กรงรัก...ลายไฟ [สนพ. Touch Publishing] ทยอยอัพ & ทยอยลบค่ะ

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

กรงรัก...ลายไฟ
By อุมารินทร์










พบกับ 3 ตอนพิเศษของรตีกับคุณภามได้ในเล่มนะค๊ะ












ภาม พัศวภาค 
ของชิ้นไหนที่เขารู้สึกว่าตนเป็นเจ้าของ ชายหนุ่มจะหวงแหนและยากที่จะปล่อยให้หลุดมือไป
โดยเฉพาะชิ้นที่เป็นของรัก และยิ่งเป็นของรักชื่อ 'วิรตี' ด้วยแล้วยิ่งไม่มีวันที่เขาจะยอมปล่อยให้หลุดลอยไปเป็นอันขาด
จากวันวานที่ได้เป็นเจ้าของหัวใจ วันนี้กลับกลายเป็นเพียงเจ้าของกรงที่นกน้อยตัวสวยบินโฉบไปควงคนโน้นทีคนนี้เย้ยเขาอยู่ร่ำไป เมื่อความอดทนสิ้นสุด จึงถึงเวลาที่เขาจะขึงตาข่ายดักจับแม่นกขมิ้นเหลืองอ่อนและยัดเธอใส่กรงทองเพื่อลั่นสลักปิดตายตลอดกาล 

วิรตี จงกลสกุล
อดีตแอร์โฮสเตสสาววัย 26
เพิ่งถูกตั้งสถานะ 'นกน้อยนอกกรงทอง'  ของนักธุรกิจหนุ่มเลือดร้อน

อาชีพหลัก วิจัยฝุ่น

มีต้นทุนชีวิต ณ ปัจจุบันคือบ้านหนึ่งหลัง เงินสดที่ใกล้จะเกลี้ยงบัญชี

และหนี้พนันฟุตบอลของน้องชายหัวแก้วหัวแหวนพ่วงด้วยหนี้บัตรเครดิตของพี่สาว








 

“ยินดีต้อนรับกลับบ้าน !”

ชายหนุ่มกล่าวเสียงหนักๆ เมื่อพารถมาจอดหน้าบ้านอีกครั้งหลังจากไปจัดการเคลียร์ปัญหาชีวิตให้คนข้างๆ จนทุกอย่างถูกสะสางจนหมดสิ้น

เหลือเพียงสัญญา(ใจ)ของเขาและเธอเท่านั้นที่ยังไม่ได้จบสิ้นลง แถมยังเพิ่งจะเริ่มขึ้นอีกด้วย

“ชั่วคราว” หญิงสาวที่นั่งเงียบมาตลอดทางพูดต่อให้ก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่นแล้วเปลี่ยนเป็นขบแรงๆ เมื่ออีกฝ่ายหัวเราะหึๆ ให้ลำคอเหมือนจะแหย่แกมหยัน

“ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร กลัวแต่รตีจะติดใจจนอยากซื้อขายกับผมแบบผูกขาด”

“คุณภาม !!!” วิรตีแหวขึ้นเมื่อเริ่มจะเดือดขึ้นมาอีกรอบกับวาจาหยามเหยียดและดูหมิ่นของเขา ไม่พูดเปล่า มือยุ่มย่ามของเขายังวางหมับลงบนหลังมือแล้วคว้าไปคลึงหนักๆ อย่างไม่เกรงใจ

“หึม...ผมพูดอะไรผิด” ชายหนุ่มย้อนถามสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะหลุบสายตาลงมองทรงอกอวบอิ่มที่กระเพื่อมขึ้นลงเล็กน้อยตามจังหวะหายใจแรงและถี่

“อย่าให้ถึงทีรตีบ้างนะคะ อย่าให้ถึงวันของรตี...” เธอคาดโทษอย่างเจ็บแค้นใจ ตอนนี้ยังทำอะไรเขาไม่ได้ แต่รอก่อนเถอะ รอให้ถึงวันที่วิรตีเป็นไทแก่ตัวเองก่อน เธอจะเอาคืนเขาให้สาสมเลยทีเดียว

“งั้นตอนนี้ผมขอใช้วันของผมให้คุ้มค่าก่อนแล้วกัน” เขาบอกขณะลงจากรถแล้วเดินอ้อมมาเปิดประตูให้หญิงสาว “ไป...ลงรถแล้วไปเตรียมกับข้าวให้ผมทานก่อนเป็นอันดับแรก หิวจนไส้กิ่วเพราะรตีแท้ๆ เลยนะรู้เปล่า”

“นี่...รตีไม่ใช่คนใช้ของคุณภามนะคะ” หญิงสาวขึ้นเสียงอย่างเจ็บใจ มองกิริยาเอนตัวพิงขอบประตูรถด้วยมาดกวนๆ และแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของแล้วก็อดย่นจมูกใส่อย่างขัดใจไม่ได้

“ถูก !” เขาทำเสียงสูง “รตีไม่ใช่คนใช้ แต่เป็นเมียคนใช้...เอ้า ทำงงอีก...ก็ผมกำลังใช้รตีลงไปทำกับข้าวอยู่นี่ไงแบบนี้ก็ต้องเรียกว่าผมเป็นคนใช้สิ จริงมั้ย ?”

“รตีไม่ใช่เมียคุณภาม แล้วก็ไม่ใช่แม่ครัวด้วย” หญิงสาวตอบเสียงแข็งหลังจากสะบัดหน้ามองไปทางหน้ารถ ไม่มองอีกฝ่ายแม้แต่หางตา

ผลงานเล่มล่าสุดที่ 'อุมารินทร์' อยากฝากไว้ให้ทุกคนได้ติดตามกันค่ะ 






 

ถ้าชื่นชอบหรือถูกใจก็ฝากคอมเม้นต์ & โหวต เป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะค๊ะ 

 

Love...