พื้นที่ตัวละคร (ไม่มีอะไรไม่ต้องกดเข้ามา)

ลำดับตอนที่ #10 : Happy Ending # TAKAUCHI SAYAKA

APPLICATION

https://i.pinimg.com/originals/56/28/c4/5628c471560819fe80ab4396832e35ba.jpg

**ไม่ใส่แว่น

"  เธอมีดีอะไรบ้างถึงกล้ามาหาเรื่องฉัน //ยักคิ้วพลางกอดอกไปด้วย  "

บท :  สมมาชิกชมรมเมดคาเฟ่

ชื่อ :  ทาคาอุจิ ซายากะ | TAKAUCHI SAYAKA

ชื่อเล่น : ซายะ | SAYA

อายุ :  17 ปี

ชั้น :  ม.ปลายปี 3

เพศ : หญิง

สเปค : ผู้ชายที่โตกว่า (ออกแนวโอจิค่อนหน่อยๆด้วยซ้ำ / หรือคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่ก็ได้) ซึ่งคนๆนั้นจะต้องมีความน่าเชื่อถือและดูปกป้องเธอได้ ที่สำคัญคือต้องเป็นคนที่คุยค่อนข้างมาก แถมเป็นมิตรพอสมควร เนื่องจากนิสัยเธอที่ไม่เข้าหาคนอื่นนอกจากจำเป็นและพูดน้อย (อธิบายง่ายๆ คือ ถ้าไม่ทักก่อนก็คงไม่มีวันได้คุยกันนั่นแหละ)

ส่วนสูง/น้ำหนัก : 164 | 43

ลักษณะภายนอก : เป็นเด็กสาวที่รูปร่างค่อนไปทางผอมแต่ไม่ดูเป็นคนอมโรค จากการดูแลผิวและบุคลิกของตัวเอง ทำให้คนไม่ค่อยออกแดดจนผิวซีดอย่างเธอก็ดูดีได้ ใบหน้าน่ารักไม่ได้โดดเด่นจากคนในชมรมสักเท่าไหร่แต่ถ้าให้คะแนนจากเต็มสิบก็คือ 8 ส่วนที่โดดเด่นของเธอก็คือริมฝีปากซึ่งเป็นสีชมพูอมม่วงอย่างเป็นธรรมชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอากาศหนาว (เธอเป็นคนหนาวง่ายและมักจะเล็บม่วงเสมอๆ) นอกจากนี้ก็ไม่มีอะไรโดดเด่นอย่างดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่ถูกล้อมด้วยแพขนตายาว เส้นผมสีน้ำตาลเข้มจนเกือบดำ แต่เมื่ออยู่เส้นเดียวจะเห็นเป็นสีน้ำตาลอย่างชัดเจน รวมไปถึงจมูกที่รั้นขึ้นเหมือนนิสัยของเจ้าตัวอีกด้วย

การแต่งตัว - เจ้าตัวมักชอบใส่เสื้อหลวมๆใหญ่ๆเสมอ ในขณะที่ท่อนล่างจะเป็นกางเกงรัดรูปหรือกางเกงยีนส์ขาเดฟเพื่ออวดสัดส่วน และสวมรองเท้าผ้าใบสีขาวลายดำโดยไม่ใส่ถุงเท้า ในขณะที่เวลาอยู่ข้านเจ้าตัวจะใส่แค่เสื้อยืด-กางเกงขาสั้นเท่านั้น

**ซายากะเป็นคนไม่แต่งหนา มากสุดก็ทาลิปมัน

นิสัย : 

พูดน้อย - โดยเฉพาะกับคนไม่รู้จัก และจะไม่เข้าหาผู้อื่นก่อนถ้าไม่จำเป็น ซึ่งการพูดของเธอแบ่งได้เป็น 3 ระดับ คือ พูดมาก กับคนสนิท | พูดได้คล่อง (ไม่อึดอัด) กับคนที่ไว้ใจ รู้จักบ้าง | พูดน้อย ถามคำตอบคำแถมอึดอัด กับคนแปลกหน้า หรือไม่ไว้ใจ

เหวี่ยงง่าย - เป็นคนไม่ชอบให้ใครมาตำหนิหรือสั่งสอน ดังนั้นถ้าเจอใครล้ำเส้นที่เธออนุญาติไว้ก็จะชักสีหน้าใส่ทันที (อันนี้คือแสดงออกเพื่อให้อีกฝ่ายรับรู้ เพราะเธอเป็นคนที่คงบคุมสีหน้าค่อนข้างเก่ง และจะไม่เสียมารยาทกับคนที่มีอำนาจมากกว่า (พวกครู หรือ ผู้มีอิทธิพลของโรงเรียน)) และถ้าอีกฝ่ายยังไม่หยุด เจ้าตัวก็จะไม่ลังเลที่จะด่าทันที โดยไม่สนความสัมพันธุ์กับอีกคนนึงเลย

ไม่เสนอหน้า ไม่โดดเด่น - เธอจะไม่ทำงานใดๆถ้าไม่ถูกสั่ง และไม่เสนอหน้าของานมาทำเองด้วย หรือในกรณีที่มีคนลำบากก็จะมองดูอยู่ห่างๆจนกว่าอีกฝ่ายจะขอความช่วยเหลื่อแล้วจึงค่อยยื่นมือเข้าไปอย่างเต็มใจ ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็เนื่องจากนิสัยที่ไม่ชอบถูกใครช่วยเหลือถ้าไม่ได้ขอ เพราะรู้สึกเหมือนโดนดูถูดความสามารถและความพยายาม

หยิ่ง - เพราะเก่งรอบด้านมาตั้งแต่เด็กๆ และมีนิสัยไม่ชอบทักคนอื่นก่อน ทำให้ดูเป็นคนอย่างนั้น (อันที่จริงก็หยิ่งจริงๆนั่นแหละ)

จริงใจ รักพวกพ้อง - ถึงจะหยิ่งและพูดน้อย แต่ถ้าเธอนับว่าคือเพื่อนแล้วก็จะไม่ให้ใครมาแตะต้องได้อีก ซึ่งหลายๆครั้งที่มีเรื่องกับคนอื่นก็เพราะเพื่อนนี่แหละ (ถือคติว่าเรื่องตัวเองปล่อยวางได้ปล่อยไป แต่ถ้าเพื่อนเจ็บแล้วปล่อยวางไม่ได้เราจะไปจัดการให้เอง) รวมทั้งยังเป็นคนไม่ชอบก็โกหกอีก (ไม่โกหก แต่ก็ไม่ได้พูดความจริงนั่นแหละ ประมาณเลี่ยงๆหรือพูดไม่หมดเอา)

ชอบแสวงหาความรู้ - เจ้าตัวอยากเก่งรอบด้านจึงชอบทำอะไรใหม่ๆและท้าทายอยู่เสมอ ทั้งยังมีคติ เราต้องเก่งเพื่อปกป้องตัวเองและเชิดได้ จึงมีความสามารถรอบด้านเสมอมา (ฟิลลิ่งประมาณว่า ฉันทำอย่างนู้นอย่างนี้ได้แล้วเธอล่ะทำอะไรได้บ้างถึงกล้ามาว่าคนอื่นเขา)

ประวัติโดยคร่าวๆ :

เป็นเด็กสาวจากครอบครัวธรรมดา ฐานะไม่โดดเด่น แต่ก็มีเงินมากพอที่จะเที่ยวเล่นได้ แถมยังเป็นลูกคนเดียว ซึ่งด้วยความที่เธอดูขยันในสายตาพ่อและแม่ทำให้ลดความเข้มงวดลงได้มากโข ส่วนชีวิตโดยรวมของเธอนั้นก็ไม่มีอะไรน่าจารึกมากนัก นอกจากวีรกรรมมองแรงใส่ครูตอนสมันม.ต้นปี1

สิ่งที่ชอบ : สัตว์ทุกชนิด (ยกเว้นแมลง) โดยเฉพาะงู | ยาดม (ไม่รู้ที่ญี่ปุ่นมีไหม) | สีฟ้า + พาสเทล

สิ่งที่ไม่ชอบ : โดนคนว่าและตำหนิ | แมลง | หนอน | การกินอาหาร | เล่นกีฬา | คนขี้แกล้ง

สิ่งที่กลัว : เลือด

เพิ่มเติม :

-เธอเริ่มเรียนไวกว่าเด็กทั่วๆไป (ประมาณ 1 ขวบครึ่ง)

-เธอเลี้ยงสุนัขเพศผู้ไว้ 3 ตัว คือ "ลีโอ" พันธุ์โกลเด้นรีทีฟเวอร์ โตสุด "ดีโอ" พันธุ์เยอรมันเชพเพิร์ด รองลงมา และ "ทรีโอ" พันธุ์ชิบะ เด็กสุด (เจ้าตัวซื้อมาไม่พร้อมกัน)

-มาเข้าชมรมนี้เพราะ อยากท้าทายความสามารถในการเสแสร้งปั้นหน้าของตัวเอง

*หมายเหตุ น้องไม่ใช่คนที่ขาวสะอาดนะคะ แต่อย่างน้อยก็ยังมีด้านดีอยู่บ้าง