คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ถูกที่ผิดเวลา(1)
“มีน ยังจัดของไม่เสร็จอีกหรือ เดี๋ยวคุณเหนือก็จะมาแล้วนะ”
อรภาหรือพี่ภาเดินมาหาสีหน้ากังวล
“เสร็จแล้วค่ะพี่ภา เหลือแค่เตรียมเอกสารที่คุณเหนือต้องอ่านค่ะ” ฉันหันไปยิ้มให้ผู้อาวุโสกว่า ตอนนี้พี่ภาดูจะตื่นเต้นกว่าฉันเสียอีก พี่ภาเดินมาหยิบดูแฟ้มเอกสารเพื่อตรวจทานอีกครั้ง พอพี่ภาพยักหน้าเป็นสัญญาณว่าโอเค ฉันจึงเอาเอกสารทั้งหมดไปจัดเรียงบนโต๊ะ
เดินออกมามองหน้าโต๊ะทำงานที่มีป้ายเล็กๆ เขียนด้วยสีทองบนแท่นไม้ยาวรีว่า ‘นางสาวมีนา ทองลิขิต ตำแหน่ง เลขานุการ’ แล้วก็อดยิ้มไม่ได้
การทำงานตลอดสามปีที่ผ่านมา ด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ จากตำแหน่งผู้ช่วยเลขานุการของประธานบริษัท อัครา กรุ๊ป จำกัด วันนี้ฉันได้เลื่อนตำแหน่งเป็นเลขานุการอย่างเต็มตัว แม้จะไม่ได้เป็นเลขานุการของท่านประธาน แต่การเลื่อนตำแหน่งเป็นเลขานุการของรองประธานบริษัทคนใหม่พร้อมขึ้นเงินเดือนอีกสิบห้าเปอร์เซ็นต์ ก็ทำเอาฉันยิ้มจนแก้มแทบแตกเมื่อได้ทราบข่าวจากพี่ภาซึ่งเป็นเลขานุการของท่านประธาน และฉันก็เป็นผู้ช่วยพี่ภามาสามปีเต็มๆก่อนจะได้เลื่อนตำแหน่ง
“มีนจำได้ใช่มั้ย ว่าต้องจดและจำทุกอย่างที่คุณเหนือชอบหรือไม่ชอบ”
“จำได้ค่ะ”
“คุณเหนือเคยมาทำงานที่นี่ตอนเรียนจบใหม่ๆ พี่จำได้ว่าแกเนี้ยบและดุมาก และที่สำคัญอาจต้องสับรางห้ามให้รถไฟชนกันเด็ดขาด แต่ตอนนั้นมันก็ช่วงที่แกยังเด็ก ตอนนี้อาจจะไม่เจ้าชู้แล้วก็ได้ และอีกอย่าง คุณเหนือกับท่านประธานไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ อาจต้องคอยห้ามมวย” พี่ภาทำสีหน้าครุ่นคิด
ติ๊ง! เสียงลิฟต์ดังขึ้นขัดจังหวะ หัวใจฉันเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น มือไม้เย็นไปหมด วันแรกที่จะได้เจอเจ้านายสายตรง ความรู้สึกช่างเหมือนกับตอนกำลังจะออกไปพรีเซนต์งานหน้าห้องเรียนไม่มีผิด
ผู้ชายในชุดสูทที่เดินออกมาจากลิฟต์ ร่างท้วม เส้นผมสีขาวเริ่มแซมเส้นผมสีดำแต่ยังคงความภูมิฐาน สายตาคมเฉียบทว่าดูอบอุ่น เขายิ้มให้ฉันกับพี่ภาและรับไหว้พวกเรา
…โธ่ ท่านประธาน ตื่นเต้นเก้อเลยไอ้มีน
“ว่ายังไง เลขานุการคนใหม่ ผมฝากเจ้าเหนือด้วยนะ อย่าดุมันเหมือนดุผมล่ะ” ท่านประธานหัวเราะอย่างอารมณ์ดี เพราะมีเจ้านายแบบนี้ไงล่ะฉันถึงทำงานที่นี่ได้นาน เมื่อก่อนถ้าไม่เจอเจ้านายเจ้าอารมณ์ ก็เจ้านายชีกอ แต่ท่านประธานกลับเหมือนผู้ใหญ่ใจดีที่คอยเอื้อเอ็นดู ที่จริงฉันไม่เคยดุท่านประธานสักหน่อย เพียงแต่ท่านเป็นทั้งเบาหวาน ความดัน และมักจะหน้ามืดบ่อยๆ จึงต้องระวังเรื่องอาหารการกิน
“มีนไม่กล้าหรอกค่ะท่านประธาน ไม่รู้คุณเหนือจะใจดีเหมือนท่านประธานหรือเปล่า”
“งั้นต้องลุ้นเอาแล้วแหละ ว่าลูกไม้จะหล่นไกลต้นหรือเปล่า ผมขอกาแฟสักแก้วสิคุณภา”
ประโยคหลังท่านหันไปพูดกับพี่ภา แต่เสียงลิฟต์กลับดังขึ้นอีกครั้ง ชายหนุ่มร่างสูงเพรียวในชุดสูทสีเข้มที่สวมทับเสื้อเชิ้ตคอจีนสีขาวกำลังเดินเข้ามาใกล้ ผิวขาวอย่างลูกผู้ดียิ่งทำให้เขาดูโดดเด่น
ในวินาทีที่เขาเดินมาใกล้จนมองเห็นใบหน้าได้อย่างชัดเจน หัวใจฉันก็แทบหยุดเต้น ทุกสิ่งรอบตัวดูอื้ออึง ไม่ได้ยินสรรพเสียงใดนอกจากเสียงรองเท้ากระทบพื้นของเขา
ฉันจ้องมองใบหน้านั้นตาแทบไม่กะพริบ คิ้วเข้มที่เป็นจุดเด่นบนดวงหน้าพาดอยู่เหนือตาชั้นเดียว จมูกโด่ง ปากแดงระเรื่อเป็นธรรมชาติอย่างคนสุขภาพดี ถ้าเป็นคนอื่นคงตื่นเต้นเพราะเขาหล่อราวกับนักร้องไอดอลเกาหลี แต่สำหรับฉัน เพราะเขาเหมือนกับหนุ่มน้อยในความทรงจำต่างหาก
เพลงที่มีเนื้อหาแอบรักในยุค 2000 ดังขึ้นมาในหัวทันที
‘เพลงนี้มอบให้น้องเด็กใหม่ ม.3/3 จากพี่สาวเดือนสามนะคะ’ เสียงของบี เพื่อนสาววัยมัธยมดังก้องไปทุกจุดของโรงเรียนที่มีลำโพงอยู่ เพลงตกหลุมรักถูกเปิดในช่วงพักเที่ยงสื่อความหมายถึงใครอีกคน
ใครอีกคนที่ตอนนี้ฉันมั่นใจว่าเป็นคนเดียวกันกับที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้ แม้จะรู้ว่ารองประธานชื่อเหนือ และชื่อจริงก็คือ นักรบ อัครเดชาชล แต่มันก็คนละนามสกุลกับน้องเหนือในความทรงจำ เพราะฉันพับเก็บความทรงจำส่วนนี้ไปเนิ่นนานแล้ว เลยไม่สะกิดใจเลยสักนิด
ความคิดเห็น