คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : + P r o l o g u e
“เฮ้ยไอ้ชา เมื่อไหร่แกจะหาใครมาดูแลซักทีว่ะ”
เสียงพูดโทนค่อนข้างสูงของต้นเพื่อนสนิทของผมพูดขึ้นด้วยสีหน้าเอือม
ดูมันพูด! ใครว่ะครับ ใครต้องการคนดูแล ผมหรอ ?!!
“ ไอ้ต้นพูดให้มันดีๆ ใครต้องการคนดูแล อย่างชานะ ชาอ่ะต้องไปดูแลคนอื่นเว้ย!! ” ฟังไม่ผิดหรอกครับ คนอย่างไอ้นนทนันท์นี้แหละที่ต้องไปดูแลคนอื่นไม่ต้องการให้ใครมาดูแล!
“ อย่างแกน่ะนะจะไปดูแลใครได้ว่ะ ตัวก็เล็กหน้าก็หวานน่ารักเหมือนทอมตัวน้อยๆ ” ต้นส่ายหน้ากับความคิดของผม ทำไมว่ะครับ ถึงจะตัวเล็กแต่ผมก็สูงนะเฟ้ย หน้าก็ออกจะหล่อขนาดนี้มาพูดว่าหน้าหวานได้ไง ใช้อะไรดู!
“ โอ้ยยยยย! ต้นอ่านปากชานะ ชา-เป็น-รุก-เว้ย!! หรือในภาษาณี่ปุ่นที่เค้าเรียกกันว่า เมะ อ่ะครับเข้าใจไว้ด้วย!”
พรวดด!
อ้าวไอ้นี้รู้ความจริงแค่นี้ก็ไม่ต้องมาพ่นน้ำเต็มหน้าขนาดนี้ก็ได้นะบ้าเอ้ยย!
“ โอ้ยยยย!! ไอ้ต้นเต็มหน้าชาเลย บ้าเอ้ย! ” พูดด่ามันไปก็เอามือปาดน้ำเก็กฮวยของไอ้คนทำออกจากหน้าไป ถ้ามันจะทำหน้าอันแสนหล่อเหลาของผมเลอะขนาดนี้ แต่ไม่เป็นไรคนหล่อถึงจะทำอะไรก็หล่ออยู่วันยังค่ำแหละ (มั่นใจ)
“ What!! ไอ้ชา! พูดไรออกมาว่ะ ขำว่ะ …อุ๊บ! ก๊ากกก ! ฮ่าๆๆๆๆ เป็นไรมากป่ะ!! ” พอพ่นน้ำเก็กฮวยที่มันกำลังดูดใส่หน้าผมเต็มๆเสร็จ ไอ้ต้นไม่มีแม้แต่คำขอโทษแถมยังกุมท้องหัวเราะซะลืมโลกขนาดนี้อีก มันหน้าขำตรงไหนกันว่ะ ก็แค่พูดตามความเป็นจริงผิดเรอะ!
“ ก็พูดตามความจริงไง! ไม่ถูกหรอ? นี่! หยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้นะโว้ยย! ” นี่ถ้าแกยังไม่หยุดหัวเราะนะไอ้ต้น เดี๋ยวจะเอาเชือกมารัดคอให้มันดิ้นตายอยู่ในโรงอาหารนี้ซะเลย!
“ ฮ่าๆ เออๆหยุดแล้วๆ ชา!! ” อยู่ดีๆต้นก็ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะก็ลุกขึ้นโน้มเอามือทั้งสองข้างมาตบที่ไหล่ทั้งสองข้างของผมอย่างแรงจนต้องสะดุ้ง!
“ อ .. อะไรไอ้ต้น! ”
“ แกเป็นรุก ? ” คำถามของต้นทำให้ผมต้องพยักหน้ารับอย่างงงงวย ใช่! ผมเป็นรุก!
“ ถึงแม้ว่าแกจะมีแต่ผู้ชายหุ่นถึกๆมาขอเบอร์อยู่ตลอด ” จี๊ดเลย! จี๊ดเลยครับพี่น้อง คำถามข้อนี้ถึงผมจะไม่ค่อยภูมิใจนักที่จะพยักหน้ารับแต่มันก็เป็นความจริงที่น่าเศร้าที่ว่ามีแต่ผู้ชายหุ่นถึกๆมาขอเบอร์ผม ที่ไอ้ต้นมันรู้ก็เพราะมีหลายคนที่เป็นรุ่นพี่ที่คณะแล้วอยากจะจีบผมก็ให้ไอ้ต้นเป็นพ่อสื่อก็เยอะแยะไป
แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่า ไอ้พวกผู้ชายถึกๆพวกนั้น ไม่แน่มันอาจจะเป็นรับก็ได้ โด่! เห็นคนหล่อร่างสูง(?)อย่างผมหน่อยไม่ได้อยากให้ผมไปรุกให้ล่ะสิ แต่เสียใจเห็นหล่อๆอย่างงี้แต่ผมก็เลือกนะค๊าบ!
“ คนที่เขาเป็นรุกกันน่ะต้องแข็งแรงสูงหุ่นดีหน้าหล่อ ไม่ใช่ไอ้ทอมตัวเล็กอย่างแก ไอ้ชา! ” ไอ้เพื่อนเลว!! เมื่อกี้พ่นเก๊กฮวยใส่หน้าผมยังไม่พอยังจะเอาน้ำลายมาพ่นใส่หน้าอีก! ไอ้ขนดก!!
“ เฮ้ย! ทำไมจะไม่ได้ว่ะ ถึงชาจะหน้าหวานแต่ชาก็รุกได้เว้ย!! ”
“ เฮ้อ ทำไมแกรั้นอย่างงี้ว่ะ ถามหน่อยแล้วใครจะมารับให้แก ? ” ต้นปล่อยมือออกจากไหล่ผมก่อนจะลงไปนั่งที่เดิมพลางทำหน้าเหนื่อยใจเอือมระอากับผมเต็มที่
.
.
.
โอ้ยยย!! คิดถึงเรื่องเมื่อกี้ที่คุยกับไอ้ต้นแล้วจี๊ด! มีก็แล้วกันไอ้ต้น คอยดูแล้วกัน คิดแล้วเจ็บใจจริงๆที่มันดูถูกผมว่าคนอย่างผมต้องรับ ไว้คอยดูแล้วกันไอ้ต้น ชาจะทำให้เห็นว่าคนอย่าง คชา นนทนันท์ จะต้องมีคนต่อแถวคอยรอให้ผมไปเป็นรุกให้อย่างแน่นอน!
แต่! ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะสนใจเรื่องพวกนี้
เพราะอะไรน่ะหรอครับทุกคน
เพราะตอนนี้ผมกำลังต่อแถวซื้อไข่หวานนนน ~ ของโปรดของผมอยู่น่ะสิครับ เมื่อกี้พึ่งเถียงกับไอ้ต้นมาผมเลยชิ้งหนีมันมาซื้อของกินซะเลย อีกไม่กี่คิวไข่หวานลูกพ่อก็จะมาให้พ่อลิ้มชมรสแล้ว แค่คิดก็มีความสุขไปถึงสวรรค์แล้วล่ะ แล้วถ้าได้กินกับนมสตรอเบอร์รี่อีกนะโอ้ยไม่อยากจะคุยกับทุกคน มันสุดยอดจริงๆ !! *0*
“ อ้าวคชาเอา 2 กล่องเหมือนเดิมใช่ไหมลูก น่ารักเหมือนเดิมเลยนะ ” ป้าร้านไข่หวานเจ้าประจำของผมส่งเสียงเรียกเมื่อเห็นหน้าผม ป้าก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย! จำได้ด้วยว่าผมเอา 2 กล่อง แหม! รู้ใจจริงๆจะได้ไม่ต้องพูดให้เสียเวลา
“ โหยป้า ชาบอกป้ากี่ครั้งแล้วฮะว่าชาหล่อ ไม่ได้น่ารักน้า ~ อ้ะ! ป้าฮะ! ขอชาเยอะๆ ” ป้าสวยที่สุดเลยป้ารู้ตัวไหม นั่นแหละตักอีกครับตักเยอะๆ
ว่ะฮ่ะฮ่า! ในที่สุด! ไข่หวานลูกรักก็มาอยู่ในมือผมเรียบร้อยแล้ว และถ้าไข่หวานและนมสตรอเบอร์รี่จะเต็มมือผมขนาดนี้ แต่ไม่เป็นไร คชาทนได้! สุดท้ายก็แค่เดินเอาไปวางไว้บนโต๊ะเพื่อที่จะกลับไปหาไอ้ต้นที่กำลังรอผมอยู่ผมมีเวลากินก็ถึงโน่น 8 โมงที่มีเรียนนั่นแหละ อย่ามัวแต่พูดมาก! ต้องรีบเดินไปวางลูกๆก่อน
โอ๋ ลูกๆของพ่อ เดี๋ยวพ่อจะรีบไปวางที่โต๊ะเดี๋ยวนี้แหละครับ…
“ ไอ้เจมส์มึงอยู่ไหนเนี่ย แล้วกูจะรู้ไหมว่าตึกที่เรียนมันอยู่ไหน โธ่เอ้ย!” เสียงใส่อารมณ์ของใครบางคนส่งเสียงดังสะกดให้ผมต้องชะงักและมองตามทันที
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตักๆๆๆๆ !!
ริมฝีปากสีแดงสดที่กำลังส่งเสียงเข้าไปในมือถือของตัวเองตัดเข้ากับผิวขาวๆราวกับกระดาษ จมูกโด่งเป็นสันรอบกรอบด้วยผมซอยสั้นเซ็ตเป็นทรงอย่างลงตัว ทำไมหัวใจของผมถึงได้เต้นเร็วแบบนี้ละถึงจะดูตัวสูงไปหน่อยแต่หน้าหวานแบบนี้ให้อภัยเพราะเคยได้ยินไหมครับว่า ความสูงไม่ใช่อุปสรรคในที่ราบน่ะ ฮะ ฮิ้วววว!!
ใช่เลย~ โดนใจชาเลยยยยย *0*
ขนาดหงุดหงิดยังน่ารักอ้ะ! โอ้ยหัวใจจะวายครับทุกคน!
“ อะ อะ ไอ้ต้น!! ” ตาก็มองไปแต่พอเดินไปวางไข่หวานกับนมลงบนโต๊ะเป็นที่เรียบร้อยมือผมก็สะกิดเรียกไอ้เพื่อนตัวดีของผมทันที
“ อะไรของแกว่ะชา ” ท่าทางอย่างงี้ ตาเยิ้มอย่างงี้ อย่าบอกนะว่า…
“ นั่นใครอ่ะ เด็กใหม่หรอทำไมชาไม่เคยเห็นที่คณะเลย! ” ใช่เลยคนนี้แหละโดนใจผมเลยครับทุกคน พอได้เห็นหน้าก็หัวใจเต้นแรงสั่นไปหมด โอ้ยยยย! คนนี้แหละว่าที่ภรรยาผมในอนาคต!
“ เอ่ออ! นั่นน่ะเป็นเพื่อนกับรุ่นน้องต้นเอง ชื่อน้องเต๋า ตะ แต่! ช….”
“ ไอ้ต้น!! เดี๋ยวชามา ชาขอไปสมัครเป็นคนรุกให้น้องเต๋าก่อนนะเว้ย!! ” เหมือนว่าก่อนที่ผมจะลุกจากโต๊ะ ต้นมันจะพูดอะไรซักอย่างกับผม แต่ใครจะสนล่ะครับเดี๋ยวใครคาบน้องเต๋าของผมไปกินทำไง ยิ่งหน้าตาน่ารักอยู่ด้วย ไม่ได้ครับผมต้องไปสานสัมพันธ์เพราะเมื่อกี้ผมแอบเห็นสาวๆในโรงอาหารมองน้องเต๋ากันตาเป็นมันเลย!!
ตอนนี้พ่อขอโทษนะไข่หวานและนมสตรอเบอร์รี่ลูกรัก แต่ตอนนี้พ่อขอไปตามหาแม่มาให้ลูกๆก่อน!
ด้านต้นเมื่อเห็นว่าไอ้เพื่อนทอมตัวเล็กของตัวเองลุกออกไปก็มองตาค้างก่อนจะเอามือกุมขมับของตัวเองอย่างเหนื่อยอ่อน จะไม่ให้เพลียกับคชาได้ยังไงก็ในเมื่อคนที่มันจะไปเอาทำเมียนั่นน่ะ ….. มันเป็นรุกตัวพ่อเลยยังไงล่ะ!!
LET'S Talk
ลงแล้วนะคะอินโทร ถ้าสนุกไม่สนุกไงก็บอกกันเน้อะ
หลายๆคนเดาออกมาทั้งเต๋าและคชาใครจะเป็นรุกใครจะรับ 55555
ไม่แน่เรื่องนี้อาจจะให้พี่เต๋ารับก็ได้นะใครจะไปรู้ต้องติดตามมมมม ^^
ชอบไม่ชอบยังไงเม้นท์บอกกันด้วยนะคะ
เม้นท์เยอะ อัพเร็วนะเออ :)
Writer : eunnanxz.
ความคิดเห็น