ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ
APPLICATION
"หลังมึงเนียนดี ไม่สนใจมาสักหน่อยหรอ"
ชื่อ-สกุล : กลพัตร เทพารัตน์
ชื่อเล่น : ทัด
ชื่อที่ใช้ลงทะเบียนเล่นเกม : ilovetat2_
อายุ : 25ปี
เพศ : ชาย
ส่วนสูง :180 ซม.
น้ำหนัก : 75 กก.
สัญชาติ : ไทย (แต่จริงๆเป็นลูกครึ่งรัสเซีย เกิดที่ไทย)
อาชีพในโลกเบื้องหน้า : ช่างสัก
อาชีพในโลกเบื้องหลัง : คนขายยาแก๊งoveraction
ฉายาในโลกเบื้องหลัง : อัศวินดำ
ลักษณะรูปลักษณ์ภายนอกและการแต่งกาย : ตัวสูงแต่กลับผอมแห้งจนกลายเป็นว่ารูปร่างเพรียว ผิวขาวซีดตัดกับรอยสักที่มีอยู่เกือบทั้งตัวโดยเฉพาะแขนทั้งสองข้าง โครงหน้าชัด คิ้วเรียวแต่ที่เด่นกลับเป็นจิวที่เจาะอยู่ตรงหลังคิ้ว ใบหู ทั้งสองข้างที่ถูกเจาะจนแทบไม่เหลือที่ ทรงผมไถข้างที่ปล่อยส่วนอื่นจนยาวและมักจะมัดรวบไว้ ส่วยมากชอบใส่เสื้อกล้ามสีขาวเพื่ออวดรอยสักและกางเกงยาขาวคล่องตัวกับรองเท้าบูท
นิสัย : ภายนอกดูเป็นคนเคร่งขรึมเพราะโครงหน้าที่ดูดุ ไหนจะสิ่งประดับที่เสริมบุคคลน่ากลัวเข้าไปอีก กลายเป็นว่าดูเป็นคนไม่น่าคบหา แต่จริงๆแล้วทัดเป็นคนสบายๆ ยังไงก็ได้ เรื่อยๆไม่ค่อยจริงจังกับอะไรมาก เหนื่อยกเลิก ไม่อยากทำต่อก็พัก ถ้าไม่ชอบอะไรจะไม่สนใจเลยแต่ถ้าถูกใจอะไรจะชอบจนสุด เหมือนกับการสักที่เขารักเป็นชีวิต ทัดไม่ใช่คนใจเย็นแต่ก็ไม่ใช่คนใจร้อน ถ้าเรื่องไหนปล่อยวางได้ก็ทำ แต่ถ้าเรื่องไหนปล่อยไม่ได้เขาก็จำไม่มีวันลืม เป็นคนที่ไม่ชอบฝืนตัวเอง เกลียดการต้องหลอกตัวเองมากที่สุด เลยเหมือนเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง ไม่ค่อยรับฟังความเห็นใคร ทัดเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบพูดเพราะเหนื่อย มันไม่ใช่นิสัยเขาที่จะต้องหาเรื่องพูดตลอดเวลาแต่ก็ไม่ใช่ว่าคุยกับคนอื่นไม่ได้ ตราบใดที่เขาไม่ได้เป็นฝ่ายชวนคุยก็ไม่มีปัญหา ทัดเป็นคนไม่เชื่อในศาสนาและสิ่งเหนือธรรมชาติ เขามองว่าสุดท้ายมันก็คือเรื่องที่มนุษย์สร้างขึ้นมา เขาเป็นพวกไม่ชอบมีปากเสียงกับใครเพราะเหนื่อย อะไรที่มันใช้พลังงานเยอะเขาจะหลีกเลี่ยงเสมอ ทัดไม่ใช่คนขยัน จะออกแนวขี้เกียจด้วย ทัดเป็นคนที่ตรงไปตรงมา คิดอะไรแล้วก็จะพูดไปตรงๆจนบางครั้งมันไม่มีการถนอมน้ำใจคนฟังเลยแม้แต่น้อย ทัดเป็นพวกไม่มีความมั่นใจในตัวเองจนบางครั้งรู้สึกประหม่ากับการถูกคนอื่นจ้องหรือต้องไปพูดต่อมาคนมากๆ เขาเป็นพวกหัวช้าเรื่องวิเคราะห์หรือวิชาการแต่ถ้าเรื่องไหวพริบละก็เขามีมันมากเลยล่ะ ทัดเป็นพวกขี้เซาหลับง่ายแต่ก็ตื่นง่ายเช่นกัน แค่มีเสียงคนเดินเขาก็สามารถตื่นได้อย่างง่ายดาย ทัดไม่ใช่คนใจร้ายแต่ก็ไม่ใช่คนใจดี ถ้าไม่ใช่คนที่เขาเห็นว่าทำดีด้วยแล้วมีประโยนช์เขาก็ไม่คิดจะถนอนน้ำใจหรือรักษามารยาททำให้กลายเป็นคนหยาบคายไป
ประวัติ : พ่อเป็นรัสเซียส่วนแม่เป็นคนไทย(เป็นโสเภณี) เกิดที่พัทยา จากนั้นพ่อกับแม่ก็แยกทางกันและจบไม่ค่อยสวยนักทำให้เขาใช้นามสกุลแม่ ตอนแรกเขาไม่ได้เข้าโรงเรียน ระหว่างนั้นเขาก็หาเรื่องชกต่อยกับเด็กคนอื่นๆรวมถึงไปลองใช้ปืนจากฝรั่งที่มาท่องเที่ยวและค้าอาวุธผิดกฏหมายนอกจากนั้นเขายังได้เรียนรู้หลายภาษาจากการเอาของไปขายให้คนต่างชาติ จนประถมถึงจะได้เข้ารับการศึกษา กลายเป็นว่าเขาไม่ชอบการเข้าเรียนทำให้เขาหลงทำตัวเกเร โดดเรียน สูบบุหรี่แต่เขาก็ยังไม่ทิ้งการหาเงินและหาของมาขายชาวต่างชาติอยู่เสมอๆทำให้ยังคงได้เรียนภาษา จนเข้าม.ปลายเขาก็เริ่มกลายเป็นเด็กเก็บกดเพราะถูกแม่แท้ๆทำร้ายร่างกายจนสุดท้ายเขาก็ค้นพบว่าวิธีการคลายเครียดของเขาคือการสร้างลวดลายสวยๆบนผิวเนียนๆของตัวเองแต่เขากลับไม่สามารถทนความเจ็บปวดได้ เขาจึงไปทำกับคนอื่นแทน เขาถูกจับข้อหาทำร้ายร่างกายเพื่อนร่วมชั้นเรียนปางตายโดยพยายามใช้มีดปอกผลไม้กรีดหลังเพื่อทำรอยแผล หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ออกจากคุก ระหว่างที่อยู่ในคุกเขาก็หลงไหลกับการสักทำให้เขาศึกษาเรื่องนี้จริงๆจังๆจนทำเป็นอาชีพ เขาชอบการได้เห็นผิวเนียนๆของคนอื่นเต็มไปด้วยลวดลาย ใจจริงเขาอยากจะให้มันเป็นแผลกรีดสีแดงมากกว่าแต่เขาไม่อยากจะกลับเข้าคุกอีก เขาได้รุ่นพี่ที่รู้จักกันในคุกซึ่งมีแบคอัพที่หนาแน่นคอยช่วยทั้งเรื่องการเรียนรู้และการเปิดร้านเป็นของตัวเอง โดยมีข้อตกลงว่าเขาต้องเข้าร่วมแก๊งและรับใช้แก๊งนี้จนกว่าจะใช้หนี้รุ่นพี่คนนั้นหซึ่งเป็นแก๊งที่ส่งยาเสพติดและอาวุธผิดกฏหมาย ทัดไม่ได้ติดต่อแม่อีกเลยตั้งแต่ออกจากคุกมา แต่ทัดก็เดาได้ว่าแม่คงมีอาชีพเหมือนเดิม
ปมด้อย :เชื่อว่าในโลกนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความรักเพราะไม่เคยได้รับความรักเลย
ลักษณะการพูดและน้ำเสียง : ทัดเป็นพวกพูดตรงและหยาบคายที่สำหรับทัดแล้วไม่ค่อยแรงเท่าไหร่แต่สำหรับคนอื่นมันเป็นคำหยาบคายทีเดียว ส่วนน้ำเสียงจะทุ้มตามภาษาผู้ชายวัยรุ่นทั่วไป ยกตัวอย่างเช่น "หน้ามึงทุเรศชิบหาย" . "อืม กูชอบสัก" . "ไม่ใช่เรื่องของมึง อย่าเสือก" , "ไม่อยากได้รอยสวยๆบนผิวเนียนๆของมึงหรอ"
คำพูดติดปาก : อย่าเสือก , ผิวมึงเนียนดี
งานอดิเรก : ออกแบบรอยสัก
ข้อดี : สบายๆง่ายๆ ไม่ค่อยจริงจังกับอะไร
ข้อเสีย : หยาบคาย ไม่มีมารยาท ขี้เซา
จุดแข็ง : อยู่ง่าย กินง่าย ไหวพริบดีและหัวไว
จุดอ่อน : ขี้เซา ง่วงบ่อย
จุดเด่น : ทักษะการใช้ปืนและมีด
ครอบครัว : แม่ที่ตัดขาดไปแล้ว
เพื่อน : รุ่นพี่ที่สนิท(คนที่คอยช่วยเหลือ),คนอื่นๆที่รักการสักเหมือนกัน
ความสัมพันธ์กับคนอื่นๆนอกจากครอบครัวและเพื่อน : เป็นที่ยอมรับจากคนในแก๊งเพราะเรียนรู้ทักษะการต่อสู้และการใช้ปืนได้รวดเร็ว(มีสกิลติดตัวตอนเด็กๆ )
สัตว์เลี้ยง : งูคอนสเน็คชื่อหลาม
คนสำคัญ : แม่
ความถนัด : การแม่นปืนและมวยไทย
ความสามารถพิเศษ : พูดได้มากกว่าสามภาษา(อังกฤษ,เยอรมัน,สเปนและรัสเซีย)
ชอบ : รอยสัก,ผิวเนียนๆ,กลิ่นบุหรี่,อาหารทุกชนิด,รอยแผลสด
ไม่ชอบ : เสียงทุกอย่างที่ทำเขาตื่น , การตื่นเช้า ,คนผิวไม่เนียน ,ขนทุกชนิดบนร่างกายที่ไม่ใช่ผม
เกลียด : กฏเกณฑ์ , ความเชื่อเหนือธรรมชาติ
กลัว : ตุ๊กแก
แพ้ :-
ของสำคัญ : เครื่องสักและร้านสักของตัวเอง
อาวุธ : มีดสปาต้า, สไนเปอร์ psg-1,ปืนพก Beretta 92FS,มีดสั้นcolumbiaและมีดแกะสลักเอาไว้สร้างลวดลาย(บอกประเภทด้วยค่ะ เช่น ปืนไรเฟิลติดกล้องขนาดx4 มีดดามัสกัส มีดสั้น ปืนพก)
วิธีการฆ่า : เขามักจะชอบจับเหยื่อและกรีดผิวหนังพวกเขาเป็นลวดลายต่างๆก่อนและชื่นชมผลงานตัวเอง แต่ถ้าไม่สามารถจับเป็นได้เขาก็ใช้วิธีเล่นงานที่หัวจากนั้นค่อยเอาศพมาทำงานศิลปะ เขาจะพยายามให้ร่างกายของเหยื่อเกิดรอยให้น้อยที่สุดไม่งั้นเขาคงอดจะได้ผลงานดีๆ
สาเหตุที่เข้าร่วมเกม : อยากสร้างลวดลายสีแดงสดบนผิวเนียนๆของคนได้อย่างอิสระ
เพิ่มเติม :-เขาชอบกรีดส่วนไหนของเหยื่อมากที่สุดคะ? :แผ่นหลังค่ะ เพราะพี่ที่กว้างและมันเรียบเนียน
- หากตอนกรีดเหยื่อกรีดร้องเสียงดังมากๆจนแสบแก้วหู เขาจะรำคาญไหมคะ? แล้วจะทำยังไงคะ? : ไม่ค่ะ ถ้าสำหรับเขาแล้วยิ่งเหยื่อร้องมากเท่าไหร่ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากเท่านั้น
- หากเหยื่อเป็นคนผิวไม่ดี หรือเหยื่อโดนทำร้ายจนแผลเต็มตัว เขาจะยังฆ่าอยู่ไหมคะ? และยังจะสร้างลวดลายบนผิวหนังของเหยื่ออยู่ไหมคะ? : ไม่ค่ะ เขาจะไม่ชอบคนที่ผิวไม่ดีและมันไม่ใช่เป้าหมายของเขา
- เขาจะสร้างลวดลายลงบนตัวเหยื่อมันตรงนั้นเลยหรือเก็บชิ้นส่วนเหยื่อกลับไปสลักที่บ้านคะ? เพราะมีนักฆ่าคนอื่นจ้องเอาชีวิตเขาอยู่เหมือนกันนะ :คงเก็บกลับไปที่บ้านนะคะ เป้าหมายหลักๆของเขาคือการได้ทำงานศิลปะที่เขาชื่นชอบ
- ทัดสนใจเรื่องอะไรนอกจากการสักบ้างคะ? : งานภาพเขียน,ปืนทหาร,ดนตรีjazzและมีดแกะสลักค่ะ
- ขอชื่อรุ่นพี่ของเขาด้วยค่ะ หรือจะให้เราคิดให้ก็ได้นะคะ(อยากให้เราคิดบอกมาเลยค่ะ) : ไรท์คิดเลยก็ได้ค่ะ รบกวนด้วยนะคะ5555
- ทำไมแม่ของเขาถึงทำร้ายเขาคะ? :แม่เก็บกดจากการที่ให้กำเนิดเขาคะ เพราะที่พ่อจากไปเพราะท้องทัดเนี่ยแหละคะ พอมาถึงจุดๆหนึ่งที่ทัดทำตัวแย่ยิ่งตอกย้ำว่าเขาไม่ควรเกิดมาและต้องกำจัดทิ้งค่ะ
- ชอบสร้างลวดลายบนผิวคนอย่างเดียวเหรอคะ? ผิวสัตว์ที่เนียนๆงี้ได้หรือเปล่า? : เขาชื่นชอบคนมากกว่าเพราะพื้นที่มันมีมากกว่าและมันสะดวกต่อการทำมากกว่า แต่จริงๆถ้าเป็นสัตว์ที่ไม่มีขนตั้งแต่กำเนิดทัดก็ให้ความสนใจไม่น้อย
- ทำไมถึงเลี้ยงงูล่ะคะ? ชอบเหรอ? :เหมือนเป็นเพื่อนของเขาอีกคนค่ะ เอาไว้ระบายสิ่งต่างๆ
- หากเหยื่อตายก่อนหมดเวลางาน ทัดจะไปเปิดร้านไหมคะ? หรือประกาศปิดร้านหนึ่งเดือนเพื่อเล่นเกมนี้โดยเฉพาะ? :ไปเปิดร้านแน่นอนค่ะเพราะชีวิตเขาแทบไม่มีอะไรทำนอกจากสังสรรค์กับทำร้านสัก
สัมภาษณ์ตัวละคร :
ไรท์ : นี่ๆ… ทำไมถึงชอบสร้างลวดลายบนผิวคนล่ะ?
-"มันสวยนิ เธอไม่คิดงั้นหรอ สีแดงสดกับความขาวเนียนที่ตัดกันเนี่ย มันโคตรจะสวยเลย"
ไรท์ : แล้วชอบลายไหนเป็นพิเศษหรือเปล่า?
-"อย่าเสือกให้มาก"
ไรท์ : ถ้ารุ่นพี่ที่รักของนายตายไปต่อหน้าต่อตาจะเป็นยังไงน้า?
-"กูจะเอาเลือดคนที่ทำร้ายรุ่นพี่กูมาล้างตีนแล้วจะเอาศพมันมาทำงานศิลป์ที่อุบาทว์ที่สุดก่อนจะเอาให้งูกูกิน"
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น