คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : EunKiHae : ผู้ชายคนนี้กำลังหมดแรง
“ เพราะพวกเราไม่ได้เจอกันนานมาก พอทงแฮเจอคิบอม น้ำตาเขาก็เริ่มไหล พูดติดๆขัดๆ แบบนี้นะครับ …” ท่าทางของอึนฮยอกที่กำลังท่าเลียนแบบทงแฮตอนเจอคิบอมในรายการสตรองฮาร์ท เรียกเสียงหัวเราะให้กับผู้เข้าร่วมรายการและคนในห้องส่งทุกคน รวมถึงตัวของคนที่ถูกล้อเลียนเองด้วย หากแต่จะมีใครรู้บ้างว่าตัวคนที่ล้อเลียนกลับหัวเราะออกมาทั้งๆที่ในใจเจ็บปวด ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นทุกครั้งเมื่อนึกถึงความสัมพันธ์ของตนและเพื่อนสนิท....อีทงแฮ...คนที่ไม่มีที่ว่างในใจให้ใครอีกเลย นอกจากคิมคิบอม
หลังอัดรายการเสร็จ...
“ ไม่กลับด้วยกันรึไง... ” อึนฮยอกถามเพื่อนซี้
“ พวกนายกลับก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันจะแวะไปหาคิบอมที่คอนโดสักเดี๋ยว ”
“ อย่ากลับดึกนักนะ ”
“ โถ่ ไอ้ไก่เน่า ถ้ามันดึกมากฉันก็ค้างกับคิบอมซะก็หมดเรื่อง จะยากอะไร ”
“ อ้อ...ลืมไป สงสัยฉันจะติดโรคสมองเสื่อมจากนาย ”
“ แกดิสมองเสื่อม พูดมาก น่ารำคาญจริง ไปได้แล้ว พี่จองซูรออยู่น่ะ ” มือเรียวชี้ไปยังรถที่จอดรออีกคนอยู่
“ เอ้อ ไล่กันจริง ฉันก็อุตส่าห์เป็นห่วงนาย ไปที่ชอบๆล่ะ ” อึนฮยอกโบกมือลาให้คนตัวเล็กพร้อมเดินหันหลังจากไป
“ หนอย แกสิ ไปที่ชอบๆ ” ทงแฮตะโกนไล่หลัง
“ ที่ชอบของฉันน่ะเหรอ....ก็ที่ๆมีนายอยู่ด้วยไง..... ทงแฮ ”
เหมือนฉันสร้างวิมานในอากาศตลอดมา
ทั้งทั้งที่รู้ตัวเองไม่เป็นที่ต้องการ
มันเป็นเพียงความฝัน ลมลมแล้งแล้งเท่านั้น
รู้ดีว่ามันไม่มีทางเป็นจริง
“ อึนฮยอก นายจะไม่ไปจริงๆหรือ ??? ” คนตัวเล็กถามเพื่อนของตนหลังจากที่รู้ว่าการไปอัดรายการที่ต่างประเทศครั้งนี้ อีกคนได้ทำการยกเลิกแล้ว
“ อื้ม ฉันคงไปด้วยไม่ได้ ... ฉันคิดว่าตัวเองควรมุ่งมั่นให้กับการซ้อมเต้นให้มากกว่านี้ แล้วจะงดโชว์ตัวในสตาร์คิงกับดรีมทีมสักระยะนึง นายก็ไปฮ่องกงกับพี่ๆทีมงานก็แล้วกันนะ ”
“ งดโชว์ตัวจะได้มีเวลากับน้องไอยูมากขึ้นใช่มั้ย ฮะฮะ ”
“ ปลาเน่า...แกก็รู้ระหว่างฉันกับไอยู เราจบกันไปแล้ว ”
“ งั้นก็จะได้มีเวลาให้น้องลูน่าเยอะๆ ”
“ กับลูน่าก็แค่น้องสาวเฟ่ย ...พูดมากจริงนีโมแดดเดียว ”
“ งั้นก็กับผู้หญิงคนนั้น ...ใช่มั้ย ”
“ หุบปากเสียๆของนายแล้วก็ตั้งใจทำงานซะ....เอ้อ ว่าแต่ทำไมเพิ่งกลับบ้าน ” ชายหนุ่มหน้าไก่ถาม
“ ความลับ ” ทงแฮยักไหล่ตอบก่อนจะเดินเข้าห้องนอนของตน ทิ้งให้อึนฮยอกยืนทำหน้าไก่ต่อไป
“ ซูเปอร์จูเนียร์ อึนฮยอกกี้ เปิดประตูให้หน่อย เร็ว...” เสียงใสๆมาพร้อมกับเสียงเคาะประตูห้องนอนโครมคราม
“ อะไรของนายเรียวอุ๊ค ”
“ พี่เห็นนี่ยัง....” น้องชายตัวเล็กรีบแทรกกายเข้ามาในห้องของอีกฝ่าย โดยที่ไม่ได้ขออนุญาต วางโน้ตบุ๊คที่หิ้วมาไว้บนเตียงของเจ้าของห้อง
“ อะไรของแกห๊ะ อุ๊คกี้ ” อึนฮยอกทำหน้างงๆ
“ ก็นี่ไง ทวิตของพี่อลิส ” มือเรียวกดเพลย์ เพื่อให้อีกฝ่ายได้ดู
“ แล้วไง ”
“ พี่อย่าเพิ่งถามได้ป่าว ดูให้จบก่อนดิ ” น้องชายตัวเล็กกดบ่าของอีกคนให้นั่งลงบนเตียง จนเวลาผ่านไป
“… ”
“ พี่ทงแฮ แอบไปหาพี่อลิสอีกแล้วล่ะ ทำไมสองคนนี้ทวิตคู่แหววแบบนี้บ่อยจริง ”
“ แหววที่ไหนกัน หมอนี่โปรโมทอัลบั้มให้เขาอยู่ไม่เห็นรึไง อีกอย่าง ในห้องมีกันสองคนที่ไหน เห็นมั้ย มีตั้งสามคน ... หยุดตีความแปลกๆได้แล้ว...แล้วก็ออกไปเลย ฉันจะงีบสักหน่อย ” ชายหนุ่มพับคอมเก็บ ก่อนจะยื่นให้ผู้เป็นเหมือนน้องชาย แล้วดันหลังให้ออกจากห้องไป
“ ซูเปอร์จูเนียร์ อึนฮยอกกี้ พี่จะงีบหรือจะดูหนังโป๊ล่ะ ” คนตัวเล็กตะโกนออกมาจากหน้า
“ เอ้อ...ฉันจะดูหนังโป๊ แกอย่ารบกวนนะเฟ่ย ” ร่างหนาตะโกนกลับ ก่อนจะล้มตัวลงนอนกับเตียงนุ่ม
“ … ”
“ ความลับของนาย ก็เรื่องนี้สินะ ทงเฮ ” พูดเสียงเบาก่อนจะค่อยๆหลับตาลงไปอย่างยากลำบาก
โลกทั้งโลกของเธอ มันช่างสดใสและสวยงาม
เพราะแสงตะวันกำลังขึ้นทางทิศของเธอ
ตรงกันข้ามกับฉัน ตะวันกำลังตกดิน
เมื่อรู้ว่าเธอ จะมีข่าวดี
“ เป็นไรหรือเปล่าอึนฮยอก ” อีทึกตบลงบนบ่าของผู้เป็นเสมือนน้องชายแท้ๆของตน เพราะวันนี้ทั้งรายการสเก็ตบุ๊ค น้องชายของตนดูไม่ค่อยร่าเริงเท่าไร และพยายามอยู่ห่างกับอีกคนตลอดเวลา
“ ไม่มีอะไรครับพี่ ”
“ มีอะไรก็บอกฉันนะ ฉันรู้ว่านายคงไม่สบายใจนักหรอก...เรื่องทงแฮใช่มั้ย ”
“ พี่รู้ ??? ” ชายหนุ่มตกใจ
“ ไม่ใช่แค่ฉันนะ เอลฟ์ที่ดูรายการนี้เขาก็รู้กันทั้งโลกแล้ว ”
“ ผมแสดงออกขนาดนั้นเลยหรือเนี่ย ” อึนฮยอกก้มหน้า
“ มากเลยล่ะ...อึนฮยอก นายต้องตัดใจให้เด็ดขาดนะ ถึงมันจะเจ็บแค่ไหน ก็ยังดีกว่าปล่อยไว้แบบนี้ ”
“ ถ้ามันง่ายขนาดนั้น ผมคงไม่เจ็บขนาดนี้หรอกครับพี่ ”
“ ถึงยังไง นายต้องพยายามเข้าใจมั้ย ฉันที่เป็นพี่นาย ไม่อยากให้นายเสียใจ เพราะมันจะมีผลเสียกับงานของเราด้วย ”
“ ครับพี่ ผมจะพยายามไม่ให้มีเหตุการณ์แบบนี้อีก ” อึนฮยอกยิ้มให้กับผู้เป็นพี่
“ งั้นกลับบ้านกันเถอะ ”
“ ครับ แล้วทงแฮล่ะ ” ยังไม่ทันสิ้นคำถาม ร่างที่คุ้นเคยก็เดินยิ้มร่ามากับใครอีกคน ใครคนหนึ่งที่เป็นทั้งน้องที่รักและศัตรูหัวใจ...คิมคิบอม
“ อ้า~ พี่ทึกกี้ อึนฮยอก สวัสดี ” เสียงทุ้มเอ่ยทัก เมื่อถึงลานจอดรถ
“ คิบอม สวัสดี ~ ” ทั้งสองคนทักทายผู้มาใหม่พร้อมๆกัน
“ ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย ”
“ จริงนะ ชวนแล้วฉันไปจริงๆนะเฟ่ย ” อึนฮยอกหัวเราะทะเล้น
“ ฮะฮะ...นายก็รู้ว่าฉันชวนตามมารยาท ” คิบอมยิ้มตอบ
“ โถ่ ! ไอ้เราก็นึกว่าจะได้กินของฟรี ”
“ นายน่ะ หัดจ่ายเงินซะบ้างสิ จะเก็บเงินไว้ขอใครวะ ” ทงแฮพูดแทรก
“ พูดมากน่า ไปกันเถอะพี่ทึกกี้ ผมเบื่อหน้าไอ้ปลานี่เต็มที่แล้ว ” ชายหนุ่มฉุดข้อมือผู้เป็นพี่ให้เขาไปในรถทันที
“ พวกฉันไปก่อนนะ พวกนายกินกันตามสบายเถอะ ” อีทึกบอก
“ ครับ แล้วเราจะกินเผื่อนะ ” ทงแฮโบกมือลา
“ นายทำดีแล้วล่ะอึนฮยอก ” อีทึกเอ่ยกับอึนฮยอกหลังจากขับรถออกมาได้สักครู่
“ แล้วมันจะดีขึ้นใช่มั้ยครับพี่ ” แม้จะพูดกับอีกคนแต่หน้าเศร้าๆก็หันออกไปยังกระจกด้านข้าง มองดูแสงไฟยามราตรีที่ถึงจะมีแสงสว่าง แต่ความเจิดจ้าของแสงไฟนั้นก็คงสู้ไม่ได้เลยกับแสงอาทิตย์ในยามกลางวัน
เธอเป็นของเขา ก็รู้ก็เข้าใจดี
แต่มันห้ามใจไม่ได้สักที
ทั้งหัวใจของฉันมันรักเธอ รักเธอ
เธอรู้ไหมฉันจะตาย เมื่อมองเห็นเธอกับเขาทีไร
เหมือนผู้ชายคนนี้กำลังหมดแรง
“ อึนฮยอก ฉันกลับมาแล้ว ” ร่างบางของทงแฮวิ่งเข้าไปสวมกอดเพื่อนรักของตนทันที
“ นี่!!! ไอ้ปลาเน่า ถอยไป มากอดอะไร เหม็นนะเฟ่ย ”
“ อึนฮยอกอ่า ~ นายไม่คิดถึงฉันเหรอ ฉันไปฮ่องกงตั้งหลายวัน ”
“ หลายวันบ้านแกสิ วานก่อนแกยังนั่งเล่นเกมกับฉันอยู่เลย ” อึนฮยอกดันหน้าของอีกฝ่ายให้ถอยออกไป
“ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ นายน่าจะบอกว่า...ทงแฮอ่า~ ฉันคิดถึงนายจัง... แบบนี้ไม่ได้รึไงวะ ” ร่างบางทำหน้างอ
“ ก็ได้ๆ...ทงแฮอ่า~ นายรู้มั้ยว่าตอนที่นายไม่อยู่ ฉันคิดถึงนายแค่ไหน หรือแม้แต่ตอนนี้ที่นายอยู่ใกล้ๆฉันก็ยังคิดถึงนาย นายคงไม่รู้หรอกว่า เพื่อนคนนี้อยากให้เราอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ” แร๊พเปอร์ของวงเอ่ยพร้อมจับบ่าเล็ก และจ้องมองไปยังดวงตาของผู้ที่มีใบหน้าหวาน ผู้ที่มีรอยยิ้มสดใส และผู้ที่เป็นเพื่อนสนิทของตน
“ ซึ้งมาก ~ อึนฮยอก นายทำฉันซึ้ง ฮะฮะ ถ้าเราไม่เป็นเพื่อนสนิทกัน ฉันจะคิดว่านายกำลังบอกรักฉันอยู่นะ ”
“ อ้าว ก็นายบังคับให้ฉันพูดเองนะ ” มือเรียวปล่อยไหล่บางให้เป็นอิสระจากการเกาะกุม
“ ฉันไม่ได้บังคับสักหน่อย ชิ~ รู้หรอกน่าว่านายพูดเล่นๆน่ะ ” คนตัวเล็กสะบัดหน้า ก่อนจะเดินออกจากห้องไปอีกครั้ง
“ นั่นนายจะไปไหน ”
“ ฉันจะไปไหนได้ล่ะ ก็ไปหามายสวีทฮาร์ทน่ะสิ ”
“ แต่วันนี้มีกู๊ดบายสเตจนะ ”
“ เอาน่า เดี๋ยวฉันจะรีบไปซ้อม ตอนนี้ต้องไปหาคิบอมก่อน ฉันซื้อของมาฝากเขาด้วย...” พูดจบก็เดินจากไป
“ ทงแฮ ฉันไม่ได้พูดเล่นสักหน่อย นายไม่รู้ใช่มั้ย ว่านายอยู่กับฉันทุกเวลา อยู่ในนี้ ในใจของฉัน ”
ทั้งที่รู้ว่าเธอให้เป็นแค่เพื่อนเท่านั้น
จะคิดทะเยอทะยานทำไมก็รู้ดี
เส้นที่เธอขีดไว้ ให้เป็นได้แค่เท่านี้
ก็ลืมทุกที ว่าเธอมีเจ้าของ
“ อ่า~ พวกเราอำลาเวทีแล้วหรือเนี่ย ต่อไปก็ต้องฝึกซ้อมกับซูเปอร์โชว์ครั้งที่สาม เรามาพยายามไปด้วยกันนะ ” พี่ใหญ่ของวงเอ่ย
“ อีกไม่นานเราก็จะได้ไปเจอเอลฟ์ที่น่ารักทั่วเอเชียแล้วสินะ ” เยซองพูดยิ้มๆ
“ วันนี้กลับกันเถอะ เดี๋ยวต้องเตรียมตัวไปจีนกันอีก ”
“ อึนฮยอก ” เสียงเคาะประตูดังขึ้น
“ ครับพี่ทึกกี้ ” เจ้าของห้องเดินมาเปิดประตู
“ ขอคุยด้วยหน่อยสิ ” เจ้าของชุดสีขาวเดินเข้ามาในห้อง แล้วไปนั่งบนเตียงนุ่ม
“ พี่มีอะไรหรือครับ ”
“ วันนี้นายทำดีมากนะ ”
“ อ่า~ ครับ ”
“ นายได้ยินใช่มั้ย เสียงกรี๊ดนั่น ”
“ ครับ เสียงเชียร์พวกเรายังคงดังอยู่เสมอ ” อึนฮยอกยิ้ม
“ ใช่ นอกจากเสียงเชียร์พวกเรา ก็ยังมีเสียงเชียร์คู่ของนายด้วย ” ชายหนุ่มตบไหล่น้องชาย
“ ครับ ??? ” เจ้าของห้องทำหน้าสงสัย
“ ก็แฟนคลับอึนเฮไง นายเห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของเขามั้ย รอยยิ้มที่มีนายเป็นคนมอบให้ พวกเขาคงดีใจที่หลังจากไลฟ์ที่แล้ว พวกนายบึ้งตึงใส่กัน พอมาวันนี้พวกเขาเห็นว่านายกับทงแฮกลับมาเป็นเหมือนเดิม ทั้งสีหน้าและรอยยิ้มของพวกเขา นายคงเข้าใจ ...เพราะนายคือคนที่มอบความสุขนั้นให้พวกเขา ”
“ พี่หมายความว่า ...”
“ ใช่ ถึงแม้ฉันจะบอกให้นายตัดใจ แต่ในเมื่อมีคนที่รอให้ทั้งนายและทงแฮมอบความสุขให้ นายก็ควรทำมันแบบนี้ ”
“ ครับ ผมจะทำ ” อึนฮยอกยิ้ม
“ ขอบใจนะ ถึงจะดูเหมือนว่าฉันเห็นแก่ตัว แต่ฉันก็ยังอยากให้นายทำเหมือนเดิมตลอดไป ”
“ ครับ ...พี่ไม่ได้เห็นแก่ตัวเลยสักนิด ที่พี่ทำไมทั้งหมด เพื่อวงของเรา ผมเข้าใจครับ ”
“ ขอบใจนายนะ ที่เข้าใจฉัน นายก็รู้ว่านายคือสมาชิกที่ฉันรักมากที่สุด นายคนเดียวที่เข้าใจความรู้สึกของฉัน ขอบใจจริงๆ ” อีทึกจับมือน้องชายเบาๆ นิ้วเรียวแตะบนบ่าของอึนฮยอกเบาๆ ก่อนจะลุกออกไป
“ ครับ ”
“ เอาล่ะพักผ่อนนะ เราต้องเดินทางไปจีนอีก ...ฝันดีนะอึนฮยอก ”
“ ครับพี่ ”
“ ถึงจะอ่อนล้าแค่ไหน ฉันก็จะทำเพื่อคนที่เชียร์พวกเราอยู่ ถึงกำลังจะหมดแรงลงไป แต่ฉันจะพยายาม เพื่อสมาชิก เพื่อวงของเรา เพื่อทงแฮ และเพื่อเอลฟ์...ที่ฉันทำได้คือยิ้ม เพียงเท่านั้น ”
เธอเป็นของเขา ก็รู้ก็เข้าใจดี
แต่มันห้ามใจไม่ได้สักที
ทั้งหัวใจของฉันมันรักเธอ รักเธอ
เธอรู้ไหมฉันจะตาย เมื่อมองเห็นเธอกับเขาทีไร
ยังตัดใจจากเธอไม่ได้สักที
และผู้ชายคนนี้ กำลังหมดแรง
The End
แม่ยกฮยอกชวนคุย
อึนเฮ ไม่เรียล ก็แค่แฟนเซอร์วิส ….
ใช่ซี๊ ~ ปวดใจนะเนี่ย
ปลาลิง. จะเรียลได้ไงก็มันเป็นแค่ฟิค 55+
ความคิดเห็น