คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 00 - ภาพฝัน 100%
นิทราฝันั่หมื่นพันรารี สายนทีสีเหลือทอธารา
ินแนทะเลทรายสุไลา เมือมายาไ้มาั่ใรอ
ราวัั่ฝันมิทันเลือน เสมอเหมือนินแนแห่เราสอ
นาหนึ่นั้นเป็นใรใร่ใฝ่ปอ แม้มิไ้เมียมอมพัรา
ล้อมรั้วรอบ้วยึ่ำแพอิ โมสำฤทธิ์สีทอสูเียฟ้า
ที่แห่นั้นบันาลให้้ามา เพียเพื่อพบวาราอหัวใ
ภาพสีน้ำมันอสถานที่แห่หนึ่ำลัถูสร้าสรร์ึ้นมาบนผืนผ้าิบสีาวโพลน
เ้าร่าอินแนแห่วามฝันนั้นบรรปราึ้นมานเห็นไ้ั้วยศิลปะารแ่แบบเปอร์เียที่มีวามามอยู่รส่วนอยอโมสีทออร่ามล้อมรอบ้วยำแพอิั้นหนาามวามฝันอนายทหารหนุ่มบใหม่าโรเรียนนายร้อยั้นผู้ีแห่หนึ่ใลารุลอนอน
หาแ่ศิลปะารวาภาพเป็นส่วนหนึ่ที่พรสวรร์สรรสร้าให้เา “วิลเลี่ยม
เฮอร์นาร์”
“วิล ฝีมือวาภาพอนายยัสวยามเหมือนเิมไม่มีเปลี่ยน” เสียนุ่มทุ้มอ อ์อามีน อะรอมีย์ อัสบุลลอ เพื่อนร่วมรุ่นโรเรียนนายร้อยอเาัึ้นแม้ะ่าเื้อาิและศาสนา
แ่ทว่ามิรภาพอเพื่อนไม่อามีอะไรมาวาั้น
“อย่ามันไปหน่อยเลยอามีน ันวาามใฝัน”
วาสีฟ้ารามประายรับับเส้นผมสีทออ่อนที่ำลัสะท้อนับแสอาทิย์รริมหน้า่านอ์อามีนอะื่นมในวามส่าามอหนุ่มอัฤษผู้นี้ไม่ไ้
วิลเลี่ยมเป็นพระสหายสนิทับอ์อามีนมานับแ่วันแรที่เส็เ้าสู่รั้วโรเรียนเรียมทหาร
ระทั่บารศึษา แม้ว่าในอีไม่ี่วัน้าหน้านี้อามีนะ้อเินทาลับไปยับ้านเิเมือนอนในานะออ์รัทายาทเพื่อสืบ่อบัลลั์าพระบิา
ราบัลลั์แห่มหานรบนผืนทะเลทราย “ฟาร์ฮาน”
“วิลเพื่อนรั ันอยาไ้ภาพวานี้นันายะให้ันไ้หรือไม่”
“รูปวานี้ยัไม่เสร็ี นาย็เห็นวามามอมันแล้วหรืออามีน” แม้ริมฝีปาะเอ่ยถามออไปแ่เายัั้าั้าระบายสีน้ำลบนผืนผ้าใบนั้น
ผืนผ้าใบที่ำลัถ่ายทอสถานที่ในวามฝันให้ออมามีีวิีวาามแ่ใอนวา
“ันอยาไ้ไปถวายแ่พระบิา เป็นอฝาาแนไล นายะว่าอะไรไหม”
“อถวายพระบิาอนายมีอย่าอื่นถมไป ันวาให้ให่และสวยว่านี้็ยัไ้
ภาพนี้เป็นเพียภาพอราวัในฝันอันเท่านั้น มิู่วรับราบัลลั์แห่ฟาร์ฮาน”
“ราวัในฝันอย่านั้นหรือ
ทำไมถึเหมือนับพระราวัอัสบุลลออบ้านันยิ่นั”
้วยวาาอเพื่อนรัที่ทำให้ารระบายสีบนผืนผ้าใบนี้ำ้อหยุล วิลเลี่ยมผินหน้าลับไปมอายร่าสูผิวสีเ้มวาสีน้ำาลเ้มมริบอเพื่อนรั
ใบหน้าอเาแสอาารใเล็น้อยับสิ่ที่ไ้ยิน
เาไม่เยพบเห็นพระราวัอัสบุลลอมา่อน
แล้วเหุใมันึมาปราในวามฝันอเาไ้
“นายว่าเป็นบ้านอนายอย่านั้นหรือ...อามีน” อีฝ่ายพยัพระพัร์รับ่อนะทิ้อ์ลประทับบนโฟาสีาว
วิลเลี่ยมถอนหายใยาวทั้รอยยิ้มพลาส่ายหัวับภาพวาอนเอ
เาำไ้ไม่ผิว่ามันเหมือนในวามฝัน วามฝันที่มีหิามผู้หนึ่เีย้าาย
เามอไม่เห็นหน้าเธอ แ่รู้แ่เพียว่าเารัเธอหมใรันไม่อยาะื่นาวามฝันนั้นอีเลย
“หาภาพนั้นเป็นราวัในฝันอนายริๆ
ันว่าบาทีฟาร์ฮานอาะ้อารนาย็เป็นไ้
สนใะไปฟาร์ฮานับันหรือไม่...เพื่อนรั”
รุ่นิับวามิอเพื่อนอยู่รู่หนึ่่อนะหันลับมามอพิาราภาพวาสีน้ำฝีมืออเา
ภาพทุอย่าในวามฝันหวนย้อนมาบนารัสินใ
วามรู้สึที่สัมผัสไ้ในวามฝันเป็นั่หนึ่เหุผลที่ผลัันหัวใอเา
หาแ่ารอยู่อัฤษ็ไม่มีอะไรน่าื่นเ้นไปมาว่านี้
บาทีารเินทาไปฟาร์ฮานอาะให้อะไรับเา
ไม่อย่านั้นวามฝันถึสถานที่แห่นี้ะเิึ้นไ้อย่าไรัน
“อามีน เรื่อบินส่วนัวอนายมีที่นั่พอสำหรับันหรือไม่” อ์รัทายาทแห่ฟาร์ฮานแย้มพระสรวลออมาทันทีที่พระสหายอบล
อย่าน้อยารเส็นิวัิลับฟาร์ฮานในรั้นี้ะร้ายหรือี็มีเพื่อนรัลับไป้วย
“ฟาร์ฮานยินี้อนรับนาย...วิลเลี่ยม”
ความคิดเห็น