คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #117 : [Send] [Sexy Bad Sis] พิชิตหัวใจคุณชายเพลย์บอย
[Sexy Bad Sis] พิชิตหัวใจคุณชายเพลย์บอย
1. ชื่อเรื่อง (6/10)
>:3 ชื่อเรื่องไม่ค่อยน่าดึงดูดเท่าไร มันไม่ใช่แบบว่าอ่านชื่อเรื่องแล้ว เฮ้ย!!! เรื่องนี้น่าอ่าน อะไรทำนองนั้น ชื่อเรื่องตลาดไปนิดนึง คือมันสังเกตได้จากยอดวิวอ่ะนะ ถ้าชื่อเรื่องมันน่าสนใจก็จะส่งผลให้ยอดวิวสูง แต่ของรีนิว เราไม่รู้ว่าเปิดเรื่องมาตั้งแต่เมื่อไรนะ แต่เอาจากวันที่แรกสุดในตอนย่อยคือ 8 ก.ย. ซึ่งก็ผ่านมาร่วม 3 สัปดาห์แต่ยอดวิวของหนูยังไม่ถึงครึ่งพัน (ณ วันที่วิจารณ์ 27 ก.ย. เวลาพลบค่ำ) แสดงว่าชื่อเรื่องยังไม่เป็นที่โดนใจเท่าที่ควร ลองปรับเปลี่ยนดูนะ อยากจะแนะนำแต่ติดที่ว่าเราไม่ถนัดชื่อเรื่องแนววัยรุ่น ถนัดวรรณกรรมผู้ใหญ่มากกว่า (ขอโทษทีจ้า)
2. โครงเรื่่อง (34/40)
>:3 บทนำโอเค แต่ไม่มีอะไรยังไงเท่าที่ควร ทำให้ดึงความสนใจได้ไม่มาก จากบทนำทำให้คิดว่าพระเอกคิดกับนางเอกแค่น้องสาว แต่นางเอกไม่ได้คิดแบบนั้น แล้วคนที่อ่านแค่บทนำเขาก็จะเดาว่าก็คงเป็นเรื่องที่นางเอกจะต้องทำให้พระเอกมาหลงรักแล้วสุดท้ายก็จบแบบแฮ็ปปี้เอ็นดิ้ง แต่ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วในเนื้อหาของการเดินเรื่องมันมีอะไรมากกว่านั้น ในบทนำน่าจะเป็นผู้แต่งบรรยายมากกว่าให้ตัวละครบรรยาย เพราะนอกจากจะสื่อความรู้สึกนางเอกได้แล้ว ยังสื่อความรู้สึกของพระเอกเพื่อทิ้งท้ายบทให้คนอ่านยากติดตาม
>:3 โครงเรื่องไม่ได้แปลกใหม่ซะทีเดียว ถามว่าพล็อตเรื่องการ/ดำเนินเรื่องดีมั๊ย ก็ค่อนข้างดีนะ ลื่นไหลดี เป็นลำดับการณ์ ไม่สับสน แต่เหมือนรีนิวยังหาเอกลักษณ์ของตัวเองยังไม่เจอ หรือถ้าเจอแล้วก็อาจยังแสดงออกมาได้ไม่เต็มที่ เพราะบางช่วงความรู้สึกของตัวละครเบาไป บางช่วงไม่เห็นภาพการกระทำของตัวละครชัดเจน
>:3 มีเรื่องหนึ่งที่สงสัย ตอนที่ 13 (เราเป็น....) หลังจากที่เลิฟยูถูกลักพาตัวแล้วก็ไปโผล่ที่บ้าน มาคอสบอกแค่ว่าเธอกำลังจะถูกลักพาตัวแต่เวลมาช่วยได้ทัน แล้วคนที่ลักพาตัวล่ะ?? หายไปไหน หนีไปได้หรือว่าถูกเวลจับได้ อันนี้ควรบอกนิดนึงก็ดีนะ
3. ตัวละคร (23/25)
>:3 โอเคนะคะ ถือว่าอยู่ในระดับดี ไม่เยอะจนน่าปวดหัว มีมาแล้วก็ไป โผล่กันมาเป็นช่วงๆ ซึ่งการมาและการไปของตัวละครก็มีเหตุผลอยู่ในตัว ไม่ใช่อยู่ๆ ก็โผล่มาอยู่ๆ ก็หายไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
>:3 แต่บางครั้งตัวละครยังสื่ออารมณ์/สื่อความรู้สึกได้ไม่ดีนัก อย่างที่บอกค่ะบางทีมันดูเบาไป
>:3 บทสนทนาก็โอเคค่ะ ไปตามเนื้อเรื่อง รู้ว่าใครพูดอะไรยังไง
4. ภาษา (20/25)
>:3 ช่วงแรกมีติดๆ ขัดๆ บ้างแต่พอมาหลังไหลลื่นดีขึ้น คำที่ใช้เข้าใจง่ายแต่ยังไม่สละสลวยเท่าที่ควร ลูกเล่นของคำยังมีไม่เยอะ ต้องลองค้นหาและเพิ่มเติมดู แต่!!! มีบางคำที่คิดว่าไม่ควรใช้นะถ้าจะส่งสำนักพิมพ์แนววัยรุ่นใสๆ คำว่า ตอแหล แรด ร่าน
ตอแหล - อาจใช้คำว่า แสร้ง เสแสร้ง แกล้ง เล่นละคร ตบตา หรือคำอะไรก็ได้ที่ใกล้เคียงกัน
แรด ร่าน – อาจใช้คำว่า ไวไฟ แก่แดด ใจแตก ประมาณนี้ก็ได้มั้ง
– มันก็ใช้ได้นะ แต่รีนิวใช้บ่อยเกินไป เปลี่ยนเป็นคำว่าแทนก็ได้
เพราะคำพวกนี้จะทำให้เนื้อเรื่องดูหยาบ
แล้วก็พวกภาษาวิบัติ ถ้าวิบัติวรรณยุกต์เพื่อการออกเสียงและสื่ออารมณ์อันนี้ยอมรับได้แต่พวกคำว่า บ่องตง จุง อัลไล ถ้าอยู่ในบทสนทนาก็พอรับได้นะ แต่ถ้าอยู่ในบทบรรยายถึงจะเป็นความคิดความรู้สึกของตัวละครเราว่ามันไม่ควร (อันนี้แค่จากความคิดของเรานะ แต่ถ้ารีวิวไม่ซีเรียสก็ปล่อยผ่าน)
>:3 คำผิดไม่เยอะมาก ลองกลับไปแก้ไขดูนะ ตัวอย่างเช่น
ซัก - สัก คำนี้เจอเยอะมาก ภาษาเขียนใช้ สัก นะจ๊ะ
เค้า – เขา การอ้างถึงอีกบุคคลส่วนใหญ่ในนิยายจะใช้ เขา มากกว่านะ
ท้าวความ – เท้าความ เพราะ ท้าว แบบนี้คนส่วนใหญ่จะนึกไปถึงแบบว่าท้าวพระยา อะไรเทือกๆ นั้นอ่ะ
กะหริ่มกะเหรี่ย – กะลิ้มกะเหลี่ย
ชามใส่ผ้า เปลี่ยนเป็น กะละมังใบเล็กใส่ผ้า น่าจะดีกว่านะ เพราะชามมันเป็นภาชนะใส่อาหาร
คะแนนรวม >> 83/100
*** เห็นว่าจะส่งสำนักพิมพ์เลยวิจารณ์แบบจัดเต็ม (และอาจทำร้ายความรูสึกไปหน่อย) เพราะปกติจะเบากว่านี้นิดนึง แต่ก็นะเราวิจารณ์ในฐานะนักอ่านคนหนึ่ง ก็บอกได้แค่ในมุมมองของคนคนหนึ่งเท่านั้น หากไม่พอใจขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยนะคะ (>/l\<)
ความคิดเห็น