คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SINGIN' IN THE RAIN | 1
ฝนตกเราห้ามได้ที่ไหน หัวใจก็เหมือนกัน จะตกหลุมรักใครเมื่อไหร่ ไม่มีทางรู้ตัวเลย…
ความรักของฉันเริ่มต้นในวันฝนพรำ...
ไม่สิ มันอาจจะไม่ใช่สายฝน... ในวันนั้นมันอาจจะเป็นหยดน้ำที่ทีมงานสักคนฉีดขึ้นไปบนฟ้าแล้วปล่อยให้มันร่วงหล่นลงมา
ละอองน้ำเหล่านั้นส่องประกาย ต้องแสงไฟ...
แสงไฟที่เปล่งประกายออกมาจากรอยยิ้มของใครคนหนึ่ง...
“รุ่นพี่ ระวังลื่นนะครับ...” เขาร้องเตือน ส่งรอยยิ้มขัดเขินมาให้ พวงแก้มและปลายหูเริ่มเป็นสีชมพู
“อ...อื้อ นายก็เหมือนกันนะ” ฉันตอบกลับ ระหว่างนั้นทิฟฟานี่ก็ผลักฉันจนเซ มือคว้าหาที่เกาะที่จะไม่ทำให้ตัวเองล้ม รู้ตัวอีกที เราก็ยืนใกล้กันมาก ไหล่กว้างๆของเขาคือที่ยึดเหนี่ยวให้ฉันยังทรงตัวอยู่ได้
“ไม่เป็นไรนะครับ”
เป็นสิ... เป็นมากด้วย...
ตอนนี้รู้สึกเหมือนผู้ป่วยโคม่าอัตราการเต้นหัวใจเข้าใกล้จุดวิกฤติ ทำไมรอยยิ้มของเขา ดวงตาของเขา เส้นผม และอะไรก็ตามที่ประกอบกันขึ้นมาเป็นเด็กคนนี้ถึงได้รวมกันอย่างสมบูรณ์แบบ และมันดูดีมากจนฉันหวั่นไหวอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน และทั้งๆที่เราก็เจอกันมาตั้งหลายครั้ง ตั้งแต่ตอนที่เขาเดบิวท์... ไม่สิ ตั้งแต่สมัยเป็นเด็กฝึก แต่วันนี้ฉันกลับรู้สึกแปลกไป
“เอ่อ ผมต้องไปทางนั้นแล้ว ไว้เจอกันนะครับ รุ่นพี่”
เขาก้มหัวลงน้อยๆ ก่อนจะโดนเพื่อนร่วมวงลากไปอีกทางฝั่งหนึ่งของเวที
รุ่นพี่รุ่นน้องร่วมค่ายของเราวิ่งไปมาอย่างมีความสุข โบกมือให้แฟนคลับอย่างร่าเริง แต่สติฉันหลุดลอย
ลอยไปแล้ว...
...กับรอยยิ้มนั้นของบยอนแบคฮยอน
“คิมแทยอน นี่เธอบ้าไปแล้วหรือไง!?”
ทิฟฟานี่ส่งเสียงแหลมปรี๊ดขณะที่ฉันเพิ่งจะเปิดประตูเข้าห้องมาหยกๆ เจ้าขิงดำกับเจ้าชายน้อยวิ่งกุลีกุจอมาทักเชียว
“ซันนี่ เธอดูแทยอนสิ บ้าไปแล้วแหงๆ”
ฉันกะพริบตาปริบๆ แล้วก็หันไปทางต้นเรื่องก่อนจะผงะเบาๆ โปสเตอร์วงรุ่นน้อง Exo ถูกเข้ากรอบวางโชว์อย่างดีแขวนไว้ข้างรูปรวมของวงเรา แถมยังมีของพรีเมี่ยมมากมายก่ายกอง แสนปแบคสี่ห้าใบ ไหนจะซีดี Miracle in December อีกเป็นตั้ง
“นี่คือหอเราโดนเด็กดาวยึดเหรอ?” ฉันถามคนต้นเรื่องที่ทำหน้าฟินสุดๆอยู่กับกองซีดี
“ก็... น้องให้มาไง”
“น้องให้มา?”
“อื้อ ก็ ซูโฮกับแบคฮยอนให้มา พอดีเจอกันที่รายการตอนฉันขึ้นไลฟ์น่ะ...”
“มินิอัลบั้มอันนี้มันออกมานานแล้วนี่? น้องก็เคยให้มาแล้ว ทำไมได้อีกล่ะ?” ฉันถามต่อ
“ก็... แบบว่า...”
“คิมแทยอน”
“เออ ก็ได้ ฉันสั่งซื้อมาเองแหละ พอใจยัง?”
ฉันกับทิฟฟานี่สบตากัน มองหัวหน้าวงความสูงน้อยที่จงใจหลบตา ทำเป็นเขี่ยกองซีดีที่อยู่บนโต๊ะ
“แทงกู นี่อย่าบอกนะว่าเธอชอบน้อง?” ฟานี่ยิงคำถามแล้วท่านหัวหน้าของเราก็ออกอาการเลิ่กลั่กทันที
“เฮ้ย! เปล่านะ! คือชอบแบบแฟนเกิร์ล แค่นั้นเองจริงๆ ไม่มีอะไร ฉันไม่ได้คิดจะมีแฟนเป็นไอดอลอย่างพวกเธอสองคนนะ!”
ทิฟฟานี่ขมวดคิ้วยุ่ง หันมาสบตากับฉัน
“ฉันก็ไม่ได้หมายความว่าเธอชอบน้องแบบอยากได้เป็นแฟน แทยอน นี่เธอมีพิรุธมากเกินไปแล้วนะ บอกกันมาซะดีๆ เธอแอบชอบใครในเอ็กโซใช่ไหม?”
ฉันรีบวางกระเป๋านั่งลงขนาบแทยอน กักตัวยัยเตี้ยไว้ไม่ให้หนีไปไหน ทิฟฟานี่เองก็รู้คิวดีชะมัด เราสบตากันแล้วฉันก็เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อน
“เอ็มหรือเค?”
“...ค...เค”
“ซูโฮ?”
“บ้าเหรอ เห็นกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว”
“ชานยอล?”
“สูงไป เมื่อยคอ”
“เซฮุน?”
“นั่นพรากผู้เยาว์แล้ว”
“ไค?”
“คือไม่ได้แก่กว่าเซฮุนนี่เลยป่ะ?”
“ดีโอ?”
“...คือพวกเธอพอเหอะ...”
“เดี๋ยวๆ เดี๋ยวนะแทงกู” ทิฟฟานี่ร้องเสียงแหลมปรี๊ด แถมยังทำตาโตจนแถทบถลน
“แบคฮยอนใช่มั้ย เธอชอบบยอนแบคฮยอนใช่รึเปล่า”
ความเงียบเป็นคำตอบที่น่ากลัวเสมอ โดยเฉพาะอาการเงียบแบบไปไม่เป็นของคิมแทยอน...
“เด็กคนนั้น... ที่เคยพูดในรายการทีวีตอนเดบิวท์ใหม่ๆว่าเป็นแฟนบอยของเธอน่ะนะ?” ฉันเปรยออกมาแล้วก็พยายามนึกหน้าน้อง เอาจริงๆนะ เราก็สนิทกันพอสมควรค่ะ แต่ฉันน่ะสนิททางสายวงรุ่นพี่อย่างซูจูมากกว่า เพราะแฟนฉันอยู่วงนั้น เอ่อ...เอาเป็นว่าช่างเถอะ แบคฮยอนนี่รู้สึกจะไม่สูงมาก ขาวๆ ตี๋ๆ เป็นเมนโวคอล ตัวป่วนประจำวงด้วย เห็นตอนคอนฯ รวมค่าย แบคฮยอนวิ่งไปตรงไหน ตรงนั้นก็มีเสียงหัวเราะดังลั่น พี่คยูฮยอนยังบอกเลยว่าน้องน่ารักดี
แต่เดี๋ยว น้องเกิดปีอะไรนะ 92 ใช่มั้ย?
นั่นมันเด็กกว่ามักเน่เราอีกนะ!
“ตายๆ คิมแทยอน... พัง พังพินาศเลย ฉันบอกได้คำเดียว” ทิฟฟานี่กุมขมับเดินหนีเข้าห้องนอนของตัวเองไปซะเฉยๆ ทิ้งให้ฉันนั่งจ้องหน้าเพื่อนร่วมวงและเพื่อนสนิทที่เบะปากเหมือนจะร้องไห้
เริ่ดค่ะ... คิมแทยอนหัวหน้าวงโซนยอชีแด...
เกิดหลงรักแฟนบอยของตัวเองซะงั้น!
ความคิดเห็น