คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Symphony no. 0 : Just hear the intro.
Condom Symphony!!
Symphony no. 0 : Just hear the intro.
ร่างบางรู้สึกถึงมือเรียวของคนที่ตัวเองสุดแสนจะเกลียดลูบไล้อยู่ที่ต้นขาด้านในแผ่วเบา… ลิ้นร้อนกับริมฝีปากที่สัมผัสทาบทับโลมเลียอยู่ที่ยอดอกผ่านเสื้อผ้าทำให้ต้องครางออกมาอย่างระบายอารมณ์ ความรู้สึกเจ็บบริเวณข้อมือทั้งสองข้างที่ถูกมัดไม่อาจเทียบได้กับฟันคมที่ขบเม้มลงมาทั่วกายครั้งแล้วครั้งเล่า…
ร่างข้างใต้กัดฟันแน่นพร้อมกับรู้สึกถึงความเจ็บใจที่แล่นริ้วขึ้นมาจุกที่หน้าอก ความรู้สึกขยะแขยงราวกับจะกลั้นใจตายในวินาทีใดวินาทีหนึ่งได้ก็ไม่อาจช่วยให้หลบลี้หลีกหนีความรู้สึกวูบวาบอันเป็นความต้องการพื้นฐานของชีวิตมนุษย์ เทปเหนียวเหนอะที่ถูกใช้ซีนปิดปากถูกกระชากออกช้าๆ ถึงแม้จะแผ่วเบาหากแต่ก็นำพามาซึ่งความแสบบริเวณผิวปากได้เป็นอย่างดี…
“ ไอ้เหี้ยเนิร์ด!!! มึงจะทำอะไรกู!!! ”
ทันทีที่เทปหลุดออกไป เสียงทุ้มนั่นตวาดก้องสวนกลับออกไปด้วยความเกรี้ยวกราด หากแต่เสียงที่ใช้ไปมันกลับต้องไร้ค่าเพราะนอกจากคนที่ถูกตะโกนเข้าใส่มันจะไม่สนใจแล้ว ใบหน้าหล่อภายใต้กรอบแว่นของคนตรงหน้ากลับแย้มยิ้มเย้ยหยันมาให้ ร่างบางนิ่งสดับฟังเสียงอีกฝ่ายแค่นหัวเราะในลำคอแผ่วเบา ก่อนที่ใบหน้าหล่อนั่นจะผละออกมาจากคอเรียวขาวโพลนเต็มไปด้วยรอยฟัน คนตรงหน้าโน้มตัวมากระซิบแผ่วเบาที่ข้างใบหู
“ ถึงตอนนี้แล้ว มึงยังเรียกชื่อผัวไม่ถูกอีกหรือไงวะซิกม่า?... ”
“ มึงเป็นคนบอกกูเองนะซิก… ”
“ ว่าไม่จำกัดวิธี ขอแค่ใครทำให้อีกฝ่ายลาออกจากมหา’ลัยได้ คนนั้นก็ชนะไป ”
ไม่ว่าเปล่า มือเรียวของคนที่ทาบทับอยู่กลับเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาสีขาวตัวบางของคนข้างใต้ทันที ร่างบางตรงหน้าพยายามขัดขืนอย่างยิ่งยวด คำสบถหยาบคายที่ไหลออกมาจากริมฝีปากอิ่มราวกับเปิดก๊อก หากแต่นั่นก็ไม่ช่วยให้หยุดมือเรียวขาวที่ไล้ลงไปปลดตะขอกางเกงของตนอย่างเชื่องช้า
“ ไอ้เหี้ยเนิร์ดมึงมันเลว!! ”
ริมฝีปากบางกราดด่าออกไปด้วยความคลั่งแค้น ถึงประโยคนั่นจะไม่ทำให้อีกฝ่ายหยุดทุกการกระทำเลวร้ายนี่ลงได้ หากแต่อีกคนก็ชะงักไปครู่ใหญ่ นัยน์ตาสีเหล็กวาวจ้าภายใต้กรอบแว่นนั่นกวาดมองทั่วร่างบางตรงหน้าด้วยสายตาโลมเลีย มือเรียวลูบไล้ผ่านหน้าท้องราบเรียบก่อนจะลากลงต่ำไปเรื่อยๆอย่างน่าใจหาย
“ มึงมันก็เลวเหมือนกูนั่นแหละซิก แต่แค่กูมีวิธีเลวที่มีประสิทธิภาพกว่า…หึ ”
“ มึง…!!! ”
แล้วคำพูดอื่นใดของร่างบางตรงหน้าก็ถูกทำให้กลืนหายไปกับริมฝีปากได้รูปที่กดจูบลงมาแบบไม่ทันให้ตั้งตัว ริมฝีปากที่บดเบียดกันครั้งแล้วครั้งเล่ามาพร้อมลิ้นร้อนที่เกี่ยวพันสัมผัสกันราวกับไม่มีที่สิ้นสุด เสียงหอบหายใจถี่ด้วยแรงอารมณ์ดังก้องห้องมืดๆแคบๆที่ไม่อาจทราบแน่ชัดว่าเป็นที่ใด
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ในเมื่อมึงต้องเป็นที่หนึ่ง และกูก็ไม่ชอบเป็นที่สอง งั้นเราก็มาวัดกันเถอะ ว่าใครกันแน่จะเป็นคนเดินออกไป!!
Talk Talk Talk : อั่ยย่ะ!! เป็นนิยายเรื่องแรกที่ต้องมานั่งพล่ามอินโทร ขอตั้งสมาคมคนรักหนุ่มแว่นขึ้นชั่วคราว คึคึ สนองนี้ดตัวเองมากเลยตู ขอบคุณที่ผ่านเข้ามาอ่านนะคะ ^^ รออีกนิดนะคะ รอแบล็กเมลล์จบแล้ว จัดยาวมิสเทคกับคอนดอมเลยค่ะ ^O^
Ps. นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่จีจะลองเขียนแนวภาษาอีกแบบนึงค่ะ ไม่รู้จะขัดๆหรือเปล่าเนอะ TT
Ps. ขอเปลี่ยนชื่อตัวละครยกเรื่องเลยนะคะ เนื่องด้วย จีอยากใช้ภาษากรีกแทนชื่อตัวละครค่ะ ภาษากรีกเป็นอะไรที่สวยมาก มันดูน่าหลงใหลดี เพราะงั้นเอาเป็นว่า เปลี่ยนชื่อหมดทุกคนเลยจ้า ^O^
ความคิดเห็น