คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro -
แสงตะวันที่สาดส่องผ่านช่องหน้าต่างเล็กๆ เข้าไปกระทบกับนัยน์ตาคู่สวยที่กำลังกระพริบถี่ๆ เพราะแสงที่ผ่านเข้ามามันเหมือนปลุกให้เธอตื่นจากฝัน เธอชื่อว่า ‘มีนา’ เด็กสาววัยสิบห้าปีแสนจะธรรมดาคนหนึ่ง เธอดูเหมือนจะหงุดหงิดมากเมื่อตื่นขึ้นมาจากนิทรา
ในทุกๆ เช้าเธอก็ตื่นมาล้างหน้าแปรงฟันและไปโรงเรียนตามปกติ แต่ที่หน้าแปลกคือ เธอมักจะชื่นชอบที่จะฝัน และฝันเป็นเรื่องเป็นราวซะด้วย เพื่อนผู้หญิงหลายคนว่าเธอเพี้ยน แต่ใครสนล่ะ...
“มีนา” เสียงเด็กหนุ่มวัยคราเดียวร้องเรียกเด็กสาวที่กำลังเดินไปโรงเรียนยามเช้า
“ว่าไง กร” มีนาหันไปยิ้มทักก่อนจะเปลี่ยนจังหวะการเดินให้ช้าลงเพื่อรอเด็กหนุ่มมาเดินข้างๆ
“เป็นไงบ้าง ปิดเทอม” เด็กหนุ่มถามด้วยท่าทางที่ดูเป็นมิตรสุดๆ
“อ่อ ก็ดี” เธอตอบแก้ขัดไปทั้งสองคุยกันอย่างสนุกสนานจนเดินทางมาหยุดอยู่หน้าโรงเรียนมัธยมของพวกเขาและทั้งสองก็แยกทางกัน ชีวิตประจำวันของมีนาเป็นแบบนี้ทุกวัน และสิ่งที่เธอรอคอยในแต่ละวันนั้นคือ
กริ๊งงงงง....
เสียงสัญญาณเลิกเรียนนั้นเอง
เหล่านักเรียนต่างเก็บข้าวของสัมภาระของตนใส่กระเป๋าอย่างเร่งรีบ บ้างก็จะไปเล่นเกมต่อ บ้างก็นั่งทำการบ้านใต้ตึก และอีกหลายๆ อย่างที่แตกต่างกันออกไป มีนารีบเก็บของและวิ่งลงจากห้องเรียนทันทีโดยที่ไม่ได้สังเกตุว่ามีใครบางคนกำลังมองเธออยู่หน่ะสิ
มีนาใช้เวลากลับบ้านไม่ถึงครึ่งชั่วโมงและใช้เวลาไปอีกนิดหน่อยกับการชำระล้าง ความสกปรกที่สะสมมาทั้งวันเธอกินข้าวและทำธุระส่วนตัวก่อนจะรีบนอนหลับในเวลา สองทุ่มครึ่งของทุกวันทันที
ไม่มีใครสนใจว่าทำไมเธอถึงนอนเร็วขนาดนั้น ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่อยู่เหนือจิตนการมันอยู่แค่เพียงหลับตาลง
กรุ้งกริ่ง
เสียงใสของกระดิ่งที่ติดอยู่กับรถม้าลากขายของมันดังจนทำให้เด็กสาวสะดุ้งโหยง มีนาลืมตาขึ้นและพบกับตลาดกลางเมืองที่มีผู้คนมากมาย สภาพแวดล้อมรอบๆ ตัวเธอนั้นเต็มไปด้วยเสียงต่างๆ สวนเสกันไปหมด
“อะ...โอ้ย” ในขณะที่มีนากำลังยืนอึ้งกับบรรยากาศรอบตัวนั้น เธอโดนเด็กหนุ่มคราเดียวกันชนเอาจนเธอล้มลงไปกับพื้น
“เจ็บมากมั้ย?” เด็กหนุ่มก้มหน้าลงถามเธออย่างเป็นห่วง น่าตาเขาดูคุ้นตาพิลึก เมื่อมีนาขยี้ตาดูอีกทีก็พบว่า ร่างตรงหน้านั้นคือ กรนั้นเอง เธออ้าปากค้างไปสักครู่ก่อนจะดีดตัวและจัดระเบียบตัวเองสักหน่อย
“ฉัน ลูอิส” เด็กหนุ่มยิ้มละมุน
“ฉัน....” มีนาคิดในใจสักครู่ก่อนจะตอบกลับเสียงใส
“ฉันฟลอร่า”
“ชื่อเธอเพราะจัง – เป็นการขอโทษเดี๋ยวฉันจะพาเธอ เดินรอบๆ เมืองนะ” ลูอิสยิ้มก่อนจะจูงมือของมีนาไป...เอ๊ะ ไม่สิ ฟลอร่าต่างหาก โลกแห่งความฝันที่มีนาหลุุดเข้าไป ไม่มีใครคาดคิดว่าเธอคือกุญแจสำหรับเรื่องราวแสนวุ่นวายที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้.....
และนี่คือจุดเริ่มต้นของ
Farentier : ศึกพิทักษ์นครแห่งความฝัน
ความคิดเห็น