คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
ชายหนุ่มร่างสูงเพรียวค่อนข้างเล็กในชุดอัศวินสีเลือดนกและผ้าคลุมตัวยาว บนบ่าประดับอินธนูทองก้าวเดินอย่างงามสง่าเข้ามายังท้องพระโรง ก่อนจะหยุดลงเบื้องพระพักตร์ของผู้ทรงอำนาจสูงสุดในอาณาจักร
“ถวายพระพรฝ่าบาท” พูดพร้อมกับค้อมตัวลงคับนับ
“อย่าได้มากพิธีเลย ที่เราเรียกเจ้ากลับมาจากชายแดนเพราะมีเรื่องจะรบกวน” กษัตริย์ชราบนบัลลังค์ยิ้มปราณีและผายพระหัตถ์ไปทางเก้าอี้นวมตัวใหญ่เป็นเชิงให้นั่ง
“โปรดอย่ารับสั่งเช่นนั้น ทุกอย่างหากเป็นพระประสงค์ กระหม่อมยินดีทำถวาย”
“เจ้าไปอยู่ชายแดนเสียนาน คงไม่ได้ยินข่าวโจรอาละวาดในเมืองต่างๆ ทำให้ชาวบ้านเดือดร้อนกันนัก”
“หนักหนาหรือพระเจ้าค่ะ?” คนฟังขมวดคิ้วน้อยๆด้วยไม่เข้าใจว่าเหตุใดแค่โจรอาละวาด ทหารรักษาการณ์ถึงไม่สามารถจับตัวได้จนทำให้ประมุขของแผ่นดินต้องระคายพระทัย
“ก็นับว่าหนักเอาการ เพราะโจรผู้นี้ฝีมือไม่ธรรมดา นายทหารของเราหลายนายที่ออกไปจับตัวล้วนพ่ายแพ้กลับมา เหล่าพ่อค้าวานิชที่เดินทางค้าขายหวาดกลัวกันทั่วหน้า และคดีล่าสุด.. โจรนั่นบุกมาที่นี่ตอนกลางคืน แล้วเอาแหวนของลูกสาวข้าไป”
บุกเขตวังตัวคนเดียวยังเอาพระธัมรงค์ขององค์หญิงไปได้ ทั้งที่ทหารล้อมอยู่เต็มวัง ?! แพททริคที่ฟังอยู่แทบอ้าปากค้าง เจ้าโจรนั่น.. หายตัวได้หรือไงนะ
“ตอนนี้ทั้งอาณาจักรก็เห็นแต่เจ้าผู้เดียวแล้วที่สามารถกำราบโจรร้ายได้” กษัตริย์มาร์คัสตรัสกับอัศวินของพระองค์ ทำให้เรียกความมั่นใจได้อีกครั้ง
“กระหม่อมยินดีรับใช้จนสุดความสามารถ”
“ขอให้พระเจ้าอวยพรเจ้า จงปลอดภัย” แพททริคเดินออกมาจากท้องพระโรงด้วยความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยม ทหารข้าศึกเขายังรับมือมาแล้วตั้งมาก จะกังวลอะไรกับโจรกระจอก เขาต้องทำได้สิ!
อีกฟากหนึ่งของอาณาจักร ภายในกระท่อมเล็กท้ายหมูบ้าน ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่กำลังอ่านจดหมายฉบับเล็กในมือ ริมฝีปากยกขึ้นเล็กน้อยแสดงถึงความพอใจทำให้ใบหน้าคมคายที่ติดจะดุนั้นดูหล่อเหลาน่ามอง
‘อัศวินคืนถิ่น’ ฟรานซิสกวาดตาอ่านข้อความในจดหมายแล้วโยนเข้าไปในเตาผิง สายตาจับจ้องไปยังกระดาษที่กำลังไหม้ไฟ แล้วเราจะได้เจอกัน ผู้รับใช้ทรราช!
ความคิดเห็น