คลังลูกๆของเราทั้งหลาย >_<)/

ลำดับตอนที่ #12 : ฉันนี่แหละฆาตกรที่กวนตีนที่สุด!!

APPLICATION

"อย่ามัวแต่สนใจเหยื่อ เพราะนายก็คือเหยื่อของใครหลายๆคนเหมือนกัน"

ชื่อ-สกุล : ไนทินันท์ ทยุมณีกุล

ชื่อเล่น : ไนท์

ชื่อที่ใช้ลงทะเบียนเล่นเกม : Thingz=เด็กเปรต2018:)

อายุ : 14

เพศ : ชาย

ส่วนสูง : 156

น้ำหนัก : 47

สัญชาติ : ไทย

อาชีพในโลกเบื้องหน้า : นักเรียนชั้นม.3

อาชีพในโลกเบื้องหลัง : แฮ็กเกอร์ , สมาชิกขององกรค์เงาวงกต

ฉายาในโลกเบื้องหลัง : ไม่มี แต่คนส่วนใหญ่จะเรียกเขาว่า"ไอ้เด็กเปรต" พอจะใช้เป็นฉายาได้ไหม-*-

ลักษณะรูปลักษณ์ภายนอกและการแต่งกาย : โชตะ---- สัญญาณขาดหาย... เด็กหนุ่มร่างเล็ก(เตี้ย) รูปร่างผอม ผิวซีดกว่าคนทั่วไปเล็กน้อย ผมสั้นสีดำเงา ดวงตาสีแดงเลือด หากไม่อยู่ในชุดนักเรียนเขาจะใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว และสวมเสื้อมีฮู้ดสีดำทับ กางเกงขายาวสีดำ รองเท้าผ้าใบสีดำ

นิสัย : 

การเสือ… หมายถึงรู้ลึกเรื่องคนอื่นเป็นอะไรที่มาคู่กับไนท์เสมอ

ไนท์เป็นคนที่เสื-กได้เสื-กดี เสื-กทุกเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง(ขออภัยที่หยาบ…) แฮ็กเกอร์ที่มีนามว่าไนท์นั้นหากเจอไฟล์ลับในคอมเพื่อนก็ต้องแฮ็กเข้าไป!! รู้เรื่องชาวบ้านดีกว่าเรื่องตัวเองอีก เพราะงั้นเขาจึงไม่ต้องถามชื่อพ่อ แต่สามารถแฮ็กมือถือเพื่อนเพื่อรู้ชื่อทุกคนในวงศ์ตระกูลได้เลย คราวนี้นอกจากล้อชื่อพ่อแม่แล้วยังสามารถล้อไปไกลได้ถึงรุ่นทวด(โห…ไอ้เลว!) กวนนิดๆแต่วอนส้นมากๆ หากจะเจอคนสักสิบคนถือมีดไล่ฆ่าหมอนี่คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่อย่าลืม หากคุณจะกวนใครคุณต้องวิ่งไว… ใช่… หมอนี่วิ่งไวมากเชียว...

ไนท์ไม่สนว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

จะเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียผู้เหี้ยมโหด ผู้อำนวยการสุดน่ากลัว เด็ก ผู้สูงอายุ คนพิการ หรือสตรีมีครรภ์ หากอยากลองของ ไนท์พร้อมเสมอ การลองของของหมอนี่ก็ง่ายๆ แฮ็กระบบ… แฮ็กมันทั้งเฟซบุ๊ค ไลน์ อินสตาแกรม ยูทูป ขนาดROVยังแฮ็ก ถามว่าแฮ็กแล้วทำไร? ไม่ทำอะไรหรอกแฮ็กไว้งั้นแหละ(…)

ความชิวที่ล้นหลาม

ไนท์เป็นคนชิวๆ ชิวมากกกกกกกกก แถมยังไม่แคร์สื่อ อะไรก็ได้ โนสนโนแคร์ก็ฉันจะเป็นอย่างนี้ใครจะว่าอะไรก็ไม่สน ช่างมันประไร หน้าหนาจนเหมือนเอาหน้าไปจุ่มถังปูนมา(!?) ต่อให้ด่าแรงแค่ไหนก็ไม่กระเทือน หน้าด้านหน้าทนสุดๆ

การเถียงกับไนท์เป็นความคิดที่ผิด

ไนท์เป็นพวกเถียงมาเถียงกลับ ได้ทั้งหาข้ออ้างและสรรหาคำมาเถียงกับคุณสารพัด ทั้งมีสาระและไร้สาระ ตรงประเด็นและไม่ตรงประเด็น เถียงคำไม่ตกฝาก เถียงกันไม่ลดละ แต่เขาจะไม่ใช่ฝ่ายหยุดหรือยอมแพ้(ยกเว้นเกิดเหตุบางอย่าง เช่น มีนักฆ่าเข้ามาใกล้ ไฟไหม้ ฯลฯ)

วอนโดนรุมสกรัมทุกวัน

จะว่ากวนก็ไม่เชิง แต่เอาเป็นว่าเขาเป็นพวกชอบยอกย้อน ล้อเลียน แดกดัน และประชดมนุษย์คนอื่น ยิ่งเป็นแฮ็กเกอร์ด้วยแล้ว… ทุกไฟล์ลับในคอมของคุณ หมอนี่เคยแฮ็กมาหมดแล้ว… จึงไม่น่าแปลกใจหากเขาจะโดนดักตีหัวจากเหยื่อที่เขาเคยไปทำตัววอนส้นหลายๆคน

ทนมือทนเท้ามาก

เนื่องจากเป็นคนที่วอนส้น ทำให้โดนรุมสกรัมยำตีนบ่อยๆ จนเกิดความชินชาต่อ

ความเจ็บปวด การต่อยหน้าแรงๆสักหมัดใส่ไม่ทำให้เขาเจ็บเท่าไหร่นัก เพราะเจ้าตัวเคยโดนรุ่นใหญ่ในองกรค์จับไปทรมาน(?)ให้รู้สำนึกมาแล้ว(เพราะดันไปกวนทีนคนใหญ่คนโตในองกรค์เข้า) ไนท์จึงเป็นคนที่อึดทึกทนกว่ามนุษย์ธรรมดาทั่วไป

ทายาทเดอะแฟลชที่แท้ทรู

หลังจากโดนยำเละบ่อยๆ ไนท์เริ่มคิดว่าตนควรหนีบ้าง(มันเพิ่งคิดได้!?) จากตอนแรกที่หนีไม่ค่อยได้และถูกอัดซะน่วม เขาได้ค่อยๆพัฒนาการหนีจากบาทางามๆนับร้อยคู่ของเพื่อนๆ จนตอนนี้ฝีเท้าในการวิ่งของเขาจัดว่าไม่ธรรมดา สมองประมวลผลหาทางหนีทีไล่ได้อย่างรวดเร็ว จู๊กมาสเตอร์ แถมยังกระโดดสูง+ฟรีรันนิ่งเก่งอีกต่างหาก เรียกว่าเพราะวอนส้นบ่อยจึงต้องหนีไวนั่นเอง!!

หลบเก่งเสียยิ่งกว่าใคร

ไนท์มีความรู้สึกที่ไวต่อจิตสังหาร เขามักรู้ตัวว่ามีคนอยู่ด้านหลังหรือตัวเองกำลังจะถูกโจมตี และหมอนี่น่ะ... พริ้วมาก!! หลบเก่งสุดๆ จะโดนดักหน้าล้อมหลัง นางก็หลบการโจมตีได้สบายๆ เขายิงมานางก็หลบ เขาแทงมานางก็หลบ หลบการโจมตีได้ทุกรูปแบบ(ยกเว้นระเบิด แก๊สพิษ หรืออะไรเทือกนั้น) แถมเขาหลบได้พริ้วมากเหมือนไปเรียนบัลเล่มา(?) การโจมตีให้โดนตัวจึงยากมากทีเดียว

แอบเนียนเหมือนเรียนมา

เพราะความตัวเตี้ย… หมายถึงตัวเล็ก... ไนท์จึงมีขนาดที่พกพาได้สะดวก(?) และสามารถซ่อนตัวในซอกแคบๆได้สบายๆ แถมเขาซ่อนได้เนียนมากอีกต่างหาก เมื่อซ่อนแล้วการหาเขาเจอนั้นเป็นเรื่องยากมาก เพราะเมื่อซ่อนตัวอยู่ ไนท์จะนิ่งมาก นิ่งสุดๆ แทบไม่ขยับ หายใจเบามากๆจนเหมือนกำลังกลั้นหายใจอยู่ เป็นแบบนี้โดยอัติโนมัติทันทีเมื่อกำลังซ่อนตัวหรือหลบจากบางสิ่ง (สกิลนี้ได้มาจากการหลบซ่อนจากเพื่อนที่ตามมารุมสกรัมเพราะบางทีเขาก็เหนื่อยที่จะวิ่งหนีแล้วมาซ่อนแทน)

ปรับตัวได้ง่ายและเร็ว

เพราะความชิวของเขาทำให้เป็นคนอยู่ง่ายกินง่าย อะไรก็ได้ และสามารถลุยไปได้ในทุกที่ ตั้งแต่ทะเลทรายยันภูเขาน้ำแข็ง แถมยังปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ต่างๆได้ดีอีกด้วย

แผนคืออะไรไนท์ไม่รู้จัก

คำว่าแผน แผนสำรอง การวางแผน ไม่มีอยู่ในหัวของชายนามว่าไนท์ ด้นสนเท่านั้นที่ต้องการ แถ+แหลที่งานถนัด แก้ตัวได้ไหลลื่นเป็นปลาไหลเลยทีเดียว ไนท์ถนัดการแก้ปัญหาเฉพาะหน้ามากกว่าวางแผน ไปให้ถึงที่ก่อนแล้วค่อยคิดว่าจะทำยังไงเอาตรงนั้นเลย แต่ถ้ามันจำเป็นจริงๆ เขาก็พร้อมจะวางแผนก่อนไปสู้เหมือนกัน

สกิลการต่อสู้ที่ต่ำเตี้ยเรี่ยดิน

ไนท์สู้ไม่เก่ง ถึงจะหลบเก่งหนีเก่งและทึกทนแต่เขาสู้ไม่เก่ง เพราะเจ้าตัวไม่สนใจเรื่องการสู้หรือฆ่าใครเท่าไหร่จึงไม่ได้ฝึกเรื่องพวกนี้มามากนัก เล็งปืนไม่ค่อยแม่น ยิงไม่ค่อยโดน แรงก็น้อย ใช้มีดก็แค่แทงๆไปงั้น ระเบิดนางก็ไม่คิดจะใช้ ความกากจึงเข้าครอบงำ ถนัดการพูดปั่นหัวและต่อรองมากกว่า เป็นซัพที่ดีเป็นแทงค์ที่เยี่ยมแต่เป็นแครี่ที่... กาก... 

นักต่อรองชั้นเลิศ

สกิลการพูดของไนท์จัดว่าอยู่ในขั้นสูง การต่อรองเป็นหนึ่งในสิ่งที่เขาถนัด รวมถึงการพูดปั่นหัวเพื่อให้ศัตรูไขว้เขวอีกด้วย การยั่วโมโหและหลอกลวงศัตรู&เหยื่อถือว่าเก่งมาก เขาจึงไม่ค่อยไฟท์ด้วยกำลังแต่ใช้วาจาเป็นอาวุธมากกว่า

แบล็กเมล์ได้ทุกคน

ก่อนจะไปบวกกับใคร สิ่งที่ไนท์ทำเสมอคือการค้นข้อมูลของคนคนนั้น ไม่ได้เอาไปใช้วางแผนแต่ทำเพื่อเอาข้อมูลเกี่ยวกับคนคนนั้นมาให้มากที่สุด แฮ็กทุกสิ่งอย่างที่แฮ็กได้ เจออะไรน่าสนใจก็เก็บไว้เอามาแบล็กเมล์ จึงไม่ค่อยมีใครกล้าทำอะไรเขาเท่าไหร่เพราะหมอนี่รู้ความลับของคนอื่นเยอะ 

ประวัติ : ไนท์เกิดมาในองกรค์ของนักฆ่า "เงาวงกต" เป็นองกรค์ใหญ่ที่เน้นการฆ่าคนเป็นหลัก ในองกรค์จะแบ่งคนเป็นระดับๆ ตั้งแต่สูง กลาง ต่ำ โดยตัวเขาเป็นลูกชายคนเดียวของหัวหน้าองกรค์ จึงถูกฝึกฝนเรื่องการต่อสู้และการฆ่าคนมาตั้งแต่เด็กๆ แต่แม้จะถูกฝึกมาตั้งแต่เด็ก นางก็ไม่จำและไม่ใส่ใจ การต่อสู้ในปัจจุบันจึงยังอ่อนด๋อยเหมือนไม่เคยสู้มาก่อนในชีวิต…

แต่ไนท์ไม่สนใจเรื่องการฆ่าคน เขาชอบเล่นเกมคอมพิวเตอร์ และชอบพูดจาชวนตบปากด้วยเท้าใส่คนอื่นบ่อยๆ ทำตัวเหมือนเด็กทั่วๆไปมากจนพ่อซึ่งเป็นหัวหน้าองกรค์ปวดหัว ลูกชายคนเดียวของเขาควรเป็นนักฆ่าที่เก่งกาจไม่ใช่เด็กเปรตชวนถีบแบบนี้

พ่อสั่งและบ่นกับไนท์บ่อยๆว่าเขาควรฝึกการฆ่าคนเอาไว้เยอะๆ ควรจะเก่งเรื่องนี้เพื่อโตขึ้นจะได้เป็นหัวหน้าองกรค์ต่อจากพ่อ เพื่อให้องกรค์อยู่รอดในอนาคต แต่ก็นะ… ใครสน? ไนท์ที่หน้าด้านและไม่แคร์เรื่องการฆ่าใครก็ยังคงโดดการฝึกบ่อยๆเหมือนเดิม 

เมื่อถูกพ่อสั่งมากๆเข้า ไนท์จึงทำการตัดปัญหาโดยการเป็นแฮ็กเกอร์ เขาฝึกด้านเทคโนโลยีอย่างจริงจังจนชำนาญ และเป็นแฮ็กเกอร์เพื่อความสุขในการแฮ็กคอมคนอื่น(ไอ้ชั่ว!!)และเพื่อเป็นข้ออ้างบอกพ่อว่าเขาเป็นแฮ็กเกอร์ให้องกรค์แทนการเป็นนักฆ่า เพราะคนในองกรค์มักไม่เก่งเรื่องเทคโนโลยีเอาซะเลย… ซึ่งตอนแรกพ่อของเขาก็เห็นด้วยและโอเคกับลูกที่เป็นแฮ็กเกอร์ เพราะเห็นว่าสมัยนี้เทคโนโลยีมันล้ำหน้าไปไกลแล้ว จะมาเป็นเพียงแค่นักฆ่าที่โลว์เทคก็คงไม่ได้ แต่หลังพ่อเขาก็กลับมาสั่งให้เขาเป็นนักฆ่าเหมือนเดิม(แต่คุณชายไนท์ก็ไม่ฟังอยู่ดี…)

ไนท์ยังคงมีความสุขกับการแฮ็กคอมชาวบ้านและไปกวนทีนคนอื่น เนื่องจากเขาไม่ใช่นักฆ่าและไม่ค่อยยุ่งกับองกรค์เท่าไหร่ทำให้คนที่รู้ว่าไนท์เป็นสมาชิกขององกรค์เงาวงกตมีน้อยมากจนนับคนได้ เป็นเหตุให้ไนท์ยังคงมีเพื่อนมากมายเป็นที่รักของ(บาทา)ทุกๆคน

ไนท์เป็นคนที่ตัวเล็กและผอมมาก เนื่องจากไม่ค่อยได้กินข้าว เพราะเขามักเอาเวลาส่วนใหญ่ไปทะเลาะกับพ่อเรื่องเดิมๆ และพอเบื่อไม่ก็เครียดกับพ่อตัวเองมากๆก็ไประบายกับเกมไม่ก็ไปกวนตีนชาวบ้าน ยิ่งวันไหนที่พ่อลูกคู่นี้ทะเลาะกันหนักๆ ไนท์จะไม่แทบไม่สนใจการกินข้าวเลย เป็นมนุษย์ที่ไม่สนสุขภาพร่างกายตัวเองเท่าที่ควร ผอมก็ผอมเตี้ยก็เตี้ย ยังจะไปทำตัวซ่าให้โดนเตะกลับมาอีก เล่นเอาคนในองกรค์เหนื่อยใจกับเขามากทีเดียว

ไนท์ร่างกายอ่อนแอ เพราะไม่ค่อยดูแลตัวเองเท่าที่ควร เป็นลมได้ง่ายๆหน้ามืดบ่อยๆ แรงก็น้อย อ่อนเพลียประจำแต่เจ้าตัวก็ไม่คิดว่าเรื่องพวกนี้เป็นปัญหาอะไรกับชีวิตเขามาก เพราะเขาก็อยู่ในร่างกายแบบนี้มาจนชิน แถมที่เป็นแบบนี้ก็เพราะทำตัวเองทั้งนั้น แม้ตอนเด็กๆจะเป็นลมบ่อยๆ แต่ปัจจุบันเขาก็ปรับตัวได้และไม่ค่อยเป็นอะไรแล้ว แต่ก็ไม่ใช่ว่าไอ้ร่างกายนี่จะกลับมาสมบูรณ์แข็งแรงซะเมื่อไหร่ มันก็ยังอ่อนแออยู่เหมือนเดิมนั่นแหละ บ่อยครั้งที่ไนท์จะฝืนร่างกายตัวเองมากไปจนสุดท้ายก็สลบเหมือดจนต้องให้คนอื่นไปช่วย ซึ่งปัจจุบันเขาก็ยังคงมีนิสัยแบบนี้อยู่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

ช่วงแรกๆที่พ่อและเขาทะเลาะกัน ไนท์มักจะเครียดเรื่องนี้มาก และต้องหาทางระบายอารมณ์โดนการไปกวนทีนชาวบ้านและแน่นอนว่าโดนยำกลับมาในสภาพที่ดูไม่ได้เลย แต่กลับมาแล้วทำไง กลับมาแล้วก็ไปหมกตัวอยู่ในห้องเพื่อเล่นเกม ล็อกห้องไม่ให้ใครเข้า เก็บตัวซะจนคนในองกรค์เป็นห่วงกันสุดๆแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ปล่อยให้พ่อลูกเขาเคลียร์กันเอง

เมื่อเป็นแบบนี้บ่อยๆ ไนท์เริ่มชินชากับทุกอย่าง ชินกับการโดนพ่อบ่น ชินกับการที่พ่อไม่เข้าใจ ชินกับการที่ต้องโดนชาวบ้านยำเละกลับมา(ก็เอ็งไปกวนเขาก่อนนี่-*-) ชินกับบาดแผลตามร่างกาย ชินกับทุกๆเรื่อง

จากความชินเปลี่ยนเป็นความชิว

ไนท์ลองใช้ชีวิตใหม่ โดยใช้ความชินให้เป็นประโยชน์ เขาเปลี่ยนเป็นคนที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น หน้าหนาและหน้าด้าน ซึ่งมันทำให้ความเครียดจากเรื่องพ่อลดลงไปเยอะ เขาจึงตัดสินใจจะเป็นคนชิวๆที่ไม่สนอะไรทั้งนั้นต่อไป

แต่ถึงจะเปลี่ยนไป การกวนทีนคนอื่นของเขาก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง ไนท์ยังคงกวนทีนคนอื่นๆเหมือนเดิม แม้จะโดนบาทางงามๆเตะเสยหน้ากลับมา เขาก็พัฒนาสกิลการหนี , ซ่อนตัวและหลบหลีกจนปัจจุบันแทบจะไม่มีใครจับเขาได้ ได้แต่ปล่อยไอ้เด็กเปรตคนนี้ไปอย่างคับแค้นใจ(ขนาดนั้นเชียว...?)

ไนท์เริ่มพัฒนามาป่วนทางเน็ต แฮ็กระบบนู้นนี่เล่นทำเอาคนในเน็ตวุ่นวายกันไปหมด แต่เขาชอบแฮ็กและป่วนพวกคนในโลกเบื้องหลังซะมากกว่า เพราะการได้เห็นฆาตกรต่อเนื่องสุดโหดร้องคร่ำครวญเพราะคอมโดนแฮ็กนี่เป็นอะไรที่บังเทิงมากสำหรับเขา(เลวสุดๆ...) จนคนในเน็ตพร้อมใจกันเรียกเขาว่า "ไอ้เด็กเปรต" เพราะทุกครั้งที่เขาแฮ็กอะไรของใคร เขาจะส่งข้อความไปให้คนคนนั้นด้วยว่า "โดนแฮ็กจากเด็กอายุต่ำกว่า15 น่าสงสารจังนะครับ..."

นับแต่นั้น หากคนในเน็ตเรียกใครว่าไอ้เด็กเปรต กว่า90%หมายถึงไนท์นั่นแหละ... ซึ่งเจ้าตัวก็ดูจะภูมิใจกับฉายานี้มาก(มันมีอะไรให้ภูมิใจฟะ!?)

จนในที่สุด พ่อของไนท์ได้ใช้มาตราการเด็ดขาด โดยการบังคับให้เขาเข้าร่วมเกมสังหารฆาตกร เพราะเห็นว่าไนท์ไม่จริงจังกับการฆ่าคนเสียที หากเข้าร่วมเกมนี้คงได้ฆ่าคนตั้งเยอะแถมยังต้องสู้กับนักฆ่าคนอื่นๆอีก จึงทำการมัดมือชกโดยการสมัครเข้าร่วมเกมให้ไปเรียบร้อยโดยไม่ถามความเห็นลูกสักคำ(เพราะถามไปยังไงก็โดนปฏิเสธ) พร้อมกับบอกว่าถ้าไม่ได้ที่หนึ่งจะทำลายคอมและของรักต่างๆของไนท์(พวกเกมราคาแพงๆ คอมสเป็คดีๆ หูฟังโคตรมหาแพง ฯลฯ)ทิ้งให้หมด อันเนื่องมาจากไนท์ถูกสอนให้อยู่ด้วยตัวเอง ทุกสิ่งที่เป็นของเขาเขาเป็นคนเก็บตังค์ซื้อเองทั้งหมด ฉะนั้น คอมเครื่องละเป็นแสนไนท์จะยอมให้มันกลายเป็นเศษเหล็กไม่ได้เด็ดขาด!! นอกจากจะเสียดายเงินแล้วยังเสียดายข้อมูลแจ่มๆสำหรับแบล็คเมล์คนอื่นอีกต่างหาก!! ไนท์รู้ว่าพ่อไม่ได้พูดเล่น เพราะพ่อเขาเคยขู่ว่าถ้าโดดการฝึกอีกพ่อจะไม่ให้เข้าบ้านหนึ่งสัปดาห์ ซึ่งก็ทำจริงตามนั้น... แต่ถึงจะโดนไล่ไม่ให้เข้าบ้าน ไนท์ก็ปีนป่ายและแอบสะเดาะกลอนเข้ามาอยู่ดี(เด็กเปรต...) พ่อเลยแก้เผ็ดเขาโดยการเอาเกมออกใหม่ที่เจ้าตัวเพิ่งซึ่งมาและยังไม่ทันได้เล่นไปเผาทิ้ง... ซึ่ีงเหตุการณ์ครั้งนั้นยังคงตราตรึงในหัวใจของไนท์อยู่... เกมที่รักจ๋า...

แต่ชื่อที่ใช้ลงทะเบียนนั่นพ่อเขาเป็นคนกรอกให้(ใช้ตอนสมัครเพราะพ่อสมัครให้ไนท์โดยที่เขาไม่รู้) โดยเอาชื่อในเกมของไนท์มาตั้งนั่นเอง

ไนท์จึงจะต้องพยายามชนะเกมนี้ให้ได้ เพื่อการอยู่รอดของคอมที่รักของเขา!!

ปมด้อย : ไม่มีอะไรที่เจ้าตัวทุกข์ใจมากจนเรียกว่าปมด้อยได้(เพราะเขาชิวกับทุกสิ่ง...)

ลักษณะการพูดและน้ำเสียง : พูดสบายๆเหมือนคุยกับเพื่อนสนิท ยกเว้นตอนที่กำลังหลอกล่อศัตรู เขาจะปรับน้ำเสียงและท่าทางให้เข้ากับคำพูด น้ำเสียงเหมือนเด็กผู้ชายธรรมดาทั่วไปแต่จะออกกวนนิดๆ เช่น

"นี่...ฉันเคยแฮ็กไฟล์ลับของนายนะ... แล้วก็นะ... ฉันคิดว่าข้อมูลในไฟล์นั่นน่าเอาไปประกาศให้โลกรู้มากเลยล่ะ ว่ามั้ย?" อันนี้พูดพร้อมยิ้มแบบผู้ชนะ

"พวกนายไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ? ฉันว่าเกมนี้มันมีอะไรแปลกๆ" ทำท่าจริงจัง แต่เอาจริงๆคือพูดให้คนอื่นไขว้เขว แล้วใช้โอกาสที่ทุกคนสนใจเขาฆ่าเหยื่อไปต่อหน้าต่อตาแล้วเผ่นป่าราบไปเลย(หน้าด้านแค่ไหนถามใจแต่เธอดู...)

"นักฆ่าที่เก่งที่สุดเหรอ? โด่งดังที่สุด? ทำไมฉันไม่เห็นเคยได้ยินชื่อเลยล่ะ?" พูดกวนๆไปงั้นแหละ จะดูปฏิกิริยาตอบกลับของอีกฝ่าย

คำพูดติดปาก : "น่าสงสารเขานะครับ…" พูดพร้อมทำหน้ายียวนกวนส้นเท้า น้ำเสียงแสแสร้างจนน่าตบปากด้วยบาทาจริงๆ

งานอดิเรก : แฮ็กคอม+มือถือ+ไอแพดชาวบ้าน , เล่นเกม

ข้อดี : วิ่งไว หลบหลีกเก่ง ทึกทน แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้เยี่ยม เชี่ยวชาญเรื่องเทคโนโลยี ปรับตัวได้ง่าย

ข้อเสีย : สู้ไม่เก่ง วอนโดนยำเละ ซ่าไปไม่ดูตัวเอง ร่างกายอ่อนแอ บางครั้งก็ฝืนตัวเองมากไป

จุดแข็ง : วิ่งเร็ว ไม่ค่อยมีคนโจมตีเขาโดนเท่าไหร่เพราะหลบได้เสมอๆ

จุดอ่อน : การต่อสู้

จุดเด่น : พูดโน้มน้าวหรือหลอกล่อศัตรู+เหยื่อ

ครอบครัว : อนุชา ทยุมณีกุล(พ่อ) , ดานิกา ทยุวณีกุล(แม่) 

เพื่อน : เพื่อนที่โรงเรียน , เพื่อนบ้าน , เพื่อนพ่อ , เพื่อนในเกม , เพื่อนในเน็ต , ลูกของคนอื่นๆในองกรค์เป็นเพื่อนเขาหมด(คนกวนทีนมักมีเพื่อนเยอะ...เหรอวะ!?)

ความสัมพันธ์กับคนอื่นๆนอกจากครอบครัวและเพื่อน : คนในองกรค์ , ครู 

สัตว์เลี้ยง : ไม่มี

คนสำคัญ : ครอบครัว , คนในองกรค์ , เพื่อน

ความถนัด : แฮ็ก , พูดหลอกล่อศัตรูและเหยื่อ

ความสามารถพิเศษ : ฟรีรันนิ่ง

ชอบ : แฮ็กคอมชาวบ้าน , หาเรื่องใส่ตัว , เล่นเกม

ไม่ชอบ : เน็ตกาก

เกลียด : เกมค้าง 

กลัว : งู

แพ้ : -

ของสำคัญ : เกม , คอม , มือถือ , ไอแพด , หูฟัง

อาวุธ : ใช้ของรอบตัวมาเป็นอาวุธ(เพราะหาอาวุธที่เข้ากับตัวเองไม่ได้ ปืนM4A1ที่มีก็ยิงไม่แม่นยิงไปก็เป็นการบอกตำแหน่งตัวเองเปล่าๆเลยไม่ใช้และคืนให้องกรค์ไป...)

แต่อาวุธที่มีติดตัวเสมอคือกรรไกร

วิธีการฆ่า : มักล่อลวงเหยื่อออกมาแล้วฆ่าแบบง่ายๆ แต่ถ้าอยู่ในสถานการณ์ที่แย่งกันฆ่าแบบนี้แล้ว เขามักจะพูดปั่นหัวนักฆ่าแต่ละคน อาศัยจังหวะที่ทุกคนถูกเบี่ยงเบนความสนใจฆ่าเหยื่อทิ้งซะ

สาเหตุที่เข้าร่วมเกม : โดนพ่อบังคับมา ไม่อยากให้คอมพัง(ทำไมมันอนาถจังฟะ...?)

เพิ่มเติม : 

ชื่อที่ใช้ลงทะเบียนเล่นเกม เป็นการเรียงตัวอักษรใหม่จากชื่อไนท์(Night)เรียงใหม่เป็นThingแล้วเติมzเข้าไปเพื่ออะไรไม่รู้(?) เติมไปงั้นๆแหละไม่มีความหมายแฝงหรอก

คำถามจากไรท์ : 

-     จริงๆแล้วไนท์อยากเล่นเกมนี้ไหมคะ? หากไม่อยากทำไมเขาถึงไม่แฮ็กระบบแล้วเอารายชื่อของตนออกคะ? หากอยากเล่น เพราะอะไรคะ?

ตอบ : จริงๆแล้วไนท์ไม่อยากเล่นเกมนี้ค่ะ เพราะเขาไม่สนใจเรื่องพวกนี้ ที่ไม่แฮ็กระบบเพราะตัวเครื่องที่ใช้ลงทะเบียนเป็นมือถือของพ่อเขา ซึ่งมันไปลิ้งค์กับมือถือของพ่ออีกเครื่องหนึ่ง(พ่อเขามีมือถือหลายเครื่อง) เพราะงั้นถ้าจะแฮ็กระบบเอาชื่อออก ก็กลัวพ่อจะรู้และเผาคอมทิ้งเหมือนที่เผาเกมคราวก่อนน่ะค่ะT^T

-     เขาโดดเรียนเพื่อเล่นเกมนี้ใช่ไหมคะ? แล้วหากเหยื่อตายก่อนเวลาเลิกเรียนเขาจะเข้าเรียนไหมคะ? หากเข้าเรียนจะแก้ตัวเรื่องโดดเรียนกับอาจารย์ว่ายังไงคะ?

ตอบ : ใช่ค่ะ เขาอ้างว่าพ่อมีธุระต้องไปทำงานที่ต่างประเทศและเขาเองก็ต้องไปด้วย เลยทำการลาโรงเรียนไว้แล้วเป็นเวลา2เดือนครึ่งค่ะ(ที่ลา2เดือนครึ่งเพราะเห็นว่าหากหายหน้าไปแค่เดือนเดียวที่เล่นเกม เดี๋ยวจะถูกสงสัยเอา)

-     ที่ว่าชอบเล่นเกมคอมพิวเตอร์นี่ชอบแนวไหนเหรอคะ? เล่นเกมเก่งไหม? ถนัดเกมแนวไหนคะ?

ตอบ : ชอบและถนัดเกมแนวเอาชีวิตรอดแบบPUBG , Freefire , rules of survival ประมาณนี้ค่ะ 

-     ระหว่างเล่นเกม , แฮ็กระบบส่องไฟล์ลับคนอื่นเล่น , กวนคนอื่น ไนท์ชอบทำอะไรที่สุดและทำอะไรบ่อยที่สุดคะ?

ตอบ : ไนท์ชอบเล่นเกมที่สุดแต่เขาเอาเวลาไปแฮ็กระบบซะมากกว่าค่ะ

-     ไนท์คิดยังไงกับพ่อตัวเองคะ? มีรำคาญบ้างไหม? เบื่อบ้างหรือเปล่า? หรือน้อยใจไหมคะ? หรือไม่คิดอะไรเลยเพราะเมินคำพ่อตลอด

ตอบ : เมื่อก่อนก็ทั้งรำคาญ หงุดหงิด เบื่อ น้อยใจ หนักใจ เครียด แต่ปัจจุบันน่ะเหรอ… ไม่สนใจเลยค่ะ เรียกว่าหูทวนลมสุดๆ อารมณ์แบบพ่อบ่นมาก็จะตอบกลับไปว่า "เรื่องของพ่อ" ประมาณนี้…

-     ไนท์สนเรื่องขององกรค์บ้างหรือเปล่าคะ?

ตอบ : ไม่สนใจค่ะ ไม่สนว่าองกรค์จะอยู่รอดหรือเปล่า ไม่สนว่าคนในองกรค์จะคิดยังไงกับเขา แต่ถ้าเป็นเรื่องคอขาดบาดตายแบบพ่อจะตายไรงี้ก็สนแหละค่ะ

-     เห็นว่าเก็บเงินซื้อคอมเองซึ่งดูท่าจะแพงมากด้วย เขาหาเงินมาจากไหนคะ?

ตอบ : จากการแฮ็กระบบต่างๆค่ะ พวกบริษัทที่สร้างโปรแกรมดีๆขึ้นมาจะจ้างเขาให้แฮ็กระบบที่สร้างขึ้นเพื่อตรวจสอบว่าโปรแกรมที่สร้างขึ้นมาน่ะสมบูรณ์แค่ไหน โดนแฮ็กได้ง่ายๆไหม ถ้าเขาแฮ็กได้ก็จะได้เงินไม่น้อยเลยทีเดียวค่ะ(ซึ่งก็มักจะแฮ็กได้บ่อยๆ)

-     ขอชื่อเพื่อนของเขาหน่อยค่ะ แค่สองสามคนก็ได้ หรือจะให้เราคิดก็ได้นะคะ (ถ้าจะให้เราคิดเองบอกมาได้เลยค่ะ) เผื่อเอามาใช้เป็นดราม่าน่ะค่ะ

ตอบ : เอ่อ… คิดแปป เอาเป็น ธานินทร์(ชื่อเล่น:เบส) , วิภาดา(ชื่อเล่น:มิ้ง) , หัสนัยน์(ชื่อเล่น:ไอซ์) , เทวัญ (ชื่อเล่น:โนเวล) , เพียงยุพิณ (ชื่อเล่น:พิณ) , ทิชากร (ชื่อเล่น:ทีเคย์) 6 คนนี้คือเพื่อนที่ไนท์สนิทด้วยที่สุดค่ะ

-   เห็นว่าร่างกายอ่อนแอ แล้วปัจจุบันแข็งแรงขึ้นบ้างไหมคะ? ตอนนี้อาการหนักแค่ไหนคะ? ที่ว่าฝืนตัวเองมากเกินไปจะทำให้เกิดอาการอะไรบ้างคะ?

ตอบ : ปัจจบันแข็งแรงขึ้นบ้างแล้วค่ะ เหมือนคนปกติทั่วไปทุกประการแต่จะแรงน้อยกว่าและป่วยง่ายกว่าคนอื่นๆ หน้ามืดตาลายได้ง่าย และถ้ามากๆอาจจะเป็นลมได้ ถ้าฝืนมากจะหน้ามืดตาลาย หายใจไม่ออก แล้วก็สลบไปเลยค่ะ

สัมภาษณ์ตัวละคร :

ไรท์ : ไนท์… ถ้าฉันพังคอมนายตอนนี้จะเป็นยังไงน้า?

-   ถ้าพังคอมฉันฉันก็จะทำลายชีวิตเธอ อืม… เริ่มจากเอาคงามลับของเธอไปแฉให้คนทั้งโรงเรียนรู้ดีไหมนะ?

ไรท์ : ตอนแรกที่รู้ตัวว่าโดนพ่อบังคับให้เล่นเกมนี้รู้สึกยังไงบ้าง?

-   สตั๊น5วิที่เหลือเงิบไปเป็นวัน ไอ้พ่อชั่วววว!! เล่นงี้เลยเรอะ!?

ไรท์ : คิดว่าจะชนะเกมนี้ได้ไหม? ถ้าชนะจริงๆจะทำยังไง? ฟิลลิ่งตอนชนะนี่คิดว่าจะเป็นแบบไหน?

-   ไม่น่ารอด… ชนะน่ะไม่ชนะหรอก คิดว่าทักษะการต่อสู้ที่ชิมแปนซียังเก่งกว่าแบบนี้จะไปชนะได้เหร๊อออออ คิดว่าไม่โดนนักฆ่าคนอื่นฆ่าหรอก แต่ไม่ชนะชัวร์ๆ ตอนนี้กำลังวางแผนช่วยคอมที่รักและของอื่นๆอยู่… แต่ถ้าชนะจริงๆก็คงสตั๊นน่าดู หมายถึงพ่อนะที่สตั๊น… ส่วนฉันคงโล่งอกและมีอารมณ์แบบ "คอมลูกพ่อจะไม่ถูกทำลายแล้วนะ" อะไรแบบนี้…