ชีวิตการเป็นอาสาสมัครต่างประเทศ

ลำดับตอนที่ #10 : GNC>ฝ้าย อาสาสมัคร รุ่นที่5 [Peru]

ฝ้าย รัชดาภา แสงมีฤทธิ์ 
            มหาวิทยาลัยศิลปากร

GNC รุ่นที่5 ประเทศเปรู
 

              ฉันรู้จักองค์กรที่ชื่อว่า “IYF” ตอนอยู่ปีหนึ่ง มหาวิทยาลัยศิลปากร เพราะอยากไปต่างประเทศ ฉันจึงตามหาองค์กรค์ที่ทำให้ฉันได้ทำตามความฝันอันยิ่งใหญ่ได้ จนวันหนึ่งแค่ได้ยินว่า จ่ายค่าตั๋วกับค่าวีซ่าก็สามารถไปต่างประเทศได้แล้ว วันนั้น คำพูดนี้มันยิ่งใหญ่มากสำหรับเด็กผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งที่ไม่คิดว่าจะสามารถไปต่างประเทศได้ในชีวิตนี้   ฉันจึงสมัครและทำตามเงื่อนไขทุกอย่าง อย่างเคร่งคัด และเมื่อวันที่ฉันรอคอยมาตลอด19ปีมาถึง


 

วินาทีแรกที่ไปถึงประเทศเปรู ไม่สามารถลืมได้จริงๆ

ฉันออกเดินทางไปยังประเทศเปรู ทั้งๆที่ฉันไม่สามารถพูดภาษาสเปนได้เลยสักคำเดียว แต่ความกลัวเรื่องภาษามันหายไปหมด เพราะฉันตื่นเต้นมาก ที่จะได้ขึ้นเครื่องบินเป็นครั้งแรก เมื่อฉันไปถึงสนามบินที่ลิมา ฉันกลัวมากว่าจะไม่มีใครมารับ   แต่เมื่อออกจากประตู ฉันก็เห็นป้ายใหญ่ๆพร้อมตัวหนังสือภาษาไทยว่า “ยินดีต้อนรับสู่ประเทศเปรู” แค่วินาทีแรกที่มาถึง มันทำให้ฉันประทับใจจนยากจะลืมชีวิตที่แสนธรรมดา ที่ครั้งหนึ่งมันกลับพลิกผันได้วิเศษอะไรเช่นนี้

 

มีโอกาสสอนภาษาไทยในต่างแดน

ตลอดชีวิตการเป็นอาสาสมัครของฉัน หลายๆครั้งที่ฉันไม่มีจิตใจของอาสาสมัคร อยากจะเที่ยวเล่น นอนตื่นสาย หรือว่า กินอาหารอร่อยๆ ช็อปปิ้งซื้อของ  แต่คำสอนที่ให้ก้าวข้ามขีดจำกัดของตัวเองจากคนเปรู มันทำให้ฉันสามารถลุกขึ้น และทำเพื่อคนอื่นได้ หลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันไม่สามารถทำได้หากไม่ได้มากับIYF

 

จัดบูธแสดงวัฒนธรรมไทย โดยให้คนเกาหลีและคนเปรูใส่ชุดไทย

 ที่เปรูฉันทั้งเต้น แสดงละคร สอนภาษาไทยในต่างแดน เผยแพร่วัฒนธรรมไทยทั้งออกสื่อวิทยุ โทรทัศน์ หรือการได้เป็นผู้ให้ด้วยที่ไม่มีเงื่อนไขของผลประโยชน์ ถึงแม้ไม่ได้เงินทองเป็นของตอบแทน แต่สิ่งที่ได้รับกลับมา มันมีคุณค่ามากกว่าเงินทอง หรือของนอกกาย ซึ่งไม่สามารถหาซื้อได้ที่ไหน






 

ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบกับเพื่อนๆหลายชาติด้วย

 

เค้กวันเกิดที่ใหญ่ที่สุดในชีวิต TToTT

 

นอกจากการเป็นอาสาสมัครผ่านทางโครงการIYF และถ้าเป็นไปได้ ฉันก็อยากกลับไปมอบความสุขให้กับคนเปรูอีกครั้ง เพราะฉันไม่สามารถ ตอบแทนอะไรพวกเขาได้เลย นอกจากการมอบความสุขให้กับคนเปรูจากใจ




 

จัดค่ายให้เด็กได้ทำกิจกรรมนอกเหนือจากที่โรงเรียน

ฝึกภาษาสเปนโดยการจัดค่ายให้กับเด็กๆ

ช่วยกันสระผมด้วยน้ำอุ่น เพราะอากาศหนาวมาก


 

ครั้งแรกที่ได้ใส่ชุดพื้นเมืองของคนอินคา ประเทศเปรู



 

เล่นเกมเพื่อนเปรู โดยไม่สนว่าสิวจะขึ้นหน้า ^^

 

มาโปรโมท IYF ที่ TV Peru


 

ได้ออกทีวีจริงๆน้า  อิอิ
 

วันสุดท้ายที่เปรู ณ สนามบิน

น้ำตาแห่งการจากลา “ของฉัน”

ฉันต้องตัดใจหันหลังเข้าประตูโดยที่ไม่มองพวกเขา เพราะถ้าฉันหันกลับไปมอง ฉันไม่สามารถจากพวกเขามาได้ แต่ฉันสัญญากับพวกเขาว่าฉันจะกลับมาอีกครั้ง ขอบคุณIYF ที่มอบโอกาสดีๆ ให้กับเด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งอย่างฉัน