MY DRESS:ปราชญ์กมล

My Dress

เราเชื่อว่า ผู้หญิงคือเสื้อผ้า เสื้อผ้าที่มีหลากหลายสไตล์และสีสัน

       บางชุดหรูหรา แต่อาจจะไม่ได้เพื่อสวมใส่ แต่ทำขึ้นเพื่ออวดฐานะ         บางชุดเรียบง่าย ไม่โดดเด่น ราคาถูก แต่ผ้าคุณภาพดี ใส่สบาย

บางชุดเป็นชุดที่ทุกคนจำต้องใส่ แม้ไม่ชอบ แต่เพราะหน้าที่จึงเลี่ยงไม่ได้

และจากนี้เป็นตัวอย่างเพียงเล็กน้อยของผู้หญิงที่เปรียบเสมือนเสื้อผ้า และความรักของพวกเธอที่ทำให้เสื้อผ้าควรค่าแก่การเป็นเจ้าของมากขึ้น

(นี่เป็นซีรี่ย์ ของนางเอกสี่คนที่จะกล่าวในข้างล่างนะคะ แต่ละเรื่องไม่เชื่อมโยงกันค่ะ แยกอ่านได้)

เพียงตะวัน 

หญิงสาวผู้สมบูรณ์แบบกับความรักที่ไม่สมบูรณ์แบบ

กดอ่านเรื่องนี้ คลิก: https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1628355

 

เพียงตะวัน เป็นคนที่มีทุกอย่างในชีวิต เธอมีครอบครัวที่อบอุ่น มีเพื่อนมากมายที่รักจริง มีฐานะร่ำรวย มีใบหน้าที่งดงาม มีการศึกษาที่ดีเลิศ แต่เหตุใดเล่า...หัวใจจึงกลั่นแกล้ง ให้รักกับคนที่มีเจ้าของแล้วเขายังไม่มีอะไรที่เหมือนกับเธอเลยสักนิด....นี่สินะ ที่เรียกว่า 

"ความรักทำให้คนเราตาบอด"

 

เปรียบเสมือน ชุดเจ้าสาวอันเรียบหรูที่ยากจะเอื้อมถึง ไม่มีใครรู้ว่าลึกๆแล้วชุดนี้มีความหมายอย่างไร

 

โรสริน 

ผู้น่าสงสารกับชีวิตที่ไม่มีวันสดใส

กดอ่านเรื่องนี้ คลิก: https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1628341

ชีวิตของเธอ ไม่เคยรู้จักความรักที่โรแมนติกเหมือนคนอื่นๆ เธอไม่เคยมีความรัก จนกระทั่งเธอได้วาดฝันว่า การแต่งงานของเธอจะมีความสุข แน่นอนเธอมีความสุขกับการแต่งงาน แต่เธอไม่มีความรักกับคนที่เธอแต่งงานด้วย... ตลอดชีวิตของโรสริน เจอแต่รักจอมปลอม ทั้งดาราหนุ่มที่มาสนิทชิดเชื้อเพื่อหวังสมบัติ เพื่อนสนิทที่คิดไม่ซื่อ และสามีที่เกลียดภรรยาตัวเอง...

 

เปรียบเสมือน ชุดงานศพ สีดำไม่มีลวดลาย ไม่มีความสดใส มีแต่ความขมขื่น 

แต่ชุดนี้ก็ทำให้ผู้สวมใส่โดดเด่นและเป็นที่น่าเกรงขาม

 

พรพิสุทธิ์ 

สาวน้อยโชคดีที่ได้เจอเนื้อคู่ทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต 

อย่างไรก็ดี เธอไม่สามารถพบเจอพวกเขาได้อีกเป็นครั้งที่สอง

กดอ่านเรื่องนี้ คลิก:https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1628405

พรพิสุทธิ์ เพราะความซุกซนของเธอทำให้เธอโชคดี ไม่รู้ตัว สเน่ห์รอยยิ้มที่จริงใจจากแววตากลมโตทำให้เธอมีหนุ่มๆมาติดพัน แต่หนุ่มๆที่ติดพันเธอน่ะธรรมดาที่ไหน 

คนนึงอายุมากกว่าเธอตั้ง เกือบหกสิบปี อีกคนก็อายุน้อยกว่าเธอตั้ง ร้อยปี!!

เปรียบเสมือน ชุดราตรีหลากสีสัน ที่มีความทันสมัยและอนุรักษ์นิยมอย่างลงตัว 

 

ปราชญ์กมล 

แหม่มหน้าเด็กที่ฉลาดเหลือร้าย

เพราะภารกิจสำหรับอัจฉริยะระดับโลกที่ต้องไปล้วงความลับของนักฟิสิกส์ผู้กำลังวิจัย เรื่องการข้ามเวลา ทำให้ทางองค์กรลับต้องส่ง "ปราชญ์กมล" ไป 

ด้วยเหตุผลที่ว่า เธอมีไอคิวเกินสองร้อย และยังไม่มีผลงานที่เป็นที่น่าพึงพอใจ 

เรื่องการเข้าไปล้วงความลับของดร.พิสิษฐ์ไม่ใช่ปัญหาสำหรับอัจฉริยะตัวน้อย 

แต่ปัญหาน่าจะดูเหมือน 

การได้รู้จักกับเขา ทำให้อารมณ์นำเหตุผลไปไกลแล้วน่ะสิ!!

 

เปรียบเสมือน ชุดแปลกแนวที่คนใส่แล้วสมวัย และแฝงความฉลาดในลูกเล่นของเสื้อผ้าชุดนี้

 

ก็สวัสดีนะคะ 

เรื่องนี้ เราชอบที่สุดในซีรี่ย์เลยล่ะ หวังว่าคนอื่นๆก็จะชอบด้วยนะ

 เรื่องนี้จะเชื่อมโยงกับเรื่องพรพิสุทธิ์ด้วยแหละ แต่ไม่ใช่ปัญหาอะไรนะคะ อ่านแยกได้ค่ะ 

ก็นางเอกเรื่องนี้น่ะ เป็นอัจฉริยะที่ไอคิวสองร้อยห้าสิบหก เธอเป็นลูกครึ่งสเปน-ญี่ปุ่นน่ะค่ะ 

จริงๆไม่ได้ชื่อ ปราชญ์กมล แต่เป็นชื่อเวลาทำภารกิจน่ะค่ะ 

เรื่องนี้ แนววิทยาศาสตร์มากค่ะ ชอบนิยายไซไฟมาก แต่แต่งเองน่าจะยาก เลยเอามารวมในนิยายรักน่ะค่ะ 

พระเอกเป็นนักฟิสิกส์ชาวไทย ที่กำลังวิจัยเรื่องการข้ามเวลาอยู่และก็ใกล้สำเร็จด้วย ทำให้ทางองค์กรลับ(คืออะไรเดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังนะคะ ) อยากได้งานวิจัยนี้ แต่ดร.พิสิษฐ์(พระเอก)ไม่ยอมค่ะ เลยต้องใช้ไม้แข็ง 

ให้ อัจฉริยะตัวน้อยคนนี้แหละค่ะ ไปล้วงความลับ

 เรื่องของปราชญ์กมลเนี่ย อาจจะรู้สึกแปลกๆหน่อยนะคะ เพราะทั้งนางเอกและพระเอกฉลาดรู้ทันกันหมด 

ทั้งสองคนก้พยายามจะปิดความลับของตน แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายรู้ความลับหมดแล้ว 

ทำให้เรื่องอาจจะไม่มีนางเอกมึนๆ เด๋อๆนะคะ เพราะนางเอกฉลาดมาก ไหวพริบดี ทุกอย่างค่ะ อ่านแล้วรู้สึกแปลกๆว่า ไม่เหมือนนางเอกเรื่องอื่นๆ แต่ รับรองว่าต้องชอบค่ะ 

ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ 

อาจจะอัพไม่บ่อย แต่จะพยายามนะคะ^^;

วีสลีย์น้อย