ก่อสร้าง Ωжфю ☆ NIGHTMARE ☆ Ωжфю [สมัคร ไม่เล่นก็จบ]

ลำดับตอนที่ #1 : :: Entrance ::

 

 

า        หากคุณได้เดินทางออกจากเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยแสงสีมาทางใต้ขึ้นเขาลงห้วยสักนิดจะได้พบกับป่ารกทึบซึ่งเต็มไปด้วยหนามแหลมโค้งงอคล้ายต้อนรับผู้มาเยือนตรงทางเข้าซึ่งอาจจะมีเพียงทางเดียว  บรรยากาศเงียบสงบรอบข้างไร้ซึ่งแสงจันทราเมื่อเผลอก้าวเข้ามาต้นไม้หนามก็พลันปิดทางออกแม้ว่าจะพยายามตัดตอนกิ่งเท่าใดหนามแหลมที่เข้าขวางก็แลดูจะแหลมคมและแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น  เมื่อคุณถอดใจและเดินตามทางมาจนกระทั่งหลุดออกจากทางเดิน..แต่บางท่านอาจได้พบกับบางสิ่งจนมิอาจออกจากโพรงนั้นก็เป็นได้....      เมื่อพ้นโพรงท่านจึงได้พบกับพื้นที่กว้างใหญ่มีค้างคาวฝูงใหญ่บินผ่านหัวของท่านไปราวกับกำลังวิ่งหนีบางอย่าง รกร้าง  ที่มีต้นไม้แห้งตาย  สิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ที่ค่อนข้างเก่ากึ้กราวกับจะถลมลงมาทุกเมื่อสถานที่แห่งนี้เคยเป็นคลับมาก่อนจนกระทั่งเมื่อมีเด็กสาวนักเดินทางกลุ่มหนึ่งมารับดูแลพื้นที่นี้ด้วยความสนใจ   ยามค่ำคืนผู้ล่าทรงอำนาจจักผลัดเปลี่ยนซึ่งขุมพลัง

  บ้านพักหลังนี้ได้รับการบูรณะขึ้นมาใหม่โดย  เอทีส  ดี มิเนลร่า วันที่  28  เมษายน  2557      เปิดอย่างเป็นทางการ    25 เมษายน  2558     History 『ย่อ』      สองเท้าก้าวลงมาจากยานพาหนะที่โดยสาร  เงยหน้าขึ้นมากวาดสายตาของตนมองไปรอบ ๆ พบเพียงผืนป่ารกทึบที่เอนกิ่งแหลมโน้มตัวลงต่ำอย่างน่าพิศวงและบรรยากาศเย็นเหยียบจนเสียวสันหลังแม้จะใส่เสื้อโค้ทตัวหนาหรือมีขนยาวคลุมทั่วร่าง  พลันสายตาได้สะดุดกับเส้นทางดินที่ทอดยาวเข้าไปภายในหมอก  สายหมอกปกคลุมทั่วพื้นป่าแม้ว่านี่จะเป็นเวลาสาย  แสงอาทิตย์มิอาจสอดส่องผ่าผืนหมอกเข้ามาได้แม้เพียงนิด  เสียงร้องเล็ก ๆ แม้ว่าจะฟังคล้ายเสียงเด็กกำลังร้องแต่ก็คงเป็นเพียงเสียงสัตว์  อาจจะเป็นนกแก้วที่ร้องเลียนเสียงคนก็เป็นได้      ที่นี่ช่างแตกต่างจากเมืองใหญ่ที่จากมาเสียจริง     เสียงสบถภายในห้วงความคิดเหมือนเสียงอาลัยจากบางสิ่ง  ช่างปะไรคงจะหลอนไปเองก็ที่นี่มันวังเวงเสียขนาดนี้  แตกต่างเสียจนไม่น่าเชื่อว่าจะมีใครมาอยู่ภายในนี้เลยด้วยซ้ำ  หยิบสัมภาระที่วางไว้บนพื้นขึ้นมาพร้อมสาวเท้าออกไปอย่างเร่งรีบหากอาทิตย์ตกดินเสียก่อนจะมิทันการ  สัตว์ร้ายคงรีบมารุมทึ้งจนมิอาจหีนรอดออกไปได้  จะมี...คนมาพบศพหรือเปล่าก็ยังไม่แน่  แม้ว่าจะมองหาทางอื่นก็คงมิมีทำได้เพียงก้าวเท้าเล็ก ๆ เมื่อเทียบกับผืนป่าโดยรอลงไปตามทางเดิน  รีบไปให้ถึงคฤหาสน์ที่มีข่าวลือจากภายในเมือง      ทุก ๆ ก้าวที่เดินได้ยินเหมือนเสียงคุยจอแจของผู้คนแต่กลับไม่พบกับสิ่งใดเมื่อหันไปมองมีเพียงเงาวูบและสายลมอ่อน ๆ ที่แสนจะเย็นยะเยือก  ทั้งที่นาฬิกายังดำเนินเวลาอยู่ช่วงบ่ายสี่กว่า ๆ ทว่าด้านหลังกลับมืดมิดราวกับรติกาลมาเยี่ยมเยือน  ส่วนตรงหน้าแม้มีแสงแต่ก็เงียบสงัดลงทุกขณะอย่างน่าผวา      อยากจะถอยหลังกลับเสียแล้วสิ หรือจะไปต่อดีนะ      ราวกับเสียงความคิดดังก้องไปภายในป่าที่สำคัญเสียงแซก แซก แซกที่ดังเป็นระยะกับเสียง กร๊อบ  ที่ดังระงมไปทั่วหลังจากก้าวเข้ามานี่มันอะไรกัน        "ห๊ะ?????"       กลืนน้ำลายลงคอไปเสียแล้วหันกลับไปมองก็พบกับกิ่งไม้ที่แตะอยู่บริเวณบ่ารู้สึกโล่งอกที่มิใช่สัตว์ร้ายหรือบางสิ่งบางอย่าง  ทว่า...เส้นทางกลับไปถูกปิดกั้นเสียแล้ว  แม้จะพยายามเอาสัมภาระที่พกมาได้ฟันยังไงกิ่งไม้ช่างยาวรวดเร็วเสียงเหลือเกิน...และเมื่อมันหักก็จักมีรูปลักษณ์แปรเปลี่ยนมีน้ำสีข้นย้อยอกมามันมีกลิ่นคละคลุ้งคล้ายกับเลือด...      เมื่อถอยกลับมาก็พบว่าทางจะไปต่อกำลังจะถูกปิดต้องรีบแล้วฝ่ามันไปกลับไม่ได้ก็ต้องรอดออกไปภายนอกให้ได้  ระหว่างที่วิ่งก็สังเกตตามทางพบว่าฝูงค้างคาวบินผ่านเป็นสายรุ้งสีดำสนิทบนผืนฟ้า      เฮือก !

™