ลำดับตอนที่ #101
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #101 : Died Day
ALYSS
เปาะ แปะ เปาะ แปะ
...
หยาดฝนตกลงในย่านการค้า
ฉันกระชับถุงหนังสือที่เพิ่งซื้อมาอย่างทะนุถนอมก่อนค่อยๆลัดเลี้ยวไปตามตรอกซอย
ฟ้าครึ้มฝนทำให้เมืองมืดเร็วกว่าปกติ
ตึกรามบ้านช่องและไฟตามถนนเริ่มติดทีละดวงสองดวง
อากาศเย็นเยียบชวนให้หนาวผิวกายบวกกับบรรยากาศเปลี่ยววังเวง
ในหัวก็พลันคิดแต่เรื่องไม่เข้าท่า
'ฆาตรกรต่อเนื่องที่สังหารเหยื่ออย่างโหดเหี้ยม'
ว่าแล้วก็เร่งฝีเท้าเพื่อให้ถึงบ้านไวๆพลางภาวนาว่าอย่าบังเอิญไปเจอเข้าเลย
แต่คำภาวนาดูท่าจะไม่เป็นผล
"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
คึ่ก!!
รู้สึกได้ถึงแรงที่กระชากขอเสื้อ
มือที่กอดหนังสือไว้เผลอปล่อยจนหนังสือกระเด็นไปตกในแอ่งน้ำขัง
ร่างของฉันลอยหวือก่อนที่หัวจะกระแทกกับพื้นอย่างแรงจนปวดราวกับจะแตกเป็นเสี่ยง!
ยังไม่ทันได้คิดอะไร
ร่างสูงใหญ่ก็ปรากฎตรงหน้า
ชายร่างยักษ์ในชุดโค้ทตัวหนาพร้อมขวานบิ่น
...ฆาตรกรต่อเนื่อง...
"!!!!!!!!!!!!!!!"
ยังไม่ทันทีฉันจะได้ประมวลผล
ฉัวะ
เลือดสีแดงสดสาดกระเซ็นส่งกลิ่นชวนอาเจียน
ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วร่าง
ขาของฉัน...ขาขวาของฉันถูกขวานสับลงมา
ฉันกรีดร้องลั่นแต่กลับถูกเสียงฝนกลืนจนไม่ได้ยินเสียงตัวเอง
อาจเป็นโชคร้ายที่ขาของฉันไม่ได้ขาดไปในทันที
ขวานฟันลงมา...ครั้งแล้ว...ครั้งเล่า...เป็นสิบครั้ง...เป็นร้อยครั้ง...
จากขาขวา ขาขวา แขนซ้าย แขนขวา
ฉันกรีดร้องจนเสียงแหบแห้ง
ทั้งเหงือ ทั้งเลือด น้ำตา น้ำลาย ปะปนจนไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร
จนกลายเป็นกัดฟันจนกรามแทบแตกโดยไม่รู้ตัว
มันทั้งเจ็บ ทั้งชา ทั้งหนาว ทั้งทรมาณ ทั้งสิ้นหวัง ทั้งท้อแท้ ทั้งหวาดกลัว
.....................................
เวลาผ่านมานานแค่ไหนก็ไม่รู้
ที่ฉันมองเห็นคือร่างถูกตัวเองถูกฉีกกระชากเป็นชิ้นส่วน
ฉันหมดแรงจะร้อง นอนรอความตาย
ฝนเองก็หยุดตกแล้ว
ฆาตรกรก็ดูจะสาแก่ใจแล้ว
มันหยิบมีดออกมา มีดทอประกายเงาวับเมื่อต้องแสงจันทร์
มันจิกหัวฉันขึ้นก่อนค่อยๆกรีดลงมาที่คอ
ในปากพลันรับรู้ถึงรสเหล็ก
พยายามจะส่งเสียงแต่สุดท้ายกลับสำลัก
หายใจไม่ออก
ภาพสุดท้ายที่เห็นคือลำตัวของฉันที่แยกกับหัวอย่างสิ้นเชิง
4.เห็นร่างของตนขาดเป็นชิ้นๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น