ฟิคบารามอส ตอน รักลุ้นๆของป้อมอัศวิน

ลำดับตอนที่ #11 : รักลุ้นๆของแองจี้ โจนาธาน(ช่วยชีวิต)20%

ช่วยชีวิต

แองจี้ลูกแม่ สบายดีมั้ยลูกอยู่ที่เอดินเบิร์กเป็นไงบ้าง

ตอนนี้พ่อของลูกกำลังป่วยหนัก ท่านอยากให้ลูกไปเยี่ยม

ถ้าไม่ติดงานอะไรมาเยี่ยมท่านบ้างนะ

รักลูกเสมอ

“ช่วงวันหยุดนี้เธอจะไปไหนมั้ยอ่ะมาทิลด้า”แองจี้ถามพลางขยับตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบเสื้อผ้าออกมาใส่กระเป๋า

“ไม่หนิ แล้วนี่เธอจะไปไหนล่ะ”มาทิลด้าถาม

“พอดีว่าพ่อฉันไม่สบายน่ะ แม่บอกว่าถ้าไม่ติดงานอะไรก็ไปเยี่ยมท่านบ้าง พอดีช่วงนี้เป็นวันหยุดฉันก็เลยจะไปเยี่ยมท่านสักหน่อยน่ะ”แองจี้พูดแล้วหันมายิ้ม

“เฮ้อ เธอสองคนนี่ใจร้ายชะมัด เรนอนก็กลับคาโนวาลไปเพราะมีงานด่วน ส่วนเธอก็ต้องกลับวิชท์ไปเพราะพ่อไม่สบาย แล้วนี่ฉันจะอยู่กลับใครล่ะทีนี้”มาทิลด้าถอนหายใจ

“อ้าว ก็ยังเหลือโรหนิ อิอิ”แองจี้แซวก่อนจะลุกขึ้นแล้วหยิบจดหมายพับใส่กระเป๋า

“ตาโรนั่นก็กลับทริสทอร์ไปแล้ว เชอะ งั้นฉันก็กลับอเมซอนบ้างดีกว่า”มาทิลด้าไม่พูดเปล่ารีบสปริงตัวขึ้นจากพื้นนั่งไปเก็บเสื้อผ้าทันที ทำให้แองจี้ยิ้มน้อยๆกับเพื่อนของตน

“ขอให้โชคดีนะแองจี้ ลาก่อน”มาทิลด้าโบกมือลาก่อนที่จะขึ้นมังกรแยกทางจากกัน

“เช่นกันนะ”แองจี้ตะโกนพร้อมทั้งโบกมือลา

“คุณลุงคะ หนูขอเช่ามังกรไฟตัวนึงไปวิชท์ค่ะ”แองจี้พูดพลางยื่นเงินไปให้จำนวนหนึ่งกับเจ้าของมังกรไฟ

“นี่จ๊ะหนู อ้อ ลุงขอเตือนอะไรหน่อยนะ เจ้ามังกรตัวนี้น่ะมันยังไม่ค่อยโตเท่าไหร่ อาจจะพาหนูหลงทางได้แล้วที่สำคัญที่สุดเลยก็คือ ถ้ามันเหนื่อยเมื่อไหร่แล้วล่ะก็มันจะไม่ยอมบินต่อเด็ดขาด แล้วมันก็จะบินลงพื้นข้างล่างทันที หนูต้องดูแลมันให้ดีหน่อยนะ”

“ค่ะ”แองจี้รับคำก่อนจะปีนขึ้นไป

“คุณลุงคะ คุณลุงมั่นใจมั้ยคะว่ามันจะสามารถกลับมาที่นี่เองได้โดยที่ไม่ต้องไปส่งมันน่ะค่ะ”แองจี้ถามพลางลูบลำตัวเจ้ามังกรไฟตัวน้อยอย่างเอ็นดู

“ได้แน่นอน”ลุงเจ้าของมังกรไฟตัวน้อยพูดพลางพยักหน้าก่อนที่จะตีที่หลังของมังกรตัวน้อยอย่างแรง ทำให้มันบินขึ้นสู่ฟ้าไปอย่างรวดเร็ว

“วู้วววว”แองจี้ร้องพลางจับกับลำตัวมังกรไว้อย่างแน่น แล้วก็ค่อยๆควบคุมให้มังกรเดินทางไปตามที่ตัวเธอต้องการ

“นี่แกจะไปไหน ฉันหมายถึงว่าให้แกไปทางนี้ เฮ้อ……”แองจี้คอยควบคุมเจ้ามังกรเอาไว้พลางถอนหายใจ เพราะอย่างที่เจ้าของมันบอกไว้ไม่มีผิดเลยก็คือ มันอาจจะพาหลงทางได้

ฟึ่บๆๆ

เสียงของปีกมังกรเริ่มบินช้าลงไปพร้อมกับท้องฟ้าที่พลันเปลี่ยนสีว่าเป็นเวลาพลบค่ำแล้ว ก่อนที่มันจะค่อยๆบินถลาลงพื้นดิน

“ค่ำแล้วสินะ”แองจี้พูดแล้วก็ค่อยๆปืนลงจากตัวเจ้ามังกร แล้วก็เสกโซ่ขึ้นมาล่ามตัวเจ้ามังกรเอาไว้ จากนั้นจึงให้อาหารแก่มังกรตัวน้อย

“แกคงจะเหนื่อยล่ะสินะ เอาล่ะพักผ่อนได้แล้ว”แองจี้ค่อยๆลูบไปที่ตัวของเจ้ามังกรที่หลังจากกินอาหารเสร็จแล้วก็หลับไปทันที

บึ่ม!!!

เสียงระเบิดดังขึ้นจากจุดที่ไม่ไกลจากแองจี้ยืนมากนัก ทำให้แองจี้วิ่งไปดูด้วยความประหลาดใจว่าพื้นที่แบบนี้ยังจะมีคนมาอยู่อีกได้เช่นรัย แล้วสิ่งที่เธอพบก็คือซากปรักหักพังของถ้ำแห่งหนึ่งซึ่งมีคน 3 คนกำลังต่อสู้กัน แต่ดูเหมือนว่าจะเป็น 2 รุมหนึ่งมากกว่าทำให้แองจี้วิ่งเข้าไปช่วย

“อย่าเข้ามานะ!!”เสียงที่คุ้นหูของแองจี้กำลังตะโกนห้ามไม่ให้เธอวิ่งเข้าไป