊ตเองก็รู้ว่าใหม่ไม่ชอบเกย์และไม่ใช่เกย์ แล้วโอ๊ตก็ตั้งใจจะเป็นผู้ชายด้วย คงจะไม่แปลกที่จะบังคับให้ตัวเองต้องมองแต่น้องเนยเท่านั้น คงประมาณนี้แหละมั้ง=)
หายไปนานพอสมควร โผล่มายาว แต่แบบไร้สาระมากเลย แอร๊ยT__T!!! ภาคแรกโดนใครแจ้งแบนด์ไม่รู้อะ แต่เข้าไปแก้และเลยโดนเอาแจ้งแบนด์ออก กรี๊ดมาก ใครท๊ามมมT_Tโกดๆๆ ตอนนี้งานเยอะอะ เซ็งเป็ด พรุ่งนี้สอบ 2 วิชายังไม่ได้อ่านซักกะแอะ มัวแต่มาเขียน บ้าจังเราTvT!!
ปล.หวังว่าจะสนุกนะคะ=”D
ตอบคอมเม้นนะจ๊ะ*--*
nanoyama
- นั่นสินะ หัวใจตัวเองเอาไม่แน่เลยนะใหม่
รันมารุ
- ใหม่ใกล้แน่ใจแล้วล่ะจ้า^__^ แต่จะให้สารภาพรักนี่ก็คง โอ้ว พระเจ้าจ๊อด=[]=!!!
HK-313
- พ่อพระ และ รวย ใช้เงินเก่งนะอีตาคนนี้ =__=” เป็นเราก็เศร้าค่ะ บัตรคอนฯแทดททูนะTvT!!(รู้สึกจะเศร้าคนละเรื่องกันนะ555+- -“)
- สู้ตายจ้า=)
- ง่วงเหมือนกันเลย T_T”
...Tal20...
- ใช่แล้วค่า รุ่นเดียวกะนังบอส 555+ งั้นเรียกท่านว่าไรดีอะ ขอเรียกพี่ทาโร่ละกันนะ=)
- โอ้ว ดีจี่ติดนิยายเรื่องนี้ค่ะ ชอบนิยายของพี่ทาโร่เหมือนกันนะ ฝากบอกน้องพีด้วยว่ารักนะจุ๊บๆ 555+(ไม่ใช่ละ)
- ปล.สู้ตายค่า
The OHM
- โอ้ว ขอบคุณที่นักอ่านเงาปรากฏตัว /ปรบมือแปะๆ=)
- PS.ฮาเลยถ้าใหม่ร้องเพลงนี้จริงๆนะ
MinD
- น้องเนยมิใช่มารนะถ้าคิดตามตรง คือโอ๊ตจีบเนย เนยมีใจให้ ทุกอย่างมันก็ดำเนินไปตามหลักเหตุและผลTvT!!(วิชาการไปมะจ๊ะ- - )
- ก็โดยตัวโอ๊ตแล้ว ตั้งสัตย์ปฏิญาณกับตัวเองแล้วว่าจะเป็นแมนนี่นา แล้วอีกอย่างอย่างโอ๊ตชอบน้องเนยแบบนี้ ถ้าเค้าทำดีด้วยคุยด้วยอะไรแบบนี้ ก็ต้องดีใจเป็นธรมดาแหละน่า=) (แต่คนข้างๆตัวดีกว่านะ มองดีๆจิ ฮา)
- ใหม่อาจจะไมได้ยอมเสียสละเพื่อคนอื่นขนาดนี้ แต่ยอมเพื่อคนนี้คนเดียวตะหาก อิอิ
- อัพแล้วจ้า ขอโทษที่มาช้าจ้า
ความรักไม่มีเพศ
- ตอนนี้เหลือ 5%แล้วล่ะ 555+ ตอนหน้าคงไม่เหลือแล้วมั้งเนี่ย-__-“
ความรักไม่มีเพศ
- เบลอว่ารักแถบอ๊ะเปล่า 555+(/โดนถีบกลับหลุม)
=^Pr!nZe Za^=
- ได้อ่านจิ แต่ไม่ค่อยมีแรงบันดาลใจ เหอๆTAT!!! ไรท์เตอร์เคยเก็บไปฝันว่าโทรหาน้องซันด้วยว่าไปต่อร.ร.ไหน(ฝันอะไรเนี่ย=[]=!!!) กร๊ากไร้สาระจิงชั้น-_-“
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจน้า รักคนอ่านที่สุดเหมือนกันเลย*3*จุบุๆ
พี่ปลาโอ
- โอ้ว ดีใจค่าพัฒนาขึ้น^__^ แต่คู่นี้หลากหลายอารมณ์มากจนบางทีเราเองก็งงT_T” เพราะใหม่จะสับสนกับตัวเองมากๆ ขัดแย้งในความรู้สึกตัวเองมากๆในหลายๆเรื่องเลย
- หนูก็ไม่รู้ว่ามันจะดีทุกตอนได้ตลอดรดฝั่งรึเปล่า แต่ทุกตอนตั้งใจแต่ง ตั้งใจเรียบเรียงมากๆT__T”~
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันมาตลอดนะคะ รักจ้ะ=)
naumi
- ยัง ความรักต้องมีอุปสรรค อิอิ=)!! สงสัยต้องโดนรีดเดอร์โกรธแน่เลย ใหม่เศร้า= =”
NothingLast...!?
- ไม่ลืมจ้ะ จำได้นะ อิอิ=)
- เข้าใจเลยคำว่าเรียนหนักเนี่ย-_-“+ เรามาผ่าดงงานไปด้วยกันเถอะ 555+
- นั่นสินะ ทำให้เค้าชอบกัน แต่ดันมาเจ็บซะเอง โอ้วจี๊ดโดนใจ
june_otaku family
- นึกถึงโฆษณากระทิงแดง ลูกผู้ชายตัวจริง 555+
♥BelliiZ™♥
- กร๊าก เอาน้ำใบบัวบกมาทำอะไรอะXD!!
kunpoo
- กรี๊ดดด ทำไมต้องใบบัวบกอะ เราไม่เก็ท=[]=!!!
- ยังไม่รู้ตัว เดี๋ยวก็รู้แล้วแหละ จะบุกได้มั้ยเนี่ยใหม่เอ๊ย= = “
namngern
- อ้าวก็ใหม่เป็นพระเอกอะ เลยต้องทำตัวพระเอก 5555+
- มาต่อแล้วจ้ะ=)
sakura-n.
- ใจเย็นจ้ะ=_=” น้องเนยมิผิด ไม่มีใครผิด ต้องโษแกสโซฮอล
- ใหม่สับสนสิก๊ะ เป็นผู้ชายมา 17 ปี เพิ่งจะรู้สึกจิ๊กกะดี้กับผู้ชายด้วยกัน
- บัตรคอนฯอย่าว่าแต่น้องเนยเลย แทดทูใครก็อยากไปจริงหมายย= = ~
- บ้านรวย ใจปล้ำ แต่ให้แค่โอ๊ตคนเดียวนะ สังเกตดีๆปกติใหม่เป็นคนขี้งก 5555+
- ใหม่ยังรับตัวเองไม่ด๊าย ยังงงๆก่งก๊งมึนๆ แต่อีกไม่นานก็แน่ใจแล้วแหละว่าตัวเองเป็นอะไร
ท่านแม่หมอ
- โอ้ว ปลื้มค่า ขอบคุณมากน่อ=) ขอบคุณสำหรับกำลังใจน้า
มาย
- โอ๊ตอาจจะไม่ทันเห็น เพราะมันใกล้ตัวเกินไปไงเลยมองข้าม อิอิ=) แหม่ความจริงอีตก็เห็นแล้วแหละมั้งว่ามีคนดีๆอยู่ข้างๆ แต่ตั้งใจไม่มองมากกว่า= =” เดี๋ยวไม่แมน ฮา
ชิวเซย์
- นิยายจ้า
FON
- แหม่ๆต้องให้เวลาเค้าหน่อย เค้าเป็นผู้ชายมาตลอด เพิ่งจะเปลี่ยนสปีชีย์ตัวเองก็ต้องมีสับสนมากๆหน่อยแหละ= =~
- สู้ตายจ้า
mod_xxx
- กรี๊ด ขอโทษที่หายไปนานมากT__T!!!
[Silver]Colon
- ช้าๆได้พร้าเล่มงามไง 555+(เกี่ยวไหม-_-“)
- ขอบคุณที่ยังติดตามกันไม่ทิ้งกันนะจ๊ะTAT!
- สู้ตายจ้า T__T
[-kazu-]
- แหมเป็นโอ๊ตก็ยากนะ เค้าไม่ได้อยากชอบผู้ชายแล้วนี่แล้วอีกอย่าง โอ๊ตจะคิดอยู่เสมอด้วยว่าใหม่ไม่ชอบเกย์ เพราะใหม่ก็แสดงออกบ่อยนะว่าไม่ชอบพวกเกย์ แต่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไรขนาดนั้น แต่บางทีใหม่ก็ชอบทำให้โอ๊ตหวั่นไหวใช่ปะล่ะ โอ๊ตก็เลยต้องยึกน้องเนยเอาไว้ก่อนไมให้ไปสนใจอะไร
-ใหม่ร้องเพลงเศร้ารอไปก่อนละกัน ฮา
-นั่นสินะ สักวันโอ๊ตจะรู้เองXD
Li_rong
- ปรบมือให้รีดเดอร์ โต้รุ่งกันเลยทีเดียว=[]=!! อึ้ง ทึ่ง เสียว 555+
- ขอบคุณสำหรับคำชมค่าT Tโอ้ว ปลื้มๆๆ
- เพื่อนปากร้ายแต่ใจดีแบบนี้ก็ดีเนอะ=) ไรท์เตอร์ก็พอมีนะ เสียอย่างเดียวคงไม่รวยเท่านี้ 555+
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ แล้วก็ขอโทษที่ทำให้รอนานจ้า
biimzzz
- โอ๊ตสนใจใหมนะ แต่สนใจมากไม่ได้เดี๋ยวไม่แมนไง 55+
- โอ้ว อย่าเกลียดน้องเนยเลย ชีไม่ผิด ฮา
+~Poison Ivy~+
- อย่างงี้คงต้องสงสารใหม่กันต่อไป โอ๊ตยึดน้องเนยเป็นที่ยึดเหนี่ยวทางจิตใจอยู่ไง เอิ๊กๆ= =”
Zeza
- เอาน้องเนยไปเก็บไหนดีนี่= =” ฮา ใหม่ ลูกผู้ชายตัวจริง
~panhoo32~
- เอาน้องเนยไปเก็บไม่ด๊ายยย ใจเย็น
- สู้ตายจ้ะ=)
> <
- จ้ะ อัพแล้วจ้ะ=)
SP_โมซิลล่า
- ใหม่ชั่วมาทั้งชีวิตละ เป็นคนดีมั่งสิ 555+(ใหม่-ไม่ใช่ละเอ็ง- -)
Im-Chicken
- ใหม่ไม่ได้เริ่มมีใจให้แล้วอะ มีใจให้ไปกว่าครึ่งแล้วมากกว่า 555+
- ไม่เครี๊ยดดดด= =!! หายแล้ว 555+
jaeho123
- แหม่ๆ ใครว่าคอนฯอดไปล่ะ ฮีหาทางไปได้อยู่แล้น=)
- ตกหลุมรักเข้าไปเต็มๆแล้วล่ะ เคระๆ
nanoyama
- เพราะใหม่เทพ คงได้แต่รักเองช้ำเอง ทำไงได้ ตัวเองสัญญาเองจะให้ผิดสัญญาได้ไงล่ะน่อ= =”
- สู้ตายจ้า มาอัพละเน้อT T
min............z
- ฮ่าๆ ฮา พระเอกมันต้องมากับคำว่าเสียสละนี่เนอะ=)
- 555+ ไม่ได้เสี้ยมเลยพี่ทราย อย่างนี้เรียกยุยงส่งเสริมแล้วค่ะ 555+
- ปล.เป้นไร ประสบปัญญาเดียวกัน ตอนนี้หนูทั้งคอมทั้งเนตเน่าหนอนเลยค่ะ ทูอินวันT_T”
- คิดถึงเจ๊ด้วย คิดถึงฟรอยด์ รักนะจุ๊บๆ 5555+ //โดนฟรอยด์ฆ่าปาดคอ
nina19
- ขอบคุณมากจ้าXD!! มาอัพแล้วน้า
ติ้งต็อง
- เหมือนใหม่จะรู้ตัวแล้วนะ อิอิ=) แต่ยังไม่แน่ใจไง
- ไม่ค่อยหักโหมหรอกค่ะ แต่ติดนิสัยนอนดึกเลยป่วยบ่อยอะ ฮา- -“
naumi
- อย่าเห็นหน้าเลย แค่บังคับให้มันถ่ายเราก็จะโดนมันวีนใส่อยู่แล้ว เขินกันทั้งคู่เลย ฮามาก 5555+
- มาต่อแล้วน้า แง๊งๆ
The OHM
- แก้แล้วจ้าT_T ใครมันแจ้งแบนด์ฟะ ชั่ว ฮือๆๆ(หรือชั่วที่แต่งNC 555+TvT)
Mo..3..Mo..Tha..Ro
- โอ้ว สั้นๆง่ายๆได้ใจความ-_-“!!
Sunshine8059
- โอ้ว ขอบใจที่แวะมาให้คะแนนจ้าT T
MinD
- ขอบคุณเหมือนกันนะที่แวะมาให้คะแนนอะTvT!
knightto
- ดีใจจังที่รีดเดอร์เข้าใจตัวละคร=) ปลื้มจัง
- แต่ที่ใหม่ทำขนาดนี้ก็น่าจะเดาได้นะว่าเพราอะไร อิอิ
- ซันลาออกไปแล้วก็คือลาออกไปแล้ว ฮ่าๆT__T~ น้องนิคกะน้องซันที่เป็นต้นแบบเป็นรุ่นน้องม.3จ้า น้องซันไปต่อม.4ที่อื่น ฮือ แรงบันดาลใจหายTAT!!
AngiOtensiN
- ทำดีเกินไปจนทำร้ายตัวเอง หึๆ เอาน่า สถานการณ์มันตัดสินใจยากนะ แต่ถ้าใหม่ให้โอ๊ตไปหาซื้อบัตรคอนเสิร์ตเองก็คงรู้สึกผิดแหละถูกปะ แบบนี้ก็ดีแล้วแหละ เอิ๊กๆ= =~
naumi
- มาแว้ววววววววว
[N]att[O]
- เย้ นักอ่านเงาปรากฏตัวอีกคนแล้ว=) ขอบคุณที่มาเม้นให้กันจ้า
The OHM
- ใจเย็นโยม อย่าเพิ่งลงแดง อัตมามาอัพแล้ว= =”
bluE_blUe_beRry
- นักอ่านเงาปรากฏตัวอีกคนแล้ว ดีใจๆ=)
whitewoo
- โอ้วขอบคุณมากเลยจ้า ปลื้มๆ
whitewoo
– มาอัพแล้วจ้าT_T
ความคิดเห็น