คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
สวัสี่า ไรท์เอาหมอาร์ลลอสมาฝา เอาบทนำมาอ่อย เรียน้ำย่อยัน เบา ๆ เรื่อนี้ะอัพอย่าเป็นทาารวันันทร์ ที่ 25 .ย.60 นะะ ฝาิามัน้วยน๊าาาา
ไม่อยาพลาิามรอบรัวำมะลอที่รูปไ้เลยน๊า
บทนำ
"ผมไลุ่ออ" ำประาศิที่ออมาาปาอเา ทำให้พริมาาใ
"หา
! เี๋ยวนะะ
ือว่าเรื่อนี้ัน ...." พริมาาพูไ้แ่นั้น
"ผมให้โอาสุอธิบายแล้ว
ทนายอผมรออยู่เิุไปุยับเาอนนี้เลย"
หมอหนุ่มเอ่ยเสียเรียบเาพยายามลั้นยิ้มอย่าสุวามสามารถ เมื่อหน้าหวานอเธอทำท่าเหมือนนะร้อไห้
ที่ริเรื่อนี้ไม่ใ่เรื่อให่โอะไรเาเพียแ่อยาหาเรื่อไล่เธอออหลัาที่อ่านประวัิอเธอแล้วและรู้ว่าเธอเป็นพยาบาลในหอผู้ป่วยเ็อโรพยาบาลเานี่เอ
แปลทำไมเาไม่เยเอเธอเลยนะ และนั่น็ทำให้เาสินใทันทีว่าพริมาานี่แหละที่ะมาเป็นพี่เลี้ยหนูที่รัและทาเียวที่ะให้เธอรับานพี่เลี้ย็ือ้อไล่เธอออาานอเธอ่อนไม่อย่านั้นเธอไม่รับแน่
ๆ
"ไม่สิ
ุะมาไล่ันออ่าย ๆ แบบนี้ไม่ไ้นะะ ุไม่มีเหุผลเลย" เธอแย้เาทันที็เรื่ออะไระมาไล่เธอออนเียวล่ะถ้าะไล่็้อไล่ยทีมสิ
"ทำไมผมะไลุ่ออไม่ไ้"
าร์ลอสถามวาสีน้ำาลมริบ้อมอพริมาาอย่า้อารำอบ
"ันไม่ไ้ทำอะไรผิ
เรื่อนีุ้วระเรียทุนมาถามไม่ใ่เรียันมาเพียนเียวแล้วัสินเลยแบบนี้
ุมันไม่ยุิธรรมและ็ไร้ึ่มนุษยธรรม อื้อ .... " าร์ลอสปิริมฝีปาสีมพูระเรื่อที่ำลั บริพาษเาอยู่้วยริมฝีปาอเาเอ
ร่าบาิ้นลุลั มือเล็ทุบไหล่หนาอเาพัลวัล ายหนุ่มบเบียริมฝีปาบาเบาบ้าหนับ้าสลับัน
เาบเม้มริมฝีปาเป็นารบัับให้เธอเผยอปาออเพื่อ้อนรับลิ้นร้อนอเา
พริมาาเผยอปาึ้นเล็น้อยเพราะเธอรู้สึเหมือนำลัาอาาศหายใและนั่นเท่าับเป็นารเปิโอาสให้ายหนุ่มเ้าไปเยิมวามหวานในโพรปาอเธอ่อนะถอนุมพิออมาอย่าเสียาย
"นี่ือบทลโทษทีุ่ล้า่าผม
ำเอาไว้" าร์ลอสบอเสียเ้ม
"
เพี๊ยะ ! ุมันไอ้หน้า้าน ไอ้หมอโริ
ไอ้หมอหื่น ไอ้หมอบ้า ไอ้หมอบ้าาม ทุเรศ ! ันลาออเอ็ไ้ไม่้อมาไล่ันออหรอ"
พริมาา่อว่า้วยวามโรธัพูบ็หันหลัเินออไปาห้อทำานอเาทันที
าร์ลอสอยาะับเธอมาลทาอีสัรอบ
นัยน์ามมอามร่าบาที่เินออไป้วยสายาที่สมิธเอยัเาไม่ออ ุเป็นนแรที่ล้าบผมและ็ล้า่าผมพริมาา
าร์ลอสพึมพำ่อนะลุเินามเธอออไป
..............................................................
"นีุ่ะพาันไปไหน
ไอ้หมอบ้าปล่อยันเี๋ยวนี้นะ อื้อ ..."
พริมาาร้อโวยวายไม่เลิระทั่ายหนุ่มยัเธอเ้าไปในรถเธอ็ยัไม่เลิโวยวาย
าร์ลอสเลยัารปิปาเธอ้วยปาอเาแทน ร่าบาิ้นรนัืน
พยายามเบี่ยหน้าหนีารรุรานาเาแ่็ไม่สำเร็เมื่อมือหนาอายหนุ่มรั้ท้ายทอยอเธอเอาไว้มั่นบัับให้รับุมพิาเาแ่โยี
พริมาารู้สึเ็บร้าวไปทั้ลีบปาและแ้มนุ่ม
เพราะเราสาที่พาผ่านและริมฝีปาร้อน ๆ ที่แนบิเาบเบียแร ๆ
เพื่อให้เธอเผยอริมฝีปาที่เม้มเอาไว้ออาัน
นเมื่อเธอเ็บนทนไม่ไหวและลั้นลมหายใไม่อยู่แล้วทำให้้ออ้าปาและสูหายใลึ
ๆ เป็นโอาสให้าร์ลอสส่ลิ้นร้อนเ้าไปสำรวภายในโพรปาหวาน
ูบอย่าุันเร่าร้อน นพริมาาแทบะเป็นลม เธอพยายามยมือึ้นัน
ทุบและิทึ้ามร่าายอเาเพื่อให้เาปล่อยและผละออห่าแ่็ไม่เป็นผล
ยิ่เธอันและทุบเายิ่อรัแน่นึ้นและูบอย่ารุนแร ร่าายที่เสียสีันไปมาทำให้เธอรู้สึแปล
ๆ ระนหวาหวั่น เรี่ยวแรที่มีเริ่มอ่อนล้า ลมหายใอทั้สอประสานันเสียั
"หึ
เป็นไถึับหมแรเลยเหรอ อย่าลอีับผมพริมาา"
าร์ลอสผละริมฝีปาออและมอใบหน้าแ่ำอนรหน้าพร้อมับพูายียวนใส่แมู่เธอ
เลยโนพริมาาวัมือหมายะบหน้าหล่อ ๆ อเาสัาแ่ายหนุ่มหลบทัน
"ถ้าไม่อายสมิธ
็เอาเลยผมะูบุนว่าะถึบ้านอยู และแน่นอนว่ามัน้อมาว่าูบ แน่ ๆ"
เาพูับเธอเสียเ้มแ่ให้ไ้ยินันแ่สอน
วาสีน้ำาลเ้ม้อมอใบหน้าแ่ำอ
พริมาาอย่านที่เหนือว่า พริมาาไ้แ่ึาใส่เา้วยวามไม่พอใ
.....................................................
"อะแฮ่ม
ถ้ายัมอผมไม่เลิผมะิเินุแล้วนะพริมาา"
าร์ลอสแวและนั่น็ทำให้พริมาาละสายาาเาทันที แ้มเนียนเป็นสีแระเรื่อ
"บ้า
! ใรเามอุัน
อย่ามาใส่วามันนะ" พริมาาแ้ัวน้ำุ่น ๆ ลืมไปเสียสนิทว่าัวเอลมาหาเาเพื่อุประส์ใ
"ที่ริผม็พอเ้าใว่ารูปร่าอย่าผมสาว
ๆ นไหนเห็นเป็น้อ้อาเป็นมัน" าร์ลอสพูอย่าภาภูมิใ ทำเอาพริมาาเบ้ปาใส่้วยวามหมั่นไส้ทันที
"แหวะ
นอะไรหลัวเอะมั !" เธอว่าเา
"ุเอ็ระวัไว้ให้ีเถอะ
เี๋ยวะหลผมเ้าสัวัน" เาสวนเธอลับอย่าอารม์ี
"ไม่มีทา"
พริมาาเถีย
"ผมะอยู"
าร์ลอสพูพร้อมับสบาเธออย่าท้าทาย
...................................
%%%%%%%%%%%%%%%
ฝาิาม้วยนะะ
อ่านแล้วยิ้ม ๆ อให้มีวามสุับารอ่าน่ะ
รัาใ สิปาัน - ลันา
แวะมาทัทาย Like ิามเพเ้าหน่อยน๊าาา
ความคิดเห็น