คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : เพื่อนผมน่ะเหรอตัวเกรียน? (No.9 x No.3)
" คิริโนะ นายมาทำอะไรตรงนี้?? "
คนตรงหน้าเอยถามขึ้นมาด้วยสีหน้าตกใจนิดๆ เขามองร่างบางที่นอนอยู่หน้าห้องซึ่งเป็นห้องพักของพวกเขา คิริโนะค่อยๆลืมตาขึ้นมา เนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยช้ำนิดๆพร้อมแผลถลอกนิดๆหน่อยๆ เสื้อผ้าหลุดลุ่ยจนดูแทบไม่เป็นระเบียบเอาเสียเลยซึ่งต่างจากตอนเช้าที่ทั้งเนคไทสีเลือดหมูยังจัดอยู่ในเสื้อนอกสีกรมท่าอย่างเรียบร้อยอยู่แท้ๆ ถ้าให้ ชินโด ทาคุโตะ ลองเดาคงไปมีปัญหากับใครมาอีกล่ะสิ?
" อา...ชินโด? " ร่างบางตรงหน้าเงยหน้าขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม...ที่ราวกับกำลังสมเพชรตัวเองอยู่นิดๆ " ฮะๆ แย่จังเลยโนะ พอดีทำกุญแจห้องหล่นหายน่ะ "
" งั้นเหรอ? ทำไมไม่ไปขอกุญแจใหม่จากผู้ดูแลหอล่ะ? " ชินโดเอยถามพลางหยิบกุญแจห้องออกมาไขประตูห้อง
" เพราะไปมาแล้วน่ะสิ ผู้ดูแลหอออกไปข้างนอกยังไม่กลับเลย ...แต่ว่าทำไมกลับช้านักล่ะ! " คิริโนะเอยถามต่อหลังจากตอบคำถามแล้ว เขาหยิบเสื้อนอกที่ใช้เป็นผ้าห่มคลุมตัวมาปัดฝุ่นเล็กน้อย
" มีธุระกับคุณยามานะน่ะ "
หลังจากพูดจบร่างบางก็เบ้ปากใส่ในทันที แสดงสีหน้าไม่พอใจเมื่อได้ยินชื่อที่เขาไม่อยากได้ยินอีกครั้ง ชินโดหันมาสังเกตุน้อยๆก่อนจะเอยถามอย่างสงสัย
" นายมีอะไรกับคุณยามานะหรือเปล่า? "
" ....วันก่อนก็คุณยามานะ วันนี้ก็คุณยามานะ นายน่ะ!เอะอะอะไรก็คุณยามานะตลอดเลยนะ!! "
คิริโนะตะคอกเสียงดังหลังจากเดินเข้าห้องมาเตรียมถอดรองเท้าก่อนจะผลักคนตรงหน้าให้หลีกทางไปข้างๆ ก่อนจะย่ำเท้าเสียงดังไปตลอดทางจนหายลับไปในห้องนอน ชินโดมองอย่างสงสัยเขากำลังงุนงงกับเหตุการณ์ เขาทำอะไรให้หนุ่มหน้าหวานนั้นไม่พอใจอะไรหรือเปล่า แค่คุยเรื่องกิจกรรมของห้องเขาแค่นั้นเองนะ จะไปคุยกับรองหัวหน้าห้องมันผิดด้วยหรืออย่างไรกัน?
หลังจากคนที่อยู่ในห้องไม่ยอมเปิดประตูออกมาเลย เขาจึงต้องจำยอมไปเปิดน้ำอุ่นให้ในอ่างอาบน้ำเพื่อล่อให้เขาออกมาจากห้องนอนเพื่อให้เขาได้เอาชุดมาไว้สำหรับอาบน้ำเปลี่ยนจากชุดนักเรียนแสนอึดอัดนี่เสียที!
เพื่อไม่เสียเวลาในการรอ วันนี้ชินโดเลยต้องเป็นฝ่ายทำอาหารเย็นให้ทานเองถึงแม้วันนี้จะเป้นเวรอีกฝ่ายทำอาหารเย็น และเขาเองก็พึ่งทานไอศรีมมาจนรู้สึกอิ่มหน่อยๆแล้วก็ตาม แต่คาดว่าจากสภาพของร่างบางนั้นคงยังไม่ได้ทานอะไรมาเลย พอเขาเอาส่วนผสมต่างๆลงหม้อและเอากุ้งชุบแป้งทอดมาใส่จานแล้วจึงเดินไปปิดน้ำในห้องน้ำแล้วเดินมาเคาะประตูเรียกอีกฝ่ายทันที
" คิริโนะ...ออกมาอาบน้ำได้แล้วนะ "
" .... "
" วันนี้มีเทมปุระของโปรดนายด้วยน--- "
" จะ...จริงเหรอ!? "
ชินโดชะงักไปเล็กน้อยเมื่ออยู่ๆประตูก็เปิดออกจากด้านในโดยง่าย ก่อนจะเห็นร่างเล็กเส้นผมสีซากุระเอียงคอออกมาจากบานประตู เขาพยักหน้าแทนคำตอบ อยู่ๆใบหน้าหวานมีรอยช้ำก็ปรากฏรอยยิ้มแผ่กว้างด้วยความดีใจ
" งั้นเหรอ! งั้นรอแปปนะ เดี๋ยวฉันจะรีบไปอาบน้ำก่อน! อ้อๆ อย่าลืมให้ฉันพิเศษเพิ่มอีกหนึ่งตัวนะ! ข้อหาที่นาย..เอ่อ ปล่อยฉันรอนาน! "
" ครับๆ... "
ว่าเสร็จคนที่กำลังยิ้มก็ปิดประตูแล้วหายไปในห้องสักพักก่อนจะออกมาพร้อมผ้าเช็ดตัว เพื่อที่จะไปอาบน้ำระหว่างรอของโปรดของตนเอง ชินโดก็เริ่มหนักใจเหมือนกัน อารมณ์อีกฝ่ายเปลี่ยนไวเกินไปเสียจนแทบตามไม่ทัน เมื่อคิดว่าอีกฝ่ายน่าจะกลับมาเป็นปกติแล้วจึงเดินไปเตรียมของในครัวต่อทันที
ความคิดเห็น