คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Love is you : 11
Love is you : 11
เมื่อืนแบฮยอนให้านยอลนอน้าล่าเียเพื่อเป็นารทำโทษ ถึแม้ว่าานยอละนอนลำบาแ่ไหน แ่ในใอเาลับมีวามสุมา นั่นเป็นเพราะเอสารที่แบฮยอนให้านยอลอ่าน ้อวามในเอสารระบุว่าแบฮยอนั้รรภ์ไ้ 2 เือนแล้ว นั้นือสิ่ที่ทำให้านยอลื่นเ้นมา เาำลัะไ้เป็นพ่อนแล้ว
เ้านี้านยอลื่นึ้นมาแ่เ้า เพื่อมาทำอาหารให้แบฮยอนทาน สัพัแบฮยอน็เินลมาาัวบ้านั้นบน านยอลเินไปประอแบฮยอนให้มานั่ที่โ๊ะทาน้าว
“ทานอาหารเ้า่อนนะรับ แบฮยอน”
“อืม”แบฮยอนอบรับ พร้อมับนั่ทาน้าวรหน้า
“แบฮยอนรับ ให้อภัยผมไ้ไหมรับ”เมื่อพูบานยอลเินไปนัุ่เ่า้าๆแบฮยอน
“อ๋อ ที่ทำีับันเพราะ้อารแ่ำว่าอภัยใ่ไหม”
“ไม่ใ่อย่านั้น วันนี้ที่ทำไปเพราะ้อารูและแบฮยอนริๆนะ ส่วนำถามเป็นเรื่อนอเหนือานั้น”
“ันอภัยให้นายไม่ไ้หรอ านยอล”านยอลหน้าเศร้าลเมื่อแบฮยอนพูเสร็ เาิว่าสิ่ที่เาไ้รับมันสมวรแล้ว
“เพราะันไม่เยโรธนาย ันถึให้อภัยนายไม่ไ้ยัไละ”ประโย่อมาอแบฮยอน ทำให้านยอลโผเ้าอแบฮยอนทันที พร้อมรอยยิ้มอานยอลและแบฮยอน
“ปล่อยไ้แล้วานยอล ันอึอั”แบฮยอนเอ่ยออมาเบาๆ านยอลึปล่อยให้แบฮยอนเป็นอิสระ พร้อมเอ่ยำอโทษเบาๆ
“แบฮยอนรับ อบุมานะรับทีุ่ให้อภัยผม แม้ว่าผมะทำผิี่รั้ ุ็ยัให้อภัยผมเสมอ”
“ัน็อบุนายเหมือนัน ที่ทำให้ีวิอันมีสีสันึ้น”
“่อไปนี้ผมอเริ่มใหม่นะ เริ่มที่ะเป็นสามีที่ี และพ่อที่ีอลู”านยอลเว้นวรรสัพั่อนะเริ่มพู่อ“แ่เรื่อเที่ยวมัน้อมีบ้า แ่่อไปนี้ผมะบอุ้วยำสัย์ริ ผมสัา”แบฮยอนยิ้มให้านยอล่อนะเอ่ยอบ
“นายไม่้อเปลี่ยนแปลัวเอเพื่อัน็ไ้ เพราะทุอย่าที่นายทำเพื่อันมันีอยู่แล้ว ส่วนเรื่อเที่ยวันไม่ไ้ห้าม ันเ้าใ อแ่อย่าโหันแ่นั้น็พอ แ่เรื่อเ็์ันอนะอย่ามีอี ถ้าไม่อยามีปัหาภายหลั”
“รับ อบุนะรับที่เ้าใผม”เมื่อทาน้าวเสร็านยอลไปส่แบฮยอนที่ทำาน
“อนเย็นผมมารับนะรับ”พอส่แบฮยอนเสร็ านยอลโทรหาเฮุน
(ไ ไอ้านยอล)ไม่นานนั เฮุน็รับสาย
“ูมีเรื่อะถามมึหน่อย”
(เรื่อ)
“อนลู่หานท้อใหม่ๆ ลู่หานเป็นไบ้าวะ แล้วมึื้ออะไรบำรุลู่หานบ้าวะ”
(มึถามูอย่านี้ มึไปทำให้ท้อมาเนี่ย)
“ูทำเมียูเนี่ยแหละท้อ”
(เอ้า มีน้ำยาเหมือนันนี่หว่า)
“มึอบำถามู่อน อย่าเพิ่วนู”
(มีอารม์เสีย แพ้ท้อแทนเมียมึไ)
“ไอ้...”านยอลำลัะอ้าปา่าเฮุน แ่เหมือนเฮุนะรู้ทันเลยิพูึ้นมา่อน
(เออ ูอบมึละ อนลู่หานท้อใหม่ๆอาารแพ้ท้อ็ะมีอาเียนอนเ้าแล้ว็มีเบื่ออาหาร แ่อาารหายไปอนเ้าเือนที่4 เรื่ออาารแพ้แ่ละนเาแพ้ไม่เหมือนัน ส่วนเรื่ออบำรุหมอะบอเอว่า่วเือนนี่แม่ับลู้อารอะไร แล้วหมอ็ะัให้ ส่วนถ้าเราอยาะื้อรไหนเพิ่มเิม็แล้วแ่)
“อืม ่อิ ูฟัอยู่”
(ถ้ามึ้อารรายละเอียที่มาว่านี่ ูแนะนำให้มึไปถามหมอที่แบฮยอนฝารรภ์ะีที่สุ ไอ้านยอลแ่นี่่อนนะ ูยุ่)แล้วเฮุน็วาสายไป หลัาที่โทรหาเฮุนแล้ว เา็ลับมาที่บ้านนั่หา้อมูล่อ นเวลาล่วเลยมาประมา 5 โมแล้ว ถึเวลาที่เา้อไปรับแบฮยอนแล้ว รถอานยอลเลื่อนมาถึหน้าร้านอแบฮยอน
ร้านอแบฮยอนเป็นร้านเบเอรี่เล็ๆไม่ไ้ให่โมา โยรอบร้านแ่้วย้นไม้และอไม้นานาพันธุ์ ทำให้ร้านูร่มรื่น
“ุานยอล สวัสีรับ ุแบฮยอนอยู่้าในรัวรับ” แ เอ่ยทัเาเสร็็้มหน้าทำานอัวเอ่อ เมื่อเินเ้าไปในรัวเห็นมินอและแบฮยอน่วยันทำวามสะอารัว านยอลึเินเ้าไป่วยทั้สอเ็บวา แและมินอเป็นทั้พนัาน บาริ้า เฟทำนม เาทั้สอนทำหน้าที่เือบทุอย่าในร้าน ทั้แและมินอทำานหนัมา แบฮยอนเยรับพนัานใหม่เ้ามาเพื่อที่ะให้่วยแและมินอทำาน แ่็อยู่ไ้ไม่นาน็ลาออไปเพราะทนับวามเหนื่อยไม่ไหว วันนี้เป็นวันที่มีลู้าเยอะอีวันหนึ่ นที่เหนื่อยที่สุวันนี้หนีไม่พ้นแและมินอที่รู้ว่าแบฮยอนมีน้อ็สั่ให้แบฮยอนนั่รับเินเยๆนแบฮยอนสสัยวันใรเป็นเ้าอร้านันแน่ เมื่อเ็บร้านเสร็เรียบร้อย แบฮยอน็เรียมัวลับโยที่ไม่ลืมที่ะเอ่ยลามินอและแ
“มินอ แ พี่ไป่อนนะ”
“รับ”แและมินออบรับ รถอานยอลับแบฮยอน็เลื่อนออาร้านไป
ความคิดเห็น