คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : LTW -Lost-
*8*
[Lost]
“ผู้ใหญ่หนึ่งเด็ก..หนึ่ง รึเปล่าคะ?”
“เอ่อ ไม่รู้สิครับ คิดไปตามสภาพเอาได้มั้ยครับ”
“อ่าค่ะ งั้นบัตรสองใบ 240 บาทค่ะ”
“นี่ครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
หลังจากที่จัดการซื้อตั๋วมาเรียบร้อย มือหนาก็เอื้อมไปจูงตัวเล็กเดินไปยังทางเข้า รู้สึกพนักงานสาวเมื่อกี้คงจะคิดว่าซินยังเป็นเด็กอยู่ก็เป็นได้ ถึงได้ถามแบบนั้น แต่ก็สมควรอยู่หรอก เล่นทำหน้าตาตื่นเต้นจนออกนอกหน้าซะขนาดนั้น บวกกับรูปร่างแบบนี้ แทบจะไม่เชื่อว่าสิบเก้าปลายๆแล้ว
“ขอตั๋วด้วยครับ”เสียงชายหนุ่มหน้าทางเข้าที่ต่อแถวมาได้ครึ่งชั่วโมงแล้ว ตัวเล็กก็เอาแต่บ่นกระปอดกระแปดว่าเมื่อยอย่างนู้นร้อนอย่างนี้
“เชิญครับ ขอให้สนุกครับ”เมื่อส่งตั๋วให้เสร็จก็ได้รับการเชื้อเชิญให้เข้าไปอย่างสุภาพ
ตากลมกวาดมองบรรยากาศสดใส ช่วงด้านซ้ายนั้นเต็มไปด้วยซุ้มสวนและวิวสวยๆมากมาย ด้านขวาเองก็เป็นส่วนของเครื่องเล่นต่างๆ มองตรงไปก็จะเจอร้านอาหารกับร้านขายของมากมาย จนขาเรียวเลือกก้าวไม่ถูก
“ไปไหนก่อนดี?”ให้อภิสิทธิ์พิเศษกับคนข้างๆเต็มที่ เพราะดูท่าทางจะไม่เคยมาเที่ยวแบบนี้มาก่อน
“เซียร์อยากไปดูดอกไม้ๆๆๆ แล้วค่อยไปเล่นพวกนู้น”เสียงหวานตอบกลับดูจะตื่นเต้น มือขาวชี้ไปทางซุ้มดอกไม้เสร็จก็ชี้ไปทางเครื่องเล่น
“อ่าโอเคๆ งั้นไปกันเลยแล้วกัน”ก่อนจะเสียเวลาไปมากกว่านี้
“เย้! ไปกันๆ”ตัวเล็กวิ่งร่าโดยไม่ลืมที่จะจูงคนตัวใหญ่ให้ตามไปด้วยกัน
เดินไปทางนู้น วิ่งไปทางนี้ได้พักใหญ่ซินเซียร์ก็นั่งลงอย่างหมดแรงที่ผืนหญ้าเขียวชอุ่ม ไม่ได้กลัวว่ากระโปรงพริ้วนี้จะเปื้อนหรือเปิดถลกขึ้นมาเผยให้เห็นขาขาวเนียนมากขนาดไหน นทเองก็เดินตามมาติดๆต้องรีบจับจัดแจงท่านั่งให้ใหม่ ถ้าเป็นแบบนี้บ่อยๆคงไม่ดี หัวใจเขาอาจจะวายขึ้นได้ง่ายๆใครจะรู้
แชะ
เสียงกล้องของไอโฟนดังขึ้นเรียกให้หน้าสวยต้องหันไปมองตามเสียง ซึ่งก็ปรากฏให้เห็นใบหน้าเปื้อนยิ้มของเจ้าของไอโฟนนั้น หน้าที่ดูเหมือนจะโหดแต่พอยิ้นก็ดูน่ารัก(?)เสียจนคนมองตามอดจะยิ้มตามไม่ได้
“พี่นัทถ่ายรูปซินเยอะเกินไปแล้ววววว”เอ่ยล้อเลียนเสียงยาน ก่อนจะเอื้อมไปคว้าไอโฟนของคนข้างๆมาจิ้มดูรูป
ก็ไม่ได้อยากจะเข้าข้างตัวเอง แต่ใครจะไปคิดว่าซินซียร์จะงดงามได้ขนาดนี้ คิดแล้วก็เขิน นี่พี่นัทถ่ายรูปตัวเขาไว้เยอะขนาดนี้เลยหรอ แถมส่วนใหญ่ก็เป็นตอนที่เผลอ นี่ถ้าไม่รู้จักกันคงคิดว่าเป็นโรคจิตไปแล้ว เล่นถ่ายทุกฉากทุกตอนเลย
“ก็ตัวเล็กสวย เลยอยากถ่ายเก็บไว้ ทำไม หวงหรอ”
“เปล่าสักหน่อย...”ตาคมที่ดูเจ้าเล่ห์ที่ส่งมาเห็นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะตีไหล่หนาแรงๆไปที
“นี่ถ่ายรูปเค้ามาเยอะแล้วถ่ายรูปพี่นัทมั่งสิ”ไม่พูดพล่ำทำเพลงอะไรมาก ร่างเล็กก็เขยิบกระดึ๊บไปใกล้คนตัวใหญ่เข้าไปอีก มือขาวยกไอโฟนขึ้นมุมสูงโดยไม่ลืมจะเปลี่ยนใช้กล้องหน้า ใบหน้าหวานเลื่อนเข้าใกล้อิงหน้าหล่อ
“พี่นัทมองกล้องสิ มองเค้าอยู่นั่น เดี้ยวถ่ายออกมาไม่หล่อนะ”อดจะแขวะเองไม่ได้ เขินก็เขินนะ แต่เล่นมองกันแบบนี้ถ่ายออกมาจะยิ่งเขินกว่าเดิมเข้ามากกว่า
“โทษๆ อ่าๆ ถ่ายๆ”นัทถึงกับสะดุ้งเมื่อโดนเจ้าของหน้าสวยบ่นใส่ ก็เล่นเข้ามาใกล้ซะขนาดนี้ ไหนจะเอาแก้มใสสีฝาดเลือดมาเกลี่ยใกล้ๆอีก นี่ถ้าไม่เกรงใจจะหอมเข้าให้อีกฟอดนึง
“หนึ่ง สอง.. ชีสสส”
แชะ
ถ่ายเสร็จซินก็ชักมือกลับมาดูรูปแล้วก็ยิ้มแฉ่งจนแทบจะเห็นฟันจนครบ
“ไม่ต้องแต่งก็สวยมากเลยอ่ะ”
“ไหนๆ พี่หล่อป่ะเนี่ย”ชะโงกหน้าไปมองไอโฟนลูกรักโดยหัวเซ็ททรงเองก็ไปชนเข้ากับหัวทุยเบาๆ แกล้งทำเป็นมองไม่เห็นแล้วก็ใกล้เข้าไปอีกจนหน้าแทบจะติดกันอยู่แล้ว
ฟอดดดด
ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเสียงอะไร เพียงแต่ผิดแผนไปหน่อย เพราะแทนที่จะได้หอมกลับเป็นโดนหอมซะเอง ทำเอาหน้าหล่อเหวอไปตามๆกัน
“หมั่นไส้..”พูดจบซินเซียร์ก็สะบัดหน้าลุกขึ้นเดินหนีไป นัทที่ยังตั้งตัวไม่ทันจากการโดนรุก(?)ก็ได้แต่อึ้งไปอีกพักนึงก่อนจะลุกวิ่งตามไปเดินขนาบข้าง
“พี่นัท...”
“ครับ?”เอียงหน้าไปมองคนข้างๆที่หน้าติดไปทางแดงเอามากๆ
“คือซิน..”
“ซิน..?”
“คือว่า..”
“ว่า??”
“ซินปวดฉี่แหละ”พูดจบก็หัวเราะคิกคักเหมือนได้แกล้งคนเสร็จ
“เอ้า ไอเราก็ตื่นเต้น ไปเดี้ยวพาไปเข้า”อดจะหัวเสียไม่ได้จริงๆนั่นละ
“เอาไปทางนู้นเอาเดี้ยวซื้อน้ำก่อนเสร็จแล้วก็เดินมาด้วยแล้วกันนะ”จัดแจงชี้เส้นทางแล้วก็เดินไปซื้อน้ำมาดับกระหายซักหน่อย นี่ขนาดแค่เดินถ่ายรูปยังเหนื่อยขนาดนี้ ถ้าเดินไปโซนเครื่องเล่นจะวุ่นขนาดไหนล่ะเนี่ย
วันนี้คนก็เยอะเป็นพิเศษอาจจะเพราะเป็นวันหยุดก็ได้ล่ะมั้ง ถ้าไม่มีคนเลยก็คงจะเงียบเหงา แต่เยอะแบบนี้มันก็วุ่นวายไม่แพ้กันล่ะ
ผ่านไปเป็นสิบกว่านาทีก็ยังไร้วี่แววของคนตัวเล็ก พอลองเดินไปใกล้ส่วนห้องน้ำก็หาไม่มี กลั้นใจเดินไปชะแว๊บที่ห้องน้ำหญิงแล้วตะโกนเรียกชื่อซินเซียร์ก็ไม่มีใครตอบรับนอกจากสายตาจิกกัดจากสาวเล็กสาวใหญ่ที่ดูจะไม่ค่อยพอใจ เลยได้แต่ยิ้มแห้งๆเป็นเชิงขอโทษแล้วเดินผ่านออกมา
เขาพลาดซะแล้ว เขาทำตัวเล็กหาย...
หายไปนานเนอะ ไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ
เวียนอยู่แถวนี้แหละ555 มาต่อแบบสั้นๆ ประมาณว่าทำได้แค่นี้จริงๆค่ะ
ไม่รู้คนอ่านลืมเราไปยัง แต่เราก็ยังอยากมาต่อนะ T^T
คิดถึงทุกคนเบยยยย รักคนอ่าน+คอมเม้นต์ทุกๆคนด้วยย >3<
ความคิดเห็น