คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : time to love } chapter 6
time to love
บางทีฉันอาจจะเจอเธอโดยบังเอิญ
บางทีเธออาจจะเจอฉัน
ฉันเช็ดน้ำตา มองตัวเองที่กระจก
วิงวอนอ้อนวอนเสมอ...ขอให้เรากลับมาในเวลารักของเราสองคนเหมือนเดิม
คนดีของฉัน เธอคือรักครั้งแรกของฉัน คนที่สอนให้ฉันรู้จักความรัก
ฉันไม่เคยที่จะลืมเธอ ฉันจดจำได้แต่เธอ
ฉันจะรอเวลาแห่งความรักของเราสองคนกลับมาอีกครั้ง
=====================================
chapter 6
“ อินจองเมียแกอ่ะดิ! นี่พี่โซยอน ไม่ใช่อินจอง “ ฮโยมินกัดฟันพูดใส่อึนจอง ก่อนจะโค้งคำนับให้โซยอนเป็นการขอโทษ
“ เออ! อินจองเมียฉัน! “ อึนจองตะโกนใส่ฮโยมิน แต่ใบหน้ายังคงจดจ้องโซยอนอยู่
“ แกชักจะอาการหนักแล้วนะ ไปนั่งก่อนไป “ ฮโยมินโค้งคำนับให้โซยอนอีกครั้งก่อนจะลากอึนจองไปนั่งตรงริมหน้าต่างและด้านหลังสุดส่วนร้าน
“ พี่ฮโยมินคะ “ พอฮโยมินและอึนจองถึงที่นั่งและนั่งลงปุ๊บ จียอนก็เสร็จธุระภายในครัวพอดี ก่อนจะออกมาช่วยโซยอนแต่ดันเจอฮโยมินซะก่อน
“ อ่า~ จียอนนี่ “ ฮโยมินหันไปตามเสียงเรียกก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดจียอน
“ โจ่งแจ้งเกินไปมั้ย “ อึนจองและโซยอนพูดพร้อมกัน ทั้งๆ ที่อึนจองและโซยอนก็ไม่ได้นัดกัน ก่อนที่โซยอนจะเป็นฝ่ายก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ ส่วนอึนจองก็นั่งมองวิวข้างนอกอย่างเบื่อเซ็ง
“ เออนี่จียอน นี่เพื่อนพี่เองแหละ ชื่ออึนจอง , อึนจอง นี่จียอน “
“ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่อึนจอง “ จียอนโค้งคำนับให้อึนจองก่อนจะส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
“ เช่นกันจ้ะ พี่สาวสอนมาดีนะเนี่ย “ อึนจองพยักหน้ารับแล้วส่งยิ้มตอบก่อนประโยคสุดท้ายจะหันหน้าไปมองโซยอน
“ งั้นแกนั่งไปคนเดียวก่อนละกัน เดี๋ยวฉันขอขึ้นไปเล่นกับจียอนก่อนแป๊บนึง “
“ เพิ่งรู้ว่าเป็นเคะมันดีอย่างนี้ =__= “
“ งั้นก็นั่งกินเค้กไปก่อนก็ได้ แป๊บนึงจริงๆ เดี๋ยวลงมา “ ฮโยมินวางเมนูลงตรงหน้าอึนจองก่อนจะพาจียอนขึ้นไปข้างบน ตอนนี้เหลือแค่อึนจองและโซยอนที่อยู่ในร้านกันตามลำพัง
อึนจองเอาเมนูลิสต์รายการที่ฮโยมินเอามาให้มาทำเป็นอ่าน แต่สายตายังคงจดจ้องมองแต่โซยอน ก่อนที่อึนจองจะเป็นฝ่ายเดินเข้าไปหาโซยอนก่อน
“ เธอชื่ออินจองใช่มั้ย “ อึนจองหยุดอยู่ตรงหน้าโซยอนที่มีโต๊ะเคาท์เตอร์คั่นไว้ระหว่างอึนจงและโซยอน ก่อนที่อึนจองจะก้มหน้าพูดลงด้วยเสียงเบาหวิว แต่ก็ไม่ใช่ว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้ยิน
“ ฉันชื่อโซยอนจริงๆ ค่ะ “ โซยอนเงยหน้ามองอีกฝ่ายที่ตอนนี้ก้มหน้าก้มตาก่อนจะตอบออกไป
“ โกหก! เธอชื่ออินจองใช่มั้ย “ อึนจองเงยหน้าก่อนจะทุบโต๊ะเคาท์เตอร์เสียงดังตุ้บจนโซยอนสะดุ้งตกใจไม่น้อย
“ แต่ฉัน... ชื่อโซยอนจริงๆ “ โซยอนยังคงยืนยันหนักแน่นแต่ตอนนี้ตัวสั่นเป็นลูกนกเพราะความกลัวที่อยู่ตรงหน้า
“ ต้องให้ฉันใช้กำลังรึไงกันน่ะ เธอถึงจะยอมรับว่าเธอชื่ออินจองน่ะฮะ! “ อึนจองตะคอกใส่โซยอน แต่ความจริงแล้วไม่อยากจะตะคอกใส่คนตรงหน้าเลย เพียงแต่อึนจองรู้ว่าเพราะโซยอนเป็นคนไม่ค่อยชอบให้ใครพูดเสียงดัง บางทีโซยอนอาจจะยอมรับก็ได้
“ แล้วถ้าฉันชื่ออินจองล่ะเธอจะไปให้ไกลจากชีวิตฉันได้มั้ยล่ะ! “ โซยอนตะคอกใส่อึนจองกลับไปอย่างเหลืออด
“ ... “ อึนจองยังคงนิ่งเพราะคำพูดของโซยอน
“ อย่าเอาความรักปลอมๆ ของเธอมาทำร้ายชีวิตฉันอีก แค่นี้ฉันก็เจ็บเจียนตายอยู่แล้ว “
“ ... “
“ ที่ฉันรักเธอเพราะฉันคิดว่าความรักของเธอมันอาจทำให้ชีวิตเป็นอยู่ของฉันเลวร้ายน้อยที่สุด แต่ความจริงแล้วมันกลับทำร้ายฉันกว่าเดิม “
“ ... “
“ เธอเข้าใจมั้ย ว่าฉันเจ็บเพราะรัก! “ โซยอนที่ตอนนี้กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ก็ปล่อยออกมาจนน้ำที่ออกมาจากตาไหลเป็นสาย
“ ฉัน... “
“ ออกไปซะ! ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ให้เธอเห็นฉันอีกเด็ดขาด และเธอก็ห้ามมาที่นี่อีก “
“ แต่... “
“ ขอร้องล่ะอึนจอง ต่อไปนี้เราเป็นแค่คนที่รู้จักเท่านั้น หรือเธออยากเป็นน้องสาวที่ฉันรักมาก... ก็ได้ “ โซยอนพูดครั้งสุดท้ายก่อนจะปาดน้ำตาออกให้หมด ส่วนอึนจองนั้นก็ยื่นมือไปปาดน้ำตาให้โซยอน แต่จู่ๆ ประตูก็เปิดเผยให้เห็นลูกค้ารายใหม่ แต่ที่น่าตกใจกว่านั้น... กลับเป็นคิวริและโบรัมที่มาเยี่ยมโซยอน
“ เฮ้ย! โซยอนร้องไห้ทำไมอ่ะ “ โบรัมทิ้งตะกร้าดอกไม้ลงกับพื้นก่อนที่จะรีบผลักประตูเคาท์เตอร์แล้วเข้าไปกอดโซยอน นั่นยิ่งทำให้โซยอนร้องไห้หนักกว่าเดิม
“ แล้วแกเป็นใครอ่ะ ถึงทำโซยอนร้องไห้... เฮ้ย! “ คิวริทิ้งของลงกับพื้นเช่นกันก่อนที่จะเดินเข้าไปกำคอเสื้อด้านหลังแล้วหันหน้ามาปะทะกัน แต่คิวริก็ต้องอุทานออกมาเนื่องจากคนที่ทำโซยอนร้องไห้นั้นคือคนที่โซยอนรักมาก แต่กลับทำร้ายแล้วทิ้งเธอไป
“ พี่คิวริ! “ อึนจองพอหันหน้ามาตามแรงดึงของคิวริก็ต้องผงะเมื่อเห็นคนที่กล้ามากำคอเสื้อเธอ
“ อ๋อ! แกเองหรออึนจอง แกกลับมาอีกทำไมฮะ! แค่นี้แกยังเห็นอินจองเจ็บไม่พอหรอไง “ คิวริปล่อยมือที่กำคอเสื้ออึนจองไว้ก่อนจะผลักแรงๆ จนอึนจองล้มลงไปกองกับพื้น
“ คิวริ! ใจเย็นๆ หน่อยสิ “ โบรัมที่ตอนนี้กำลังกอดและปลอบโซยอนอยู่และเริ่มเห็นว่าคิวริเริ่มรุนแรงขึ้นเลยรีบห้ามไว้ก่อน
“ ใจเย็นได้ยังไง ก็ใครมันเป็นคนที่ทำให้อินจองเจ็บล่ะ “ คิวริตะโกนเสียงดังแต่สายตายังคงจ้องมองอึนจองอย่างอาฆาต
“ พอแล้วคิวริ อินจองตายไปแล้วล่ะ “ โซยอนพูดขึ้นเสียงไม่ดังมากนัก แต่มันก็ทำให้โซยอนร้องไห้หนักกว่าเดิม หนักขึ้น และหนักขึ้นเรื่อยๆ อึนจองที่พอได้ยินคำพูดนั้นก็ถึงกับสะอึกทันที
“ อินจอง... “ คิวริเดินกลับหลังไปหาโซยอนที่นั่งซุกหน้าตรงหน้าอกของโบรัม ส่วนโบรัมก็ค่อยลูบหัวโซยอนอย่างอ่อนโยนเป็นการปลอบ โบรัมส่งซิกเป็นเชิงบอกว่าให้คิวริมาปลอบโซยอนแทน แล้วโบรัมจะไปเคลียร์ให้เอง คิวริก็พยักหน้าก่อนจะสลับหน้าที่กัน
“ อึนจอง... “ โบรัมนั่งลงตรงหน้าอึนจองก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร
“ พี่โบรัม... ฉัน... “ อึนจองละสายตาจากโซยอนก่อนจะหันหน้ามาสบตากับโบรัม
“ พี่เข้าใจนะ... แต่ว่าเราน่ะอย่าเพิ่งมาให้อินจองเห็นหน้าสักพักจะดีนะ พี่คิดว่าอินจองเขายังทำใจไม่ได้ ตอนนี้ให้โอกาสอินจองเป็นโซยอนก่อน แล้วเขาก็จะกลับเป็นอินจองเหมือนเดิมนะ “ โบรัมลูบหัวอึนจองก่อนจะยิ้มให้อึนจองอย่างอ่อนโยน ถึงแม้โบรัมจะตัวเล็กและขี้บ่นโวยวาย แต่ความจริงแล้วโบรัมเป็นคนที่ทีความอ่อนโยนและใจอ่อนง่ายมาก
“ ฉันอยากให้เขาเป็นแค่อินจอง... แค่อินจองเท่านั้น... “ อึนจองส่ายหน้าแล้วพึมพำออกมาเบาๆ แต่ก็ไม่ใช่ว่าโบรัมจะไม่ได้ยิน
“ เอาอย่างนี้... ถ้าอึนจองอยากให้โซยอนกลับมาเป็นอินจอง อึนจองต้องพิสูจน์ให้โซยอนเห็นนะ “
“ ... “
“ เวลามาที่นี่ทำเป็นคิดว่าอินจองคือโซยอน แล้วพยายามหาเวลาว่างๆ พาโซยอนไปทำกิจกรรมที่โซยอนชอบ พี่คงไม่ต้องบอกหรอกนะ หาเวลาตีสนิทกับโซยอนให้ได้เหมือนที่อึนจองตีสนิทกับอินจอง ไม่ต้องห่วงว่าโซยอนจะไม่พูดด้วย เพราะโซยอนก็จะคิดว่าเธอเป็นคนที่สนิทหรือรู้จัก “
“ ... “
“ พี่ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้หรอก เพราะพี่ยังไม่มีประสบการณ์โดยตรงหรอกนะ แต่ว่า... “
“ อะไรฮะพี่โบรัม “
“ พี่จะกำหนดเวลานะ ถ้าอึนจองสามารถทำให้โซยอนกลับเป็นอินจองคนเดิมได้ นั่นแปลว่าอึนจองทำสำเร็จแล้วล่ะ แต่ก็ไม่ใช่ว่าทิ้งโซยอนไปแบบนี้อีกนะ ถ้าให้ดีพาโซยอนไปขี่ชิงช้าสวรรค์ก่อนเที่ยงคืนในวันวาเลนไทน์นะ แล้วเมื่อเที่ยงคืนเมื่อไหร่ บอกรักเธอ... แล้วจูบโซยอนอย่างอ่อนโยนนะ “
“ อ่า~ แล้วทำไมพี่ต้องกำหนดเวลาด้วยล่ะฮะ “
“ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน “ โบรัมเกาหัวแกรกๆ แล้วยิ้มแห้งๆ
“ อ้าว?! “ อึนจองอุทานออกมาก่อนจะถอนหายใจออกมา
“ แต่ไม่รู้ล่ะ วันนี้เป็นวันที่ 1 มิถุนายน เพราะฉะนั้น หมดเขตที่จะพิสูจน์วันที่ 14 กุมภาพันธ์ “
“ ยังไม่ถึง 1 ปีเลยอ่ะพี่โบรัม “
“ ไม่งั้นมันก็ไม่เรียกว่าพิสูจน์หรอก ถึงแม้อินจองจะทนอยู่กับเธอมาหลายปีที่เธอโมโหใส่อินจอง และถึงแม้เธอจะพูดแค่ขอโทษมันคงเห็นแก่ตัวไปหน่อย เพราะฉะนั้นตอนนี้เธอต้องใช้เวลาที่มีอยู่ให้อินจองที่ตอนนี้เป็นโซยอนกลับมาเป็นอินจองให้ได้ พี่จะตั้งว่าเวลาพวกนี้คือ TIME TO LOVE ละกัน “
“ TIME TO LOVE? เวลาแห่งความรัก? “
“ ใช่แล้วล่ะ เวลาแห่งความรัก ใช้เวลาแห่งความรักของเธอที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์ พี่เชื่อว่าเธอทำได้ “ โบรัมตบหลังอึนจองเบาๆ เป็นการให้กำลังใจ ก่อนจะเดินไปหยิบตะกร้าดอกไม้ที่วางทิ้งไว้ตรงหน้าเคาท์เตอร์ ส่วนโซยอนและคิวริตอนนี้ออกไปข้างนอกด้วยกันแล้ว
.
.
“ กรี๊ดดดดด!!!!!~ พี่ฮโยมินเอาอะไรมาให้จียอนดู๊~ T^T “ จียอนกรี๊ดเสียงดังลั่นหลังจากที่นั่งดูการ์ตูนโหดและเถื่อนที่ฮโยมินเอามาให้ดู ตัวการ์ตูนสีชมพูที่ตาบอดดันคิดว่าลูกตาของตัวการ์ตูนสีฟ้าเป็นมะนาว ก่อนจะงัดๆ แงะๆ รอบๆ ดวงตาของตัวการ์ตูนสีฟ้าแล้วเอามาหั่นแยกเป็นครึ่ง เอาลูกตาที่หั่นเป็นครึ่งมาบีบคั้นเป็นน้ำสีเลือด ก่อนจะใส่น้ำแข็ง หยิบหลอดมาดูดอย่างอร่อย
“ Happy Tree Friends ไง จียอนไม่เคยดูรึไงกันอ่ะ ออกจะสนุก “ ฮโยมินยังคงดูด้วยความขบขัน
“ ดูคนเดียวไปเลย จียอนจะลงข้างล่างแล้ว “ จียอนงอนฮโยมินก่อนจะยืนขึ้นแล้วเดินกระทืบเท้าไปเปิดประตู แต่ฮโยมินวิ่งไปจับข้อมือที่จียอนกำลังบิดลูกบิดประตู
“ โอเคๆ แล้วจียอนจะดูอะไรล่ะ “
“ Alice In Wonder Land โดยเฉพาะแมวฟันหลายซี่ตาเขียวๆ น่ารักมาก >O< “ จียอนรีบตอบกลับไปทันที
“ แมวตัวนั้นน่ากลัวกว่าการ์ตูนเรื่องนี้อีก ดูเรื่องนี้แหละน่า สนุกดีออก “
“ ไม่เอาๆ มันโหดเกินอ่า จียอนไม่อยากเป็นโรคจิตนะ T^T “ จียอนส่ายหน้าไปมาแล้วทำแก้มป่องๆ นั่นถึงกับทำให้ฮโยมินยิ้มออกมาด้วยท่าทีงอนของจียอนที่แสนน่ารัก แฟนใครไม่รู้ ยิ่งดูยิ่งน่ารัก >///<
“ งั้นก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ ถ้าอยากดูเรื่องแฟนตาซีเรื่องนั้นน่ะ “ ฮโยมินยักคิ้วใส่จียอนก่อนจะยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
“ อย่างนี้ทุกที =__= “ จียอนถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย
“ งั้นก็ดูเรื่องนี้ไปละกัน “ ฮโยมินเดินไปนั่งตรงหน้าจอทีวีแล้วดู Happy Tree Friends การ์ตูนขึ้นชื่อที่โหดและเถื่อนเท่าที่เคยดูมา =[]=!~
“ ก็เชิญดูไปคนเดียวเถอะ “ จียอนประชดใส่ฮโยมินก่อนจะปิดประตูเสียงดังปั้ง
“ นึกว่าจะได้แอ้ม เซ็งจิต! “ ฮโยมินสบถออกมาอย่างอารมณ์เสีย
.
.
“ โซยอน... ทำไมเธอต้องให้ฉันพามาที่นี่ด้วย “ คิวริที่หลังจากจอดรถมอเตอร์ไซค์ของเธอเสร็จแล้วก็ถามด้วยความสงสัย เพราะอะไรน่ะเหรอ? เพราะที่นี่คือที่ที่อึนจองสารภาพรักกับโซยอนยังไงล่ะ
“ ฉันแค่... อยากสงบจิตสงบใจ “ โซยอนตอบอย่างเบาหวิวก่อนจะไปนั่งตรงโต๊ะม้าหิน ซึ่งเป็นโต๊ะที่อึนจองเซอร์ไพรส์แหวนที่อึนจองเป็นคนทำเองโดยใช้วัสดุจากใบไม้และมีหัวแหวนเป็นดอกกุหลาบ แล้วตอนนี้โซยอนก็ยังคงใส่มันอยู่ ถึงแม้มันจะคันจนมีรอยแดงก็ตาม
“ แต่แกไม่ควรมาที่นี่นะโซยอน มันทำให้แก... เจ็บกว่าเดิม “ คิวริห้ามโซยอนก่อนจะพูดประโยคสุดท้ายไว้อย่างเบาเพื่อไม่ให้โซยอนได้ยิน ก่อนจะไปนั่งตรงข้ามกับโซยอน
“ ฉันรู้... “ โซยอนก้มหน้าตอบแล้วคลำแหวนที่อึนจองประดิษฐ์ให้ไปมา
“ มีอะไรก็ระบายให้ฉันฟังได้ ฉันทนเห็นเพื่อนเจ็บปวดโดยที่ตัวเองนั่งดูความเจ็บปวดของเพื่อนเฉยๆ หรอก “ คิวริกุมมือของโซยอนไว้เป็นการให้กำลังใจ โซยอนเงยหน้าก่อนจะส่งยิ้มให้คิวริ
“ ขอบคุณนะ... คิวริ “ โซยอนชักมืออีกข้างที่คิวริกุมไว้ก่อนจะกุมมือคิวริตอบ
“ แกก็อย่าไปร้องไห้ต่อหน้าอึนจองล่ะ ไม่งั้นมันยิ่งได้ใจไปใหญ่ เพราะแค่แกร้องไห้อึนจองก็รู้แล้วว่าแกยังรักมันอยู่ “
“ แต่... มันกลั้นไว้ไม่อยู่หรอก ฉันเจ็บเพราะรัก ไม่ได้เจ็บเพราะโดนทำร้าย “
“ ... “
“ เพราะอึนจองคือรักแรกของฉัน อึนจองคือคนที่สอนให้ฉันรู้จักความรัก ฉันไม่สามารถที่จะลืมอึนจองได้เลย แกก็รู้ว่ารักแรกมันลืมยาก “
“ ... “
“ แต่แกก็สอนให้ฉันรู้จักรักเพื่อนนะ แกเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทและรักมากที่สุด โบรัมด้วย “ โซยอนยิ้มอีกครั้งก่อนจะก้มหน้าก้มตากระพริบตาเร็วๆ เหมือนให้น้ำตาหยดไหลออกมาให้หมด
“ ฉันก็รักแกเหมือนกันนะโซยอน แต่ฉันอยากให้แกเป็นอินจองเหมือนเดิม “
“ ... “
“ ... “
“ คนที่ชื่อโซยอนเป็นแค่คนที่ฉันรู้จักเท่านั้น แต่คนที่ชื่ออินจองคือคนที่ฉันสนิทและรักมากที่สุด “
“ ... “
“ ... “
“ ขอร้องล่ะโซยอน กลับมาเป็นอินจองเพื่อนคนเดิมของฉันและโบรัมเถอะนะ “ คิวริส่งสายตาเว้าวอนให้โซยอน
“ แกก็รู้... ว่าอินจองตายไปแล้ว และไม่มีวันฟื้นขึ้นมาอีก “ โซยอนยิ้มให้คิวริทั้งน้ำตาก่อนจะปาดออกให้หมด
“ วันนี้แกร้องไห้มากแล้วนะ ฉันและโบรัมเอาดอกไม้เป็นตะกร้ามาให้ กะว่าจะเอามาตั้งไว้ตรงเคาท์เตอร์ เผื่อเวลาแกมีเรื่องอะไรไม่สบายใจแกจะได้คิดถึงฉันและโบรัมเป็นอันดับแรก “ คิวริยื่นมือช่วยเช็ดน้ำตาที่เลอะใบหน้าของโซยอน ก่อนจะลูบหัวโซยอนอย่างอ่อนโยน
“ งั้นเราก็กลับกันเถอะ เดี๋ยวโบรัมก็บ่นอีกหรอก “
“ ฉันชินแล้วแหละ ต่อให้ยัยเตี้ยบ่นฉันแค่ไหนก็ไอด๊อนท์แคร์อ่ะนะ “
“ ตะกี๊ยังอยู่ในโหมดซึ้งอยู่เลย “
“ แต่ตอนนี้กำลังอยู่ในโหมดฮา “ หลังจากนั้นทั้งคิวริและโซยอนต่างก็หัวเราะอย่างชอบใจ บ้างก็แอบนินทาโบรัมบ้างก็ตาม
=========================================
สวัสดีค่ะนักอ่านทุกคน ไม่อยากจะเชื่อว่ามีคนมาอ่านฟิคด้วย
ยังไงก็ต้องขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่มาอ่านกัน
แต่ตอนนี้คนเริ่มมาอ่านน้อยลงอย่างน่าเศร้า หรือว่าไรท์เตอร์แต่งไม่สนุก อ่านแล้วเบื่อ
แต่ก็ขอบคุณสำหรับรีดเดอร์ทุกๆ คนที่ยังคอยติดตามอยู่นะคะ T^T (น้ำตาไหล T^T)
คิดถึงรีดเดอร์มากๆ เลย ไม่ได้มาอัพให้อ่านจนกลัวว่าจะลืมไรท์เตอร์กันไปแล้ว
ตอนนี้เรามาเริ่มจับเวลาแห่งความรักของอึนจองแล้วลุ้นไปกับอึนจองกันดีกว่า
อ่านแล้วคิดเห็นกันยังไงบ้างคะ แสดงความคิดเห็นกันได้เลยนะคะ
สามารถกล่าวติชมและให้คำแนะนำได้จ้า
ขอบคุณทุกคนที่แวะมาอ่านนะคะ
......
MikoYume = อ่าน แล้ว ค่ะ
ขอบคุณมากนะค่ะ ที่ส่งมาให้
แล้ว ตอนนี้ สรุป จะ เป็น ยังไง ต่อไป
อยากรู้จัง มา ฮัพ ไว้ๆนะค่ะ
สู้ ต่อ ไป ..... ไรเตอร์
Writer = ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ
ตอนต่อไปจะเป็นยังไงงั้นหรอคะ... ก็คงต้องช่วยลุ้นอึนจอง 555 5
..................... = == ฮาดี 2เมะ สุดน่ารัก คิคิ มาไวไวสิไรเตอร์ เค้าชอบเรื่องนี้มากอ้า
Writer = ดีใจจังเลยที่ชอบเรื่องนี้ >< ฝากติดตามด้วยนะคะ ^O^
_PimzZ_ = เจอแล้วววว อิอิ
ไรท์เตอร์ อึนโซจะดราม่าหรอเนี่ยะ T^T
ส่วนเมล ได้แล้วน๊า...
Ps.: งั้นเดี๋ยวเค้าบอกโซยอนให้ไปเอาเกมมาให้ก็ได้ ร้อยทั้งร้อย เมะกลัวเมีย ฮ่าๆ(น่าจะนะ)
Writer = ก็คงไม่ค่อยดราม่าเท่าไหร่หรอกค่ะ เพราะยังไงเดี๋ยวก็ต้องมีโบริไม่ก็มินยอนมาป่วนทุกที
เมะกลัวเมีย? กรี๊ดดดด!!!!~ ไรท์เตอร์คิดพล็อตใหม่ได้แล้วล่ะ หุหุ
ขอบคุณรีดเดอร์มากๆ เลยนะคะ ไรท์เตอร์ต้องเอาไปแต่งสักหน่อย ฮุฮุ
_PimzZ_ = เม้นอีกรอบ
มินๆ รังแกน้องน้องยังไม่ 20 เลยนะ ฮ่าๆ
แต่น้องก็สมยอม
Writer = โหย!~ พูดยังงี้ไรท์เตอร์เขินแทนคู่นี้เลยนะเนี่ย >///<
แต่ถ้าเอาจริงๆ เป็นไรท์เตอร์ไรท์เตอร์ก็ยอมนะ >O< (แกคิดอะไร =__=!~)
Yagami Light = โอ้ๆ มาแล้ว
อยากรู้เฮีย ฮัม ใช้ น้ำหอมยี่ห้ออะไร (จะได้ไม่ซื้อตาม XP)
เจอกัน แล้ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ (พอๆ)
ลุ้น จริง อะไร จริง
สู้ต่อไป อย่าได้ถอย !
ปล - 2 คนนี้เขาเกิดมาเพื่อกัน เพราะชื่อคล้ายกัน อินจอง อึนจอง - - (เกี่ยวมั้ย?)
Writer = เอิ่ม... ต้องไปถามโซยอนเค้าเอานะ , 2 คนนี้เค้ารู้ใจกันและกัน >O<
ไรท์เตอร์ก็ลุ้นๆๆ ค่ะ , อยากให้อึนจองมันเอาโซยอนกลับมาอีกครั้ง โฮย~
ปอลอ. พ่อชื่อฮัมอึนจอง แม่ชื่อปาร์คอินจอง , ปาร์คโซยอน ลูกออกมาชื่อฮัมอึนโซแน่ๆ เลย ฮิ้ว~ (ท่าจะบ้า!)
I am tom lovelove = มาอัพไวๆนะชอบมั่กๆเรย รั๊ค มินมิน ที่สูดเรย สู้ๆน๊าค๊าฟ ไรเตอร์
Writer = ไรท์เตอร์มาอัพให้แล้วนะคะ ^O^
I am tom lovelove = มินยอน อ่าาาาาาาาาาาา
ชอบมั่กๆเรย
สู้...ไรเตอร์
Writer = มินยอนครองแชมป์ประจำเดือนนี้อีกครั้ง T^T
I am tom lovelove = มินๆ แรงอ่าาาาา
แหกขาของเธอออกซะ
หื่นอ่ามิน แต่ชอบนะ(หื่นกะเค้าด้วยเรา)
สู้สู้
Writer = มินมันแรงเพราะลีดฮัมสอนทั้งนั้นเลยค่า~ T[]T
ความคิดเห็น