คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Audition ส่งใบสมัครนางเอก (คีย์...เปปเปอร์) - ของพี่ส้ม !
ใบสมัครนางเอกเปปเปอร์,,
คำตอบเป็นสีดำ
ส่วนที่ 1,, สำหรับผู้สมัคร
ชื่อผู้สมัคร,, ยุ้ย ค่ะ :”)
อายุ,, 14 จ้าา
นามแฝงในเว็บ,, #//Princess#//
ส่วนที่ 2,, ตัวละคร
ชื่อ[ขอชื่อไทย],, เกวลิน เลิศพัฒนกุลธร
ชื่อเล่น,, กีวี่
อายุ,, 16 ปี
นิสัย[7+],, ถ้าจะพูดถึงนิสัยเธอล่ะก็ ลิงคงอายม้วนไป10ตลบ เพราะเธอน่ะ ทั้งซน ทั้งดื้อ แถมซกมกอีกต่างหาก เป็นนิสัยที่สาวๆไม่ควรจะมีทั้งสิ้น ว่างเป็นไม่ได้ต้องหยิบนู่นหยิบนี่มาเล่นมาดู แต่ทว่าทุกอย่างที่เธอหยิบนั้นมันมักจะพังลงในพริบตา เรียกได้ว่าจับอะไรก็พังหมด ... แล้วอีกอย่างถ้าแง้มไปดูห้องนอนของเธอล่ะก็จะพบว่านี่หรือห้องมนุษย์ สุดจะรกช็อกโกแล็ตเน่ามาแล้ว10ปีก็ยังมี เฮ้อ!เธอยังเป็นคนใช่หรือมั้ย...แต่ถึงจะอย่างนั้นเธอก็มีนิสัยของเด็กสาวปะปนอยู่ กีวี่เป็นคนขี้อ้อน แล้วก็อ้อนเก่งซะด้วย เมื่อความแก่นความซนของเธอก่อเกิดมักจะมีปัญหาตามมา ทำให้เธอใช้กลยุทการออดอ้อนเข้าปรับสภาพสำเร็จทุกครั้ง... มองโลกในแง่ดี อารมณ์ดีทุกครั้งที่ได้ฟังเสียงเพลง แต่ด้วยความที่พ่อแม่ของเธอไม่ค่อยอยู่บ้าน ทำให้เธอค่อนข้างจะโดดเดี่ยว ขี้เหงา แล้วก็อ่อนไหวด้วย
ประวัติครอบครัว,, กีวี่ สาวน้อยแสนซน เธอเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะดีพอควร ไม่ขัดสนในการใช้จ่าย เพียงแต่พ่อและแม่ของเธอคอยสอนเสมอให้รู้ค่าของเงิน ทำให้เธอค่อนข้างงกพอตัว พ่อและแม่ของเธอเป็นถึงเจ้าของไร้ผลไม้หลากหลายชนิด อีกทั้งยังส่งออกต่างประเทศด้วย จึงเป็นสาเหตุให้พ่อแม่ของเธอไม่ค่อยอยู่บ้าน... เป็นลูกคนเดียว
ประวัติความรัก,, สาวใสวัย 16 คนนี้ ไม่เคยมีความรักหรอก เพราะเธอใช้ชีวิตสนุกไปวันๆ ไม่เคยคิดกับใครเกินเลย เธอคิดว่าทุกคนที่มาตีสนิทเพียงเพราะอยากเป็นมิตรเท่านั้น
ความถนัด,, เล่นเครื่องดนตรีสากล
ห้อง,, ปี 1 ห้อง C
ความสามารถพิเศษ,, เล่นเปียโน , คีย์บอร์ด , ไวโอลิน และ กีต้าร์
สิ่งที่ชอบ,, เสียงดนตรี , ร้องเพลง , ไอศกรีม , เค้ก , หนังสือการ์ตูน , ทะเล และ ซูชิ
สิ่งที่เกลียด,, ความมืด และ การอยู่คนเดียวในเวลากลางคืน
ลักษณะ,, ใบหน้าสุดใส ดวงตาเป็นมิตร ปากเล็กได้รูป และทรงผมสุดเดิ้ล ขนาดตัวที่เล็กกะทัดรัด ดูคล่องแคล่วว่องไว
ชื่ออิมเมจ,, Jung Hyewon
อิมเมจ[5รูป],,
ส่วนที่ 3,, คำถาม-คำตอบ
ทำไมมาสมัครเรื่องนี้,, ชอบแนวเรื่องค่ะ ดูไฮโซ ๆดี พอมาอ่านคาแรคเตอร์ชายปุ๊บ ก็ถูกใจออมม่าคีย์มาก ๆ ชอบตรงที่ อ่อนโยนกับผู้หญิง >//< ชอบคาแรคเตอร์นางเอกด้วยค่ะ ^^
ทำไมสมัครพระเอกคนนี้,, ก็อยากที่บอกไปข้อเมื่อกี้ว่า คาแรคเตอร์โดนพระหฤทัย(คอนแวน ? เกี่ยว) ความจริงอยากออ’หลายคนอยู่ เพราะรักทั้งนั้น แต่ก็ถูกใจของคีย์มากเลยพุ่งมาอย่างไม่รีรอ
คิดยังไงกับพล็อต,, ดูหนุ่ม ๆ ท่าจะป็อปน่าดู >//< อยากอ่านมากๆ เป็นถึงปริ้นซ์เชียวนะ ชอบค่ะ^^ ดูน่าสนุกแล้วท่าจะวุ่นวายเอากาล 555 5
บทสำรอง,, ถ้าใน5คนนี้ บทสำรองขอเป็น เซย์ฮายแล้วกันค่ะ แต่ถ้านอกเหนือก็ น้องสาวคีย์แล้วกันจ้า
เม้นส์ ทวง จิก โหวต,, แน่นอนอยู่แล้ว ! … ถ้าไม่อัพนะจะตามถึงบ้าน O.o
มีอะไรจะบอกเรามั๊ย,, สู้ ๆ นะพี่ส้ม ^^’ ,, ยังไงก็รับไว้พิจรณาด้วยนะคะ
ส่วนที่ 4,, คำถามชิงบท [ถ้าเป็นบทพูดได้จะดีมากๆ]
1.'พี่ชาย-น้องสาว' คำสองคำที่เป็นเหมือนคำที่ขั้นความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับเขา ถึงแม้คุณกับเขาจะไม่ได้เป็นพี่น้องจากพ่อแม่เดียวกัน คุณอาจเป้นเพียงลูกสาวของเพื่อนสนิทของพ่อแม่เขา แต่คำ 2 คำนั้นก็ยังคงเหมือนเส้นใยบางๆกั้นระหว่างคุณทั้งสอง คุณนั้นรักเขาแต่เขากลับไม่แสดงท่าทีว่าชอบคุณเลย คุณจะทำอย่างไรให้เขารู้ถึงความรู้สึกของคุณ,,
“กีวี่ ! กีวี่ !”
“ค่าา...มาแล้วๆ” ฉันวิ่งไปหาต้นเสียง เพื่อเปิดประตูต้อนรับเขาเข้ามา
“ทำอะไรอยู่ล่ะเรา?” ชายหนุ่มตรงหน้าฉันพูดขึ้น ซึ่งเขาก็คือพี่เปปเปอร์นั่นเอง
“อ๋อ...เค้ากำลังลื้อตู้เย็นหาของกินอยู่น่ะ”
“อ่ะนี่...ไม่ต้องลื้อแล้วตู้เย็น” พี่เปปเปอร์พูดขึ้น มือขวาของเขายืนถุงขนมมากมายมาให้ฉัน ส่วนมือซ้ายของเขานั้นกำลังขยี้หัวฉันอยู่ ซึ่งมันก็เป็นอีกหนึ่งสัญญาณที่ทำให้ใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ
“ว้าวว … ขนมทั้งนั้นเลยอ่ะ น่ากิน”
“จะยืนคุยกันตรงนี้อีกนานมั้ยล่ะ...พี่เมื้อยจะแย่แล้วเนี่ย”
“ปะ...ปะ เข้าบ้านๆ” ฉันเชิญชวนเขาเข้าบ้าน การที่พี่เขามาบ้านฉันในตอนดึกแบบนี้ มีอยู่เหตุผลเดียวคือ พ่อกับแม่ของฉันต้องไปดูไร้ด่วน เลยโทรตามให้เขามาอยู่เป็นเพื่อน... ถึงแม้ฉันจะคิดถึงพ่อกับแม่ แต่การที่ฉันได้อยู่กับพี่เปปเปอร์เพียงสองคน มันมีความสุขยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดอีกนะ
“เอ้านี่ ! กีวี่ เป็นอะไรไป” ฉันสะดุ้งโหยง เมื่อมีเสียงเรียกมาเตือนสติ
“ใช่แล้ว...! พี่เปปเปอร์มานี่ๆ”
พรึบบ ...
“แค่กก ๆ” ฉันเปิดผ้าคลุมเปียโนขึ้น แต่ทว่ามันมีฝุนเยอะไปหน่อย เล่นเอาสมลัก เอ้ย! สำลัก กันเลยทีเดียว
“ว่าไง...จะเล่นเปียโนให้พี่ฟังรึไงเรา”
“อย่ารู้ทันสิคะ !”
“พี่ไปนั่งนู่นๆ ตั้งใจฟังนะ...” หลังสิ้นคำพูดของฉัน พี่เปปเปอร์ก็พยักหน้ารับคำ ฉันจึงเริ่มบรรเลงเพลงรักเธอ ของพี่โต๋ ซึ่งนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันร้องเพลงควบคู่ไปกับการเล่นเปียโน ที่ฉันเลือกจะเล่นเพลงนี้ก็เป็นเพราะฉันต้องการให้พี่เขาเข้าใจในความรู้สึกฉัน...แต่ดูเหมือนเมื่อเพลงจบลง ก็ได้รับเสียงปรบมือจากพี่เขาพร้อมคำพูดที่ว่า
“น้องสาวพี่...เก่งจริงๆ ถึงแม้จะร้องเพี้ยนไปเยอะ! ฮ่าๆ ๆ”
“^^” ฉันได้แต่ยิ้ม...เพราะดูเหมือนพี่เขาจะยังไม่เข้าใจ
“ว่าแต่...จะบอกรักพี่หรอ?”
“... แต่ความรักที่เค้ามีต่อพี่มันไม่เหมือนเดิมแล้วนะ ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป ถ้าฉันคิดกับพี่เกินไปจากคำว่า พี่ชาย จะเป็นอะไรมั้ย”
2.ทั้งๆที่เขารู้แล้วว่าคุณรู้สึกอย่างไรกับเขาแต่สิ่งที่เขาแสดงออกมาก็ยังคงเหมือนเดิม เธอท้งรู้สึกอึดอัด อยากถามว่าเขารู้สึกอย่างไรกันแน่แต่ถ้าถามออกไปก็เหมือนว่าเร่งเขามากเกินไป แล้วเธอจะทำอย่างไรให้ความรู้สึกอึดอัดแทบทนไม่ไหวแบบนี้หายไป,,
“ยิ่งเขาทำดีกับฉัน เหมือนยิ่งให้ความหวัง แล้วฉันควรจะหวังต่อไปมั้ย”
ความคิดแบบนี้ยังคงโลดแล้นอยู่ในสมองฉันตลอดเวลา มันเป็นเหมือนหนามน้อยๆ ที่ทิ่มแทงไปทั้งใจ ในเมื่อความรู้สึกของฉันมันแปรเปลี่ยนจนกู้ไม่กลับ ส่วนพี่คิดยังไงกับฉัน ฉันไม่อาจรู้ได้เลย แล้วฉันจะทำไงต่อไปดีล่ะ
“กีวี่! เดี๋ยวนี้แกชอบนั่งเหมอนะยะ ดูซิ๊เช็ดไวโอลินลองหนอยู่รึไง”
“...”
“กีวี่ !!! !”
“โอ้ยยย เธออ ! หูจะแตกกค่ะ” ฉันทำตาถลนใส่เพื่อนสาวที่แหกปากใสหูน้อยๆของฉัน
“ไม่เป็นอะไรใช่เปล่า”
“อืม...ฉันไม่ได้เป็นอะไร”
“งั้นฉันกลับบ้านก่อนนะแก”
“อื้ม...บ๊ายบายๆ โชคดีผีงับคอ”
“ยังคงกวนพระบาทเหมือนเดิม = =” เพื่อนรักฉันทิ้งประโยคท้ายนี้ไว้ แล้วก็เดินจากไป ตอนนี้ห้องซ้อมเหลือเพียงฉันที่ยังคงนั่งงมโขงอยู่คนเดียวสินะ
ก๊อก ! ก๊อก ! ก๊อก !
“มีคนอยู่มั้ยครับ?” เสียงที่ฉันคุ้นเคยดังขึ้น
“...”
“วันนี้น้องสาวคนนี้เป็นอะไรเนี่ย เงียบเชียว” พี่เปปเปอร์เดินเข้ามาแล้วนั่งลงข้างๆฉัน
“...” แต่ฉันก็ไม่ตอบอะไรเขาทั้งนั้น
“ไปกินซูชิหลังโรงเรียนกันเร็ว” ซูชิหลังโรงเรียน
“โอเคค่ะ ^^”ของกินทำให้ฉันตาลุกวาวอีกครั้ง = =’ ฉันช่างเห็นแก่กิน แต่มันอร่อยอย่าบอกใครเชียวนะ
“วันนี้พี่เลี้ยงเอง”
“O.O!!!”
“เป็นอะไรอ่ะกีวี่”
“พี่ดูนั่นสิ” ฉันพูดขึ้นพร้อมชี้นิ้วไปที่ร้านขายของตรงหน้า
“เง้ออ O[]o!! คนเป็นโขง”
“อดกันไปตามระเบียบ เฮ้อ!” ฉันชินแล้วล่ะ
“งั้นไปกินก๋วยเตี๋ยวแถวบ้านพี่ก็แล้วกันนะ ... อร่อยไม่แพ้ซูชินี่หรอก^^”
“นี่มัน6โมงแล้วนะ...กว่าจะไปถึงกว่าจะกินเสร็จก็ดึกพอดี”
“เดี๋ยวพี่มาส่งหน่า ไม่ต้องเป็นห่วง เพื่อน้องคนนี้พี่ทำได้”
เอาอีกแล้ว เพื่อน้อง อะไรอะไรก็เพื่อน้อง พี่เข้าใจกีวี่บ้างมั้ยเนี่ย= =”
ฉันกับพี่เปปเปอร์เดินกันไปตามทางเท้า เพื่อไปยังแถวบ้านของพี่เปปเปอร์ซึ่งอยู่ไม่ไกลไปจากโรงเรียนนัก แต่แล้ว
“โอ้ยยย!”
“กีวี่ !”
“อ๊า...เจ็บบอ่ะ T^T” ฉันถูกจักรยาน เน้น จักรยาน ชนอย่างเต็มแรง
“เป็นอะไรรึเปล่า”
“เจ็บมากกก”
“ที่ขามีแผลนี่หน่า...เจ็บมากมั้ย เดี๋ยวพี่จะเป่าให้นะ หายแน่นอน! ^^”
“จงหาย ๆ เพี้ยง !...หายเจ็บรึยังจ๊ะ”
“ยังเลยค่ะ” ฉันมองใบหน้าที่ดูอบอุ่นของเขา ความรู้สึกนี่มันคืออะไรกันนะ...ที่พี่ทำแบบนี้มันคืออะไรกัน
“เจ็บตรงไหนอีกบอกมา...เดี๋ยวพี่จะเสกคาถาให้หมด”
“เจ็บที่ใจ ทำยังไงล่ะ” ฉันรู้สึกดวงตาพร่ามัว มีน้ำใสๆเอ่อล้นออกมาจากดวงตาทั้งคู่ของฉัน...ทำไมฉันถึงต้องเป็นแบบนี้นะ ฉันอึดอัดเหลือเกิน ฉันทำตัวไม่ถูกจริงๆ
“...”
3.ตอนจบคู่คุณเป็นอย่างไร,,
หลังจากวันนั้น(อ้างอิงจากข้อ2นะคะ) ฉันกับพี่เปปเปอร์ก็ปรับความเข้าใจกัน ซึ่งตลอดเวลาที่ผ่านมา พี่เขายอมรับว่าเห็นฉันเป็นเพียงน้องสาวเท่านั้น แต่เมื่อเหตุการณ์นั้นผ่านไป พี่เปปเปอร์จึงกลับไปนึกย้อนและถามใจตัวเองก็พบว่า ที่ผ่านมาความรู้ของเขาเองก็ไม่ได้คิดกับฉันแค่น้องสาวเหมือนกัน เพียงแต่พี่เขายังไม่เข้าใจในความรักที่เขามีต่อฉัน แต่ตอนนี้ฉันกับเขาก็กำลังมีความสุข
ประมาณนี้นะคะพี่ส้ม...แต่จบก็แบบซึ้งๆหน่อย อ่ะค่ะ ^^
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
รับไว้พิจรณาด้วยนะคะ ! :")
ถ้าพิมพ์ผิดตรงไหนต้องขอโทษด้วยเน้
ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น