คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [ออริ ฟอร์ เดอะ เพลย์สเตชั่น] - เชลโล่ (วิลาสิณี เขมปทุมโชค)
“ The Application ”
ตัวละคร : เพื่อนบ้าน / เพื่อนข้างห้อง
รูป : (ขอยกยอดไปไว้ข้างล่างนะเจ้าคะ เนื่องจากมันค่อนข้างใหญ่มาก แหะๆ ^^;;)
ลักษณะรูปร่างและหน้าตา : ร่างเพรียว ผอมบาง สูง 177 ซม. น้ำหนัก 50 กก. เรียกได้ว่าชีบอร์น ทู บี นางแบบมาก ผิวขาวอมชมพูจางๆ ออกจะไปทางซีดมากกว่า ผมยาวถึงสะโพกหยักศกปลายน้อยๆสีเฮเซลนัท(น้ำตาลทองอ่อน)(ไม่ย้อมนะ) นัยน์ตาสีเทาเขียวกลมโต แบบว่าได้เชื้อพ่อมาเต็มๆ เรียกได้ว่าเด่นมากๆ เดินมานี่เห็นเธอตั้งแต่ระยะ500เมตรกันเลยทีเดียว
ชื่อเล่น : เชลโล่ (วิลาสิณี เขมปทุมโชค) ชีเป็นลูกครึ่งเจ้าค่าา >< แต่ใช้นามสกุลแม่(ไทย)เพราะพ่อ(รัสเซีย)เสียไปแล้ว (จะว่าไปฝรั่งเขาก็ไม่ตั้งชื่อลูกกันยังงี้ แล้วชื่อเธอมันมาได้ไง = = เอ๊ะ ช่างเถอะ เอาเป็นว่าชอบชื่อนี้ 555 //โดนตบ)
อายุ : 18
นิสัย : ร่าเริง สดใส จริงใจ ซุ่มซ่ามเบาๆ ติงต๊อง แอบรั่ว เปิดเผย คิดรู้สึกอะไรก็ออกมาทางสีหน้าหมด ชอบเที่ยว ชอบเล่น (ไฮเปอร์)แอคทีฟ อยู่นิ่งไม่เป็น ชอบแต่งตัว ชอบทำผม ชอบแต่งหน้า บลาๆ เอาเป็นว่าสกิลให้การทำสวย(ในแบบของเธอ?) ชีมีครบเครื่องค่ะ เธอรักการเดินช้อปปิ้งที่ซู้ดดด แต่งตัวได้ทุกแนวตามอารมณ์และพยากรณ์อากาศ(?) มีตั้งแต่หวาน เปรี้ยว จนไปถึงแนวพิลึกที่เหล่าเพื่อนๆอยากจะถามว่านี่หล่อนจะไปงานคอสเพลย์หรือยะ หรือ นี่หล่อนหลุดมาจากกองถ่ายหลังรึเปล่า แต่ชีก็ไม่เคยสนค่ะ ชีมั่นว่าชีสวย(?) ซึ่งก็สวยจริงแหละแม้จะประหลาดพิลึกกึกกือไปหน่อยก็ตาม ถึงจะชอบมีคนทักเรื่องการแต่งตัวเธอบ่อยๆ แต่ชีก้ไม่แคร์ คุณมีคำด่าของคุณ ฉันมีความสวยในแบบของฉันก็พอแล้ว ฮ่าๆ (ไม่เกี่ยว อีนี่มันบ้าไปแล้ว)
เธอเป็นคนตลก สร้างเสียงหัวเราะให้เพื่อนได้เสมอ สามารถพูดเป็นต่อยหอยได้ยาวเหยียดแบบนอน-สตอป แต่เธอก็มีความสามารถที่จะทำให้เรื่องที่เธอเล่าน่าสนใจเสมอด้วยการใช้น้ำเสียงและแอ็คติ้งระดับลูกโลกทองคำชุบ(ผิด 555) แล้วเธอก็รักเพื่อนมากๆด้วย ชอบอยู่กับเพื่อน เวลาจะไปไหนมาไหนก็ไปเป็นกลุ่มตลอด
เธอเข้ากับคนง่าย และมักเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน คือจะเข้าไปทักทายอย่างเป็นกันเองเลย
ถึงแม้ว่าจะต้องอยู่กับแม่คนเดียวเพราะพ่อชาวรัสเซียเสียไปแล้วเมื่อเธอยังเด็ก แต่เธอก็ไม่เคยน้อยใจ ไม่คิดมาก ไม่เก็บกด ยังไงlife must go on ตามคติประจำใจเธอ จะว่าไปบางทีเธอก็คิดน้อยไป พูดไม่ค่อยคิด ปากไว
แต่เห็นติงต๊องอย่างนี้เธอก็มีความรับผิดชอบนะ การเรียนก็ถือว่าใช้ได้ มีขึ้นๆลงๆบ้างแต่ก็ไม่เคยสอบตก มันจะลงก็ตอนที่มันมหกรรมลดราคาเสื้อผ้าข้าวของกระจุ๊กกระจิ๊กตรงกับช่วงสอบพอดีน่ะนะ เพราะเธอจะตรงดิ่งไปห้างทันทีหลังเลิกเรียน เสาร์อาทิตย์และวันหยุดนักขัตฤกษ์ก็มิเว้น แหม ก็เสื้อผ้ามันน่ารักขนาดนี้ ใครจะไปทนอ่านหนังสือไหวละค้า(?) (แต่ไอ้คำว่าน่ารักของเธอกับชาวบ้านอาจจะไม่ค่อยเหมือนกัน ก็ดูเธอแต่งตัวสิ)
เห็นงี้บางทีเธอก้เล่นเกมส์อยู่นา ถึงส่วนใหญ่จะเป็นแบบเล่นแก้เซงเวลาไม่รู้จะออกไปไหนมากกว่า แล้วบางทีก็เล่นแบบเอ๋อๆงงๆ ไปไม่ถูกก็เปิดสูตรซะงั้น(กรรม อีนี่โกงค่า มันโกงง = =)
ฉายา : จอมนางแห่งพารากอน (?) (บ้านเธออยู่ใกล้พารากอนน่ะ แล้วร้านเสื้อผ้ากระเป๋าในนั้นทุกร้าน บอกได้เลย ชีเข้าไป(และช้อปกระจาย)ไม่ต่ำกว่า10ครั้งทุกร้าน) // เจ้าแม่แฟชั่นล้ำ(ไป)โลก(หน้า) (เวลาเธอแต่งตัวแบบแปลกๆมาอะนะ)
เหตุเพราะใดถึงได้รู้จักกับตัวเอก? : กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานมาแล้ว.. (//โดนตบ) ก็วันธรรมดาๆวันนึงนี่แหละค่า หลังจากไปช้อปปิ้งได้เสื้อใหม่มา4-5ตัวแล้ว เธอก็ไปนั่งฟินกินไอติมในร้านขนม แต่ก่อนจะลุกไปจ่ายตัง ก็เหลือบไปเห็นเบลล์กำลังกินขนมเค้กชิ้นเบิ้ม(?) เอ รู้สึกว่าหน้าคุ้นๆนา อ้อ น้องรหัสนี่เอง!!(มีไหมหว่า ถ้าไม่มีเปลี่ยนเป็นรุ่นน้องเฉยๆแล้วกัน) ไม่มีรอช้า เธอเข้าไปทักทันที หลังนั่งคุยสักพักก่อนจะแยกย้าย เธอก็จัดการทำผมทรงใหม่ให้รุ่นน้อง หลังจากนั้นเวลาเจอกันที่โรงเรียน เธอก็เป็นอันต้องเข้าไปทำผมให้อยู่เรื่อยๆ
เจอของที่ชอบ / ไม่ชอบ :
ชอบ - เสื้อผ้ากระเป่าต่างหู บลาๆ ที่ถูกใจ ยิ่งถ้าลดราคาด้วยนะ โอ้ ดั่งโลกนี้มีเพียงสองเรา(บ้าไปแล้ว 55) ตาเป็นประกายรูปดาว(?) แล้วชีก็พุ่งเลยจ้า เพื่อนเพิ่นไม่สนละ นักวิ่งโอลิมปิคยังอาย คว้าปุ๊บรูดบัตรปั๊บ ฟินน~ หน้าบานไปอีกครึ่งชั่วโมง
- ไอติม เมื่อเรดาร์ยี่ห้อเชลโล่(?)ตรวจจับเจอร้านไอติมเข้า เธอจะหันไปทำตาลูกแมวขี้อ้อน(แบบในpuss in boot)ใส่เพื่อนทันที แล้วก็อ้อนสุดๆเพื่อให้ไปกินไอติมกัน "กินไอติมกันเถอะ พลีสๆๆ" จนสุดท้ายเหล่าเพื่อนต้องยอมแหละน่อ 555
- สัตว์น่ารักๆขนปุย อย่างพวกหมา แมว กระต่าย สตั้น กรีดร้องในใจ ก่อนจะยิ้มหน้าบานแล้วตรงดิ่งเข้าไปขอเจ้าของเล่นด้วยทันที (แต่มืออะกอดไปแล้ว 55) ความจริงแล้วเธออยากเลี้ยงหมามาก แต่ว่าแม่อยู่บ้านคนเดียวเลยไม่อยากให้แม่เหนื่อย
ไม่ชอบ - ผับ คนเมา แนวๆนั้น เห็นอย่างนี้เธอไม่เที่ยวกลางคืนนะเออ แอลกอฮอลก็มิเคยแตะ เธอจะพยายามอยู่ห่างอะไรพวกนี้ให้มากที่สุด แต่ถ้าต้องเดินผ่านหรือเจอโดยบังเอิญละก็ จะทำหน้านิ่ง รีบเดินผ่านเร็วๆ
เจอของที่เกลียด : กลิ่นบุหรี่ เจอปุ๊บกลั้นหายใจปั๊บ ถ้าสูดเข้าไปมันเหมือนจะหายใจไม่ออก ถ้าเจอสักพักพอหลุดออกมาได้ก็จะสูดหายใจเข้าแบบกระหาย(?) จะขาดอากาศหายใจตาย แถมสรรเสริญบรรพบุรุษคนสูบไปด้วยอีก2-3ยก
คนที่มารังแกเพื่อน เธอจะกางแขนปกป้องทันที แม้ว่าคำด่าเธอมันอาจจะประหลาดก็เถอะ แต่ท่าทางและสีหน้าก็บอกได้ชัดเจนว่าเธอโกรธ
เจอของที่กลัว : แมลงสาบ จิ้งจก ตุ๊กแก อะไรเทือกนั้น อุทานในแบบของเธอ (แง้งง เคโรโระช่วยด้วย(?)) แล้วก็ปีนโต๊ะ เก้าอี้ เสา อะไรที่อยู่แถวนั้น ไม่ก็เทเลพอท(?)ตัวเองออกไปให้ไกลที่สุด
ชอบทำอะไรกับตัวเอก? : ตรงเข้าไปหาทักทายอย่างเป็นกันเอง ก่อนจะจัดแจงทำผมให้ใหม่อย่างเลิศเลอ(?) ก็ผมเบลล์มันสวยนี่ จนเบลล์ได้ผมทรง(แปลก)ใหม่กลับบ้านไปทุกวัน
ลักษณะคำพูด : ชอบพูดอังกฤษผสมไทย สำเนียงต้องเป๊ะด้วยนะ (ก็ลูกครึ่งนี่ 55) แถมเวลาพูดนี่แอคติ้งตลอด แล้วก็มีนิสัยชอบเรียกชื่อคนแบบน่ารักๆ อย่าง เบลล์นี่ก็อาจเป็นเบลลี่หรือเบลล่า แมวก็กลายเป็นแคทตี้ รุ้งก็กลายเป็นสาวน้อยเรนโบว์ เป็นต้น
แต่เวลาโมโห เนื่องจากแม่สอนมาดีว่าห้ามพูดคำหยาบ คำด่าก็เลยจะออกมาแปลกๆแบบคนโดนด่างงว่าควรจะเจ็บหรือหัวเราะดีเนี่ย "อ้ายยย นายหมีโคอาล่านิสัยไม่ดี ><" "คนบ้า ฉันขอให้..ให้... ให้แมวนายเดินชนกำแพง!!"
"พยายามเข้าละ ไฟท์ติ้งๆ"
" บ้ายบาย เจอกันทูมอร์โรวนะจ๊ะ เบบี้ (ขยิบตา)"
"ฮาย~ ฮาว อาร์ ยู จ๊ะ"
"อ๊าา เจ็บไหม! โซ ซอรี่ๆ"
"ไปกินไอติมกับเขาหน่อยน้าาา พลีสส ><"
เพิ่มเติม : พ่อเธอทิ้งมรดกไว้ค่อนข้างอลังการงานสร้าง เธอกับแม่ก็เลยชิว แต่แม่ก็ยังทำงานอยู่แบบเบาๆ แล้วเธอก็เลยมีเงินไปช้อปปิ้งได้หนำใจไงล่ะ!! ><
ปอลอลิง. ยาวสะใจไรท์ไหมค้า >< ยังไงฝากเชลโล่ไว้ในอ้อมอกด้วยน้า
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น