ห้องพักของเหล่า Oc เพื่อคุณนักเขียน

ลำดับตอนที่ #10 : Oc : Kimetsu no yaiba

Application-นักล่าอสูร

 

" พวกเขาเป็นเพียงผู้ถูกโลหิตต้องสาปนั้นควบคุมเท่านั้น ลึกลงไปหากเจ้าลองตั้งใจเจ้าก็จะรู้สึกถึงเสียงกรีดร้องอันทุกข์ทรมานและกลิ่นไอของหยาดน้ำตา ที่มาจากความเป็นมนุษย์อันเล็กน้อยที่ยังคงเหลืออยู่ในตัวของพวกเขา "

" เช่นนั้นแล้วก็เป็นหน้าที่ของพวกเราที่จะปลดปล่อยพวกเขาให้เป็นอิสระ และจงสลักไว้ภายในใจของเจ้าให้ดีว่าลึกลงไปแล้วไม่มีมนุษย์คนใดที่ปราถนาความเป็นนิรันดร์อันโดดเดี่ยวหรอก"

บทที่ต้องการ :: 9. วิญญาณของผู้สืบทอดปราณมรณาคนสุดท้าย 

ชื่อ-นามสกุล :: ชิโนะอิคิ อะซากาโอะ/Shinoiki Asagao

(ชิโนะอิคิ/Shino-iki - ลมหายใจแห่งความตาย) 

(อะซากาโอะ/Asagao - ดอกบานเช้า/ดอกผักบุ้ง)

ชื่อเล่น :: ซากะ/Saka

อายุ :: --

รูปร่างหน้าตา :: (178ซม.-65กก.) รูปร่างสูงโปร่งและแข็งแรง พละกำลังที่ผิดวิสัยสตรีเพศ ใบหน้าขาวซีดเรียบนิ่งที่ประดับไว้ด้วยความสูงส่งและเฉยชาดูงดงามราวกับตุ๊กตาชั้นสูง นัยตาสีฟ้าประกายแดงที่ดูนิ่งสงบไม่สนสิ่งใดคู่นั้นแฝงไปด้วยความซับซ้อนและซื่อตรงในเวลาเดียวกันเหมือนดั่งความตายที่ทั้งเรียบง่ายและไม่แน่นอน ยามที่ต้องสบเข้าตรงๆแล้วราวกับถูกจับจ้องโดยสิ่งที่อยู่เหนือกว่าสิ่งมีชีวิตใดๆ เส้นเกศาสีดำยาวสลวยจรดสะโพกนุ่มลื่นและงดงามดั่งผ้าไหมสีนิล กิโมโนด้านในสีขาวสวมทับด้วยสีเขียว และฮาโอริสีแดงแต่งแต้มด้วยลวดลายทรงกลมของดอกเบญจมาศสีน้ำตาลทอง(ถึงตามรูปจะดูเหมือนเหรีญมากกว่าก็เถอะ ;w;)

นิสัย :: ภายใต้ท่าทางที่ดูเย่อหยิ่งและไม่สนสิ่งใดนั้นกลับซ่อนไว้ด้วยความอ่อนโยนและอบอุ่น ความเอ็นดูและเห็นอกเห็นใจแต่ไม่ว่าเธอจะใจดีแค่ไหนเธอก็ไม่เคยปล่อยปละละเลยในหน้าที่การสังหารอสูรของตนเลย เธอเป็นคนที่พูดไม่เก่งและมักถูกเข้าใจผิดว่าหยิ่งอยู่บ่อยครั้งแต่ทว่าความจริงเธอนั้นทั้งอ่อนโยนและเที่ยงตรงเหมือนดั่งความตายที่แม้จะลึกลับและยากจะคาดเดาเพียงใด ก็ยังคงเป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นในสักวัน

    ทว่าว่าท่าทางอันสงบนิ่งนั้นจะพังทลายลงในทันทีเมื่อยามที่ผู้คนรอบตัวของเธอได้รับบาดเจ็บ บรรยกาศที่นิ่งสงบและอ่อนโยนจะพลันเปลี่ยนเป็นความเยือกเย็นอันไร้ที่สิ้นสุด แววตาไร้อารมณ์จักแปรผันเป็นความว่างเปล่าที่แฝงไปด้วยความโกรธแค้น ประกายสีชาดที่ถูกแต่งแต้มภายในนัยตาสีฟ้าลุกไหม้ดั่งเพลิงนรกานต์ที่พร้อมจะแผดเผาอสูรทั้งปวง เป็นความงดงามแสนสงบนิ่งที่ซุกซ่อนเอาไว้ด้วยความลึกลับเหมือนดั่งพลับพลึ่งแมงมุมแดง(ฮิกังบานะ)ที่แม้จะเบ่งบานอย่างสง่างามแต่กลับแฝงไว้ด้วยอันตรายของพิษร้ายที่พร้อมจะคร่าชีวิตของผู้ที่มิระวังตัว

ประวัติ :: ตระกูลชิโนอิคิหรือตระกูลผู้ใช้ปราณมรณานั้นหากเปรียบกับเหล่าผู้ใช้ปราณด้วยกันเองพวกเขาคงเป็นดั่งนินจา ไม่กลัวตาย ไม่หวั่นเกรงต่อสิ่งใด กล้าได้กล้าเสีย พร้อมที่จะพุ้งเข้าไปกลางฝูงอสูรและเสี่ยงชีวิตอย่างน้อยข้อแค่ฆ่าพวกมันให้ได้สักตัวก็ยังดีแต่นั้นมันก็แค่เมื่อก่อน... อะซากาโอะและโฮเซนกะ(ดอกเทียน)เป็นคู่ฝาแฝดชายหญิงที่เกิดในตระกูลผู้ใช้ปราณมรณา

ทั้งสองมีบุคลิกที่เป็นดั่งขั่วตรงข้าม โฮเซนกะเป็นเด็กหนุ่มที่ร่าเริงและอ่อนโยนเฉลี่ยวฉลาดไหวพริบดี ร่างกายแข็งแรงและยังมีพรสวรรค์ในด้านการใช้ปราณอย่างมากอีกด้วย ส่วนอะซากาโอะหรือซากะเป็นเด็กสาวที่มีความสามารถและพรสวรรค์ไม่แพ้น้องชายฝาแฝดของตนเลย แต่ด้วยนิสัยที่เป็นคนเก็บตัวชอบอยู่ที่เงียบๆกับธรรมชาติ จึงมักถูกมองว่าไม่สำคัญเมื่อเทียบกับโฮเซนกะ ทั้งสองมักถูกนำมาเปรียบเทียบกันบ่อยครั้ง และแน่นอนว่าเสียงส่วนใหญ่ต่างเทใจคิดว่าโฮเซนกะดีกว่าซากะเสมอ แต่ไม่ว่าคนรอบข้างจะว่ายังไงสองพี่น้องฝาแฝดก็ยังคงรักใคร่กลมเกลียวกันเสมอ

ทว่าอยู่มาคืนหนึ่งคฤหาสน์ของตระกูลได้ถูกอสูรที่มีความแข็งแกร่งเข้าโจมตีอย่างกะทันหัน ด้วยสภาพของตระกูลชิโนฮิคิในปัจจุบันที่มีแต่พวกไม่ได้เรื่องลูกหลานส่วนใหญ่ก็เอาแต่คิดว่าตัวเองคงไม่จำเป็นต้องลงไปสู้กับอสูรด้วยตนเองจึงขาดการฝึกฝน เพียงคืนเดียวตระกูลนั้นก็ล่มสลายลง เหลือเพียงซากะตัวคนเดียว คำคืนที่ผ่านไปราวกับนรกภายในอ้อมกอดของเธอมีร่างไร้วิญญาณของน้องชายฝาแฝด เธอเกลียดตัวเองที่อ่อนแอชิงชังตัวเองที่ปกป้องไม่ได้แม้แต่น้องชายเพียงคนเดียว 

ตลอดทั้งชีวิตหลังจากนั้นเธอออกเดินทางอย่างไม่หยุดหย่อนตัดหัวของอสูรตัวแล้วตัวเหล่าโดยไม่ยอมให้อารมณ์ส่วนตัวมาทำให้ตัวเองลังเล เธออาจสงสาร แต่เธอไม่อาจปล่อยให้ความสงสารของตนเองมอบความอยุติธรรมให้กับเหล่าผู้ที่ตายจากไปด้วยมือของอสูรเหล่านั้นได้ เพราะความตายต้องเที่ยงตรงมากยิ่งกว่าสิ่งใด เธอได้เรียนรู้เรื่องราวต่างๆและท่วงท่าใหม่ๆมากมาย และท้ายที่สุดชีวิตมนุษย์อันแสนสั้นของเธอก็จบลง แต่จิตวิญญาณของเธอยังคงอยู่ ยังคงหลับไหลอยู่ภายในดาบนิจิรินของตนเพื่อเฝ้ารอว่าสักวัน จะถูกปลุกขึ้นมาเพื่อถ่ายทอดปราณมรณานี้ให้แก่ผูที่เหมาะสมยิ่งกว่าเธอ และได้ฟาดฟันดาบเล่มนี้เพื่อปกป้องใครสักคนอีกครั้ง และเธอขอสัตย์สาบานต่อตนเอง เธอจะไม่มีวันล้มเหลวอีก

ลักษณะการพูด :: แทนตัวเองว่าข้า แทนคนอื่นว่าเจ้าหนู(เนื่องด้วยความต่างทางอายุเลยเรียกแบบนี้)หรือเรียกด้วยนามสกุล 'พวกเจ้า'เรียกแบบรวมๆ น้ำเสียงเหนื่อยหน่ายเสมอ แต่จะฟังดูมีอารมณ์ความรู้สึกมากขึ้นเมื่อคุยกับทันจิโร่

เวลาโกรธมักจะพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นที่แฝงไปด้วยอำนาจและแทนตัวผู้อื่นว่า'แก'

เช่น "ข้ามิเป็นไร แล้วเจ้าหนูโทมิโอกะล่ะ"(ปกติ)

"ทันจิโร่!"(เรียกห่วนๆแบบสนิทแล้ว)

"กล้าดียังไง...ข้าถามว่าแกกล้าดียังไง!"(เวลาโกรธแบบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้ว)

ดาบนิจิริน ::ใบมีดสีดำประกายเทา(พยายามหาอันที่ดูเป็นสีเทาดำแล้วได้อันนี้ค่ะ 'w' )

 

พลังปราณและรูปแบบกระบวนท่าที่ใช้ได้ :: ปราณมรณา

ปราณมรณารูปแบบที่ 1 หนึ่งดาบสิ้นชีพ : รวบรวมสมาธิและพละกำลังจากทั้งร่างกายมาไว้ที่แขนทั้งสองข้าง ยืนหยัดอย่างตั้งมั่นและไม่เอนเอียง รอจนอสูรพุ่งเข้ามาใส่จนอยู่ในระยะ ลงดาบตัดหัวด้วยแรงทั้งหมดอย่างฉับพลันโดยไร้ซึ่งความลังเลใจและเก็บดาบเข้าฝักทันทีที่หัวของอสูรหลุดออกจากบ่า และเพื่อเป็นการให้เกียรติมันต้องคว้าหัวของอสูรก่อนที่จะตกลงถึงพื้น (แน่นอนว่าเป็นท่าที่มีความเสี่ยงสูงมาก หากพลาดร่างกายจะเสียสมดุลและล้มลงโดยไม่มีสิทธิ์ได้โต้ตอบอสูรที่โจมตีเราอีกเลย )

ปราณมรณารูปแบบที่ 2 ร่ายรำมรณา : เป็นการขยับตัวอย่างรวดเร็วและเป็นจังหวะพร้อมกับลมหายใจจนดูคล้ายกับการร่ายรำ สร้างความสับสนให้กับตัวอสูรจากนั้นตัดหัวมันในยามที่มันเผลอ

ปราณมรณารูปแบบที่ 3 มรณาล้างกรรม : ตัดส่วนต่างๆของอสูรออกตั้งแต่ขา แขน ใบหู และส่วนอื่นๆด้วยความรวดเร็วจนดูราวกับทุกส่วนถูกตัดออกพร้อมกัน เป็นท่าที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อ ชำระล้างอสูรที่ไร้สิ้นการสำนึกผิดทำให้มันได้รับรู้ความเจ็บปวดที่มันเคยทำไว้กับเหยื่อก่อนจะลงมือตัดหัวมันจริงๆ

ปราณมรณารูปแบบที่ 4 อ้อมกอดมรณา : ใช้ร่างของตนเองล็อคตัวอสูรเอาไว้และตัดหัวของมันพร้อมกับตนเอง(อย่างที่บอกตระกูลนี้บรรพบุรุษไม่กลัวตายท่านี้เป็นการแสดงให้เห็นว่าตายได้แต่ไม่ฆ่าอสูรไม่ได้)

ปราณมรณารูปแบบที่ 5 อาฆาตมิอภัย : เป็นท่าที่ซากะใช้ตอนที่ขาดสติหรือโกรธจัด มันคือการฟาดฟันลงไปยังตัวอสูรซ้ำๆแต่มีรูปแบบไม่ได้ลงดาบไปมั่วๆ เพื่อให้มันได้รู้สึกเจ็บปวดเหมือนกันที่มันทำร้ายทันจิโร่

ความสามารถพิเศษ :: เป็นคนที่มีพรสวรรต์ในการเล่นดนตรีอย่างมากโดยเฉพาะโคโตะ เธอเป็นคนที่มีสัญชาตญาณอันเฉียบคมมันไม่เหมือนการได้ยินหรือการได้กลิ่นของเซนอิทซึกับทันจิโร่ มันเป็นเหมือนสัญชาตญาณร้องเตือนเธอเมื่อมีบางสิ่งที่มากเกินไปเกิดขึ้นเช่นความโศกเศร้าของผู้คน หรืออันตรายที่คลืบคลานเข้ามา

สิ่งที่ชอบ :: ทันจิโร่ ลูบหัวเด็กหนุ่มด้วยความเอ็นดูทุกครั้งที่เจอกัน ใบหน้าที่มักจะเรียบเฉยจะเผยรอยยิ้มอ่อนโยนออกมาอย่างปิดไม่มิด

สิ่งที่เกลียด :: ทันจิโร่บาดเจ็บ เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้หญิงสาวผู้เยือกเย็นเกิดอาการขาดสติได้

เพิ่มเติม :: น้องชายฝาแฝดของซากะคล้ายกับทันจิโร่มาก ทั้งหน้าตาน้ำเสียงและนิสัย(ติดแค่ฉลาดกว่า)ดังนั้นซากะจึงรู้สึกว่าตัวเองต้องปกป้องทันจิโร่โดยสัญชาตญาณ 

ที่เป็นผู้สืบทอดคนสุดท้ายเพราะเธอยังไม่สามารถหาคนที่เหมาะสมกับปราณนี้ได้ เพราะปราณมรณานี้เป็นปราณที่ละเอียดอ่อนและต้องอาศัยความเข้าใจในความตายอย่างมาก

คุยกับโคลเวอร์!

สวัสดีค่า ไรท์ใช้นามแฝงว่าโคลเวอร์ ผปค.ชื่ออะไรคะ?

เซ้น ค่าาา

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้ล่ะคะ?

เพราะเป็นคิเมซึไงร่าาาา

ตัวละครทุกตัวมีความสำคัญมาก ไรท์พยายามจะกระจายบทให้เท่าๆกันนะคะ <3

รับทราบค่ะ >W<

แต่ความเสี่ยงในการเสียชีวิตก็เยอะเช่นกันค่ะ ยิ่งถ้าลูกผปค.ติดแล้วผปค.หายไปเลย ไม่เม้นแสดงตัวให้เราทราบในแต่ละตอน โอกาสการตายก็ยิ่งสูงมากๆเลยน้า โปรดทำใจล่วงหน้าไว้ด้วยนะคะ ;-;

เอ๊ะ! ไม่ใช่ว่าบทนี้เป็นวิญญาณอยู่แล้วหรอกหรอ =W= แต่ไม่ต้องห่วงค่ะเราไม่หายแน่นอน >W<

มีอะไรอยากบอกไรท์ไหมคะ?

ทันจิโร่น่ารักมากค่ะ!! >W<

ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ

ด้วยความยินดีค่า >W<