คลังแสงแสนล้ำค่า

ลำดับตอนที่ #10 : lex1

APPLICATION FORM

“อย่าดูถูกคนอื่น ถ้าตัวเองยังไม่ดีพอ”

ชื่อ-นามสกุล :: ดราโก้ ซานเซียร์  I Drago Zansia                              ชื่อเล่น :: ดัช I Dutch 

เพศ :: ผู้หญิง                                                                                    อายุ :: 18ปี

เผ่าพันธุ์ :: เมสโซเรม 

ตำแหน่งสัญลักษณ์ :: หลังต้นคอ

ลักษณะภายนอก :: สาวน้อยรูปร่างเล็กยากที่จะดูออกว่าเป็นเด็กเล็กหรือเด็กโต ด้วยความสูงเพียง156ซม.กับน้ำหนักเพียง40กก.รูปร่างที่ผอมบางทำให้ถูกมองว่ายังเป็นเด็ก ใบหน้าละอ่อนเกินวัยบวกกับสีผิวขาวซีดที่เหมือนไม่ได้โดนแดดมาแรมปีดูตัดกับสีแดงฉานของดวงกลมโต ผมสั้นสีทองอันเล่อค่าที่ช่วยให้ใบหน้ารูปไข่ของเธอดูเรียวยิ่งขึ้น นอกจากนั้นมันยังทำให้เธอดูอ่อนกว่าวัยอีกด้วย

อาวุธ :: เคียวสีทองที่มีด้ามเป็นสีแดง(มีรูปมาด้วยเด้อ )นอกจากนั้นอาวุธเสริมจะเป็นพวกมีดสั้นขนาดเล็กที่สามารถซ่อนตามร่างกายได้(ตามข้อเท้า เสื้อในเป็นต้น)

ความสามารถพิเศษ ::สกิลปากหมาที่ใครอยู่ใกล้ก็นึกอยากจะตบปาก(เอ๊ะได้หรอ),มีความสามารถฝึกฝนสัตว์ให้เชื่องได้(เหมือนอย่างพวกละครสัตว์ มีความรู้ด้านนี้),สกิลการเย็บ ปัก ถัก ร้อยสูงสุดๆแต่ว่าน้อยครั้งที่จะใช้,ความไวของสมองที่มักจะคำนวนสิ่งต่างๆได้รวดเร็ว

บุคลิกลักษณะนิสัย :: ดัชสาวน้อยหน้าตาน่ารักน่าชัง -ผู้มีสกิลปากตรงกันข้ามกับหน้าสุดๆเพราะเป็นเด็กตัวเล็กเลยชอบโดนว่าอ่อนแอ ตัวเองเลยพยายามอัพสกิลปากให้ดูร้ายกาจเพื่อจะได้ถูกมองว่าเข้มแข็ง(หรอ) และที่สำคัญเธอเป็นพวกคิดอะไรแล้วจะพูดออกมาเลย ไม่ค่อยชอบคิดให้ดีก่อนว่าหลังจากพูดไปแล้วอีกฝ่ายจะรู้สึกยังไง เธอไม่ชอบพูดอ้อมค้อมเพราะมันดูไม่จริงใจทำให้สกิลการโกหกของเธอนั้นติดลม เธอโกหกไม่เป็น ด้วยความที่เป็นคนที่พูดจริงมาตลอดทำให้เธออ่อนเรื่องนี้สุดๆถ้าหากหวังให้เธอโกหกให้ละก็โดนจำได้แน่ๆ! นอกจากนั้น เพราะเธอเป็นคนที่จริงใจ(ถึงแม้จะดูไม่เหมือนก็เถอะ)ทำให้แสดงออกทางสีหน้าได้เก่งสุดๆแต่เพราะปกติจะชอบแสดงใบหน้าที่มักจะเรียบเฉย(ดัช:ก็ฉันอยู่คนเดียวนิ จะให้ยิ้มหรือไง!)ทำให้มันดูหยิ่งยโสสุดๆ ทำให้หลายๆคนคิดว่าเธอต้องเป็นพวกที่เจ้าเล่ห์และหวังผลประโยชน์แน่นอน!(น้ำเสียงของเธอก็ด้วย) 

                                 ดัชเป็นสาวน้อยที่เอาจริงเอาจังกับทุกๆเรื่อง เมื่อตั้งใจทำสิ่งใดแล้วจะทำให้ถึงที่สุดไม่มีคำว่าถอย ทำให้เธอยังเป็นคนที่มีความอดทนสูงในหลายๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นการทำงาน อ่านหนังสือหรือการฝึกสัตว์เลี้ยง เธอก็จะพยายามให้ถึงที่สุดเพราะเธอมั่นใจว่าเป็นทำได้เพราะเธอเก่ง! สาวน้อยผู้ที่มีความมั่น(หน้า)ใจในตัวเองสูง เพราะเธอเป็นเด็กที่ฉลาดมาตั้งแต่เด็กๆ คิดไว มีไหวพริบทำให้ถูกชมและยกย่องบ่อยๆว่าเธอเป็นเด็กที่ฉลาดทำให้มีความมั่นใจในตัวเองมากๆ จนบางครั้งเธอก็ไม่กล้าไว้ใจคนอื่นเพราะกลัวว่าจะทำดีไม่เท่าเธอ(เรื่องงานเท่านั้น) ด้วยเหตุนี้ ทำให้เธอเป็นคนที่เข้าสังคมไม่เก่งเพราะนอกจากความปากหมาของตัวเองแล้ว ยังมีความหมั่นหน้าหมั่นตาอีกด้วย เธอถ่อมตัวไม่เป็นเมื่อใครชมก็จะพูดเชิงว่า แน่นอนอยู่แล้วเพราะฉันเก่ง ทำให้ใครหลายๆคนไม่ชอบเธอและถูกมองว่าเธอเป็นพวกหยิ่งยโส แต่เห็นแบบนี้เธอเองก็มีมุมน่ารักๆกับคนอื่นด้วยนะ เธอชอบช่วยเหลือคนอื่นโดยไม่หวังผลตอบแทน ถึงแม้เธอจะช่วยแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆก็เถอะ (เรื่องที่เธอทำแล้วไม่เดือดร้อน) เพราะเธอเองก็อยากมีเพื่อนเหมือนคนอื่นๆเขาเหมือนกันแต่แค่อ่อนน้อมถ่อมตัวไม่เป็นเท่านั้นเอง อย่างมากที่จะทำให้เธอได้เพื่อนกับเขาก็คือการทำเพื่อคนอื่น นอกจากเรื่องเพื่อนที่เธอมีปัญหาแล้ว เรื่องกาลเทศะเองก็เหมือนกัน เธอมีปัญหาเรื่องการพูดและแสดงกิริยากับพวกผู้ใหญ่ ด้วยความที่เป็นเด็กที่มั่นใจในความฉลาดและความสามารถของตัวเองเลยทำให้เธอมักจะพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูหยิ่งยโสทำให้เป็นปัญหาและถูกมองว่าไม่มีกาลเทศะ และนอกจากนั้นคือเธอจะถูกมองว่า ร้าย เสมอเพราะใบหน้าที่ดูร้ายกาจตลอดเวลาแต่จริงๆแล้วใครดีมาเธอดีตอบแต่ถ้าร้ายมาเธอก็ร้ายตอบเช่นเดียวกัน(ยกเว้นเรื่องคำพูดเธอพยายามให้มันดูเป็นมิตรแล้วจริงๆแต่ทำไม่ได้)

                                  ดัชเองก็เป็นคนที่มีอารมณ์อยู่เหมือนกัน มีทั้งโกรธ เศร้าและเสียใจ แต่การแสดงออกนั้นก็ไม่ยากเลยแม้แต่น้อย ถ้าเธอโกรธใบหน้าเธอจะย่นเหมือนตูด ดวงตาก็จะฉายแววความเคืองออกมาอย่างเห็นได้ชัดและน้ำเสียงการพูดของเธอจะต่างออกไปจากตอนที่เธออารมณ์ดี แต่โชคดีที่เธอดันเป็นพวกโกรธง่ายหายเร็ว ส่วนตอนนี้อารมณ์ดีเนี่ยก็จะตรงกันข้ามทุกอย่าง สีหน้าผ่อนคลายและมักจะมีรอมยิ้มนิดๆอยู่เสมอและจะฮัมเพลงออกมาอีกด้วย แต่ที่จะดูออกง่ายที่สุดคือตอนที่เธอเศร้าหรือเสียใจ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กแค่ไหนน้ำตาเธอก็มักจะไหลออกมาเสมอ ไม่ใช่ว่ามันทรมาณจนอยากจะร้อง แต่เธอไม่สามารถห้ามน้ำตาของเธอได้จริงๆ มันเป็นส่วนอ่อนไหวที่สุดในอารมณ์ของเธอนั้นแหละ ถึงแม้เรื่องนั้นเธอจะไม่รู้สึกเสียใจอะไรมากมายแต่น้ำตาเจ้าปัญหาก็จะไหลลงมาเสมอ

ลักษณะการพูด :: ดัชเป็นสาวน้อยที่มีความมั่นใจสูงเพราะฉะนั้นน้ำเสียงของเธอจะเปี่ยมไปด้วยความหนักแน่นและเด็ดขาก เธอชอบแทนตัวเองว่า ฉัน เสมอไม่ว่ากับใครก็ตามแม้แต่กับผู้ใหญ่(เลยถูกว่าเป็นเด็กไม่มีมารยาท) จะแทนคนอื่นๆที่คุยด้วยว่า เธอ,นาย,พวกนาย,พวกเธอ มากกว่าชื่อ(นานๆทีจะเรียกชื่อถ้าจะเจาะจงจริงๆ) แต่!! เธอมักจะดัดเสียงทุกครั้งที่เล่นกับสัตว์เลี้ยง(มันจะดูปยอ.อันที) และเมื่อจะด่าผู้หญิงด้วยกัน เธอจะถนัดการใช้คำว่า หล่อนหรือคำว่า นัง นำหน้า ถ้าเป็นผู้ชายก็จะใช้คำว่า นาย อย่างเช่น

-"ฉันไม่คิดว่าเป็นนั้นจะเข้าท่าเท่าไหร่ ลองคิดดูสิถ้าพวกนายจะทำแบบนั้นกันจริงๆผลที่จะตามมามันจะ... แล้วมันจะไม่คุ้มแต่ถ้าพวกนวยทำตามที่ฉันบอกมันก็จะ..." , "ถ้านายมีปัญหากับแผนฉันก็ว่ามา!","หึ!แผนนายก็ใช้ได้นี่ แต่มันมีความเสี่ยงเกินไป แต่ถ้านายลองฟังที่ฉันจะบอกละก็..." :: เมื่อคิดจะคัดค้านหรือแนะนำ

-"เสื้อของเธอมันดูเชยสุดๆ เอาผ้ามาพันยังจะสวยกว่า" , "เดี๋ยวนะ! นั้นเธอกล้าเอาของอับปลักแบบนั้นมาวางบนหัวด้วยหรอ!" , "น่าเกลียดที่สุด เสื้อยายฉันดูดีกว่าเยอะ",:: เมื่อถูกถามความเห็นเรื่องเสื้อผ้า

-"งุ้ยๆ เจ้าเหมียวน้อย หิวหรอจ้ะ เธอต้องนั่งก่อนน่าา","สวัสดียามเช้านะจ้ะ นกน้อย วันนี้มีของโปรดพวกเธอมาด้วยย":: เมื่อพูดกับสัตว์ต่างๆ(จินตนาการเสียงแบ๊วๆ)

-"โว้ย! ฉันบอกไม่กินไง!  จะอะไรหนักหนานังอ้วน!!" , "อย่าคิดว่าตัวเองผอมแล้วจะสวยกว่าคนอื่นนะ นังหน้าปลวก" , "แค่หล่อนโกหกคนอื่นเก่งไม่ได้หมายความว่าหล่อนจะสามารถหน้าด้านหลอกลวงคนอื่นไปทั่วนะ นังงูพิษ" :: เวลาด่าคนอื่น(ญ)

- "หึ นายมันไร้ค่า" , "โกงเงินแล้วหนี นายมันหน้าไม่อาย"::  เวลาคนอื่น(ช)

เพิ่มเติม :: -เธอเกลียดของหวาน แต่ชอบกินของคาว(โดยเฉพาะข้าวผัดไข่)