ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปฏิบัติการกดเมะ? {HANCHUL}

    ลำดับตอนที่ #1 : ปฏิบัติการกดเมะ :: intro {how to 'กด'} RE

    • อัปเดตล่าสุด 24 มี.ค. 54




    INTRO

     

     

    ผมเป็นผู้ชาย...ที่ยอมรับว่าไม่แมนเต็มร้อย

    แต่ผมก็เป็นผู้ชาย...ที่ไม่ต้องการให้คนอื่นมากด

     

    แต่ถ้าต้องการให้คนๆหนึ่งยอมรับว่าผมแมน!

    เค้าบอกผมว่า “ถ้านายอยากให้ฉันยอมรับว่านายแมน ก็กดฉันสิ

    ดังนั้น ปฏิบัติการกด ของผมก็เลยเริ่มขึ้น

     

    *****

     

     

                    “ซังมีผมว่าเราคุยเรื่องนี้กันแล้วนะครับ”ร่างบางในชุดลำลองกับผ้าคลุมกันเปื้อนสีขาวสะอาดตาเอ่ยย้ำกับหญิงสาวในชุดนักศึกษาที่กำลังยืนกอดเขากลางร้านเบเกอรี่แห่งหนึ่งซึ่งเขาทำงานอยู่

     

                    “ฮีชอล แต่ซังมีชอบคุณจริงๆนะคะ ช่วยคบกับซังมีหน่อยไม่ได้หรอคะ”หญิงสาวร้องไห้และซุกหน้าเข้าที่อกของอีกฝ่ายแต่ก็ถูกมือที่สามเข้ามาแยกทั้งสองออกจากกันเพื่อกันไม่ให้ร่างบางถูกลวนลามไปมากกว่านี้

     

                    “พอได้แล้วเจ๊! อาเฮียผมต้องทำงานต่ออีก ขืนเจ๊มาลวนลามอาเฮียในที่ทำงานอย่างนี้อาเฮียของผมคงจะโดนไล่ออกแน่ๆ แล้วอีกอย่างอาเฮียผมเค้ามีคู่หมั้นแล้ว อย่างเจ๊อะหมดสิทธิ์!

     

                    “ก็...อย่างที่ทงเฮว่านั่นละซังมี ผมไม่อยากทำให้คนรักของผมเข้าใจผิดไปมากกว่านี้ หวังว่าคุณจะเข้าใจผมด้วยนะ”

     

                    ร่างบางพูดเสร็จก็ลากน้องชายตัวดีเดินไปหลังร้านด้วยกันทันที ไม่รู้ว่าจะขอบคุณหรือจะด่าทงเฮดี เพราะตอนนี้ทั้งลูกเด็กเล็กแดงต่างมองมาที่เขาเหมือนว่าพวกเรากำลังแสดงละครอยู่ยังไงยังงั้น

     

                    “พี่! ยัยป้านั่นตามรังควานพี่มากี่เดือนแล้วเนี่ย ผมเห็นตั้งหลายเดือนแล้วนะยังไม่หยุดอีกหรอน่ะ”ทงเฮถามพลางชะโงกหน้ามองยัยป้าที่เขาพูดถึงกำลังเดินออกจากร้านพร้อมกับปาดน้ำตา

     

                    “ไม่รู้ ไม่อยากนับว่ะ บอกปัดไปเป็นร้อยรอบแล้วยังจะตามอยู่ได้ ผู้หญิงเนี่ยน่ากลัวจริงๆ”

     

                    “แต่มันก็เหลือเชื่อนะ ผมว่าพี่สวยกว่ายัยป้าเมื่อกี้อีก ทำไมยัยป้านั่นต้องมาหาข้อเปรียบเทียบให้ตัวเองดูด้อยกว่าด้วยการมาคบกับพี่ด้วยก็ไม่รู้”

     

                    “อีกแล้วนะไอ้เด็กเวรนี่! ฉันบอกว่าฉันไม่ใช่เกย์ๆไง”ร่างบางเท้าสะเอวก่อนจะใช่มือข้างหนึ่งดีดหน้าผากน้องชายสุดที่รัก

     

                    “ไม่ใช่เกย์แค่นอนกับผู้ชายด้วยกันว่างั้น”น้องชายแซวเบาๆก่อนจะหัวเราะเอิ้กอ้ากแล้วเดินเข้าร้านไปทำงานต่อ

     

                    ร่างบางส่ายหัวให้กับความบ้าบอของน้องชายก่อนจะเดินเข้าไปทำงานในร้านตามเดิม แต่เมื่อเดินเข้าไปในร้านก็ถูกผู้จัดการโยนใบปลิวกองเบ้อเริ่มมาให้ไปยืนแจกหน้าโรงเรียนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม...แต่เมื่อเวลาผ่านไปเป็นชั่วโมงใบหน้าที่ขาวใสก็เริ่มเปลี่ยนเป็นแดงขึ้นเพราะแดดที่ส่องมาที่หน้าเขาเต็มๆ

     

                    “ร้อนชิบ...”ร่างบางบ่นเบาๆก่อนจะแจกกระดาษในมือให้กับนักเรียนชายที่เดินออกมาจากในโรงเรียน

     

                    “อ๊ะ! พี่ฮีชอล!

     

                    “อ้าวฮยอก เพิ่งเลิกเรียนหรอ”ร่างบางส่งยิ้มให้เพื่อนของทงเฮก่อนจะปาดเหงื่อออกเบาๆ

     

                    “ฮะ ผมเพิ่งเลิกเรียนเมื่อกี้ พอดีอาจารย์ปล่อยเลท...เหงื่อไหลเต็มเลยฮะพี่ อยู่นิ่งๆนะเดี๋ยวผมเช็ดให้”ฮยอกแจหยิบผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาก่อนจะค่อยๆเช็ดเหงื่อที่ไหลอยู่เต็มหน้าฮีชอลเบาๆ

     

                    “ถ้าพี่ร้อนก็ไปนั่งพักก่อนก็ได้ฮะ ผมทำต่อให้ก็ได้”

     

                    “เอ่อ...ไม่ต้องๆ”ร่างบางที่เผลอจ้องหน้าหวานๆของเพื่อนของน้องชายนานเกินไปรีบโบกไม้โบกมือเป็นเชิงห้ามก่อนจะผละออกมาจากผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นเสียเอง

     

                    “แล้วพี่ไหวหรอฮะ เดี๋ยวจะเป็นลมแดดซะเปล่าๆนะ”ร่างเล็กมองฮีชอลด้วยสายตาเป็นห่วง

     

                    มือเล็กคว้าหมับเข้าที่ข้อมือของอีกฝ่ายก่อนจะลากให้เข้าไปนั่งในโรงเรียนด้วยกัน ฮยอกแจนั่งลงข้างๆร่างบางก่อนจะควักผ้าเช็ดหน้าเมื่อกี้ส่งให้ร่างบาง ใบหน้าสวยที่แดงอยู่แล้วจากการตากแดดเป็นเวลานานยิ่งแดงขึ้นไปอีกเมื่อฮยอกแจชะโงกหน้ามาใกล้เขาเหลือเกินพร้อมกับส่งยิ้มน่ารักๆนั้นมาให้

                    ให้ตายสิ...นายน่ารักเกินไปแล้วนะฮยอกแจ!

     

                    “เอ่อ...ขอบใจมากนะ”ร่างบางเขยิบถอยหลังทันที

     

                    “อ๊ะ! โทษทีฮะพอดีเผลอใกล้ไปหน่อย ก็หน้าพี่น่ะมันสวยมากเลยล่ะรู้ตัวบ้างหรือเปล่าฮะ”คนตัวเล็กกว่ายิ้มให้ฮีชอลน้อยๆ

     

                    “ง...งั้นหรอ ฮะๆๆ”

     

                    “เอาละ...ได้เวลาไปแล้ว วันนี้ผมมีนัดทานข้าวกับคุณพ่อตอนเย็น อย่าหักโหมละครับ ถ้าเหนื่อยก็นั่งพักก่อนละ”ร่างเล็กที่เดินไกลออกไปเหมือนกับพารอยยิ้มของฮีชอลให้หายไปด้วย

     

                    “มึงคิดเชี่ยไรอยู่เนี่ยคิมฮีชอล!”ร่างบางทึ้งหัวตัวเองเบาๆก่อนจะลุกขึ้นไปตั้งใจแจกใบปลิวต่อ

     

    ****** 

     

                    “ทำไมเด็กผู้ชายสมัยนี้มันน่ารักๆกันทั้งนั้นเลยวะไอ้ฮัน”คยูฮยอนถามทักขึ้นทันทีที่ขับรถผ่านโรงเรียน ST. Junior

     

                    ...

     

                    เมื่อคยูฮยอนเห็นเพื่อนนั่งเงียบเอาแต่ชะโงกหน้ามองไปทางโรงเรียน ST. Junior ก็มองตามสายตาเพื่อนรักไปจ๊ะเอ๋กับเด็กผู้ชายที่ยืนแจกอะไรสักอย่างอยู่หน้าโรงเรียน คยูฮยอนทำสายตาเจ้าเล่ห์ส่งให้ฮันกยองก่อนจะตบกบาลเพื่อนรักไปหนึ่งที

     

                    “แหม! มองเค้าตาเป็นมันเชียวนะมึง!

     

                    “อะไรมึงเล่า...แล้ว...น่ารักปะวะมึงว่า”ฮันกยองถามขึ้น

     

                    “กูว่าอย่างเงี้ยเค้าไม่เรียกน่ารักแล้วว่ะ...เค้าเรียกโคตรสวยเลย!!! สัดผู้ชายอะไรจะงามขนาดนี้ กูมองแว๊บเดียวออร่ายังกระทบตากูซะขนาดนี้ มึงไม่จีบกูซิวนะ”

     

                    “หยุดเลยมึง กูแค่...อยากลองคุยดูก็เท่านั้น”

     

                    “คุยด้วยอะไรละ คุยด้วยปากหรือคุยด้วยเซ็กส์”

     

                    “ไอ้สัดวันๆมึงคิดแต่เรื่องนี้ใช่มั้ยเนี่ย!”ฮันกยองต่อยหมับเข้าที่หน้าอกของเพื่อนทันที

     

                    คยูฮยอนเอามือขึ้นจับหน้าอกข้างที่โดนฮันกยองต่อยก่อนจะหัวเราะหึๆในลำคอประมาณว่า หรือว่ามึงจะคุยด้วยปากแล้วลามมาเซ็กส์วะ


    CONTINUEs'

                    “นี่! โดดให้ถูกท่าละจะได้รับได้ถูกที่”เสียงทุ้มเข้มนั้นทำให้ร่างบางรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย

     

                    “ไม่ต้องมารับ ฉันลงเองได้!!”ร่างบางตะโกนลงไปก่อนจะกระโดดลงไปทันที แต่แทนที่จะเป็นพื้นปูนแข็งๆกลับรู้สึกนุ่มๆเสียได้

     

                    “เฮ้ย!!!”ร่างบางร้องพร้อมทุบอกคนตัวสูงกว่าให้ปล่อยเขาลง

     

                    “นี่...อยู่นิ่งๆบ้างจะได้มั้ย?”ร่างสูงถามพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้



    ******

    อันที่จริงกะจะเปิดเรื่องใหม่ แต่อยากแต่งเรื่องนี้ต่อ
    ไรท์เตอร์ขอโทษจริงๆนะที่ต้องรีไรท์ใหม่น่ะ
    พอดีมันเบลอๆน่ะ อีกอย่างไม่ได้แต่งนานเลยลืมพล็อต
    ตอนนี้กะจะแต่งจริงๆจังๆแล้วจ้ะ!!! I'm so sorry ''

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×