คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : :: INTRO ::
:: INTRO ::
ณ โคโนฮะ ปี ค.ศ. xxxx
ในวันที่ฟ้ามืดมน สายฝนกระหน่ำลงมา อย่างไม่ขาดสาย ร่างบาง 5 ร่างได้นอน พาดพิงสงบนิ่งอยู่ใต้ผืนดินท่ามกลางเสียงร่ำไห้ของบรรดาญาติพี่น้องและเพื่อนฝูง
ดอกกุหลาบสีขาว ถูกวางไว้หน้าป้ายหลุมศพบุคคลทั้ง 5
‘ซาบาคุโนะ เทมาริ’เธอดูถูกปความรัก ด้วยการพูดประชดนักหนาว่า ความรักมันไม่มีจริง และวันหนึ่งเธอก็ถูกเทพีแห่งความรักลงโทษ ด้วยการที่เธอถูกรถชนเสียชีวิต ทำให้เธอ ไม่มีวันพบกับความรัก อีกไปชั่วชีวิต
‘ฮารูโนะ ซากุระ’ เธอทำเหมือนความรักเป็นเรื่องเล่นๆคอยหักอกผู้ชายที่หลงรัก และเมื่อไม่กี่วันก่อน เธอก็โดนชายหนุ่มคนที่โดนเธอหักอกนำน้ำผสมยาพิษให้เธอดื่มและเสียชีวิต ทำให้เธอ ไม่มีโอกาสได้รักใครได้อย่างจริงใจอีกแล้ว
‘ฮิวงะ ฮินาตะ’เธอคิดเพียงแต่ว่า รักคือการหลองลวงไม่มีความจริงใจ จึงดูถูกความรักอย่างรุนแรง และเมื่อโดนเทพีแห่งรักลงทันต์ เธอจึงเสียชีวิตด้วยโรคประจำตัวที่กำเริบขึ้น ทำให้เธอ ไม่สามารถเชื่อมั่นสิ่งที่เรียกว่าความรักได้อีกเป็นครั้งที่สอง
‘ยามานากะ อิโนะ’เธอเคยโดนผู้ชายหลอกให้รักแล้วทิ้งไปอย่างไม่ไยดี ทำให้เธอต่อต้านความรัก และค่ำคืนสุดท้ายที่เธอหลับใหลไปเธอก็ไม่ตื่นขึ้นมาอีก เธอไม่มีทางเชื่อใจคนที่รักได้อีกต่อไปแล้ว
‘ลี เท็นเท็น’พ่อแม่เธอแยกทางกัน ทำให้เธอผิดหวังในรัก และบอกตัวเองเสมอว่าเพราะความรักทำให้คนเจ็บปวดไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร เธอจะไม่รักใครทั้งนั้น และในฤดูหนาวปีต่อมาเธอป่วยหนักมาก...อายุขัยของเธอจึงหมดลงทำให้เธอ ไม่ได้กลับหันมามองความรักในมุมที่ดีได้อีกครั้ง
แต่ทว่า...โชคชะตากลับให้โอกาสพวกเธออีกครั้งด้วยการส่งเทพ เพเทย์มายื่นข้อเสนอในการคืนชีวิตให้กับพวกเธอ คือ...
...ฉันจะให้โอกาสพวกเธออีกครั้ง…
...แต่การที่พวกเธอจะได้กลับมามีชีวิตอีกครั้งนั้น...
มีเงื่อนไขอย่างหนึ่ง คือ...
“พวกเธอต้องเป็นกามเทพ”
ทำได้มั้ยล่ะ ถ้าเข้าใจแล้วก็จงตามฉันมา
ฉันจะคืนชีวิตให้พวกเธอ
ใน ฐานะของ
“กามเทพ”
++++++++++++++++++++++++
ที่นี่ที่ไหน ?
มีเพียงคำถามนี้ลอยว่อนอยู่ในหัวของฉัน
มันคือที่ๆขาวโพลนไม่มีสิ่งมีชีวิต ผืนดิน ผืนน้ำ หรือก้อนเมฆมีเพียงฉันอยู่คนเดียว ณ ที่แห่งนี้...ฉันไม่เข้าใจว่าฉันมาได้ยังไง ฉันมาที่นี่เพื่ออะไร
มีเพียงคำว่า ทำไม เท่านั้นที่อยู่ในหัวของฉัน
“สวัสดีเจ้ามนุษย์”เสียงๆหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏร่างของผู้ชายในชุดสีขาว
“นายเป็นใคร”ฉันถามด้วยความสงสัย
“ฉันคือเทพเพเทย์”
“เทพเพเทย์? ฉันนึกว่าจะมีแต่ในนิยายซะอีกนะ เอ๊ะ! รึว่าฉันฝันไป”ฉันเริ่มสับสบกับตัวเองนิดหน่อยซะแล้ว จำได้ว่าครั้งล่าสุด ฉันหลับไปไม่ตื่นอีกเลยนี่นา
“เจ้าไม่ได้กำลังฝันอยู่หรอก นี่คือช่องว่างระหว่างสวรรค์กับโลกมนุษย์”
“...”ฉันชะงักแล้วรอฟังสิ่งที่คนตรงหน้าจะพูดต่อ
“เจ้าตายเพราะดูถูกความรักไว้อย่างรุนแรงมากเลยนะ”
“เหอะ...รุนแรงงั้นเหรอ? แค่ต่อต้านแค่นี้เอง”
“เจ้ากล้าพูดคำว่าแค่?”
“...”ฉันยิ้มตอบ
“รู้มั้ยว่าคำว่าแค่ของเจ้ามันทำให้เจ้าตาย”
“หมายความว่ายังไง?”
“เทพและเทพีองค์อื่นๆต่างเห็นสิ่งที่เจ้ากระทำต่อความรักไว้มากมาย จึงลงโทษเจ้าด้วยการทำให้เจ้าตายยังไงล่ะ”
“เรื่องแค่นี้น่ะเหรอ=_=:;”ฉันเพิ่งรู้ว่าเทพและเทพีอะไรนั่นติ้งต๊องนะ...แค่เรื่องความรักมันจำเป็นเหรอ ที่ชีวิตคนชีวิตนึงต้องมาตาย
“มันไม่ใช่แค่นี้นะ!”
“เออๆ มัน! ใหญ่! มาก! พอใจยัง= =”ฉันกระแทกเสียง
“อย่ามาเล่นตลกกับข้า”
“แล้วใครบอกว่ามันตลกกัน นายเองที่เส้นตื้นนะไม่เกี่ยวกับฉัน”ชักมั่วแล้วเทพเพเทย์เนี่ย- -
“ข้าไม่มีเวลามาตลกกับเจ้า ที่ข้ามาเพราะเทพีแห่งความรักสั่งมาว่า จะให้โอกาสแก่เจ้า”
“โอกาส อะไร?”
“โอกาสที่เจ้าจะมีชีวิตต่อไปอีก”
“โฮ้...งั้นฉันก็ยังไม่ตายน่ะสิ*o*”ฉันหูผึ่งทันทีที่ได้ยินคำพูดนั้น
“แต่มีข้อแม้...”
“=___=:;”
“เจ้าจะมีชีวิตอยู่ในนามกามเทพ”
“อะไรนะ!!!”ฉันร้องลั่นใส่หน้าเทพองค์นั้นทันทีด้วยความตกใจ
“อะแฮ่ม! มีมารยาทหน่อย”เทพองค์นั้นพูดแล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดหน้า
ไม่ยักรู้ว่าเทพพกของแบบนี้=_=
“แต่จะให้ฉันไปเป็นกามเทพยิงศรรักปิ้งๆๆแบบนั้นไม่เอานะ!”ฉันแย้งและยกมือขึ้นมาห้ามข้อเสนอนั้นทันที
“ไม่ใช่ยิงศรรักแบบในนิยายนั้นนะ”เพเทย์แย้ง
“แล้วไป...”ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก”ยังจะให้ฉันทำยังไงล่ะ”ฉันถามต่อ
“ก็แค่เป็นตัวนำในการสื่อรัก คล้ายๆศัพท์ที่มนุษย์ใช้กันว่าแม่สื่อน่ะ”
“อ๋อๆๆแม่สื่อ! เอ่อ...แต่ฉันดูถูกในความรักนะ ทำไมถึงใช้ฉันล่ะ??”
“ไม่ใช่เพียงแค่เจ้า....แต่ยังมีใครอีกหลายคนที่ดูถูกความรัก เพราะงั้นไงเทพีแห่งรักเลยอยากให้พวกเจ้ารู้จักความรักที่แท้จริงซะบ้าง...แล้วตกลงเจ้าจะตอบว่ายังไงล่ะ”
“เอ่อ...มันก็น่าคิดอยู่นะ แล้วฉันต้องเป็นกามเทพนานเท่าไหร่ล่ะ”
“จนกว่าจะทำให้รักสมหวังสิบคน”
“แค่สิบคนเอง งานง่ายๆแบบนี้ฉันก็ต้องตกลงสิ”
“'งั้นไปกันเลย!”อยู่ๆฉันก็รู้สึกเหมือนถูกพลักที่หลังให้ตกลงไปในหลุมอะไรซักอย่างแล้วทุกอย่างก็เลือนราง...
อยู่ๆฉันก็มาปรากฏตัวที่ไหนซักแห่ง...ภายในห้องกว้างตกแต่งด้วยความโบราณแต่เริ่ดหรู มีผู้หญิงอายุน่าจะวัยกลางคนกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้สุดใหญ่บิ๊ก ข้างๆจะเห็นผู้หญิงอีกคนที่มีใบหน้าแสนหวานนัยต์ตาสีไข่มุกกำลังจ้องมองมาทางฉันอย่างไม่พอใจอะไรซักอย่างอยู่
อ่า...เพิ่งจะมาเห็นว่าข้างๆฉันยังมีผู้หญิงอีกสามคนอยู่ด้วยแฮะ=_=:;
รึว่านี่คือคนที่ดูถูกความรักเหมือนกับฉันกัน ?
“นั่นคือเทพีแห่งความรัก”เทพเพเทย์แอบกระซิบที่ข้างหูฉัน ฉันเลยพยักหน้าเชิงรู้เบาๆ
“เอาล่ะพวกเจ้าทั้ง 5 ข้าจะส่งพวกเจ้าไปโลกมนุษย์ พวกเจ้าได้รับภารกิจเดียวกันคือภารกิจตามหารักแท้ของเจ้า จำเอาไว้ถ้าภารกิจนี้ไม่สำเร็จ พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องตาย”คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้นั่นพูดขึ้น
“นี่พวกเรายังไม่ตายอีกรึไง”คนที่ท่าทางหมวยๆพูดขึ้น ฉันจึงเห็นผู้หญิงตาสีไข่มุกแอบกระซิบอะไรไม่รู้ข้างๆ
“ภารกิจครั้งนี้ไม่มีเทพคอยควบคุมพวกเจ้า แต่พวกข้าจะมองพวกเจ้าจากตรงนี้ ข้าขอกล่าวไว้ก่อนเลยนะ ว่าไม่ว่าพวกเจ้าจะทำอะไร พวกข้าจะเห็นเสมอ และพวกเจ้าจงรับสร้อยเส้นนี้ ไว้คนละเส้น”คนๆนั้นพูดแล้วยื่นสร้อยให้แก่พวกเราที่ละคน “สร้อยเส้นนี้เปรียบเหมือนนกส่งสาร สร้อยเส้นนี้จะคอยบอกเคล็ดลับการทำภารกิจให้สำเร็จ และคอยส่งข้อความจากข้าไปถึงพวกเจ้า และแน่นอน เจ้าก็สามารถใช้มัน ส่งข้อความมาหาข้า ได้เช่นกัน”เธอพูดต่อ
“แล้วมันใช้ยังไง”ฉันถาม
“เมื่อถึงเวลาเจ้าก็จะรู้วิธีการใช้มันเอง สร้อยที่พวกเจ้าได้รับไปน่ะ มันไม่ธรรมดาหรอกนะ เอาเป็นว่าตอนนี้พวกเจ้า จงสวมสร้อยนั่นซะ ข้าจะได้ส่งพวกเจ้าไปโลกมนุษย์ซักที”เร่งจริงวุ้ย-*- แล้วก็สวมสร้อยเส้นนั่น ทันทีที่พวกเราทั้ง 5 ใส่สร้อยเสร็จแล้วภาพที่กรากฎตรงหน้าก็เปลี่ยนไป เป็นภาพหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่
‘ตอนนี้พวกเจ้าอยู่ที่โลกมนุษย์แล้ว บ้านหลังนั้นคือที่อยู่อาศัยของพวกเจ้า ขณะทำภารกิจ’ เสียงเทพีแห่งความรักดังขึ้นมาอีกครั้ง
‘รายละเอียดและเอกสารของพวกเจ้าอยู่ที่โต๊ะในห้องโถง รวมถึงกุญแจบ้านด้วย แล้วก็ไม่ต้องสงสัย ว่าข้ารูได้ยังไง เพราะเพียงแค่เจ้าคิดข้าก็สามารถรับรู้ได้ นี่คือความสามารถของสร้อยเส้นนิ้ เพื่อไม่ให้ดูมีพิรุธระหว่างที่พวกจ้าสื่อสารกับข้ายังไงล่ะ”
เอ่อๆๆ...มันไฮเทคล้ำเทคโนโลยีแล้วนะเนี่ย=[]=! ก้าวข้าวศัตวรรษ์ที่ยี่สิบสี่โดราเอม่อน !!!
‘เจ้าควรที่จะเลิกสงสัยเรื่องต่างๆได้แล้ว เพราะพวกเจ้ามีเวลาไม่มากนัก ดังนั้น จงเริ่มภารกิจซะ!’
ได้เวลา ทำภารกิจรักแล้ว !!!
ความคิดเห็น