ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ♢EMPTY ROOM

    ลำดับตอนที่ #12 : Kei Taki

    • อัปเดตล่าสุด 8 ต.ค. 59


    Application [บุตรของสัตว์เทพและสัตว์รับใช้]




    "ฮ่า ฮ่า ฮ่า  เจ้านี่น่าแกล้งจริงๆ"




    เป็นบุตรของสัตว์เทพอะไร ::บุตรของหมี

    ชื่อ-นามสกุล ::  Kei Taki (เค ทากิ)

    ชื่อเล่น :: Taki (ทากิ)

    อายุ :: 19

    รูปร่างหน้าตา :: ร่างบางอรชร เจ้าของเรือนผมยาวสีม่วงครามที่มักจะมัดรวบไว้ทำให้ดูทะมัดทะแมง  หูกลมสีน้ำตาลอ่อนดูนุ่มนิ่ม ผิวเนียนละเอียด ใบหน้าสวยราวเทพธิดาที่มักประดับไปด้วยรอยยิ้มขี้เล่นเสมอ ดวงตาคู่สวยสีฟ้าใสราวท้องฟ้ายามเช้าจมูกโด่งรับริมฝีปากอวบอิ่มอย่างพอดี ดูรวมๆแล้วเขามีเสน่ห์ชนิดที่ว่าชายใดต่างก็หลงใหล แต่มันติดที่ว่าเขาเป็นผู้ชาย!!(สส.174 นน.56) 

    เพศ ::สาวดุ้น

    อาชีพ :: วิศวกร

    นิสัย ::   ทากิเป็นคนที่เรียกได้ว่าค่อนข้างกวนเท้ามากมาย พูดแต่ละประโยคคนฟังถึงกับคันไม่คันมือเลยทีเดียว เขามีนิสัยร่าเริงสดใส รักสนุกมากจนถือว่าจัดอยู่ในหมวดบ้า ไม่ค่อยเต็ม(?) ในปัจจุบันไม่เคยมีใครทนอยู่กับเขาได้โดยไม่ไมเกรนขึ้นเลยสักครั้ง นอกจากจะเป็นคนที่บ้าเหมือนกัน เป็นคนฉลาดนะแต่จะฉลาดเรื่องแกล้งคนที่สุด จนมีบางคนถึงกับแค้นฝังใจประมาณว่าเจ็บนี้จำไปจนตายเลยก็มี อย่าว่าแต่แค้นเลยเพราะเขานั้นก่อมหาวีรกรรมไว้เยอะมาก จนชาวบ้านเขาต้องคุกเข่าขอร้องกันเลยทีเดียวประมาณว่าช่วยอยู่เงียบๆหน่อยนะถือว่าขอร้องก็แล้วกัน แต่น่าเสียดายเขาอยู่เฉยๆไม่เป็นหรอกต้องหาอะไรมาทำตลอดเวลาจะให้ปักผ้าหรือถักนิตติ้งก็ได้แต่ถ้าให้ดีก็คือแกล้งคน ขอแค่มีอะไรทำก็พอ

        แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น เวลาเอาจริงเขาก็เป็นคนที่ดูน่ากลัวมากทีเดียวอย่างกับคนละคน ราวกับท้องฟ้าสดใสเมื่อพายุเข้าโหมกระหน่ำ เพราะฉะนั้นอย่าได้คิดจะมาดูถูกคนที่เขาเคารพนับถือเชียวไม่งั้นมันไม่รอดแน่ ดูถูกเขาเขาไม่ว่า แต่ดูถูกคนของเขาเขาไม่ชอบ  เป็นคนคุมงานได้เก่ง ใช้คนเป็น ละเอียดอ่อนรอบคอบจึงทำให้งานที่ได้รับมอบหมายสำเร็จลงด้วยดี
         ลึกๆเขาก็เป็นคนใจดีคนหนึ่งนั่นแหละ แต่เขาจำเป็นต้องปกปิดมันไว้เพราะความใจดีของเขาสักวันอาจจะสร้างบาดแผลให้กับตัวเขาเองก็ได้ถ้าให้ไปผิดคน
         
         เป็นคนชอบของแปลก(?) ยิ่งแปลกเท่าไหร่ยิ่งดี แล้วถ้าเป็นของเก่าโบราณด้วยนะสุดยอดดด 
    เหตุผลที่ชอบก็คงเพราะมันดูขลังเหมือนมีมนต์เสน่ห์ดึงดูดดี จึงไม่แปลกถ้าบ้านของเขาจะเต็มไปด้วยของแปลกๆ  ถึงจะเป็นสาวดุ้นแต่เขากลับแมนกว่าผู้ชายทั้งแท่งซะอีก ไหนจะกำลังกายอันมหาศาลที่สามารถอุ้มชายฉกรรจ์สองสามคนได้อย่างสบายอีก จนคนที่ไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นสาวดุ้นจึงกับอ้าปากค้างเลยทีเดียว  แต่ลองให้เขามาแต่งชายเหมือนเดิมดูสิรับประกันว่าทุกคนจะต้องหลงรัก   

        
    ประวัติ ::  ทากินั้นเป็นเด็กกำพร้ามาตั้งแต่กำเนิด เขาไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่ที่แท้จริง จะมีก็แต่คุณป้าที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เขาอาศัยอยู่ ถึงคุณป้าจะไม่ใช่สายเลือดเดียวกับเขาแต่เธอก็ดูแลเขาอย่างดี ให้ความรักความอบอุ่นกับเขาเสมือนแม่แท้ๆซึ่งเขาก็รักและผูกพันธ์คุณป้าคนนี้มากเลยทีเดียว คุณป้าได้แต่พร่ำบอกเขาว่าสักวันพ่อและแม่ของเขาจะกลับมาแต่หารู้ไม่ว่านั่นเป็นเพียงคำผู้ปลอบประโลม พ่อและแม่ของเขาได้ตายตั้งแต่ตอนที่เขาเกิดแล้ว แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น ทากิก็ยังคงเชื่อมั่นว่าวันหนึ่งพ่อและแม่ของเขาจะกลับมา 
         วันหนึ่งในคืนที่ฝนตกทากิได้หลงทางกับคุณป้าระหว่างที่ออกมาซื้อของด้วยกัน เขาเดินลัดเลาะไปตามทางกลับบ้าน ท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมาเขาได้เหลือบไปเห็นเด็กผู้หญิงร่างเล็กคนหนึ่งนั่งกอดเข่าอยู่ท่ามกลางสายฝนที่หนาวเหน็บ เมื่อเห็นดังนั้นจึงเดินปรี่เข้าไปหาพร้อมกับกางร่มให้เธอ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่มีที่ไป เขาจึงให้เธอมาอยู่ที่สถานสงเคราะห์กับเขาชั่วคราว เธอคนนั้นบอกเขาว่าเธอเป็นเด็กกำพร้าที่หนีออกมาจากการถูกจับไปเป็นทาส  เขาจึงขอร้องให้คุณป้าช่วยรับเธอเข้ามาอยู่ด้วย แม่เขาจะไม่มีสิทธิก็เถอะ แต่คุณป้าก็ตอบตกลงอย่างว่าง่าย ตั้งแต่นั้นมาเธอก็เข้ามาอยู่สถานสงเคราะห์แห่งนี้ถาวร
         ด้วยความที่เด็กคนอื่นๆไม่ค่อยอยากยุ่งกับเธอนักทำให้เธอไม่มีเพื่อนนอกจากเขา เธอคนนั้นเปรียบเสมือนพี่สาวแท้ๆของเขา เขาถึงกับลงทุนแต่งหญิงเพราะเป็นคำขอของเธอเลยก็มี ช่วงเวลาที่เขาได้อยู่กับเธอนั้นมันช่างมีความสุขแต่ก็แฝงไว้ด้วยความรู้สึกแปลกๆ
         วันเวลาผ่านไปหลายปีเขาและเธอนั้นเติบโตขึ้น อะไรหลายๆอย่างก็เปลี่ยนไปและเขาก็เพิ่งได้รู้ความจริงจากปากของผู้ที่เปรียบเสมือนพี่สาวแท้ๆของเขาว่าพ่อแม่ได้ตายไปแล้ว ส่วนสาเหตุที่ตายนั้นเป็นเพราะเขา...เพราะเขาคือบุตรของสัตว์เทพรับใช้และเธอเองก็คือพี่สาวแท้ๆของเขาเช่นกันซึ่งก็เป็นเพราะเขาอีกเช่นเคยที่ทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้   สุดท้ายเขาก็ได้ทราบที่มาของความรู้สึกแปลกๆนี้นั่นก็คือจิตสังหารนั่นเอง ภายในพริบตาเดียวภาพเบื้องหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยสีแดงฉาน ความร้อนของเปลวเพลิง และเสียงกรีดร้องอย่างทรมาณ กลิ่นควันขโมงคละคลุ้งไปทั่วสถานสงเคราะห์ แต่ภาพที่ทำให้เขาตกใจยิ่งกว่านั่นก็คือภาพที่ร่างของทุกคนมอดไหม้กลายเป็นเถ้าทุลีซึ่งนั่นก็รวมถึงคุณป้าของเขาด้วย 
         เขาเข่าอ่อนด้วยความตกตะลึงไม่คิดว่าคนเป็นพี่จะทำได้ถึงขนาดนี้ สติของเขาเริ่มเลือนลาง..สุดท้ายก็ดับวูบไป แต่ภาพสุดท้ายที่เขาเห็นนั้นคือภาพพี่สาวยืนแสยะยิ้มอยู่ตรงหน้าซึ่งบัดนี้ก็ยังคงหลอกหลอนอยู่ในความทรงจำของเขาตลอดกาล

    ลักษณะการพูด :: ใช้น้ำเสียงขี้เล่น แทนตัวเองว่าข้า แทนคนอื่นว่าเจ้า แต่ถ้าคนสนิทหรือคนที่ถูกใจจะเรียกชื่อแล้วลงท้ายด้วยคำว่าจัง/คุง 
    "แหมๆ เขินข้าก็บอกมาสิ ข้ารู้นะ"
    "ก็มันไม่เย็นไง"(เวลามีคนมาบ่นว่าร้อน)
    "ถ้าเจ้าไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไร แต่เจ้าก็ต้องก้าวผ่านจุดนี้ไปให้ได้นะ"
    "หึๆๆ เมื่อกี้พวกเจ้าว่าไงนะ ว่าไงล่ะ?ความปากหมาหายไปไหนหมด?"

    งานอดิเรก ::วางแผนแกล้งคน ก่อวีรกรรม

    ของที่ชอบ :: ชอบของแปลกๆโดยเฉพาะของเก่าโบราณ เห็นทีนี่เข้าไปต่อรองราคาทันที

    ของที่ไม่ชอบ/เกลียด :: กลัวไฟ เห็นแล้วจะมีอาการหน้าซีดเหงื่อออกและตัวสั่น(เฉพาะไฟที่ลามไปเป็นบริเวณกว้างมากๆเท่านั้น แต่ถ้าเป็นไฟคบเพลิงหรือไฟลูกเล็กๆทั่วไปก็ปกติ)

    แพ้ :: แพ้ฝุ่นควัน มีอาการคันคอ ไอและจามตลอดทั้งวัน

    จุดแข็ง :: เป็นผู้นำที่ดี ใช้คนเป็นและละเอียดอ่อน

    จุดอ่อน :: ไฟ พี่สาว

    ของพกติดตัว :: -

    อาวุธ :: ดาบยาว
    The inner accountant says no                                                                                                                                                      Mehr:

    ความสามารถพิเศษ :: แผนการแกล้งคน ถักนิตติ้ง ต่อรองราคา เป็นคนที่เรียนรู้ไว

    ธาตุ :: -

    สกิลการโจมตี :: -

    เพิ่มเติม ::-ที่นางรอดจากพี่สาวมาได้เพราะมีคนมาช่วยไว้ได้ทันพอดีค่ะ
                    -สาเหตุที่นางแต่งหญิงเพราะมันสนุกดีค่ะ(//เดี๋ยวๆ) 
    จำลองสถานการณ์

    (ชื่อออริ)ได้ตื่นขึ้นมาในสถานที่แห่งหนึ่ง (ชื่อออริ)มองไปรอบๆสถานที่แห่งนี้ด้วยความรู้สึกตื่นกลัวอย่างปิดไม่มิด สถานที่นี้เต็มไปด้วยสีดำสนิท มองไปทางไหนก็มีแต่สีดำ สีดำและสีดำ ในขณะที่(ชื่อออริ)มองไปรอบๆเพื่อหาทางออกอยู่นั้น จู่ๆก็มีดวงไฟ 5 สีปรากฏขึ้นบนเบื้องหน้า(ชื่อออริ) ดวงไฟเหล่านั้นได้หมุนเป็นวงกลมไปเรื่อยๆ โดยที่มีดวงไฟสีฟ้า สีแดง สีขาว สีดำ อยู่รอบๆวง มีดวงไฟสีทองอยู่ตรงกลาง ดวงไฟเหล่านั้นหมุนไปเรื่อยๆอย่างไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
    - ทากิลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ แต่ทว่าภาพตรงหน้าของเขากลับปรากฎเพียงแค่ความมืด"นี่ข้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน" เขามองภาพตรงหน้าที่มีเพียงความมืดด้วยความสงสัยปนหวาดกลัวแต่ก็พยายามจะสงบสติอารมณ์ไว้  พรึบ! เขาสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความตกใจในเมื่อจู่ๆก็มีดวงไฟสีฟ้า สีแดง สีขาว และสีดำปรากฏขึ้น แต่ที่น่าสนใจที่สุดก็คงจะเป็นดวงไฟสีทองที่มีดวงไปทั้งห้าสีหมุนล้อมรอบไว้ ภาพเหล่านั้นมันช่างสวยงามแต่ก็อาจแฝงไว้ด้วยอะไรบางอย่าง สันชาตญาณของเขาบอกอย่างนั้น  เขาจึงได้แต่มองลูกไฟเหล่านั้นหมุนล้อมรอบลูกไฟสีทองไปเรื่อยๆโดยที่ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด

    และในขณะนั้นเอง จู่ๆดวงไฟทั้ง 5 ก็รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน ก่อนที่จะปรากฏร่างของมังกรทองขึ้น มังกรทองตัวนั้นจ้องมองมาที่(ชื่อออริ) ก่อนที่จะเอ่ยปากพูดคำบางคำที่(ชื่อออริ)ไม่เข้าใจว่ามังกรตรงหน้าต้องการจะสื่ออะไรออกมาว่า " กอบกู้ ปกป้อง เสียสละ ผลีชีพ " เมื่อจบคำพูดของมังกรทองหัวของ(ชื่อออริ)ก็เริ่มหมุน สติเริ่มเลือนราง ภาพตรงหน้าค่อยๆหายเข้าไปกับความมืด คำสุดท้ายที่คุณได้ยินก่อนที่จะสลบไปคือ " ผนึกแห่งคาซิเมียร์ "
    ....
    ...
    ..
    (ชื่อออริ)ตื่นขึ้นมาบนที่นอนของตนเอง..
    - ขณะที่เขากำลังมองลูกไฟทั้งห้าหมุนเป็นวงกลมไปเรื่อยๆอย่างเพลิดเพลิน(?) จู่ลูกไฟทั้งห้าก็ได้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน เขาจึงรอดูต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้น บางทีมันอาจจะระเบิดใส่หน้าเขาก็ได้ เมื่อคิดเช่นนั้นเขาก็ถอยออกมา รู้ตัวอีกทีก็อยู่ห่างจากลูกไฟพวกนั้นพอสมควร แต่ปรากฏว่าสิ่งที่เขาดันจินตนาการออกมามันไม่ใช่ ภาพเบื้องหน้าที่เขาเห็นคือมังกรทอง ใช่มังกรทองไม่ผิดแน่ มังกรตัวนั้นกำลังจ้องมองมาที่เขาเช่นเดียวกับเขาที่กำลังจ้องมันอย่างไม่วางตา มังกรตัวนั้นเหมือนจะเอื้อนเอ่ยถ้อยคำบางอย่างที่เขาไม่เข้าใจเขาจึงถามมังกรทองไป "ท่านหมายความว่ายังไง" มังกรทองไม่ตอบในขณะเดียวกันสติของเขาก็เริ่มเลือนลางและภาพเหล่านั้นก็ค่อยๆหายไปกับความมืด แต่ถ้าจำไม่ผิดประโยคสุดท้ายที่เขาได้ยินคือ 'ผนึกแห่งคาซิเมียร์' 
         ทากิตื่นมาบนที่นอนของตัวเองก็พบกับแสงแดดที่ส่องจ้าเข้ามาทางหน้าต่าง เขาลืมตาตื่นขึ้น"ฝันไปสินะ" แต่คำว่าผนึกแห่งคาซิเมียร์ยังคงดังก้องอยู่ในหัวของเขา เขานั่งคิด นอนคิด ตีลังกาคิด(?)มาทั้งวันก็ยังไม่ได้คำตอบ แล้วผนึกแห่งคาร์ซิเมียร์มันเกี่ยวอะไรกับเขากันล่ะ? ขณะที่เขากำลังอยู่ในภวังค์ความคิดจู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูมาจากข้างนอก เขาจึงหลุดจากภวังค์ความคิดแล้วออกไปต้อนรับแขกผู้มาเยือน


    คุยกับผปค.

    สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อมัดหมี่ค่ะ ผปค.ชื่ออะไรคะ?
    -อุซะค่า

    ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้ล่ะคะ?
    -อยากมีส่วนร่วมค่ะ แล้วก็พลอตเรื่องน่าสนใจดี

    บทนี้เป็นบทที่สำคัญมาก เพราะฉะนั้นถ้าไม่ติดตามดีๆ โอกาสตายสูงมากเลยนะคะ
    -รับทราบ

    มีอะไรอยากจะบอกไรท์มั้ยคะ?
    -ยังไงก็ฝากตัวด้วยน้า

    ขอบคุณที่มาสมัครค่

    ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ png tumblr
    O W E N TM.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×