Character garden.

ลำดับตอนที่ #10 : THE UNIQUE

double_B

THE UNIQUE 
ปฏิบัติการลับ นักเรียนพลังยูนิค

-Register Characters-

Register รูปเต็ม  ชื่อ-นามสกุล {TH/EN}: เมธาพร พุฒิเมธ Methapron Putthimet ชื่อเล่น {TH/EN} : บี Bee เพศ : หญิง น้ำหนัก/ส่วนสูง : 157เซนติเมตร/44กิโลกรัม งานอดิเรก : อ่านนิยาย,ดูหนัง,เดินเล่นเปิดหูเปิดตา,ฟังเพลง สิ่งที่ชอบ : นิยาย,ของน่ารักๆ สิ่งที่ไม่ชอบ : สัตว์เลื้อยคลาน,ของขม เหตุการณ์ในการตรวจหาความพิเศษ :     บีนั่งก้มหน้าหงุดๆรอคำเอ่ยชื่อของตนมานานแล้ว แต่ถึงยังไงเธอก็ยังไม่หายประหม่าเสียที เพราะบรรยากาศรอบด้านช่างเงียบสงัดและชวนกดดันอย่างน่าประหลาด    และในที่สุดเสียงเรียกของพยาบาลสาวก็ดังขึ้น เจ้าของชื่อค่อยๆสาวเท้าเดินไปยังห้องตรวจอย่างช้าๆ    "เอ่อ...สะ...สวัสดีค่ะ" หญิงสาวเอ่ยทักพร้อมยกมือไหว้แบบสั่นๆอันเนื่องมาจากพื้นฐานเเล้วเธอเป็นคนขี้อายนั่นเอง    "สวัสดีครับ" แพทย์วัยกลางคนรับไหวก่อนจะผายมือไปยังเก้าอี้ว่างตรงหน้าเขา    บีเดินเข้าไปนั่งเเล้วยืนแขนให้เขาอย่างกล้าๆกลัวๆในขณะที่แพทย์ยกเข็มขึ้นเเล้วทิ่มปลาอยลงไปบนผิวหนังของเธอ    บีหลับตาแน่น น้ำตาเล็ดเล็กน้อย ในใจได้แต่หวังว่าผลมันคงออกมาเป็นปกติ

-About me- นิสัยส่วนตัวคร่าว ๆ : บีเป็นคนขี้อายมาก ไม่ค่อยกล้าแสดงออกเท่าไหร่ เธอเป็นคนสุภาพ เรียบร้อยเเละเคารพผู้ใหญ่เสมอ เชื่อฟังกฏ ในขณะเดียวกันเธอก็ค่อนข้างจะซุ่มซ่ามไปบ้าง    เเม้จะเป็นคนเงียบๆเเต่เธอก็มีเพื่อนมากมาย เธอเป็นคนใจ อ่อนโยนเลยมีเพื่อนเยอะเเยะ แม้เพื่อนๆจะเห็นพ้องกันว่าเธอพูดน้อยไปหน่อยก็เถอะ    เธอชอบอะไรที่แปลกตาเเละสวยงาม อย่างสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ เลยชอบทำอะไรใหม่ๆคนเดียวในบางครั้ง เป็นคนมองโลกในแง่ดี ไม่ค่อยโกรธเเค้นใครนัก ให้อภัยคนอื่นได้ง่ายๆ จนดูซื่อๆและโดนหลอกได้ง่ายๆเช่นกัน ประวัติส่วนตัวคร่าว ๆ :      ครอบครัวของบีเป็นครอบครัวที่มีฐานะดี เพราะทั้งพ่อและแม่ต่างก็รับราชการกันหมด เธอมีน้องสาว2คน ทั้งสองทะเลาะกันบ่อยๆโดยบีที่เป็นพี่คนโตต้องคอยห้าม ทั้งครอบครัวและญาติๆของเธอก็รักใคร่กันดี พวกเขาต่างก็ชอบหยอกบีเพราะเธอเป็นเด็กขี้อายเเละดูน่ารัก     เวลาผ่านไปพอบีเริ่มโตขึ้น เธอเป็นคนขยัน ผลการเรียนค่อนข้างดี เเต่ไม่ถึงกับดีเลิศ เธอตั้งใจจะเรียบจบเเละเป็นข้าราชการเช่นเดียวกับพ่อแม่เช่นกันเพราะเธอเป็นลูกสาวคนโตที่เป็นเหมือนเสาหลักของครอบครัวอีกคน ความคิดเห็นเกี่ยวกับพลังยูนิค : "มันก็...เป็นอะไรที่แปลกดีนะคะ" ความคิดเห็นเกี่ยวกับการแบ่งแยกคนธรรมดาและเด็กยูนิค : "พวกเขาไม่ใช่ตัวประหลาดที่อยู่ร่วมกับคนปกติไม่ได้ แต่การแบ่งแยกก็เป็นเหมือนการบ่งบอกว่าพวกเขานั้นแตกต่างเฉยๆค่ะ พวกเขาไม่ได้ถูกรังเกียจหรือถูกประนามหรอกนะคะ" คำพูดติดปาก : "ขะ...ขอโทษนะคะ" (พูดประจำเวลาซุ่มซ่ามหรือสะดุดล้มเองหรือทำอะไรให้คนอื่นเดือดร้อนเเม้เพียงเล็กน้อย จนกลายเป็นว่าเเค่เดินไหล่ชนนิดเดียวก็ขอโทษเเล้ว) สิ่งที่อยากจะบอก : "ยะ...ยังไงก็..ขะ..ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ..."