ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตัวละครที่ผมสร้าง

    ลำดับตอนที่ #1 : ยามะจิ

    • อัปเดตล่าสุด 19 พ.ค. 64


    ตอนนั้นเอง(ยามะ)ได้ลืมตาตื่นขึ้นก็พบว่าตัวเองมาอยู่ที่ไหนนั้นก็ไม่ทราบทั้งๆที่น่าจะ(อยู่ที่หลุมศพของลูกสาวของตัวเอง)แต่พอรู้สึกตัวก็พบว่า(ฉัน)มาอยู่ที่นี่แล้วเมื่อหันซ้ายขวาก็พบว่าที่นี่เหมือนห้องพยาบารจากยุคอนาคตเนื่องด้วยเตียงเหล่านี้ลอยบนอากาศได้แถมห้องๆยังสว่างได้ทั้งๆที่ไม่เห็นตัวกำเนิดแสงเลยด้วยซ้ำแต่ทันใดนั้น…..

    “ห้วย จะหันไปหันมาอะไรนักหนาละนั้น"

    เสียงๆหนึ่งดันขึ้นเมื่อ(ยามะ)จึงเงยหน้ามองตามเสียงจน(ใครกัน)ก็คือมีไอบ้าที่ไหนไม่รู้กำลังนั่งสบายๆห้อยหัวอยู่บนเพดาน!!

    “เจ้าเป็นใคร”พร้อมชักดาบไปจอที่คอ

    “โฮ้ยๆ มองงี้ทำไมเล่า ไม่เคยเห็นคนนัั่งบนเพดานหรือไง?”

    “…….”

    “อืมจริงๆเหะ เอาเถอะๆช่างมันละกันฉันชื่อเคเบิล ไม่ได้หมายถึงสายเคเบิลนะเอ่อ”

    “ฉันชื่อยามะ”พร้อมเก็บดาบเข้าฝักดาบ

    “เอาละ งั้นตามฉันมาหน่อยละกันเรื่องที่ว่าที่นี่ที่ไหนค่อยคุยกันระหว่างทางละกันนะ”

    เคเบิลกล่าวก่อนจะหมุนลงกลับมาลงพื้นพร้อมตัวคุณที่ลงจากเตียงก่อนจะเดินตามเขาไประหว่างนั้นเคเบิลก็หันมาอธิบาย

    “เอาละ ที่นี่เรียกว่ามิติแห่งคนตาย มักจะดึงคนตายบางคนให้มายังที่นี่นะแต่บางครั้งก็ดึงคนเป็นมามิตินี้ได้เหมือนกัน”

    “…อืม”

    “โอ้! รีแอ๊กชั่นน่าสนใจดีนี้ ซึ่งคนตายอย่างพวกเราจะเรียกว่าผู้ได้รับโอกาศละนะและเหล่าคนเป็นจะถูกเรียกว่าผู้ที่มีชีวิต”

    “วิธีกลับละ”

    (ยามะ)ถามเคเบิลอย่างสงสัยก่อนที่เขาจะหันกลับมาตอบ

    “เพราะว่าถ้านายเก็บแต้มมากพอ จะคืนชีพหรือไม่ก็เกิดใหม่ได้ยังไงละแม้จะมีบางคนไม่อยากเกิดใหม่หรือคืนชีพเพราะชอบที่นี่มากกว่าละนะ”

    “งันหรอ”

    “ส่วนวิธีนั้นค่อยอธิบายที่หลังดีกว่านะ พอดีฉันค่อยข้างขี้เกียจพูดด้วยสิ อะ! ถึงแล้วละ!”

    เคเบิลกล่าวพร้อมกับเข้าห้องๆหนึ่งที่มีชายคนหนึ่งนั่งอยู่

    “ไงเคเบิล พาเด็กใหม่มาแล้วหรอ?”

    “พามาแล้วลูกเพ่!”

    “เรียกหัวหน้าสิฟะ……”

    ชายคนนั้นกับเคเบิลนั้นได้ทักทายและพูดคุยกันเล็กน้อย

    “……..”

    “เอาละ นาย คงจะเป็นเด็กใหม่ที่มายังมิตินี้สินะ ฉันเอลเวอร์ ผู้ดูแลฐานแห่งนี้ยินดีที่ได้รู้จักละ”

     

    “ฉันยามะ”

    “เอาละ เรื่องอธิบายต่างๆนะเอาไว้ที่หลังจากนายกรอกแบบฟอร์มนี้แล้วเข้าสัมภาษณ์ซึ่งมันจะส่งผลแต่การส่งเข้าหน่วยงายต่างๆละนะ และไม่ต้องถามอะไรมากด้วยละ”

    เอลเวอร์กล่าวพร้อมยื่นแบบฟอร์มก่อนที่(ยามะ)จะรับมาและทำการกรอกแบบฟอร์ม

    [ชื่อ][ยามะ]

    “ เพราะฉันที่...อ่อนแอ่และไรพลังจึงสูรเสียคนที่รัก...ฉันจึงต้อง...แข่งแกร่งและมีพลังจึงจะปกป้องคนที่รักได้”

    ‘https://cartoon.mthai.com/story/68748.html’

    [เผ่า][ปีศาจ(สายเลือดต้นกำเนิด5%)]

    [อายุ][1196]

    [เป็นผู้ได้รับโอกาศหรือผู้ที่มีชีวิต][ผู้มีชีวิต]

    [ส่วนสูง/น้ำหนัก][184ซม/65กก]

    [นิสัย][เป็นคนเย็นชาและเลือดเย็นเอามากๆ อ่านสีหน้าอารมณ์ยาก เป็นคนพูดน้อยมากๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร]

    [ลักษณะการพูด][เป็นคนที่พูดน้อยมากๆ ]

    [พลังพิเศษ][ควบคุมลมให้เป็นกำแพงป้องกัน การบิน  ตรวจจับศัตรู เพิ่มความเร็ว สร้างลม ให้เป็นใบมีด สร้างสิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็น]

    [รูปแบบอาวุธที่ถนัด][คาตานะ]

    [ประวัติ][เป็นเด็กกำพร้าที่ได้ฝึกดาบและได้ออกเดินทางเพื่อฝึกฝนตนเองให้แข็งแกร่งขึ้นและหาในสิ่งที่อยู่ในใจว่าแข่งแกร่งไปทำไหมและเพื่ออะไรเป็นเวลา1150ปี จนไปเจอเด็นผู้คนหนึ่งที่พ่อแม่โดนทหารฆ่าตายและเข้าไปช่วยและไดรับมาเลี้ยงดูจนเกิดสายสัมพันธ์พ่อและลูกและเดินทางไปด้วยกัน จนวันหนึ่งในขณะเดินทางได้ปะทะกับศัตรูและลูกสาวที่รับเลี้ยงมาได้โดนศัตรูฆ่าตายและได้โทษตัวที่อ่อนแอเกินไปและได้ฆ่าสัตรูที่มาโจมตีจนหมดและทำให้รู้ว่าจะจะแข็งแกร่งไปทำ ไหมและได้เก็บจี้ห้อยคอของลูกสาวไว้เป็นเครื่องเตือนใจ และฝึกฝนตนเองให้แข่งแกร่งขึ้นไปอีกเพื่อปกป้องคนที่รัก]

    [สาเหตุการตาย][-]

    [สิ่งที่ชอบ][การฝึกดาบ การทำอาหาร จี้ห้อยคอของลูกสาว]

    [สิ่งที่เกลียด][ตนเองที่อ่อนแอ่]

    หลังจากที่คุณกรอกเสร็จก็ยิ่นให้กับเอลเวอร์ก่อนที่จะทำการเริ่มสัมภาษณ์

    [บทพูดสำหรับผู้ที่มีชีวิต]

    “ผู้ที่มีชีวิตสินะ…รู้สึกยังไงบ้างกับการหลุดมาที่นี่?”

    “ไม่ได้รู้สึกอะไร”

    “งั้นหรอ? งั้นคำถามที่สอง อยากกลับไปยังโลกของตัวเองไหม?”

    “อยากสิ”

    “เพราะอะไรละ?”

    “เพราะข้ามีคนที่ต้องปกป้องอยู่”

    “งั้นสินะ คำถามที่สาม เคยฆ่าคนไหม?”

    “เคยสิ”

    “งั้นเองสินะ…..งั้นคำถามสุดท้าย กลัวความตายไหม”

    “ไม่”

    “เพราะอะไรละ?”

    “ความตายคือสิ่งที่ทุกคนต้องเจอมันอยู่แล้ว”

    “เข้าใจแล้วละ เอาละหมดคำถามเดียวรอผลสักพักนะ ตอนนี้ให้เคเบิลพาไปยังห้องพักให้”

    -----พูดคุยกับคนเขียนกันจ้า-----

    “สวัดดี ข้าซีโร่”

    “สวัดดี ผมD”

    “ความรู้สึกระหว่างเขียนเป็นยังไงบ้างละ?”

    “ป่วดหัวกับการคิดเนื้อหาตัวละคร”

    “โอ้ งั้นเองสินะ งั้นมาเริ่มคำถามสักเล็กน้อย 1 ข้าไม่เก่งเรื่องเขียนให้ตรงคาแรกเตอร์เท่าไหรอาจจะมีหลุดๆบ้างไม่ว่าอะไรใช่ไหม?”

    “ตามสบายเลยจ้าา”

    “แต่ถ้าเกิดนิสัยไม่ตรงตามที่คิดก็บอกได้จะแก้เนื้อเรื่องส่วนที่ผิดให้ทันทีเลยคำถามต่อไป ที่นี้ตายเกิดยับแน่นอน เพราะงั้นตัวละครคุณได้ตายกันเผลินแน่นอนรับประกันได้จะว่าอะไรไหม?”

    “ไม่ว่าหลอก ขอให้ไอยามะตายบ่อยๆหน่อยนะ”

    “งั้นคำถามสุดท้ายอยากให้ตัวละครของท่านเจออะไรเดียวจัดให้”

    “ขอให้มันโดนรุมกระทืบเยอะๆไปเลยหมั้นไส”

    “เข้าใจแล้ว งั้นลาก่อนนะขอให้โชคดีมีชัย”

    “ขอให้ไปสบายๆนะคับคุณซีโร่ ฮิฮิ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×