ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Devil Hi School โรงเรียนป่วนก๊วน ปีศาจ

    ลำดับตอนที่ #1 : Devil Hi School โรงเรียนป่วนก๊วน ปีศาจ - โฮมรูม Devil Hi School

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.ย. 55


    ของแถมก่อนเริ่ม
    ภาพเรย์
     
    (วาดเองน้อ)



    บทนำ

           ผม กฤษณ วรวงษ์ หรือที่ชอบให้คนอื่นเรียกสั้นๆว่าเพลส พระเอกของเรื่องนี้ อะ แอ่ม อย่าคิดว่าเป็มเป็นพระเอกแล้วจะซื่อบื่อนะครับ เพราะจริงๆน่ะ ผมโคตะระซื่อบื้อเลยล่ะ ไม่เข้าจิตใจผู้หญิงสักนิด ผมเป็นคนบ้า บ้า บะ... เดี๋ยวสิยัยริน เธอเอาอะไรมาให้ฉันอ่านเนี่ย นี่บทฉันแน่เหรอฟะ!!!

           เอาล่ะครับ อย่าไปสนใจบรรทัดด้านบนเลย เข้าเรื่องจริงๆกันเลยดีกว่า กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วถึงจริงๆมันจะเ
    กิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ก็เถอะ

    ตึกๆๆๆ

            เสียงฝีเท้าดังขึ้นเรื่อยๆตามจังหวะราวกับกำลังมีบางอย่างใกล้เข้ามา มันคือร่างของเด็ก ม.ต้นคนหนึ่งที่กำลังวิ่งไปตามทางเดินคอนกรีตท่ามอากาศร้อนระอุซึ่งบ่งบอกว่าเป็นช่วงปิดเทมอหน้าร้อน และผมคือเด็กคนนั้นเอง เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลเปลือกไม้ต่างจากเด็กปกติทั่วไปผู้มีนัยน์ตาสีรัตติกาลใสวาวฉายแววใสซื่อ

            สีผมสีน้ำตาลของผมไม่รู้ว่าได้มาจากไหน ทั้งๆที่พ่อกับแม่ก็สีดำสนิทกันหมด จะว่าเป็นรุ่นปู่ก็ไม่มีใครมีผมสีนี้เหมือนกัน แต่แม่เคยเล่าว่ามันไม่ใช่สีผมตั้งแต่เกิด มันเกิดขึ้นประมาณตอนที่ผมยังพูดไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตผมลำบากมากนัก จะมีก็แต่ต้องพยายามอธิบายกับครูปกครอกที่จ้องจะเล่นงานผมทุกฝีก้าวจนผมคิดว่าอาจเคยเผลอเหยียบเท้าเค้าก็เป็นได้

            “แฮ็กๆ กลับมาแล้วครับ...” ผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงราวขาดใจ เพื่อให้ผู้หญิงร่างท้วมที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัวรับรู้ ทำไมผมถึงรู้เรอะว่าแม่ผมกำลังทำอาหาร นั่นก็เพราะกลิ่นพริกแกงแสบจมูกกำลังลอยมาเตะจมูกผมน่ะสิ โอ๊ย อยากจะเป็นลม

            “เพลส วันนี้วันประกาศผลไม่ใช่เหรอ” น้ำเสียงทุ้มๆแฝงความห่วงใยดังมาจากด้านในห้องครัว ทำให้ผมนึกบางอย่างออกได้

               ก่อนอื่นผมจะอธิบายระบบกาศศึกษาของปีนี้นะครับ นักศึกษาทุกคนจะต้องไปสอบในระบบที่เรียกว่าสอบกลาง จากนั้นระบบก็จะคัดเลือกโรงเรียนที่เหมาะสมมาให้ ฟังดูสะดวกดีใช่มั้ยล่ะ แต่มันก็มีข้อเสียอยู่นะ ถ้าเกิดได้โรงเรียนที่ไม่อยากได้ก็เปลี่ยนไม่ได้ไงล่ะ 

               ผมวิ่งขึ้นบันไดเพื่อไปห้องนอนด้านบน รู้สึกตื่นเต้นนิดๆ ถ้าโรงเรียนมันอยู่ไกลผมคงต้องไปอยู่หอน่ะแหละ มันคงเป็นประสบการณที่น่าตื่นเต้นที่จะได้พบเพื่อนใหม่ ใช้ชีวิตนักเรียนม.ปลายอย่างเต็มที่ หาแฟนสักคนควงไปเทศกาลประจำปีมีค แค่คิดก็มีความสุขแล้ว เริ่มคันไม้คันมืออยากรู้ให้ได้แล้วแฮะ 

              ปึง!!!

               เสียงประตูปิดไล่หลังผมมา ผมโยนกระเป๋าลงบนเตียงอย่างไม่สนใจก่อนจะไปนั่งหน้าคอม ผมค่อยๆเลื่อนนิ้วลงบนเคสสีดำมันวาวก่อนจะกดมันคงไป และนั่งรอ
    แสงจากหน้าจอทำให้ห้องสว่างขึ้น ผมรีบเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตแล้วเข้าเว็ปไซต์ผลสอบกลางทันที บนหน้าจอแสดงผลเป็นหน้าเว็ปที่ให้ใส่รหัสบัตรประชาชนและพาสเวิด ผมกรองข้อมูลลงไปและก็คลิ๊กที่ปุ่ม ‘ตรวจสอบ’ หน้าจอแสดงแถบประมวลผลซักพักก่อนจะเป็นพื้นหลังเป็นสีดำ และตัวอักษรสีแดงสดที่เขียนว่า

             ‘Davil Hi School’

             “โรงเรียนปีศาจ?” ผมตาค้าง เครื่องหมายคำถามผุดขึ้นเต็มหัวสมอง นี่มันอะไรกันเนี่ย เกิดมายังไม่เคยเห็นชื่อโรงเรียนแปลกขนาดนี้มาก่อนเลยแฮะ ไม่สิ บางสิมันอาจจะเป็นรสนิยมของคนก่อตั้งก็ได้แฮะ คิดได้ดังนั้นผมจึงเลื่อนเม้าส์ไปคลิ๊กที่ตัวอักษรสีแดงที่เขียนว่า ‘ติดต่อ’

            “ข้อมลด้านการเดินทาง ทางเราจะจัดเครื่องบินไปรับค่ะ ต้องการทราบข้อมูลส่วนอื่น กรุณากดที่หน้าหลักค่ะ” เสียงใสดังขึ้นหลังจากผมเลือกเมนูข้อมูลการเดินทาง

            “เครื่องบิน?” ผมถึงกับอึ้งไปอีกรอบ โรงเรียนนี้มันไม่ธรรมดาแล้วแฮะ แต่ถึงอยากนั้น ผมก็ได้แต่กดยอมรับแล้วส่งข้อมูลนักศึกษาไป ก่อนที่ระบบจะส่องรหัสนักเรียนมาให้ และ 

             ...ตั๋วเครื่องบิน


    หมะ... มันคงไม่เลวร้ายอะไรหรอก ...มั้ง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×