คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่10>>Devil's Kiss!
“นายิลเลอร์!” ันร้ออย่าใ
“หนูรินเสน่ห์แรไม่เบา มีู้ับเ้าะ้วย เอาล่ะสิ มีศึแย่ภรรยาันแล้ว!” ป้านอมพูเหมอนทุอย่าเป็นเรื่อสนุ
“ุป้าะ!” ันพูอย่าอ่อนใ แล้วหันมามอสอหนุ่มหล่อที่ำลั้อาันเม็
เปรี๊ยะๆ เิประายไฟันแล้ว อย่าบอนะว่าสอนนี้ะสปาร์ัน ><
“พอไ้แล้วทั้สอน ันไม่ใ้แฟนอใรทั้นั้น ันไม่มีแฟน ำเอาไว้้วย!” ันพูระแทเสียใส่แล้วเินไปนั่ับยัยแฮมที่รอนเหือแห้แล้ว
“ทำไมไม่มาพรุ่นี้เลยแ” ยัยแฮมประทันที
“แล้วนั่นมันเิอะไร้นล่ะนั่น ทำไมหนุ่มหล่อสอนถึไ้้อาันปานะลืนินนานั้น” ยัยแฮมถามทั้ๆที่้าวเ็มปา
“หัทำัวให้เ้าับหน้าาหน่อยเถอะ” ันบออย่าเหนื่อยใแล้วส่ทิูให้ยัยแฮม
“แล้วลพวเามีอะไรัน” ยัยแฮมถามหลัาที่ลืน้าวลอหมแล้ว
“แย่ันันน่ะ” ันบอเสียเรียบ แล้วั้หน้าั้าิน้าว
พรว! น้ำเปล่าที่ยัยแฮมำลัินระายเป็นฝอยๆใส่หน้าันเ็ม เอ่อ.. ันสัเเห็ยว่ามีเศษ้าวิมา้วย ทุเรศริๆ ให้ายเถอะ
“อโทษๆ ันแ่ใ สอหนุ่มหล่อแย่ยัยแว่นน่าเลียอย่าเธอน่ะหรอ” ยัยแฮมพูอย่าไม่อยาะเื่อ
“็เออน่ะสิ ถ้าเป็นเธอ็ว่าไปอย่า” ันพูอย่าเ็แล้วเอาผ้าเ็ห้ามาเ็หน้าัวเอ
“อนั่้วยนสิ ^^” นายแรนอมที่มาอนไหน็ไม่รู้หย่อน้นล้าๆัน
“นี่แรนอม ันถามอะไรหน่อยสิ” ยัยแฮมหันไปถามนายแรนอมอย่าสสัย
“อะไรหรอ 0.0” นายแรนอมถามอย่าื่นเ้น
“เมื่อี้พวนายเปิศึแย่ยัยน่าเลียนี่หรอ” ยัยแฮมโบ้ยมาทาัน
“ันรู้ว่าันเป็นยัยแว่นน่าเลีย แ่ใระมีวามสามารถเห็นวิาแบบันล่ะ” ันบอเสียเรียบ
“้ะ แม่นมีวามสามรารถพิเศษ บอใรเา็ไม่เื่อหรอ” ยัยแฮมว่า แล้วหันไปาั้นนายแรนอม่อ
“ในเมื่อเธอเป็นเพื่อนอน้ำริน และเพื่อนอน้ำริน็เหมือนเพื่อนอัน ันบอให้็ไ้ ^^” นายแรนอมว่า
“แล้ว..”
“ใ่แล้ว พวันแย่ยัยน่าเลียนนี้นี่ล่ะ ^^” หน้าันแแปร๊ทันที
“ฮ่าๆๆ” ยัยแฮมหัวเราะเสียัหลัาไ้ยินำอบาปานายแรนอม แ่ันไม่สนใ เอาหนัสือวิาที่ะ้อเรียนในาบบ่ายมาอ่าน
“อ่านอะไรหรอ 0.0” นายแรนอมถามอย่าสนใ
“อ่านหนัสือที่ะ้อเรียนในาบบ่าย” ันอบเสียเรียบ อารม์โรธยัไม่ลล
“ออ่าน้วยสิ” นายแรนอมว่าแล้วยับัวเ้ามานั่ใล้ๆันนิ แล้ว้มหน้ามาอ่านหนัสือนหน้าเราเือบนัน
“หวานันริๆ แ่็่าพวเธอเถอะ ัน็ะทำานอันเหมือนัน” ยัยแฮมว่าแล้วหยิบเอาโน้บุ๊มาั้บนโ๊ะ
“นายไม่้อเอาหน้าเ้ามาินานั้น็ไ้ เอาเล่มนี้ไปอ่านเลยไป ันอ่านเล่มอื่น็ไ้” ันบอแล้วยื่นหนัสือให้เา
“เฮ้ย พวเธอ!” นายทิววิ่หอบมาาไหนไม่รู้มาเรียพวันเสียั
“วันนี้าบบ่ายอาารย์ประุมไม่มีเรียน อีสอาบไปเอันที่ห้อนะ เราะประุมันเรื่อานารุศลเมื่อวาน” ทิวบอแล้ววิ่ไป
“สสัยเราไม่้ออ่านแล้ว” ันว่าแล้วเ็บหนัสือเ้าระเป๋า แล้วหยิบเอ็มพีสามเรื่อเล็ออมาฟัเพล
“ันฟั้วยสิ” นายแรนอมว่าแล้วหยิบหูฟัไป้านึ แ่ันไม่สนใ็ฟัเพล่อไป ไม่นานนันายแรนอม็สะิไหล่ัน
“อะไรอนาย” ันถามอย่าสสัย
“ันอนอนัเธอไ้มั้ย ัน่วแล้ว” นายแรนอมอ้อนันแล้วทำหน้าเหมือนแมว
“ามในาย” ันบออย่าเหนื่อยใเพราะถึะปิเสธยัไหมอนี่็นอนอยู่ี
“อบุรับ ^^” นายแรนอมว่าแล้วนอนัันทันที
“นายมีานอะไร้าบ้าเนี่ย” ันถาม่อนที่ะหยิบระเป๋าอเามา้น
“อืม.. เยอะเลยแหละ ถ้าเธอว่า็่วยทำให้หน่อยสิ” นายแรนอมอบอย่าัวเียแล้ว็หลับไปเลย
“าบ้าเอ๊ย” ันว่าแล้วยิ้มให้ัวเอ เสร็แล้ว็มาัารับาน้าอนายแรนอม
“อะแฮ่มๆ ันเห็นนะยะ” ยัยแฮมแว แล้วหันไปทำาน่อ
นี่นายแรนอมไม่ไ้ทำานส่อาารย์แ่ไม่ี่วิาเอนะ แ่หมอนี่ไม่ส่านเยๆ แถมลายมือ็สวยมาๆ้วย นาันยัอายเลย านที่ไม่ไ้ทำส่วนให่ะเป็นวิาภาษาอัฤษ สสัยหมอนี่อ่อนวิานี้ละมั้เนี่ย
“มีวามวามสุมาเลยนะแ นัหน้า้าน!”
“ยัยหน้าิ้วาวีน!”
เพี๊ยะ!
--------------------------------------------------------------------------------------------------
อาะไม่ไ้อัพอีหลายวัน ปราะไปเ้า่ายธรรมะับมาม๊า เี๋ยวะเอาบุมาฝานะฮ้าบบ <3
ะพยายามอัพลเยอะๆให้หายิถึเลย (ใรเาิถึแัน) เน็้ามา T^T บ้านนอ็อย่านี้แหละ้าบ :'(
มิสๆนัอ่านทุนนะ ุ้บๆ
Square root
ความคิดเห็น