คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : My Pretty Boy : : CHAPTERS 9
C H A P T E R S 9
ฉันนั่งแกว่งขาอยู่บนเวทีเล็กๆที่มีเปียโนตั้งอยู่ ส่วนลูฮานที่ยังอยู่ในคราบของลินดากำลังนั่งเล่นเปียโน เรา 2 คนติดอยู่ที่นี่กันชั่วโมงกว่าแล้ว ไม่รู้ว่าคริสโอป้าบอกว่าไปเอาของแล้วหายไปไหน แต่ไอ้เรื่องประตูน่ะ ไม่ต้องเดาฉันว่าฉันน่าจะรู้นะว่าเป็นฝีมือใคร
“เฮ้อ..”
“เธอง่วงไหม”ลูฮานหยุดเล่นเปียโนก่อนจะถามฉัน ฉันส่ายหน้า เขาเลยเดินมาแล้วนั่งลงข้างๆฉัน “ถ้าฉันไม่อยู่ที่นี่เธอจะเป็นยังไงน้า”
“แล้วนายน่ะ มาอยู่ที่นี่ได้ไง ฉันจำได้ว่าฉันอยู่กับคริสโอป้าแค่ 2 คนนี่”ฉันพูดก่อนจะมองเขาอย่างจับผิด ภายในห้องนี้ไม่ได้มืดนักเพราะมีแสงไฟจากด้านนอกส่องเข้ามา
“...ฉันเข้ามาได้แล้วกัน”
“บอกมานะ”
“กะ ..ก็ ฉันตามเข้ามาทีหลังน่ะสิ”
“..งั้นนายก็ได้ยินฉันร้องเพลงสิ?”
ลูฮานพยักหน้าก่อนจะพูด “เสียงเธอก็เพราะดี”
“เฮ้อ .. อย่างกับในละครเลยนายว่าไหม ที่พระเอกนางเอกถูกขังไว้ในห้องน่ะ”
“..เธอ พระเอกนางเอกงั้นเหรอ”
“แต่เราไม่ใช่ไง”ฉันรีบแก้ก่อน เพราะกลัวว่าเขาจะรู้สึกไม่ดีกับฉัน .. “นายเคยดูไหมล่ะ ละครที่คน 2 คนชอบติดอยู่ด้วยกันในห้องแคบๆ มืดๆน่ะ”
“..แล้วเค้า 2 คนจะทำอะไรกันล่ะ เวลาติดอยู่ด้วยกัน”
“อืม.. เขาก็คุยเรื่องส่วนตัวที่ไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้มาก่อนล่ะมั้ง ..มันเหมือนกับช่วงเปิดใจ ออะไรแบบนั้น”
“แล้วเธอมีอะไรจะพูดไหมล่ะ”เขาถามก่อนจะเอียงคอมองฉัน
“ฉันไม่มีอะไรจะพูดหรอก แต่ว่ามีอะไรจะถามนาย”
“..??”เขาเลิกคิ้วมองฉัน
“ฉันถามนายได้ไหม”
“เธออยากจะถามลินดา”เขาพูดก่อนจะดึงวิกออก “หรือถามลูฮานล่ะ”
“..ฉันอยากรู้จักลูฮานน่ะ”ฉันพูดเบาๆก่อนจะก้มลงมองพื้น “ทำไม นายต้องมาแต่งตัวเป็นลินดาด้วย ..นายบอกเหตุผลกับฉันได้ไหม”
ฉันได้ยินเสียงเขาถอนหายใจก่อนที่เขาจะเอนตัวนอนราบไปกับพื้น “ไม่แปลกหรอกที่เธอจะอยากรู้น่ะ”
“...”
“เมื่อก่อนน่ะ ฉันลูฮาน เป็นเด็กฝึกของค่าย U แต่เพราะค่ายดันไปติดหนี้ทำให้บริษัทถูกยึด เด็กฝึกในค่ายก็พากันหนีไปเกือบจะหมด เหลือไม่กี่คนที่ยังคงฝึกอยู่เพื่อรอวันเดบิ้วท์ 1 ในนั้นก็คือฉันด้วย”
“...”
“ฉันอยากเป็นนักร้อง นักเต้น และฉันก็ไม่อยากทิ้งท่านประธานไปด้วย ซูโฮฮยองจับฉันแต่งตัวเป็นผู้หญิง แล้วก็ถ่ายรูปลงอินเตอร์เน็ต ใครจะไปรู้ว่าไอ้การที่เราทำเล่นๆไปอย่างนั้น ทำให้ฉันคนนั้นกลายเป็นเน็ตไอดอลที่โด่งดังข้ามคืน”
“ใช่ นาย ฉันหมายถึงลินดาน่ะ ดังมากเลย”ฉันพูดก่อนจะมองหน้าเขา
“โรงเรียนนี้ก็เลยให้ฉันมาเรียน เพราะฉันถือเป็นคนมีชื่อเสียง ฮยองก็เลยบอกว่าถือว่าเข้ามาฝึกฝนไปในตัว”
“..นายก็เลยทำงานในคราบของลินดาใช่ไหม”
“อืม แล้วมันก็ใกล้จะไถ่บริษัทคืนมาได้แล้วล่ะ แต่ฉันก็ยังไม่ผ่านการฝึกอยู่ดี ทั้งๆที่ฉันพยายามที่สุดแล้ว”
เขายันตัวขึ้นมานั่งก่อนจะมองหน้าฉัน “แล้วเธอล่ะ ทำไมมาเรียนที่นี่”
“ฉันมีความฝันน่ะสิ”
“อ้อ ไอ้คริสสินะ”เขาพูดแล้วหัวเราะในลำคอ
ฉันตีแขนเขาก่อนจะส่ายหน้า “นั่นก็แค่ส่วนเล็กๆเท่านั้นแหละ ฉันก็ฝันเหมือนหลายๆคนที่เข้าเรียนที่นี่แหละ ..ฉันอยากจะมีคอนเสิร์ตเป็นของตัวเอง ได้ร้องเพลงได้เล่นเปียโนให้คนฟัง”
“...”
“ฉันชอบให้คนฟังฉันร้องเพลงน่ะ ..พวกเขาน่าจะมีความสุข”ฉันหันไปมองลูฮานก่อนจะชะงักไปเมื่อเขามองฉันอยู่ “อะ อะไร”
“...เธอน่ะมันตัวอันตรายมากเลยรู้ไหม”
“ฉันไปทำอะไรให้นายล่ะ”
เขาไม่พูดแต่ดึงมือฉันไปจับก่อนจะเอาวางบนหน้าอกของเขา “อยู่ใกล้เธอทีไรหัวใจฉันเต้นแรงตลอดเลย”
“-////-“
“อย่าทำตัวแบบนี้สิ”
“..ฉะ ฉัน”
“อย่าทำให้ฉันชอบเธอจนกลายเป็นรักไปเลยนะ”
“ละ ลูฮาน -/////-“
-Luhan Part-
ผมถอดเสื้อแขนยาวออกก่อนจะคลุมไปบนตัวของซอฮยอน ผมลูบผมเธอก่อนจะก้มลงไปจูบหน้าผากของเธอเบาๆ
“อย่าทำตัวแบบนี้สิ”
“..ฉะ ฉัน”
“อย่าทำให้ฉันชอบเธอจนกลายเป็นรักไปเลยนะ”
“ละ ลูฮาน -/////-“
“จริงๆนะ”
“ก็นายทำตัวไม่ดีใส่ฉันก่อนนี่”
“...??”
“นายก็ทำให้ฉันชอบนายด้วยเหมือนกัน”
ผมยิ้มก่อนจะลูบหลังมือเธอเบาๆ การติดอยู่ที่นี่มันดีแบบนี้นี่เอง มันทำให้พระเอกนางเอกรักกัน ..มันอาจจะดูเร็วเกินไป แต่ในเมื่อผมคิดว่าผมเจอคนที่หัวใจบอกว่าใช่ ทำไมจะต้องรอด้วยล่ะ
จริงไหม
ผมอยากให้เป็นแบบนี้ไปทุกคืน ..อยากให้เธอหลับอยู่บนตักของผม อยากให้เธอ ..อยู่ใกล้ๆแบบนี้
หวังว่าพอตื่นขึ้นมา มันจะไม่ใช่ความฝันนะ
-Seohyun Part-
ฉันลืมตาขึ้นก่อนจะมองหน้าคนที่นั่งหลับเอาตัวพิงเปียโนก่อนจะยิ้มบางๆ
เมื่อคืนพวกเราพูดความในใจกันออกมาหมด ..ถ้าเขาตื่นขึ้นมา เขาจะเป็นเหมือนเดิมไหมนะ
“ตื่นแล้วก็มามองหน้าฉัน ..มีความสุขดีไหมล่ะ”
ฉันสะดุ้งก่อนจะหันหน้าหนีไปทางอื่น “เปล่าซะหน่อย”
“ยัยคนโกหกเอ๊ย”ลูฮานพูดก่อนจะจิ้มแก้มฉัน “เช้าแล้วเหรอเนี่ย”
“อืม”ฉันพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้น “นายน่ะ ลุกได้แล้ว”
ลูฮานยิ้มก่อนจะส่ายหน้า ฉันเท้าเอวมองเขาก่อนจะบ่น
“มัวนั่งอยู่ได้ ลุกเร็วๆ หาทางออกไปจากห้องนี้ซะทีเถอะ”
ลูฮานส่ายหน้าอีกครั้งก่อนจะดึงฉันให้นั่งลง “เมื่อคืนที่เธอพูดน่ะ .มันคือเรื่องจริงใช่ไหม”
“-////- นายฝันไปรึเปล่า ฉันพูดอะไรงั้นเหรอ”
“พูดว่าเธอก็ชอบฉันไง”เขาพูดก่อนจะยิ้มมุมปาก “ใช่ไหมล่ะ”
“-/////- กะ ก็รู้อยู่แล้วนี่ จะมาถามอีกทำไมกัน”ฉันพูดอย่างอายๆ
“เฮ้อ ..ฉันจะเริ่มจีบเธอละนะ”เขาพูดก่อนจะจู่โจมหอมแก้มฉัน “อย่าทำให้หึงบ่อยล่ะ”
“อะ ไอ้บ้า >////<”ฉันตีเขาก่อนจะลุกขึ้นแล้วลงจากเวที ไม่กล้าหันไปมองเขาด้วยซ้ำ
แกร๊กๆๆ
ฉันมองไปที่ประตูอย่างตกใจเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆ “ลูฮาน มีคนมาช่วยพวกเราแล้วล่ะ”
ฉันพูดอย่างตื่นเต้นดีใจก่อนจะวิ่งไปตีประตู “มีคนอยู่ในนี้ค่ะ”
“จูฮยอน เธออยู่ในนั้นจริงๆด้วย”เสียงจากด้านนอกตะโกนกลับเข้ามา ฉันจำได้ดีว่าเป็นเสียงของคริสโอป้า
“โอป้า เปิดประตูหน่อยค่ะ”
“รอเดี๋ยวนะ”เขาตอบกลับมาก่อนที่เสียงจะเงียบไปสักพัก
ฉันมองประตูอย่างดีใจก่อนจะหันไปเพื่อพูดกับลูฮานแต่เขากลับเดินมาใกล้ฉันจนเกือบจะชิด ..นี่มันเป็นครั้งที่ 2 แล้วนะที่เขาทำแบบนี้
เขาดันฉันไปจนติดประตูก่อนจะเอามือกันไว้
“ฉันเพิ่งบอกเธอว่าอย่าทำให้ฉันหึงบ่อย”
“...”
“เธอทำมันอีกแล้วนะ”เขาพูดก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มฉันอีกครั้ง “ต้องโดนทำโทษ”
“ยะ ย๊า! นายนี่มัน”
เขายิ้มกรุ่มกริ่มก่อนจะเอาวิกมาใส่ หะ ให้ตายเถอะ ทำไมเขาเป็นแบบนี้เนี่ย
...
นิสัยไม่ดีอ่ะ >///<
“พวก angel นี่ทำเกินไปแล้วจริงๆ”คริสโอป้าพูดก่อนจะมองหน้าฉัน “ฉันขอโทษนะ”
“โอป้า จะขอโทษทำไมคะ”ฉันพูดก่อนจะตบบ่าเขาเบาๆ “ไม่ใช่ความผิดโอป้านะ”
“ก็พวกนั้นเป็นแฟนคัลบฉันนี่”เขาพูดก่อนจะมองเลยไปด้านหลัง “แล้วลินดาเข้าไปอยู่ในห้องนั้นได้ไง”
“เอ่อคือ..”ฉันหันไปมองลูฮานก่อนจะหันกลับมา “ลินดาเข้ามาตอนที่โอป้าออกไปน่ะค่ะ ก่อนที่ประตูจะถูกล็อค”
“อ๋อ”คริสโอป้าพยักหน้าก่อนจะสะดุ้ง “หรือว่า..”
“คะ?”
“ลินดาจะหึง”
ฉันกับลูฮานหยุดเดินก่อนจะมองหน้าคริสโอป้าอย่างตกใจ “อะ โอป้า โอป้ารู้เหรอคะ”
“รู้สิ”เขาพูดก่อนจะมองลูฮาน “ขอโทษนะลินดา แต่ว่าความรู้สึกของฉันมันเปลี่ยนไปแล้วน่ะ”
“...”
“ฉันไม่ได้ชอบเธอ แต่ฉัน”
“...”
“ชอบจูฮยอนแล้ว”
!!!!!
พระเจ้า มีคนสารภาพรักกับฉันอีกแล้ว >///< นี่มันวันอะไรกันนนนนนนนนนนนนนน
ความคิดเห็น