ห้องเก็บของไรท์อิอิ

ลำดับตอนที่ #11 : ตัวละคร11

ใบสมัครตัวละคร [ เขตแดนมนุษย์ ]

"อย่ามาพูดว่ามันไม่ดีก่อนรู้นะครับ"

บท ที่สมัคร :: ผู้ส่งความลับ

ชื่อ :: นิคาซิโอ้ แมดด๊อกซ์| Nicasio(คห.ชัยชนะ)Maddox(คห.ผู้โชคดี)

ชื่อเล่น :: เดม่อน(คห.เพื่อนผู้ซื่อสัตย์)

อายุ :: 29

เพศ :: ชาย

เครื่องแต่งกาย :: ชุดทำงานใส่เสื้อกางเกงแขนขายาวชุดน้ำเงิมครามมีผ้าคลุมสีเดียวกันใส่แว่นตาขอบเงินเงาแต่มีลายสีทองตรงขอบมีปกคอและจะใส่หมวกแก็ปสีเดียวกับเสื้อผ้ามีตัวอักษรเขียนว่า"Secrets"ซึ่งความหมายคือความลับนั่นเอง และอนึ่งซึ่งขาดไม่ได้คือปืนสั้นฉบับทำเอง

ชุดเวลาปกติใส่เสื้อสบายๆไม่รัดตัว กางเกงยาวกว่าเข่าเล็กน้อยส่วนใหญ่เขาชอบใส่สีดำขาวมากกว่าก็มีบ้างที่ใส่สีอื่นแต่มันเป็นสีเย็นแทนสีร้อน

ชุดออกงานใส่สูทน้ำเงินเข้มเน็กไทสีแดงใส่แว่นสีดำให้ความเหมือนบอดี้การ์ดมากๆ

ชุดทำให้คนอื่นจำไม่ได้(?)มีนะครับก็คือใส่วิกผมสีดำแต่งชุดสีจัดจานแบบที่คนมองมาจำไม่ได้เลยใช้ในกรณีปลอมตัวเข้ามาส่งของ สารหรืออื่นๆที่เกี่ยวกับต่ำแหน่งสูงๆ

สัญชาติ :: มอลไฟน์

บ้านเกิด :: มอลไฟน์

ถิ่น ที่อาศัยในปัจจุบัน ::อยู่ที่มอลไฟน์

รูปลักษณ์ภายนอก :: หน้าตายด้านแบบหล่อ รูปร่างชายกำยำไม่มีกล้ามเยอะมากพอประมาณ ผมทองผสมน้ำตาล ตาฟ้าที่ลึกลับ มักโดนทักผิดว่าเป็นองค์ชายบ่อยๆทั้งที่การแต่งกายนั้นมันขัดมาก ไว้ผมสั้นยาวไม่ได้(เดี๋ยวโดนทักเป็นหญิงแหละนะ)และผิวสีขาวแต่ไม่ซีด 187ซม./75กก.

ลักษณะนิสัย :: เห็นหน้าอย่างนี้เขาก็ใจดีนะ แต่ใจเย็นมากเท่านั้นเองแหละ รักสัตว์ รักเด็กเหตุผลเพราะก็ตนไม่ได้ส่งสารอย่างเดียวหรอกได้สอนเด็กๆ(รวมถึงองค์หญิงและองค์ชายบางคนอะนะ)ด้วยละ เจ้าเลห์นิดๆถ้าเกิดมันต้องเกิดเหตุที่สาวใดๆมาหาเขาก็จะใช้ให้หลุดพ้นออกมา เก็บความลับเก่งขนาดบางคนยังแพ้เหตุเพราะตนนั้นเป็นผู้ส่งความลับอะไรก็แล้วแต่ก็ไม่ตอบแถมยังทำหน้าไม่มีเก๊กหลุดเลยจะมีแต่ตอนเผลออะนะ ช่วยคนห่างๆไม่ค่อยทำทางตรงจะด้วยเหตุอะไรต่างๆถ้าไม่อันตรายจริงก็แค่ช่วยนิดหน่อยแต่ถ้ามันเป็นอะไรที่อันตรายอย่างเช่น เจ้าชายจะโดนฆ่าหรืออะไรที่มันวิบัติแน่ๆก็ช่วยทางตรงแบบไม่สนความเท่ห์ที่อาจจะทำให้สาวๆถูกใจ ใจเด็ดยิ่งกว่าหินถ้าตัวเองต้องช่วยใครแล้วมันไม่ผิดแต่โดนกล่าวหาว่าผิดเขาจะไม่ร้องไห้ ไม่ขอร้อง ไม่อะไรที่มันอ่อนแอ่อย่างแน่นอนในเมื่อตัวเองถูกก็ไม่ต้องอะไรมากซึ่งมันหาได้ยากในมนุษย์จริงๆแหละนะ รักสนุกเห็นอย่างนี้ก็ขี้เล่นจะบอกให้ชอบคุยอะไรสนุกๆให้คนฟังเยอะแยะ ไม่ชอบคนที่เจ็บปวดหรือเมตตานั่นแหละมักจะปลอบหรือทำอะไรที่ทำให้รู้สึกดีแก่คนๆนั้นแม้ว่าปีศาจก็ตาม ใจกว้างไม่ค่อยมีอคติกับใครเท่าไรหรอกนะถ้าทำอะไรที่ไม่ดีมากๆก็อีกเรื่องหนึ่งไป โหดครึ่งด้วยเหตุว่าตัวเองทำงานอันตรายต้องฝึกทุกอย่างไม่ว่าจะศิลปะป้องกันตัว อาวุธทุกอันที่หาซื้อได้ หรือแม้แต่คำพูดด้วย ไม่มีใครเกลียดเพราะช่วยเหลือทุกคนได้ทุกวีทุกวัน
ไม่ชอบเด็กที่พูดใช้อำนาจนักถ้ามากเกินก็ทำโทษตามระเบียบ แต่..ข้อเสียเขาคือถ้าหลุดหรือเผลอเมื่อไรงานนี่มีเฮแน่เพราะด้วยนิสัยที่เป็นอะไรที่โครตสับซ้อนมากๆแบบถ้าไม่ใช่ครอบครัวหรือคนสนิทมากๆนั้นจะไม่เข้าใจกับองค์ประกอบแน่นอนเวลาหลุดเผลอจะเปลี่ยนไปเป็นคนโหดเหี้ยมอำมหิต ไร้ปราณี ไม่สนว่าใครเป็นมิตรหรือศัตรูฆ่าเรียบอาจจะยกเว้นครอบครัวหรือคนสนิทและเด็ก คนชราเท่านั้นแหละนะ(หรือมันคือสองบุคคลิก)

จุดเด่น :: หน้าที่ตายด้านที่ไม่มีวันหลุดถ้าเจ้าตัวไม่เผลอทำหน้าอื่นๆนะ ฝีมือการใช้อาวุธที่เป็นเอกลักษณ์

จุดด้อย :: เวลาเผลอหรือหลุด(ประมาณ ฟิวล์ขาดนั่นเอง)

ปม :: -

ประวัติ :: ถึงจะอยู่ในเขตที่มีการศึกษาแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นพวกคนรวยเสมอไปตระกูลเขานั้นบรรพบุรุษเป็นผู้กล้ามาก่อนแต่ด้วยรุ่นหลังนั้นไม่มีแล้วรุ่นพ่อเป็นนักปรุงยากับแม่ที่เป็นหมอรักษาส่วนรุ่นลูกหรือคือเขานั้นมันแปลกแยกคือผู้ส่งความลับในแง่งานแบบนี้มักมีผู้ไม่ประสงค์ดีทำร้ายมากมายแต่ก็ไม่เคยมีใครกล้าหรอก เพราะเจ้าตัวนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าอะไรอีกและทำไมไม่ไปทำที่อื่นละ ด้วยเหตุที่อยู่อย่างนี้เพราะตัวเองต้องรับ ของสำคัญต่างๆไม่ว่าจะคนจน รวย หรือมีอำนาจไกลแค่ไหนถ้าส่งจดหมายมาถึงเขาได้ก็รับส่งหมดเพียงแต่ถ้าไปใกล้ เขตแดนปีศาจคงต้องเตรียมตัวไว้กั้นเรื่องผิดพลาดเยอะมากที่อาจมีปีศาจตนใดสนใจเขามันต้องเกิดเรื่องอย่างแน่นอน

คำแทนตัว :: สามัญชน เรียกตัวเองว่าผม,ฉัน เรียกคนอื่นๆว่าคุณเธอนายเด็กน้อยหรือฯลฯ ตามเหตุที่เกิด

"สวัสดีผม อยากทราบว่าคุณเป็นใครกัน"

"เธอควรระวังตัวเองให้ดีนะ"

"เด็กน้อย เกือบไปแล้วไหมละถ้าฉันไปไม่ทันเดี๋ยวได้ตายหรอก"

ส่ง/รับของ เรียกตัวเองว่าผมSecrets เรียกคนอื่นหรือผู้รับขึ้นต้นด้วนมาสเตอร์และซิสตามเพศ สุภาพ

"ผมSecretsครับ มิสซิส...ช่วยมารับของด้วย"

"มาสเตอร์ ต้องการให้ผมSecretsไปส่งที่ไหนครับ"

เผลอหรือหลุด เรียกตัวเองว่าไอ เรียกคนอื่นว่ายูซึ่งไม่ค่อยสุภาพนักถ้าไม่อยู่กับคนมีฐานะสูงๆ(ไม่ค่อยเกิดเหตุการณ์แบบนี้สักเท่าไร)

"ไอเป็นคนไม่ดีหรอก"

"ยูเนี่ยนะเป็น..."

เข้างานสำคัญหรือเข้าวัง เรียกตัวเองว่ากระผม เรียกคนอื่นว่าตามฐานะการงานไปเช่นท่าน คุณ ลอร์ดและอื่นๆ

"สวัสดีครับท่าน..."

"อืม กระผมเกิดมีธุระขอโทษด้วยครับ"

แบบปกติฉบับเจ้าตัว เรียกเองว่าฉัน เรียกคนอื่นยังไงก็ได้ตามควรจะเป็น

"ยังไม่ไปอีกฉันบอกแล้วนะอย่ามายุ่ง"

"นี่นายทำแบบนี้อีกแล้วยังจะอยากได้บทลงโทษสินะไปๆตรงนู่นเลย"

ของที่ชอบ :: ธรรมชาติเหตุเมื่อก่อนมักไปแถวป่าไม้บ่อยๆจึงเป็นสิ่งที่ชอบเวลาเจอก็มักวิ่งไปและนั่งอ่านนั่งสือบนต้นไม้, สัตว์ต่างๆไม่ว่าจะผสมหรือเป็นแบบเดียวก็ดีเหตุผลเพราะเขามักจะร้องไห้กับสัตว์ชนิดใดชนิดหนึ่งเวลาเจอมองดูท่าทีแล้วถ้าไม่มีอะไรก็ค่อยๆเดินเข้าไปหาอย่างช้าๆและนั่งเล่นไปเผลอๆบางทีนี้นั่งขี่เลยยังมีนะ, จดบันทึกประจำวันแน่ละที่จะจดเพราะเหตุมักมีเรื่องราวไม่คาดฝันเกิดขึ้นทุกวันเสมอและยังจดชนิดแบบบล็อคแมร์อีกฝ่ายได้เลยแหละ, กินข้าวฝีมือตัวเองเพราะอดีตเคยกินตามร้านแล้วไม่ได้เรื่องจึงทำอาหารเองซะเลยทำเสร็จมักมีสีหน้าภูมิใจ

ของที่เกลียด :: เด็กวางอำนาจอยู่แล้วเวลาได้ยินคำขู่หรือวางอำนาจมักส่งสายตาพิฆาตที่น่ากลัวให้, อาหารตามร้านหรือภัตคารเหตุก็บอกไปเมื่อข้างบน ไม่อร่อยแถมสุขภาพจะลดลงอีกเวลาเจอมักหลีกเลี่ยงถ้าไม่ได้โดนเชิญหรือบังคับ, การดูถูกเวลาเจอทำหน้าไม่สบอารมณ์หรือเย็นชา

สิ่งที่กลัว :: การโจมตีเพื่อเอาของที่ต้องไปส่ง

อื่นๆ :: ผู้ส่งความลับ-เป็นอาชีพที่เขาบุกเบิกมาเองไม่มีใครเคยทำจึงไม่ค่อยมีใครรู้จักมาก ถ้าไม่ใช่คนเคยใช้หรือรับ มันเหมือนอาชีพที่มีเล่าเป็นนิทานเสมอเพราะผู้คนที่ได้ให้ทำอยากให้คนอื่นได้ด้วยแต่ก็ไม่ค่อยมีคนสนหรอก ในเมื่อเขาได้อะไรก็ตามที่ผู้ส่งให้ส่งถึงที่ก็ทำสุดความสามารถไม่ทำผิดสัญญา ถ้าเกิดกรณีเขาบาดเจ็บหรือตายก็จะมีสัตว์เป็นนกสีขาวตัวกลางมาส่งทุกคนกล่าวขานในชื่อ"ลอร์ด ไวท์"นั่นเอง

แก้ไขอะไรบอกเลยผมจะทำให้

------------------

-คุยกับไรท์ซักนิด-

"คิดยังไงกับ 'มังกร' " [ ถามตัวละคร ]

Ans. :: อืม ก็...มันเป็นสิ่งที่ผมเคยคิดนะถ้ามีจริงก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องมาฟังนิทานหรือเล่ามา

คำถามแรกสำหรับผู้ปกครองบทมนุษย์ค่ะ "อยากให้ลูกของท่านมีคู่มั้ยคะ? ถ้าอยากอยากได้แนวไหนเอ่ย"

Ans. ::

"สำหรับมนุษย์ บางคนอาจจะได้บทที่ทรหดนิดนึงนะคะ พอดีจอมมารหึงโห-----" *วิ่งหนีดาบจอมมาร*

Ans. :: รับได้แหละนะก็เขาเป็นคนส่งความรับ

"ถ้า ลูกของท่านติด จะมาคอยเม้นต์อยู่เรื่อยๆมั้ยคะ? พอดีไรท์เป็นพวกค่อนข้างเซนซิทีฟแต่ก็ค่อนข้าง.. เอ่อ.. ใจร้าย ถ้าผู้ปกครองไม่มาให้เห็นเราอาจจะดึงตัวลูกของท่านออกแล้วจัดการหาตัวแทนเอง เลย"

Ans. ::  อืมจะมาเม้นต์บ่อยๆ

"ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการอยากให้เปลี่ยนบทหรือจะรับกลับคะ?"

Ans. :: เปลี่ยนแล้วกัน

"ขอบคุณที่มาฝากลูกๆไว้ในนิยายเรื่องนี้ค่ะ :)"