คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : + ใบสมัครของทราย^^
AUDITION NO.2
● 1st | ผู้สมัคร
1. ชื่อ ,, ท๊อฟฟี่
2. อายุ ,, 16จ้า
3. พล็อตนี้มีอะไรดี? ,, ชอบตัวละครตัวนี้อะ ไม่ร้ายแต่ก็ไม่ใช่นางเองที่จะยอมให้ใครแย่งของที่รักไป ^^
● 2nd | ตัวละคร
1. ชื่อพระเอก ,, คิมแทจุน
2. อายุ ,, 23
3. อาชีพ ,, นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง
4. ลักษณะนิสัย ,, อบอุ่น รักใครรักจริง ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อคนที่รัก มองโลกในแง่ดี ชอบยิ้ม จริงใจ ขี้แกล้ง ร่าเริงทะเล้นนิดๆ แต่ถ้าเกิดใครมาทำให้ผู้หญิงที่เค้ารักเจ็บเค้าก็ไม่ยอมเหมือนกัน
5. อิมเมจ (ขอ 1 รูป พร้อมชื่อ) ,, Lee Chihoon
6. ชื่อนางเอก ,,ชเว เฮวอน
7. อายุ ,, 22
8. อาชีพ ,, พึ่งเรียนจบ ได้เข้าทำงานเป็นดีไซนเนอร์ในบริษัทของครอบครัว
9. เกี่ยวกับครอบครัว ,, เธอเติบโตมาในครอบครัวที่มีเพียงพ่อเท่านั้น ส่วนแม่ของเธอเสียตั้งแต่ยังเด็กๆ พ่อของเธอเป็นคนที่ใจดีเอามากๆ พ่อเธอเป็นเจ้าของแบรน์เสื้อผ้าที่ดังมากในเกาหลี ตั้งแต่แม่ของเธอเสียไป ทำให้พ่อของเฮวอนทุ่มเททุกๆอย่างเพื่อเฮวอน ส่วนเฮวอนเองหลังจากเสียแม่ ไปเฮวอนก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้พ่อมีความสุดที่สุด เธอพยายามที่จะเป็นดีไซน์เนอร์ที่เก่งเหมือนแม่ของเธอและพยายามที่จะช่วยบริหารบริษัทของพ่อให้ได้
10. ลักษณะนิสัย,, มีความคิดเป็นของตัวเอง ดื้อเงียบ หัวรั้น ฉลาด เพรียบพร้อมไปซะทุกอย่าง ทั้งหน้าที่ การงาน การเรียน เป็นคนที่ใครๆก็ยอมรับในตัวเธอ อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ จะดีกับคนที่ดีกับเทอเท่านั้น ทีความพยายามและอดทน ไม่ยอมให้ใครมารังแกกันได้ง่ายๆ แต่ก็ไม่ใช่คนที่จะไปหาเรื่องใครก่อน ในเมื่อมีคนที่ต้องการจะแข่งกับเธอ เธอเองก็จะไม่ยอมเหมือนกันไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม รักจริง เชื่อมั่นในตัวเอง ซื่อตรง ชื่อสัตย์ มีความเป็นผู้ใหญ่อยู่เสมอเพราะเธอเป็นทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลทำให้เธอจะต้องแบบรับหน้าที่ทั้งหมดไว้ ทั้งๆที่มันเกินที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรับไหว แต่เธอก็ไม่เคยที่จะยอมแพ้และไม่เคยยอมให้ใครเห็นด้านที่อ่อนแอของเธอเลยซักครั้ง
11. อิมเมจ (ขอ 1 รูป พร้อมชื่อ) ,,
● 3rd | ชิงบท
1. เพื่อนของคุณกำลังแย่งแฟนคุณไปอย่างซึ่งๆหน้า คุณรู้สึกอย่างไร,,
ฉันไม่มีวันยอม เธอ[นางเอกNO.1]ไม่ได้รักเขาจริง ฉันรู้ ฉันรู้ทุกๆอย่าง คนนั้นอย่างเธอ ก็แค่อยากจะเอาชนะฉันเท่านั้น ได้!!ในเมื่ออยากจะแข่งกับฉัน ก็เตรียมรับตัวไว้ได้เลยเพราะฉันเองก็จะไม่ยอมยกเขาให้เธอเป็นอันขาด ฉันต้องทำแย่งเขากลับมาเป็นของฉันให้ได้
2. ผู้ชายคนหนึ่งที่คอยอยู่เคียงข้างคุณมาตลอด(พระเอกของคุณ) เกิดมาบอกว่ารักคุณ คุณจะทำยังไง ,,
“พี่..”ฉันเอ่ยด้วยเสียงที่แผ่วเบาเหมือนหัวใจฉันกำลังจะแตกสลาย คนที่ไว้ใจตอนกลับกลายเป็นเกลียดกันอย่างงั้นหรอ นี่ฉันแพ้แล้วซินะ เข้มแข็งไว้ซิเฮวอน เธอต้องเข้มแข็งไว้
“.....”สายตาที่เย็นชาของ[พระเอกNO.1]ยังคงจ้องมองฉันเหมือนตัวประหลาด ฉันหันหลังกลับแล้วค่อยๆเดินหนีไป นี่ซินะ ที่เธอต้องการ...[นางเอกNO.1] อย่าพึ่งไหลนะ น้ำตา อย่าพึ่งให้เค้าทั้ง2คนนั้นเห็น ฉันไม่อยากอ่อนแอต่อหน้า2คนนั้น นี่คงไกลพอแล้วซินะ
“ฮือ ฮึก…” น้ำตาที่ถูกกลั้นไว้ มันก็ไหลออกมาเป็นสายโดยไม่มีท่าทีว่าจะหยุดง่ายๆ เฮวอนเธอเป็นคนอ่อนแอแบบนีตังแต่เมื่อไหร่ห๊ะ! ฉันพยายามปาดน้ำตาที่ไหลไม่หยุดนั้นแต่มันก็ไม่หายไปซะที
“พอเถอะนะ...”ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองร่างสูงที่ยื่นอยู่ตรงหน้า แทจุน ฉันพยายามก้มหน้าไม่ให้แทจุนได้เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาของฉัน
“อย่ามายุ่งกับฉัน”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ตอนนี้ฉันไม่อยากให้ใครได้เห็นฉันในสภาพแบบนี้
“ทำไม!!! ทำไมเธอต้องรักหมอนั้นขนาดนี่ด้วย!!!!”แทจุนตวาดเสียงดัง เค้าไม่เคย ผู้ชายที่อบอุ่นคนนี้ไม่เคยที่จะโมโหอะไรขนาดนี้มากก่อน ทำเอาฉันถึงกับนิ่งไปซักพัก
“ฉันบอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่ง!!!”ฉันพลักแทจุนอย่างสุดแรงทำให้เค้าเซไปเล็กน้อย ฉันตั้งใจจะเดินหนีไปแต่ก็ถูกแทจุนดึงฉันเข้าไปกอด
“ฉันรักเธอนะ ได้โปรดเถอะ เวลาที่ฉันเห็นเธอเจ็บฉันก็เจ็บเหมือนกันนะ”
“รัก??นี่นายสงสารฉันถึงขนาดต้องพูดอย่างงี้เลยหรอ ความรักของฉันมันไม่ใช่เรื่องตลกนะ ลีแทจุน!!!!”ฉันตวาดพร้อมกับดิ้นให้แทจุนปล่อยฉัน ผู้ชายที่ฉันคิดว่าเค้าเข้าใจฉันมากที่สุดกลับมาพูดอะไรล้อเล่นแบบนี้...
“เฮวอนมันไม่ใช่แบบนั้นนะ ฉันรักเธอจริงๆ”แทจุนพยายามอธิบายแต่ ณ ขณะนั้น ฉันไม่ฟังอะไรทั้งนั้น พยายามดิ้นอย่างเดียว ทั้งโมโห ทั้งเสียใจ
“แต่ฉันเกลียดนาย!!!!!”ทั้งฉันและแทจุนนิ่งกับไปซักครู่ ฉันค่อยๆแกะมือของแทจุนออก แล้วค่อยๆเดินจากไป เสียงที่แผ่วเบาของแทจุนก็ดังขึ้น
“ฉันขอโทษ...แต่ฉันพยายามแล้วจริงๆ”ฉันค่อยหันไปมองแผ่นหลังที่คุ้นเคย ผู้ชายที่ค่อยสร้างสีสันให้ฉัน ที่กำลังเดินจากไป นี่นายชอบฉันจริงๆหรอ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ฉันไม่อยากจะเสียนายไปเหมือน[พระเอกNO.1] นายสำคัญกับฉันมากนะ ฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย น้ำตาฉันค่อยๆไหลออกมาอีกครั้ง นี่มันวันอะไรกัน ฉันกลายเป็นคนขี้แยไปตั้งแต่เมื่อไหร่นะ...
3. เมื่อพระเอกเริ่มเหนื่อยและท้อใจที่จะตามคุณ เค้าบอกว่าจะออกไปจากชีวิตคุณ ตอนนั้นคุณเป็นยังไง,, “หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...”ฉันพยายามที่จะติดต่อแทจุนตั้งแต่เมื่อวานแต่ก็ไม่เขาก็ไม่รับสายฉันซักที ไปหาที่บ้าน ที่บริษัทก็ไม่เจอ เขาหายไปไหนของเขานะ
“พี่ค่ะ พี่ชายคนนั้นเค้าให้หนูเอาดอกไม้มาให้พี่นะคร่ะ”เด็กผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งมาพร้อมกับดอกกุกลาบสีขาวหนึ่งดอก พร้อมกับการ์ดใบหนี่ง พี่แทจุนต้องเป็นพี่แทจุนแน่ๆ
“น้อง!!! พาพี่ไปหาคนๆนั้นหน่อยได้ไหม”
“พี่ชายเค้าไปนู่นแล้วล่ะค่ะ”เด็กน้อยชี้ไปทางรถคันหนึ่งที่ขับออกไปอย่างรวดเร็ว ฉันพยายามที่จะวิ่งตามรถคันนั้นไปแต่ก็ไม่ทัน การวิ่งตามใครมันเหนื่อยอย่างนี้ นี่เอง...
เฮวอน ฉันรักเธอนะ ไม่ว่าจะเป็นวันไหนฉันยังรักเธอ
ขอโทษที่วุ่นวาย ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจ
ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับเธออีก
ลีแทจุน
นี่ฉันทำอะไรลงไป ทุกๆสั่งทุกๆอย่างมันพังไม่เป็นท่าเลย เพราะฉัน ฉันทำร้ายแทจุน ฉันทำร้ายหัวใจตัวเอง ฉันมัวแต่ทำบ้าอะไรอยู่นะ!!! โง่!!! ฉันมันโง่!!!! น้ำตาที่ไม่เคยไหลออกมาให้ใครได้เห็นนอกจากแทจุนตอนนี้มันไหลออกมาอย่างไม่อายสายตาผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมา ทั้งๆที่นายอยู่ใกล้ๆฉันมาโดนตลอด ทั้งที่ไม่เคยหายไปไหน แต่ฉันกลับมองข้ามความรักที่นายมอบให้ พยายามขวนขวายความรักที่ไม่ใช่ของฉัน การวิ่งตามใครซักคน คนที่ไม่รู้จักคำว่ารักอย่างฉันมันเหนื่อยมากเลยใช่ไหม ฉันขอโทษ ฉันพึ่งมารู้เอาตอนนี้มันคงสายไปแล้วใช่ไหม พึ่งมารู้เอาตอนที่ความรักของฉันได้เดินจากฉันไปแล้ว เกมความรักครั้งนี้ ฉันแพ้แล้วจริงๆซินะ....
4. ตอนจบยังไงดีคะ,,
อยากให้เศร้าก่อนแล้วค่อยแฮปปี้อะจ๊ะ ไม่อยากให้เศร้าเป็นเลยอ่ะT^T ส่วนเนื้อเรื่องตอบจบจะเป็นยังก็แล้วแต่เลยจ๊ะ เพราะว่าเราไม่ค่อยเก่งเรื่องตอนจบเท่าไร อยากให้ทรายเป็นคนแต่งมากกว่าเพราะว่ามันคงจะดีกว่าที่เราคิดนะ^^
-------------------------------------------------------------------
ขอบคุณที่ร่วมออดิชั่นนะคะ >3<~
ความคิดเห็น