ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องไม่คาดฝัน และ ข้อเสนอ
\"เฮ้ย คาโล คิล แกช่วยบอกชั้นที ว่าชั้นตาฝาด\" เสียงของเฟริน เดอเบอโรว์ เดอะทีฟ ออฟ บารามอส หรือในตอนนี้ เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะปรินเซส ออฟ บารามอสแอนด์เดมอส เรียกเพื่อนรัก มาช่วยยืนยันสิ่งที่เห็น
\"อะไรหา เฟริน เฮ่ย!!\" เสียงของคิล ที่ตกใจไม่แพ้กันเมื่อเห็นร่าง2ร่างที่ยืนโบกไม้โบกมือ อยู่นอกหน้าต่างเกวียน ก่อนจะเรียกให้หยุดเกวียนแล้วลงไปพิสูจน์ให้แน่ใจ
บุรุษคนแรก ผมสีดำสนิท นัยน์ตาสีนิล ที่มีใบหน้ายิ้มแย้มอยู่เสมอ ผิดกับฉายาซาตานที่ได้รับ ผู้ครองตำแหน่งผู้คุ้มกฎแห่งป้อมอัศวิน และเบี้ย เมื่อครั้งเหตุการณ์หมากกระดานเกียรติยศที่เพิ่งผ่านมาไม่นาน ลูคัส ซาโดเรีย เดอะชอสเชอเรอร์ ออฟ ทริสทอร์
กับอีกหนึ่งบุรุษที่ทำให้พวกรุ่นน้องที่ได้พบเห็นต่างตกใจไปตามๆกัน นักบวชผมทอง ตาสีอเมธิสท์ กับใบหน้าที่หงุดหงิดอยู่เป็นนิจ ไม่สมกับฉายานักบวชที่มี ลอเรนซ์ ดอร์น เดอะพรีส ออฟ แอเรียส หนึ่งใน4ผู้คุ้มกฎแห่งป้อมอัศวิน และเบี้ย จากเหตุการณ์หมากกระดานเกียรติยศ
เหตุการณ์ที่ทุกคนต่างเห็นว่าได้ตายไปแล้ว ที่เฟรินและทุกคนต่างเถียงกันมาตลอดทางว่าตายจริงหรือไม่
\"ไง ทุกคน\" เสียงของลูคัสทักขึ้นอย่างอารมณ์ดี \"จะว่าอะไรมั้ยถ้าพวกเราจะขอติดเกวียนพวกนายไปเอดินเบิร์กด้วย\"
\"ง่า... ไม่ฮะ\" เฟริน ที่ทั้งๆที่ยังตกใจอยู่ แต่ก็ยังเอ่ยตกลง \"ว่าแต่ พี่ลอเรนซ์รอดมาได้ไงฮะ ผมก็นึกว่าพี่...\"
\"อย่าแช่งกันให้มากเกินไปนัก เฟริน\" คำตอบที่ไม่ใช่คำตอบ จากนักบวชผู้ไร้อารมณ์ขัน
\"เอาน่า เรื่องมันยาวน่ะ เฟรี่ ยังไง ถ้าไม่รีบเดินทางต่ออาจจะไม่ทันพิธีเปิดการศึกษานะ จริงมั้ย มาทิล คาลี่\" ลูคัสตัดบท ก่อนจะเอ่ยเตือน
\"ก็จริง ไปเร็วๆเข้า รีบๆขึ้นเกวียน แล้วจะคุยก็ไปคุยกันในเกวียนไป!!!\" มาทิลด้า ควีนแห่งป้อมอัศวินปีสอง(ใกล้จะสาม) ไล่ทุกคนไปเข้าเกวียนก่อนจะรีบออกเดินทางต่อ
\"ว่าไงฮะ พี่ลอเรนซ์ พี่รอดมาได้ไงอ่ะ\" เจ้าตัวดียังคงซักต่อ
\"ไม่รู้\" คำตอบที่ยังคงห้วนเช่นเคย จากปากของนักบวชแห่งป้อมอัศวิน
\"ไม่รู้ หมายความว่าไงฮะ\" แต่เฟรินก็ยังคงซักไม่เลิก โดยมีคนอื่นกว่าสิบคนพยักหน้าเป็นแบคกราวด์
\"ชั้นบอกไม่รู้ ก็คือไม่รู้ เข้าใจมั้ย เฟลิโอน่า เกรเดเวล!!!\" คราวนี้ เล่นเอาเฟรินชะงัก เลิกถามคนตรงหน้าไปจริงๆ
\"ง่า...ฮะๆ พี่ พี่ไม่รู้ก็คือไม่รู้ ไม่เห็นต้องโกรธเลย แล้ว ว่าไงฮะ พี่ลูคัส\" เฟรินแก้ต่าง ก่อนจะเปลี่ยนไปยิงคำถามใส่คนที่นั่งอยู่ข้างๆคนตรงหน้าแทน
\"อืม ก็ เอาไงดี เอาเป็นว่า เป็นฝีมือของราชินีจันทรากับปราชญ์เลโมธีแล้วกัน เนอะ ลอรี่\"
~เฟี้ยว~ !!ฉึก!!
[ลอเรนซ์ปามีด ลูคัสหลบมีด พวกเฟรินหลบมีดต่อ(เกือบไม่ทัน) มีดปักที่เกวียน และจบลงที่....]
\"ชั้นบอกกี่รอบแล้วว่าอย่ามาเรียกชื่อชั้นแบบนั้นถ้าไม่อยากตาย ลูคัส!!!!\" เสียงตะโกนจากนักบวชอารมณ์เสียประจำขบวน ตามคอนเสปท์
แน่นอน เมื่อพวกรุ่นน้องเห็นอย่างนี้ก็ยังไม่กล้าถามต่อ และที่สำคัญคืออยากจะให้บุรุษ 2 คนตรงหน้าเลิกกิจกรรมยามว่างที่ทำกันเป็นประจำเสียที(เพราะยังรักชีวิต)
แล้วในที่สุด ก็มีใครซักคนเอ่ยคำถามเปลี่ยนเรื่อง(ซะที)
\"แล้วอีกนานแค่ไหนกว่าจะไปถึงเอดินเบิร์กล่ะ มาทิลด้า\"
\"ถ้าไม่มีพวกนายคนไหนขอแวะกลางทางอีกล่ะก็ คงจะประมาณ5วัน\" มาทิลด้าพูดโดยที่เน้นคำว่าขอแวะกลางทางอย่างสุดๆ ทำให้พวกทโมนประจำป้อมต่างก็รู้กันโดยสัญชาตญาณว่า ถ้าแวะอีก ตายแน่
\"5วัน แล้ววันพิธีเปิดล่ะ\" เฟรินถามต่อ
\"7วัน\" คำตอบที่สั้นและง่าย จากคาโล
\"งั้นก็คงแย่ เวลามีไม่พอแน่ๆ เอาก็เอาน่ะ\" เฟรินพึมพัมเบาๆก่อนตัดสินใจยื่นข้อเสนอ \"ถ้าชั้นบอกว่ารู้จักทางลัดที่จะไปถึงเอดินเบิร์กใน3วันล่ะ ว่าไง\"
\"หมายความว่าไง\" ทุกคนหันมาถามเฟรินกันเป็นเสียงเดียว
\"วะ ก็หมายความว่า ชั้นรู้วิธีที่จะทำให้พวกเราไปถึงเอดินเบิร์กได้ใน3วันไงเล่า\"
\"นาย แน่ใจน่ะ\" คิลถามอย่างไม่มั่นใจ
\"แน่ใจ ถ้าชั้นจำทางไม่ผิด\"
\"แล้วถ้าจำผิด\" คราวนี้มาจากเจ้าชายน้ำแข็ง
\"ก็ไปโผล่บารามอส\" เฟรินตอบ ก่อนจะแจงต่อ \"แล้วจากบารามอส อีกราวๆวันเดียวก็ถึงเอดินเบิร์ก\"
\"แล้วนายมั่นใจแค่ไหน\" คำถามจากเจ้าชายน้ำแข็งอีกครั้ง
\"ประมาณ70%\" คำตอบจากเฟรินก่อนที่จะถามความเห็น \"ว่าไง รีบตัดสินใจ ก่อนที่จะต้องเสียเวลาย้อนทาง\"
ทุกคนมองหน้ากันเชิงขอความเห็นก่อนที่จะ \"ตกลง\"
เฟรินดีดนิ้ว \"งั้นส่งบังเหียนมาชั้นคุมเอง\" ก่อนที่จะกล่าวเตือน \"อ้อ เส้นทางน่ะ ต้องผ่านป่าทึบนะ แล้ว เราคงจะต้องหยุดพักในป่านั้น ยังไงก็ ถ้าอยากให้พักก็รีบบอกนะ\"
แล้วจึงเลี้ยวเกวียนเข้าไปในป่าทึบที่ขนานกับเส้นทางที่เดินทางกันมาตอนแรก
-----------------------------------------
เป็นไงฮะ เป็นฟิคบารามอสเรื่องแรกที่ลองแต่ง ยังไงก็ขอคอมเมนท์ด้วยนะฮะ
\"อะไรหา เฟริน เฮ่ย!!\" เสียงของคิล ที่ตกใจไม่แพ้กันเมื่อเห็นร่าง2ร่างที่ยืนโบกไม้โบกมือ อยู่นอกหน้าต่างเกวียน ก่อนจะเรียกให้หยุดเกวียนแล้วลงไปพิสูจน์ให้แน่ใจ
บุรุษคนแรก ผมสีดำสนิท นัยน์ตาสีนิล ที่มีใบหน้ายิ้มแย้มอยู่เสมอ ผิดกับฉายาซาตานที่ได้รับ ผู้ครองตำแหน่งผู้คุ้มกฎแห่งป้อมอัศวิน และเบี้ย เมื่อครั้งเหตุการณ์หมากกระดานเกียรติยศที่เพิ่งผ่านมาไม่นาน ลูคัส ซาโดเรีย เดอะชอสเชอเรอร์ ออฟ ทริสทอร์
กับอีกหนึ่งบุรุษที่ทำให้พวกรุ่นน้องที่ได้พบเห็นต่างตกใจไปตามๆกัน นักบวชผมทอง ตาสีอเมธิสท์ กับใบหน้าที่หงุดหงิดอยู่เป็นนิจ ไม่สมกับฉายานักบวชที่มี ลอเรนซ์ ดอร์น เดอะพรีส ออฟ แอเรียส หนึ่งใน4ผู้คุ้มกฎแห่งป้อมอัศวิน และเบี้ย จากเหตุการณ์หมากกระดานเกียรติยศ
เหตุการณ์ที่ทุกคนต่างเห็นว่าได้ตายไปแล้ว ที่เฟรินและทุกคนต่างเถียงกันมาตลอดทางว่าตายจริงหรือไม่
\"ไง ทุกคน\" เสียงของลูคัสทักขึ้นอย่างอารมณ์ดี \"จะว่าอะไรมั้ยถ้าพวกเราจะขอติดเกวียนพวกนายไปเอดินเบิร์กด้วย\"
\"ง่า... ไม่ฮะ\" เฟริน ที่ทั้งๆที่ยังตกใจอยู่ แต่ก็ยังเอ่ยตกลง \"ว่าแต่ พี่ลอเรนซ์รอดมาได้ไงฮะ ผมก็นึกว่าพี่...\"
\"อย่าแช่งกันให้มากเกินไปนัก เฟริน\" คำตอบที่ไม่ใช่คำตอบ จากนักบวชผู้ไร้อารมณ์ขัน
\"เอาน่า เรื่องมันยาวน่ะ เฟรี่ ยังไง ถ้าไม่รีบเดินทางต่ออาจจะไม่ทันพิธีเปิดการศึกษานะ จริงมั้ย มาทิล คาลี่\" ลูคัสตัดบท ก่อนจะเอ่ยเตือน
\"ก็จริง ไปเร็วๆเข้า รีบๆขึ้นเกวียน แล้วจะคุยก็ไปคุยกันในเกวียนไป!!!\" มาทิลด้า ควีนแห่งป้อมอัศวินปีสอง(ใกล้จะสาม) ไล่ทุกคนไปเข้าเกวียนก่อนจะรีบออกเดินทางต่อ
\"ว่าไงฮะ พี่ลอเรนซ์ พี่รอดมาได้ไงอ่ะ\" เจ้าตัวดียังคงซักต่อ
\"ไม่รู้\" คำตอบที่ยังคงห้วนเช่นเคย จากปากของนักบวชแห่งป้อมอัศวิน
\"ไม่รู้ หมายความว่าไงฮะ\" แต่เฟรินก็ยังคงซักไม่เลิก โดยมีคนอื่นกว่าสิบคนพยักหน้าเป็นแบคกราวด์
\"ชั้นบอกไม่รู้ ก็คือไม่รู้ เข้าใจมั้ย เฟลิโอน่า เกรเดเวล!!!\" คราวนี้ เล่นเอาเฟรินชะงัก เลิกถามคนตรงหน้าไปจริงๆ
\"ง่า...ฮะๆ พี่ พี่ไม่รู้ก็คือไม่รู้ ไม่เห็นต้องโกรธเลย แล้ว ว่าไงฮะ พี่ลูคัส\" เฟรินแก้ต่าง ก่อนจะเปลี่ยนไปยิงคำถามใส่คนที่นั่งอยู่ข้างๆคนตรงหน้าแทน
\"อืม ก็ เอาไงดี เอาเป็นว่า เป็นฝีมือของราชินีจันทรากับปราชญ์เลโมธีแล้วกัน เนอะ ลอรี่\"
~เฟี้ยว~ !!ฉึก!!
[ลอเรนซ์ปามีด ลูคัสหลบมีด พวกเฟรินหลบมีดต่อ(เกือบไม่ทัน) มีดปักที่เกวียน และจบลงที่....]
\"ชั้นบอกกี่รอบแล้วว่าอย่ามาเรียกชื่อชั้นแบบนั้นถ้าไม่อยากตาย ลูคัส!!!!\" เสียงตะโกนจากนักบวชอารมณ์เสียประจำขบวน ตามคอนเสปท์
แน่นอน เมื่อพวกรุ่นน้องเห็นอย่างนี้ก็ยังไม่กล้าถามต่อ และที่สำคัญคืออยากจะให้บุรุษ 2 คนตรงหน้าเลิกกิจกรรมยามว่างที่ทำกันเป็นประจำเสียที(เพราะยังรักชีวิต)
แล้วในที่สุด ก็มีใครซักคนเอ่ยคำถามเปลี่ยนเรื่อง(ซะที)
\"แล้วอีกนานแค่ไหนกว่าจะไปถึงเอดินเบิร์กล่ะ มาทิลด้า\"
\"ถ้าไม่มีพวกนายคนไหนขอแวะกลางทางอีกล่ะก็ คงจะประมาณ5วัน\" มาทิลด้าพูดโดยที่เน้นคำว่าขอแวะกลางทางอย่างสุดๆ ทำให้พวกทโมนประจำป้อมต่างก็รู้กันโดยสัญชาตญาณว่า ถ้าแวะอีก ตายแน่
\"5วัน แล้ววันพิธีเปิดล่ะ\" เฟรินถามต่อ
\"7วัน\" คำตอบที่สั้นและง่าย จากคาโล
\"งั้นก็คงแย่ เวลามีไม่พอแน่ๆ เอาก็เอาน่ะ\" เฟรินพึมพัมเบาๆก่อนตัดสินใจยื่นข้อเสนอ \"ถ้าชั้นบอกว่ารู้จักทางลัดที่จะไปถึงเอดินเบิร์กใน3วันล่ะ ว่าไง\"
\"หมายความว่าไง\" ทุกคนหันมาถามเฟรินกันเป็นเสียงเดียว
\"วะ ก็หมายความว่า ชั้นรู้วิธีที่จะทำให้พวกเราไปถึงเอดินเบิร์กได้ใน3วันไงเล่า\"
\"นาย แน่ใจน่ะ\" คิลถามอย่างไม่มั่นใจ
\"แน่ใจ ถ้าชั้นจำทางไม่ผิด\"
\"แล้วถ้าจำผิด\" คราวนี้มาจากเจ้าชายน้ำแข็ง
\"ก็ไปโผล่บารามอส\" เฟรินตอบ ก่อนจะแจงต่อ \"แล้วจากบารามอส อีกราวๆวันเดียวก็ถึงเอดินเบิร์ก\"
\"แล้วนายมั่นใจแค่ไหน\" คำถามจากเจ้าชายน้ำแข็งอีกครั้ง
\"ประมาณ70%\" คำตอบจากเฟรินก่อนที่จะถามความเห็น \"ว่าไง รีบตัดสินใจ ก่อนที่จะต้องเสียเวลาย้อนทาง\"
ทุกคนมองหน้ากันเชิงขอความเห็นก่อนที่จะ \"ตกลง\"
เฟรินดีดนิ้ว \"งั้นส่งบังเหียนมาชั้นคุมเอง\" ก่อนที่จะกล่าวเตือน \"อ้อ เส้นทางน่ะ ต้องผ่านป่าทึบนะ แล้ว เราคงจะต้องหยุดพักในป่านั้น ยังไงก็ ถ้าอยากให้พักก็รีบบอกนะ\"
แล้วจึงเลี้ยวเกวียนเข้าไปในป่าทึบที่ขนานกับเส้นทางที่เดินทางกันมาตอนแรก
-----------------------------------------
เป็นไงฮะ เป็นฟิคบารามอสเรื่องแรกที่ลองแต่ง ยังไงก็ขอคอมเมนท์ด้วยนะฮะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น