สืบปริศนา สื่อรัก

นิยายเรื่อง สืบปริศนา สื่อรัก

ค่ำคืนหนึ่ง...ใครหลายคนกำลังซุกตัวนอนใต้ผ้าห่มผืนหนาอย่างมีความสุข

ค่ำคืนหนึ่ง...ใครหลายคนกำลังนั่งรับประทานอาหารกับคนที่รักอย่างมีความสุข

ค่ำคืนหนึ่ง...ใครหลายคนกำลังนั่งหน้าจอทีวีเพลิดเพลินกับละครหลังข่าวอย่างมีความสุข

และในค่ำคืนหนึ่งนี้...ไม่มีใครสักคนที่สามารถรับรู้ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่ง
กำลังทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !

เสียงกรีดร้องโหยหวนดังก้องไปทั่วทั้งบริเวณ

และในทันทีที่ร่างบอบบางลอยละลิ่วจากยอดตึกสูงกระทบพื้นซีเมนต์

โลหิตสีแดงฉานก็ไหลทะลักเจิ่งนองราวทะเลเลือด ร่างบางเกร็งกระตุกเจ็บปวด

หากในสำนึกสุดท้ายก่อนที่ลมหายใจแผ่วพร่าจะขาดห้วง ริมฝีปากแห้งผากนั้นค่อย ๆ ขยับ

พร้อมมือเรียวที่มุ่งมั่นเริ่มเขียนบางสิ่งลงบนพื้นปูน ชดใช้


 



หลังจากได้รับอุบัติเหตุเจียนตายในครั้งนั้น
ชีวิตเด็กสาวธรรมดา ๆ ที่ไม่มีใครสนใจก็เกิดการเปลี่ยนแปลง

การถูกทำร้ายจากน้ำมือคนที่เรารักและปรารถนาดีมันทำให้เจ็บจนยากบรรยายใด ๆ ได้

หากทว่า...

ความเจ็บปวดทางกาย รักษาไม่นานก็หาย

ความเจ็บปวดทางใจ แม้รักษาไม่หายแต่ในไม่ช้ามันจะค่อย ๆ เบาบางจนกลับสู่สภาพปกติ

แต่...มีบางสิ่งที่อยู่กับเธอมาตลอดหลังจากเกิดอุบัติเหตุ

สิ่งที่เธอไม่อาจหาคำตอบจากที่ไหนได้ว่าเมื่อไหร่...มันจะหาย

สิ่งนั้นเธอเรียกว่า คำสาป

สิ่งที่เขาเคยกระทำกับผู้หญิงคนหนึ่งมันกลายเป็นตราบาปทำให้รู้สึกผิด

ไม่ว่ายามหลับหรือตื่น ภาพเหตุการณ์ในวันนั้นก็คอยรบกวนอยู่ไม่คลาย

แม้เขาไม่เจตนา ไม่ตั้งใจ ไม่คาดคิด ไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนั้น

แต่ไม่ว่าจะกล่อมตนเองอย่างไร ผลสุดท้ายที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

ก็คือ เขานั่นแหละ...เป็นต้นเหตุ

พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ ถ้อยคำรำพันของจิตใต้สำนึกยามที่ร่างสูงเข้าสู่นิทรารมย์

ความรัก...ไม่ซื่อ

ความเข้าใจผิด...คิดไปเอง

ความผูกพัน...ปรารถนาครองคู่

ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นบ่อเกิดแห่ง...ปริศนา นำพาสู่ การฆาตกรรม

 



แนะนำตัวละคร







เขา...ผู้บริหารโรงแรม ปราณวิมาน ริเวอร์ไซด์

ความรู้สึกผิดเกาะกินจิตใจ ไม่ว่ายามหลับหรือตื่น



 



เธอ...เชฟอาหาร

มีชีวิตอยู่อย่างหวาดหวั่น หวาดระแวงไม่ว่ายามหลับหรือตื่น




 


เธอ...วิญญาณอาภัพ

วนเวียน เฝ้ารอ ทรมาน

ห่วงหา หวนไห้ ใจระทม






จากใจคนเขียนถึงคนอ่าน