ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My room :)

    ลำดับตอนที่ #103 : [ FIC KHR ] - Universe

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ย. 59


    Appilication

     



    “ไม่ว่าคุณจะคิดยังไงหรือมีเหตุผลอะไรก็ตาม...กฎก็ยังเป็นกฎค่ะ”

     

    Part - 1

    ชื่อ - นามสกุล : Yumesaki Chika [ยูเมซากิ จิกะ] [จิกะเป็นชื่อนะคะ เรียงแบบญี่ปุ่น]

    ชื่อเล่น : จิกะ [Chika] เอ่อ...เรียกว่าไม่มีชื่อเล่นจะดีกว่า...

    อายุ : 19

    เพศ : หญิง

    ลักษณะรูปลักษณ์ภายนอก : เด็กสาวรูปร่างสูงโปร่งสง่างามแต่ไม่บอบบางจนเกินไป ราวกับหลุดออกมาจากภาพวาดชั้นเลิศ ดวงหน้ารูปไข่ดูงดงามน่ารักสมวัย เครื่องหน้าทุกส่วนประกอบกันได้สมบูรณ์ ตั้งแต่ดวงตาคมและโต คิ้วเรียวบาง จมูกโด่งรั้น แก้มสีระเรื่อ และริมฝีปากบางสีอ่อน ติดเพียงดวงตาสีฟ้าสวยดุจท้องฟ้าในฤดูหนาวคู่นั้นกลับฉายแววเป็นผู้ใหญ่เกินอายุ และริมฝีปากบางสีชมพูชวนสัมผัสที่ไม่ค่อยแย้มยิ้มเท่าไหร่ ให้อารมณ์สุขุมมากกว่าจะสดใสตามวัย เรือนผมสีดำที่ไว้ยาวจรดเอวมักได้รับการจัดหวีอย่างดีจนไม่มีชี้ฟูนั้นตัดกับผิวขาวเนียนเหมือนกระเบื้องเคลือบของเธอได้เป็นอย่างดี ตัดเป็นหน้าม้าซอยตรงใบหน้าเพื่อไม่ให้ทิ่มตา

    ส่วนสูง / น้ำหนัก : 165 / 50

    โรคประจำตัว : -

    ตัวแทนจากดวงดาว : ดวงดาวลำดับที่สามแห่งระบบสุริยะ...โลกค่ะ!



    Part - 2

    ลักษณะนิสัย : ยูเมซากิ จิกะ เด็กสาวชาวโลกผู้น่าเอาเป็นนักเรียนตัวอย่างในเรื่องความตรงต่อเวลาเป็นอย่างยิ่ง สำหรับเรื่องเวลาแล้ว เธอคนนี้ไม่มีคำว่าสายหรือผิดนัดผิดเวลาเด็ดขาด เนื่องจากคิดว่าเวลาเป็นสิ่งมีค่า ผ่านไปแล้วคือจบ ไม่อาจย้อนคืนมาได้ อีกอย่างมนุษย์โลกอย่างเธอก็มีเวลาน้อยนิดเหลือเกิน ดังนั้นจิกะจึงสัญญากับตัวเองว่าจะใช้เวลาทุกวินาทีให้คุ้มค่าที่สุด นำมาสู่นิสัยตรงต่อเวลาแบบเป๊ะนาทีต่อนาทีนี้เอง...

    จิกะไม่เพียงแค่ตรงต่อเวลากับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับผู้อื่นเท่านั้น กับเรื่องของตัวเองก็เคร่งเช่นกัน เธอมีกำหนดการตารางชีวิตของเธอแบบวันต่อวัน ระบุเวลาค่อนข้างชัดเจน และต้องทำให้ได้ตามนั้น หากมีอะไรที่นอกเหนือจากกำหนดการ จิกะจะไม่พอใจพอควรเนื่องจากทำแผนที่วางไว้เสียหมด แต่ก็ใช่ว่าจะรับมือไม่ได้เลยหากเกิดอะไรนอกแผนการขึ้นมา เธอมีไหวพริบดีพอที่จะแก้ไขตารางแบบปัจจุบันทันด่วนโดยให้แผนการที่เหลือผิดพลาดน้อยที่สุดได้โดยคำนึงถึงเรื่องอื่นรอบด้านไว้ด้วย อันนี้คือกรณีที่ว่าเรื่องนอกแผนเป็นเรื่องสำคัญนะ แต่หากไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอะไรคงไม่แปลกใจที่เธอจะเมินมันไปเลย เพราะงั้นหากอยากชวนเธอไปทำอะไรไร้สาระ กรุณาแจ้งล่วงหน้าก่อนสักสองสามวันจะเป็นพระคุณมาก หากชวนปุบปับล่ะก็อย่าหวังเลยว่าเธอจะไป...นั่นอาจทำให้โดนมองว่าเป็นคนไม่ค่อยเข้าสังคมเท่าไหร่ ซึ่งก็จริงอยู่หรอก แต่ถามว่าเธอแคร์ไหม...เราตอบแทนเลยว่า...ไม่...

     

    เมื่อดูจากภายนอกแล้ว จิกะจะดูเป็นคนที่มีมาดนักเรียนตัวอย่างมาก ทั้งเรียบร้อยสุขุม เอาจริงเอาจัง เคร่งครัดและเคร่งขรึม ฉลาดเฉลียวทั้งเรื่องการเรียนและการใช้ชีวิต กิริยามารยาทสุภาพเรียบร้อยแม้ว่าจะดูห่างเหินจนเหมือนจะติดหยิ่งในบางทีก็ตาม ทำอะไรก็เป๊ะไปหมด แต่รายละเอียดจากภายนอกมันยังมีมากกว่านั้น...

     

    ความเรียบร้อยสุขุมของจิกะนั้นไม่ได้จำกัดแค่ภาพลักษณ์ตอนปกติเท่านั้น โดยเฉพาะตอนทำงานจะมีสมาธิสูงจนเหมือนหลุดเข้าไปอยู่ในโลกส่วนตัวเลยทีเดียว(กรณีเป็นงานเดี่ยว) กระทั่งตอนตกใจหรือมีเรื่องไม่คาดฝันก็ยังคงความเยือกเย็นไว้ได้ ไม่แสดงออกถึงความตกใจแม้ว่าภายในจะสติแตกไปแล้วก็ตาม เธอคิดว่าหากลนลานแล้วจะไม่มีสติพอจะแก้ไขปัญหาได้ ดังนั้นเธอจะนิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว เพื่อให้สติกลับมาเต็มที่แล้วคิดหาทางออก มันก็เท่านั้นเอง เพียงแต่กระบวนการที่ดูเหมือนนานนี้ใช้เวลาไม่ถึงสิบวิสำหรับกรณีของจิกะ ดังนั้นทุกคนจะมองว่าเธอเป็นปีศาจที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรและแก้ไขปัญหาได้อย่างทันท่วงทีก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเท่าไหร่หรอก ยิ่งรวมกับหน้าตาขรึมๆ ตายด้าน หน้าขรึมตายด้านแบบที่ว่าไม่ว่าโลกจะแตกมันก็มีอยู่หน้าเดียวทำให้ดูเป็นคนนิ่งขรึมไปโดยปริยาย...วันไหนเห็นเธอยิ้มนี่โชคดียิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่อีกแน่นอน เพราะเธอจะยิ้มนิดเดียวจริงๆ และต่อเมื่อมีเรื่องที่น่าดีใจจริงๆเท่านั้น ส่วนหากโกรธหรือโศกเศร้าหน้าจะขรึมเหมือนเดิม แต่หากมองลึกลงไปในดวงตาที่เหมือนราบเรียบเหมือนสายน้ำสงบนิ่ง ก็จะเห็นริ้วรอยของอารมณ์ที่แสดงออกมา แม้จะไม่ชัดเจนนักก็ตาม อีกอย่างที่คาดไม่ถึงคือ...เห็นอย่างนี้จิกะหัวรั้นเอาเรื่อง ยึดมั่น และที่สำคัญ...เป็นคนที่บางทีก็ทำตัวเสี่ยงอันตรายกว่าที่ทุกคนคิด แม้จะเป็นคนรอบคอบก็ตาม

     

    ส่วนในเรื่องความเอาจริงเอาจัง เคร่งครัดและเคร่งขรึมนั้น จิกะเป็นคนที่ยึดมั่นในกฏระเบียบมาก แบบที่ว่าไม่มีวันละเมิดกฎแม้ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ทุกคนเขาทำกันก็ตาม ถือว่ากฎคือกฎ ต้องทำตาม ไม่มีสิทธิละเมิด สิ่งที่ทุกคนทำกันทั่วไปนั้นหากเป็นเรื่องที่ผิด มันก็ยังผิดอยู่ดี และแม้แต่สิ่งที่ไม่ใครเขาทำ หากมันถูก มันก็ยังเป็นเรื่องที่ถูกอยู่ดี ไม่เอามาตรฐานของคนอื่นมาตัดสินว่าอะไรถูกผิดเด็ดขาด และกล้าที่จะตักเตือนสั่งสอนคนอื่นโดยไม่เกรงกลัวว่าเลือดหัวตัวเองจะออกแต่อย่างใด เรื่องนี้ทำเอาคนหมั่นไส้เธอเยอะพอดูเหมือนกัน แต่ที่ชื่นชมเธอก็มีไม่น้อย โดยเฉพาะเหล่าอาจารย์ที่มองเธอเป็นศิษย์รักศิษย์โปรด แต่จิกะก็ไม่เคยใช้ความโปรดปรานนี้ทำอะไรนอกลู่นอกทางและทำให้บรรดาอาจารย์ลำบากใจเลยแม้แต่น้อย ไม่แปลกเลยที่อาจารย์จะยิ่งรักและเอ็นดูเธอเหลือเกิน ยิ่งกว่านั้นจิกะเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูงและขยัน หากมอบหมายอะไรให้เธอแล้ว เธอก็จะทำมันให้เสร็จทันเวลา แบบนี้จะไม่ให้อาจารย์รักได้ยังไงกันล่ะ...

     

    ในเรื่องกิริยามารยาทนั้น การวางท่าทางของเธอจะสง่างามแต่ก็อ่อนน้อม...เปรียบเหมือนลูกคุณหนูผู้ดี ไม่ว่าจะเดินเหินทานข้าวหรืออะไรก็ล้วนแล้วแต่ดูดีและเป็นธรรมชาติ และเนื่องจากว่าทางบ้านสอนมาว่าต้องรู้จักเคารพ อ่อนน้อมและให้เกียรติผู้อาวุโส ช่วยเหลือมีน้ำใจและไม่รังแกผู้ที่อ่อนแอกว่า ดังนั้นจะไม่ค่อยชอบใจหากมีใคร ปืนเกลียว ใส่ กับเธอเองน่ะไม่เท่าไหร่ แต่กับพวกอาจารย์นี่เธอจะขมวดคิ้วทันที แต่เนื่องจากเธอเป็นประเภทไม่ค่อยชอบแส่เรื่องของคนอื่นนักเลยได้แค่ขมวดคิ้วในใจ แต่ไม่วายจะปล่อยสายตาดุดันประมาณว่า  พูดจากับผู้ใหญ่แบบนี้ใช้ได้ที่ไหน!?ทางสายตาให้พวกนั้นหวาดผวาเล่น เรียกว่ามีดวงตาเป็นอาวุธก็ไม่ผิด ส่วนในด้านวาจาจะเป็นคนที่พูดสุภาพอยู่เสมอ กับผู้อาวุโสหรือคนทั่วไปมักจะมีคำลงท้าย และแม้จะไม่มีคำลงท้ายกับบรรดาเพื่อนๆ หรือคนสนิทแต่ก็ยังสัมผัสได้ถึงความสุภาพอยู่ดี แต่จิกะนั้นเป็นคนที่พูดน้อย มักจะพูดแค่อืม เหรอ ไม่ค่อยพูดมากนักหากไม่ใช่เรื่องที่จำเป็น มักทำตัวเป็นผู้ฟังมากกว่า แต่เป็นคนที่พูดน้อยต่อยหนัก เข้าตรงประเด็นทันทีแบบแค่มีเกริ่นให้เตรียมใจพอเป็นพิธีตามมารยาทเท่านั้นแหละ เป็นคนที่คำพูดมีพลังมากจนกลายเป็นอาวุธเชือดคนได้อย่างง่ายดาย เพราะตรง และแรงพอสมควร ถึงแม้ส่วนใหญ่จะไม่ด่าใครและใช้การเมินแทนก็เถอะ ถือสุภาษิต เงียบสงบสยบความเคลื่อนไหว แต่ลองให้ด่าดูสิ รับรองว่าเจ็บจนจุกแน่ๆ...อีกอย่างคือเป็นคนที่บางทีปากไม่ค่อยตรงกับใจในเรื่องความรู้สึกหรือความรัก ปากพูดอีกอย่างแต่ในใจไม่ได้คิดอย่างนั้นหรอก หรือไม่ก็เงียบใส่ไปเลย หากอยากรู้ใจจริงของจิกะให้ดูการกระทำเอา เพราะเป็นคนที่จะแสดงออกทางการกระทำมากกว่าคำพูด แม้หน้าจะดูนิ่งจนตายด้าน แต่ความจริงจิตใจดีนะ ขอแค่ใครสังเกตหน่อยก็รู้แล้วล่ะ

     

    ในเรื่องความเป๊ะของจิกะ...คือความจริงแล้วจิกะแอบเป็นเพอร์เฟ็คชั่นนิสต์ คือทุกอย่างต้องออกมาสมบูรณ์แบบเป๊ะทุกกระเบียดนิ้วเท่านั้นถึงจะพอใจ แต่ก็รู้แหละว่ามันยาก เพราะงั้นกับเรื่องที่ทำร่วมกับคนอื่นจะไม่คาดหวังให้มันออกมาเพอร์เฟ็ค แต่จะพยายามทำสุดความสามารถให้งานออกมาดีที่สุด แต่หากเป็นงานส่วนตัวของเธอแล้วล่ะก็...จะงัดความฉลาดและเป๊ะทุกอย่างที่มีออกมาใช้จนงานออกมาสมบูรณ์แบบจนได้ และเพื่อเป้าหมายแล้วสามารถทุ่มได้สุดตัวจนบางทีเป็นการฝืนตัวเองก็มี...     

     

    อีกเรื่องที่น่าเอาอย่าง(?)ของจิกะคือ เธอเป็นคนที่รักความสะอาดมาก แต่บางทีก็อาจจะมากเกินไปหน่อยจนกลายเป็นคำว่าเรื่องมากไปได้ เช่น ส้วมที่ใช้ถ้าไม่มีสายยางก็จะไม่ใช้ อาหารถ้าไม่ใช่เธอทำเองหรือเป็นสถานที่ๆรับรองได้ว่าทำสะอาดเธอก็จะไม่ทาน แถมยังเป็นคนที่ไปไหนก็จะต้องมีทิชชู่เปียกเอาไว้เช็ดโน่นเช็ดนี่ตลอดเวลาเพราะกลัวไม่สะอาดอีก ดูออกจะเป็นคนจุกจิก แต่เพราะเป็นคนที่เคยป่วยหนักตอนเด็กเพราะความสกปรกมาแล้วก็เลยค่อนข้างจะฝังใจจนติดเป็นนิสัย นอกจากนั้นแล้วยังเป็นเด็กอนามัยมาก คือ อะไรที่ไม่ดีต่อสุขภาพเธอไม่ทำ เช่น ดื่มน้ำอัดลม เพราะน้ำตาลเยอะและกัดกระเพาะ ดื่มเหล้า เพราะทำให้ขาดสติและนำไปสู่อุบัติเหตุ และแน่นอนว่าอะไรที่ดีต่อสุขภาพเธอจะทำ เช่น ออกกำลังกายเสมอ ทานแต่อาหารที่มีประโยชน์ เข้านอนตอนสี่ทุ่มเป๊ะหากไม่มีงานสำคัญเร่งด่วน เรียกว่าเป็นเด็กอนามัยตัวอย่างเลยล่ะ

     

    ส่วนนิสัยอื่นๆ จิกะเป็นคนเถรตรง...ตรงยิ่งกว่าไม้บรรทัด ถูกก็ว่าถูก ผิดก็ว่าผิด และยิ่งไม่ค่อยเข้าสังคมทำให้เธอดูเป็นคนเย็นชามีโลกส่วนตัวสูง แต่เห็นแบบนี้ก็ไม่ได้ดูถูกคนอื่นหรืออะไร เพียงแต่ภาพลักษณ์ภายนอกมันชวนให้เข้าใจผิดเฉยๆ เป็นคนที่เก็บซ่อนทุกอย่างไว้กับตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหนักอกหนักใจ ความเศร้าโศกหรือปัญหาใดๆ หากเธอรู้จะเก็บเงียบและพยายามไปคิดหาทางออกให้ได้มากที่สุด ไม่อยากพึ่งพาคนอื่นเพราะไม่อยากทำให้คนอื่นเดือดร้อน แต่กลายเป็นว่ามีคนมองตรงส่วนนี้เป็นเธอไม่ไว้ใจใครซะนี่...แต่พอเป็นเรื่องดีๆ เธอเองก็มักจะร่วมยินดีไปด้วยกันกับคนอื่นเสมอ...

     

    ในเรื่องความรัก...จิกะไม่เคยคิดอะไรเรื่องนี้มาก่อน เธอคิดว่าตอนนี้ยังเป็นนักเรียนอยู่ก็มีหน้าที่เรียนไปซะ นอกจากนั้นเธอยังทำกิจกรรมให้สมกับเป็นนักเรียนเสียหน่อย เลยไม่สนเรื่องนี้นัก เมื่อรวมกับเรื่องอื่นๆแล้วทำให้เธอดูเป็นคนเย็นชาไม่น่าคบหาเท่าไหร่ แต่หากได้เป็นเพื่อนจะรู้ทันทีว่าเธอเป็นเพื่อนที่ดีมากคนหนึ่ง จะคอยดูและให้คำแนะนำอย่างห่างๆห่วงๆ อาจจะเคร่งใส่มากกว่าคนอื่น แต่นั่นก็เพราะคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์ต่อเพื่อนๆ เพราะหวังดีหรอกถึงได้ทำแบบนั้น

     

    การที่จิกะเป็นคนตรงๆนั้น ไม่ได้หมายความว่าเธอจะตามเล่ห์เหลี่ยมคนอื่นไม่ทันแต่อย่างใด เธอมีหัวมากพอที่จะไม่เต้นไปตามเกมของคนอื่น เพียงแต่เธอไม่ได้ป่าวประกาศ แต่จะหาทางออกด้วยวิธีของเธอเองซึ่งแน่อยู่แล้วว่ามันต้องไม่ใช่วิธีที่ออกนอกลู่นอกทางเท่านั้นเอง แม้จิกะจะดูเหมือนเป็นคนไม่มีพิษมีภัยก็จริง แต่พอบทจะร้ายจริงๆจะเป็นพวกร้ายเงียบแบบที่อีกฝ่ายไม่สามารถต่อกรอะไรกับเธอได้ เพราะไม่รู้จะหาจุดไหนมาเล่นงานเพราะเธอไม่ทำอะไรนอกลู่นอกทางนั่นเอง...เห็นแบบนี้ก็สู้คนเอาเรื่องเลยเหมือนกันนะ

     

    ลักษณะการพูดจา : จิกะเป็นคนที่มักจะพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แต่สุภาพ ไม่บ่งบอกอารมณ์เท่าไหร่ว่ากำลังรู้สึกอย่างไรยามกำลังพูดจา หากพูดกับผู้ที่อาวุโสกว่าก็จะเพิ่มความนอบน้อมลงไปในน้ำเสียงด้วยเล็กน้อย ไม่ฟังดูประจบประแจงและแบ่งแยกจากคนอื่น แต่ก็แสดงออกถึงความเคารพอย่างพอเหมาะพอดี หากรู้สึกโกรธหรือเศร้าเสียใจจะไม่แสดงออกมาทางคำพูด แต่น้ำเสียงจะกดดันและเข้มขึ้นกรณีโกรธ มักจะออกทางสายตาและการกระทำแทน เรียกว่า “ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ” และ เป็นพวก “การกระทำสำคัญกว่าคำพูด” อย่างแท้จริง แทนตัวเองด้วย ดิฉัน / ฉัน แทนคนอื่นว่า คุณ / ท่าน / เธอ / นาย ตามแต่สถานการณ์และกาลเทศะ ไม่มีการหลุดคำหยาบเด็กขาดแม้ว่าจะโกรธหรือโมโหจนจะบ้าแค่ไหนก็ตาม ส่วนคำลงท้ายมักจะมีเมื่อพูดกับคนทั่วไปและผู้ใหญ่ หรือในสถานการณ์เป็นทางการ หากสนิทกันแล้วไม่จำเป็นต้องมีพิธีรีตองมากก็จะไม่พูดคำลงท้าย แต่ก็ยังฟังดูสุภาพอยู่

    ตัวอย่างคำพูด

    “ดิฉัน...ยูเมซากิ จิกะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” (แนะนำตัว)

    “กฎย่อมเป็นกฎค่ะ แม้ว่าจะไม่มีใครปฏิบัติตามเลยก็ตาม มันก็ยังเป็นกฎอยู่ดี” (สั่งสอน???)

    “...เลี้ยงฉลองสอบเสร็จงั้นเหรอ? ขอผ่านดีกว่า...เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะทำงานไม่เสร็จน่ะ วางตารางไว้แล้วด้วย”

    (เวลามีเพื่อนมาเสนอเรื่องนอกเหนือกำหนดการ)

    “กรุณาอย่ายื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ได้ไหมคะ มันอึดอัด...”

    (เวลามีใครมารุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวมากเกินไป)

    “ถ้าเป็นของกินเล่นพวกนั้น...ขอผ่านดีกว่าค่ะ พอดีฉันเอาข้าวกล่องมา...”

    (เวลาคนอื่นชวนกินของว่างที่จิกะเห็นว่าไม่มีประโยชน์)

    “...ทำไมห้องน้ำที่นี่ถึงไม่มีสายฉีดชำระกับทิชชู่ล่ะเนี่ย...ไปเข้าที่อื่นก็ได้...” (น่าจะเป็นความคิดของจิกะมากกว่า เช่นตอนเจอห้องน้ำแต่ไม่สะอาดเข้ามาตรฐานเธอ อะไรแบบนี้)

    “...สามทุ่มกว่าแล้วเหรอเนี่ย...อีกบทนึงแล้วก็ได้เวลานอนพอดี อืม...”

    (ตอนกลางคืน ทำตามตารางนอนของตัวเอง...)

    ชอบ : น้ำชารสเข้มๆ / นมจืด / หนังสือดีๆ โดยเฉพาะหนังสือให้ความรู้ / ดอกไม้ / ความสงบสุข / ความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อย / เรื่องที่ถูกต้องตามกฎ / งานหรือเรื่องที่สมบูรณ์แบบ / การอาบน้ำอุ่น

    ไม่ชอบ / เกลียด :

    ไม่ชอบ – ความวุ่นวาย / เสียงดังๆ / เรื่องไร้สาระ / การถูกตามตื้อ / พวกพูดไม่รู้เรื่อง / เรื่องนอกเหนือจากกำหนดการที่ทำให้ตารางเธอพัง-เรื่องสุดวิสัย / การอาบน้ำเย็น

    เกลียด – เรื่องที่ผิดกฎ / ความสกปรก / อาหารที่ไม่มีคุณค่าทางโภชนาการและอาหารขยะ รวมไปถึงเครื่องดื่มที่เข้าข่ายพวกนี้ด้วย

    แพ้ : อืม...ไม่รู้ว่านี่จะเรียกว่าแพ้หรือเปล่า แต่จิกะเป็นคนธาตุอ่อนค่ะ คือถ้ากินอะไรไม่ถูกสุขลักษณอนามัยเข้าไปก็ท้องเสียเอาได้ง่ายๆ นี่จึงเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เจ้าตัวค่อนข้างจะจู้จี้เรื่องการกินน่ะค่ะ...

    กลัว : ผี / อะไรเหนียวๆ เหนอะๆ เย็นๆ (จิกะเป็นพวกกลัวแล้วมือไม้จะไปก่อนเลยทั้งที่ตัวสั่นแต่หน้านิ่งนี่แหละ เพราะงั้นจึงเคยมีกรณีที่คนเคยมาแกล้งแต่งเป็นผีหลอกเธอ แล้วโดนเธอต่อยน็อคสลบ...)



    Part - 3

    งานอดิเรก :

    - ทำความสะอาดห้อง(?)

    - ทำอาหาร โดยมักทำอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย สารอาหารครบถ้วน และสะอาด

    - จัดตารางเวลาชีวิต(?)

    - อ่านหนังสือ

    - ไอคิโด้

    ความสามารถพิเศษ :

    - สายตาที่เฉียบคมช่างสังเกต ต่างกัน 0.5 มิลลิเมตรก็แยกออก(?)

    - มีความรู้เรื่องการปฐมพยาบาลและการใช้ยา

    - การจัดตารางและทำให้ได้ตามตารางที่วางไว้อย่างลงตัว

    - เรียนรู้เร็ว เข้าใจอะไรง่าย

    - แยกประสาทเก่งมาก ทำงานหลายๆ อย่างพร้อมกันในเวลาเดียวกันได้โดยทำได้ดีทุกงาน (แต่เจ้าตัวมักใช้เวลาฉุกเฉินเช่นทำตามตารางไม่ทันเท่านั้น เพราะปกติจะทำทีละงานเพื่อให้งานทุกชิ้นออกมาดีที่สุด)

    - ไอคิโด้ (ศิลปะป้องกันตัวแบบหนึ่งของญี่ปุ่น) และความคล่องตัวสูงผิดกับภาพลักษณ์

     

    เพิ่มเติม :

    - ชื่อเต็มของจิกะมีความหมายว่า “ดอกไม้นับพันที่เบ่งบานในความฝัน” ค่ะ

    - ถ้าจิกะทำงานไปสักพักจะชอบฮัมเพลงเบาๆ ให้แค่ตัวเองได้ยิน แต่จะทำกรณีอยู่คนเดียวเท่านั้น

    - จิกะเป็นพวกสวิตช์แฮนเดอร์...หรือถนัดทั้งสองมือ แต่ด้วยความเคยชินจะชอบใช้มือขวามากกว่า

    - แอบบ้างานนิดๆ

    - ตระกูลยูเมซากิเป็นตระกูลเก่าแก่ จิกะเลยได้รับการอบรมเข้มงวดจนออกมาเป็นแบบนี้ แต่ความเป็นกุลสตรีช้างเท้าหลังที่พึงมีนอกจากการทำงานบ้านงานเรือนและกิริยามารยาท...เธอโยนทิ้งไปหมด เพราะเชื่อว่าความเหนียมอายกับการเดินตามหลังผู้ชายอย่างเดียวมันดูพึ่งพาอะไรไม่ได้เอาซะเลย อีกอย่าง แม่เธอเป็นคุณหมอที่เข้มงวดและตรงต่อเวลา แม้จะอ่อนโยนกับเธอก็ตาม จิกะจึงได้นิสัยส่วนนี้มาจากแม่เต็มๆ

    - มีนิสัยบางอย่างเหมือนคนแก่...เช่น ชอบพูดว่า “คนสมัยนี้...” อะไรทำนองนี้ ก็ยังดีที่ไม่ได้ขี้บ่นนัก และชอบดื่มนมจืดเย็นๆ หลังจากการอาบน้ำอุ่นเป็นที่สุด

    - จิกะเป็นคนที่มีแบรนด์ของที่ใช้ประจำ คือว่าง่ายๆ จะเป็นคนที่ใช้ของยี่ห้อเดิมที่ตัวเองชอบ และจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่หากต้องไปใช้ของยี่ห้ออื่น แต่หากมีแค่นั้นจริงๆเธอก็ใช้ได้...

    - จิกะบื้อเรื่องความรู้สึกรักๆใคร่ๆ จนบางทีเด็กประถมดูออกแล้ว...เธอก็ยังคงไม่รู้ต่อไป...อาเมน

    - ในสายตาบางคน จิกะดูเหมือนพวกประจบอาจารย์ ซึ่งความจริงแล้วไม่ใช่ แค่เธอช่วยงานอาจารย์บ่อยกับไม่ค่อยทำให้พวกอาจารย์ลำบากใจ พวกท่านเลยเอ็นดูมากกว่าคนอื่นเฉยๆ... 

    - คู่เบียคุรันนะคะ >w<

     





    TALK TALK

     

         - สวัสดีท่านผปค.นะคะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ช่วงทอล์กไรท์เตอร์มุ้งมิ้งนะคะ เปซเองนะคะ ไม่ทราบว่าท่านผปค.ชื่ออะไรเหรอคะ

    :: สวัสดีค่ะ เรียกเราว่า “ยูกินะ” ได้เลยค่ะ

         - ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ อยากจะถามว่าทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้คะ

    :: พล็อตน่าสนใจมากเลยค่ะ ชอบเรื่องดวงดาวกับเวทมนตร์อยู่แล้วด้วย แล้วก็ไม่ได้ดูไซไฟจ๋าเกินไปค่ะ

         - เรื่องนี้ค่อนข้างคัดโหดนะคะ ทำใจไว้รึยังเอ่ย

    :: เตรียมใจมาเรียบร้อยแล้วค่ะ

         - ถ้าลูกติด อย่าลืมเข้ามาแสดงตัวและติดตามด้วยนะคะ ไม่อย่างนั้นเรื่องนี้อาจมีคนตายนะคะ

    :: จะติดตามไปตลอดเลยล่ะค่ะ

         ถ้าลูกของท่านเกิดไม่ติดบทนางเอกขึ้นมา แต่ถูกใจไรท์คนใดคนหนึ่งขึ้นมา ไม่ว่าฮาร์ทหรือเปซก็ตาม อยากถามก่อนว่าท่านผปค.โอเคมั้ยกับการเปลี่ยนบท ถ้าโอเคทางเราก็ขอปรับเปลี่ยนนิสัยบางส่วนนะคะ

    :: เปลี่ยนได้ค่ะไม่มีปัญหา แต่รบกวนหาคู่ให้นางด้วยได้ไหมคะ // แค่กๆๆๆ  

         - อันนี้ไรท์ฮาร์ทฝากถามมานะคะ ว่าอยากให้ไรท์คนไหนเป็นคนวิจารณ์ลูกคะ

    :: จริงๆ อยากได้ความเห็นของทั้งสองคนนะคะ แต่ถ้าต้องเลือกเราอยากให้ไรท์เตอร์คนที่เป็นคนแต่งเป็นคนวิจารณ์ค่ะ...ซึ่งก็คือไรท์เปซที่รับผิดชอบคู่นอร์มอลค่ะ

         - รับทราบค่ะ สุดท้ายนี้ขอบคุณที่ส่งลูกมานะคะ ขอให้โชคดีค่ะ

    :: ฝากจิกะเอาไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ หากสงสัยอะไรบอกได้ตลอดเลยนะคะ

     

     

    BABY ♥ THEME
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×