คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro I [WonderPraew]
Hide'
"ไอ่ไฮด์ มึงจะแดกอีักนานไหมวะ" เสียงไอ้ชิปตะคอกถามผมด้วยความโมโห..ทำไงได้วะเห้ย กูแดกอยู่อ่ะ
"รีบมากมึงก็ไปคนเดียวดิ กูหิวอ่ะสัส !!" ผมได้ยินมันบ่นอุบอิบตามประสา โห่ ไอ้เพื่อนเลวเอ๊ย..
-
-
-
-
"ป่ะ กูอิ่มละ" ผมว่าพร้อมลุกขึ้นมา เมื่อยกข้อมือมาดูเวลาก็..ปาไปซะสิบห้านาที วะฮะฮ่าา สะใจจริงเว้ยย ไอ้ชิปมองผมตาขวาง บ๊ะ! กูไม่ผิดนะเว้ย !!
"มึงไม่รออีกสักสิบห้านาทีล่ะ กูจะได้ไม่ต้องไป" ไอ้ไปที่ว่าคือไปประชุมน่ะครับ เผอิญว่าไอ้ห่านี่มันเป็นรองประธานชมรมอะไรสักอย่าง..ที่มันไร้สาระจนผมไม่อยากจะจำเท่าไหร่
"เออ งั้นกูไปซื้อขนมต่อ..." พอผมทำท่าจะเดินไป ไอ้ชิปมันก็ยื้อผมไว้
"อะไรมึงอีก ไม่ไปแล้วไม่ใช่หรอ ?" ผมถามมันด้วยสีหน้ากวนประสาท มันขมวดคิ้วแล้วตบหัวผมแรงๆ หนึ่งที สัส เจ็บ!!
"กูประชดสัส ! ไม่ต้องแดกแล้วมึง อีกหน่อยมึงจะอ้วนฉุเป็นหมู -*-" มันว่าผมพร้อมปรายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้า...
"มึงอย่ามาแช่งกูหน่อยเลย แหกตาดูตัวเองหน่อยมึง"
"กูหุ่นดี หล่อ เพอร์เฟ็กต์ สาวติดตรึม ไม่ได้เตี้ยแบบมึงว่ะครับ" ฉึก..ไอ้คำว่าเตี้ยนี่มันช่างแทงใจผมจริงๆ..
"มึงเปรตเองนี่หว่าสัสเอ้ยย กูสูง 156 แล้วกูผิดตรงไหน" ครับ.. ผมสูงแค่หนึ่งร้อยห้าสิบหกเซนติเมตรเท่านั้น T^T ความจริงข้อนี้ทำผมเจ็บปวดมากทีเดียว..
"ไปๆๆ ไปได้แล้ว แม่งเถียงกับมึงแล้วเสียเวลาโครต"
"ครับๆ ไอ้ชิปปปปป...หาย"
-
-
-
-
ระหว่างที่ผมเดินดูดน้ำองุ่นไปอย่างเพลิดเพลินนั้น เหตุการณ์อันน่าตกใจก็บังเกิด..
ปั้ก !!
เสียงหัวผมเองครับ ผมเอ๊งงงง T [] T!! ใคร ใคร ใครมันเสือกเตะบอลมากระแทกหัวผม กูเจ็บนะเว้ย ผมหันขวับไปมองไอ้เวรนั่นทันที..พ่อแม่มึงต้องไม่สั่งสอนมาแน่เลยไอ้สัสเอ้ย เหี้ย !
"โอ๊ย ! ไอ้เชี่ย ตามึงเป็นผัวยาย..เออถูกแล้ว ลูกตามึงอ่ะเป็นไรมากไหมสัส เตะบอลมาโดนหัวกู !!" ผมแว้ดๆๆ อย่างไม่สนใจใครทั้งนั้น แต่สายตานับยี่สิบคู่กำลังจ้องผมอยู่
"มึงอ่ะ กากสัส แค่บอลโดนหัวแค่นี้ทำสำออย เดี๋ยวกูจับทำเมียแม่ง !" มันพูดพร้อมเบ้ปากใส่ผม เฮอะ ทำเมียพ่อมึงสัดเอ้ยย !! ขอโทษสักคำก็ไม่มี
"ใครกันแน่วะกากอ่ะ ขอโทษก็ไม่ขอโทษแม่ง อันธพาลว่ะเหี้ยๆๆ" ผมกระทืบเท้าเร่าๆ พร้อมปาบอลไปโดนหัวมัน สะใจว่ะ แม่งง !~ ผมหัวเราะร่วนแล้วเดินดูดน้ำองุ่นต่อ
"ไอ่เตี้ย !! มึงหลับมาเลยนะมึง อย่าให้กูต้องไปลากตัวมึงมา" ตะ..เตี้ย =[]=!! ยิ่งได้ยินคำนี้ผมยิ่งเดินหนี ทำเป็นไม่รู้ไม่ได้ยิน บู่ๆ พอสักพักผมก็รู้สึกเหมือนมีคนมาจับข้อมือ..จริงๆ นะ = ='' พอผมหันไปดูก็พบไอ้บ้านั่น มองหน้ามันชัดๆ แล้วแม่ง...หล่อสัส หล่อกว่ากูได้ไง T^T!!
"อะไรมึงอีก -*-" ผมจ้องมันด้วยสายตาไม่พอใจ
"มึงโยนบอลโดนหัวกู" มันกัดฟันพูด
"มึง เตะ บอล โดน หัว กู" ผมย้อนมันพร้อมชี้หัวตัวเอง..หัวโนเลยเว้ยย
"มึง-โดน-บอล-โดน-หัว-กู" มันเน้นอย่างใจเย็น..มีเรอะผมจะยอม
"มึง ! เตะ ! บอล ! โดน ! หัว ! กู !" ผมเน้นหนักๆ อีกรอบ จะได้รู้ซะบ้างว่้าใครผิด -*-!!
"เพราะฉะนั้น...มึงผิด !!" ผมตะโกนใส่หน้ามันพร้อมเดินหนี แต่มันก็ดึงผมไว้..แน่นกว่าเดิม เจ็บสัส = =!!
"อะไรอีกวะ"
"มึงชื่ออะไร"
"มึงเสือกอะไรกับชื่อกู = =" ผมมองหน้ามันเอือมๆ
"บอกๆ มาเหอะ มึงจะบอกดีๆ หรือต้องให้กูง้างปาก ??" มันว่าพร้อมก้มลงมาใกล้หน้าผมจนได้ยินเสียงลมหายใจของมัน..
"เออ..บอกๆๆ กูชื่อไฮด์สัส -*-" ผมพูดพร้อมดันมันออกอย่างรังเกียจ
"อืม..ไฮด์ มึงเอาโทรศัพท์มึงมา" อ้าว เชี่ย เลยเถิดแล้วมึง
"กู ไม่ ให้ !" ผมเชิดหน้าใส่มันแล้วสะบัดมือออก
"แน่ใจนะ ??" มันพูดเสียงเย็นจนผมชักขนลุก T_T..
"อะ..เออ ไม่ให้" แน่นอนผมต้องหยิ่งเข้าไว้ !
"โอเค งั้นกูนับหนึ่งถึงสาม ถ้ามึงไม่ให้..อะไรจะเกิดขึ้นก็ไม่รู้เนอะ" มันยิ้ม..ไม่สิ แสยะยิ้มต่างหากกก น่ากลัวเว้ยยย
"เออ กูไม่ให้ !"
"โอเคที่รัก.. หนึ่ง.."
"สอง..."
"สะ.."
มันยังไม่ทันได้พูดสาท ผมก็รีบล้วงบีบีในกระเป๋ากางเกงให้มันทันที
"เอ้า เอาไปเลย ไอ้เวร !!"
"หึ...ให้ตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่อง" มันว่าพร้อมเอาโทรศัพท์ผมไปทำอะไรของมันไม่รู้
"บังเอิญจังนะ ใช้บีบีเหมือนกันเลย :)" บังเอิญพ่อมึงสาสสสสส !!
"รีบๆ เอาคืนมาได้แล้วเชี่ย กูจะขึ้นห้องเรียนแล้วเว้ย !!" ผมทวงพร้อมแบมือไปตรงหน้ามัน
"อ่ะ เอาไปสิ" มันให้ผมง่ายๆ อย่างงี้อ่ะนะ ? = =! ผมรับมางงๆ แล้วเดินไป
"แล้วเจอกันที่รัก :)"
Writer Talk:
กำ..งงๆ มั้ยว่าเออ อยู่ดีๆ มาเรียกที่รงที่รักได้ไง
เฉลย...ไรท์ก็งงเหมือนกับฮับ T__T
เอาเถอะ เดี๋ยวรู้เองง ฝากติดตามตอนต่อไปของเมย์ด้วยนะเออ :D!!
CRY .q
ความคิดเห็น